η επιχειρηση του μακη ποτε εγινε???
Απλά, για να βοηθήσουμε λίγο τους συναδέλφους και στη χρονική παράθεση τόπων και γεγονότων, ας αναφέρουμε εδώ τα περί Μάκη Τριανταφυλλόπουλου, συμβάντα:
Αρχή των πάντων ήταν το δραματικό γεγονός που έλαβε χώρα στις 23 Σεπτεμβρίου 1998, στην οδό Νιόβης στα κάτω Πατήσια, πλήρη εξιστόρηση του οποίου μπορείς να δεις στο παρακάτω link, όπου μάλιστα περιλαμβάνεται και το περίφημο σχετικό ντοκιμαντέρ του BBC.
Από κει κι ύστερα λοιπόν, ο "δημοσιογράφος", όπως αρέσει πολύ στο Μάκη να αποκαλεί τον εαυτό του (στο τρίτο πρόσωπο), ξεκινά να αφιερώνει μία σειρά από τις εκπομπές του (νομίζω του Κίτρινου Τύπου) στο ξεμπρόστιασμα της διαφθοράς μέσα στην Ελληνική Αστυνομία.
Ένα από τα κύρια ρεπορτάζ-επιχειρήματα που χρησιμοποίησε για να μας πείσει για την διεφθαρμένη ελληνική αστυνομία, ήταν ο εντοπισμός (χα,χα) από τους ρεπόρτερ του, με κάμερες, των παράνομων οίκων ανοχής που λειτουργούσαν στην Αθήνα, υπό την προκάλυψη των "στούντιο μασάζ" και υπό την προστασία, προφανώς, της αστυνομίας, με το αζημίωτο.
Αν εξαιρέσεις το τρεχαλητό πάνω-κάτω με τις κάμερες για να δείξει στην εκπομπή τις εισόδους των στούντιο (πέτυχε και μία μετακόμιση στο Σουλτάνη 12, όπου μετέφεραν έξω, στρώματα διπλών κρεβατιών), ο μόνος κόπος που έκανε ήταν να πάει μέχρι το περίπτερο και να αγοράσει μία εφημερίδα (πχ το Έθνος) και να διαβάσει τις πάμπολλες σχετικές αγγελίες, αφού κάθε στούντιο ανεξαιρέτως έβαζε τότε την αγγελία του, με διεύθυνση και τηλέφωνο.
Εμείς που ξέραμε τα μαγαζιά, ένα προς ένα, γελάγαμε. Βέβαια, το γέλιο μάς βγήκε ξινό...
Πες πες, τελικά ο Μάκης την έκανε τη ζημιά του και μέσα σε ένα απόγευμα (ένα απόγευμα Τρίτης, αν θυμάμαι καλά), κάπου στα μέσα του Οκτώβρη πια, έκλεισαν μεμιάς ΌΛΑ, μα όλα μαζί τα στούντιο της Αθήνας.
Εκείνο το μοιραίο απόγευμα είχα βγει για στουντιότσαρκα και δεν πίστευα στα μάτια μου. Θησέως όλα κλειστά. Βουλιαγμένης όλα κλειστά. Κέντρο, Αριστοτέλους, Κυψέλη, όλα κλειστά.
Η προστασία είχε αποσυρθεί, ήταν προφανές πλέον.
Προσωπικά, είχα ξεκινήσει την διαδρομή μου στα στούντιο στις αρχές του 1996, όπου οι σχετικές αγγελίες στην εφημερίδα ήταν κάτω από δέκα. Βέβαια, η αύξηση γινόταν μήνα με το μήνα, με γεωμετρική πρόοδο.
Αρχικά, στα καλά και πολυμελή μαγαζιά, οι τιμές ήταν 10.000 δρχ. τοπικό, 12.000 στοματικό και 20.000 ελεύθερη σχέση. Μέσα σε ένα χρόνο, οι τιμές είχαν σπάσει παντού και το πλήρες κόστιζε 10.000 δρχ, ενώ το διπλό πήγαινε στις 15.000 δρχ.
Να τονίσω όμως ότι τότε το μασάζ όντως ήταν μόνο προκάλυψη, δηλαδή στα περισσότερα (αν όχι σε όλα) τα μαγαζιά, δεν συζήταγες καν για μασάζ, άλλωστε δεν υπήρχαν μασαζοκρέβατα (ή υπήρχαν κάνα δυο πεταμένα για ξεκάρφωμα), υπήρχαν κανονικότατα διπλά κρεβάτια σε πολλά δωμάτια, ενώ οι κοπέλες δεν ισχυρίζονταν ότι ήταν μασέζ. Απλώς, η επωνυμία των ιδρυμάτων ήταν Studio Μασάζ (έτσι αναγράφονταν στις αγγελίες) και από κει ξέμεινε και ο όρος Studio που χρησιμοποιείται και σήμερα.
(Εκ των υστέρων, έμαθα ότι υπήρχαν τότε και κανονικά μασατζίδικα-ινστιτούτα αισθητικής που έκαναν παιχνίδι - και μάλιστα με Ελληνίδες - αλλά αυτό είναι μία άλλη ιστορία, περισσότερο "κυκλωματική".)
Τέλος πάντων, για να επανέλθουμε, όλοι οι του αθλήματος καταλάβαμε τότε, ότι οι εκπομπές του Μάκη έπαιξαν ίσως τον πιο σημαντικό ρόλο στο μαζικό κλείσιμο όλων των πολυμελών στούντιο της Αθήνας, οπότε σοφά, διαχωρίσαμε την ιστορική διαδρομή του αγοραίου έρωτα στην "προ" και "μετά Μάκη" εποχή.
Πράγματι, τα στούντιο με πολλά κορίτσια εξαφανίστηκαν, άρχισαν σιγά-σιγά να ανοίγουν τα νομότυπα, δηλαδή αυτά με μία κοπέλα ανά βάρδια κρατώντας την τιμή των 10.000 δραχμών, αλλά σε προσεγμένο, ας πούμε, περιβάλλον, ενώ τα ελάχιστα με περισσότερες από μία κοπέλες ήταν κρυφά και ορισμένα από αυτά, αναπολούμε και εδώ.