Εγώ δεν γνωρίζω τι σημαίνει "δεκσος". Γνωρίζω όμως τι σημαίνει "νεοφιλελεύθερος"
Παρουσίαζω λοιπόν μια "νεοφιλελεύθερη" ή αλλιώς "do it like Babis" πρόταση, για φορολογική μεταρύθμιση.
Έχει γίνει φανερό πλέον, στα πλαίσια της οικονομικής κρίσης που περνάμε, πως ένας από τους κυριότερους ανασταλτικούς για την ανάπτυξη της οικονομίας παράγοντες, είναι η δομή του φορολογικού συστήματος. Για να ξεκολλήσει η οικονομία από την ύφεση, είναι απαραίτητη μια ριζοσπαστική φορολογική μεταρρύθμιση κι αυτή δεν μπορεί να είναι άλλη από την αντιστρόφως ανάλογη φορολόγηση.
Ας είμαστε ειλικρινής με τους εαυτούς μας. Το σύστημα της προοδευτικής φορολόγησης ήταν πάντα προβληματικό. Πρώτο και κύριο πρόβλημα, είναι το ότι αποτελεί σαφέστατα αντικίνητρο στην ανάπτυξη και την παραγωγικότητα, καθώς, ουσιαστικά, τιμωρεί τα άτομα τα οποία βγάζουν περισσότερα. Με άλλα λόγια, εκείνους που δίνουν ώθηση στην οικονομία. Άλλωστε, για ποιο λόγο να βγάλεις περισσότερα, αν είναι το κράτος να σου παίρνει ακόμα περισσότερα από αυτά;
Το δεύτερο πρόβλημα, είναι αυτό του περιορισμού της φορολογικής βάσης. Ο θεσμός του αφορολόγητου ο οποίος, ας μην κρυβόμαστε, χρησιμοποιήθηκε και για ψηφοθηρικούς σκοπούς, μας έχει οδηγήσει, ούτε λίγο ούτε πολύ, σε μια κατάσταση όπου το 70 με 80% των ελλήνων φορολογουμένων, είναι φορολογούμενοι μόνο στα λόγια, αφού τα ποσά που πληρώνουν για φόρους είναι αμελητέα.
Είναι καιρός η κυβέρνηση και οι πολίτες να ξεπεράσουν αγκυλώσεις του παρελθόντος, (οι οποίες οφείλονται κατά κύριο λόγο στην επικράτηση κάποιων ευφυολογημάτων της αριστεράς) και να περάσουν σε ένα πραγματικά δίκαιο φορολογικό σύστημα, σύμφωνο με τις απαιτήσεις της εποχής. Κι αυτό το σύστημα δεν είναι άλλο, από αυτό της αναστρόφως προοδευτικής φορολόγησης.
Τι θα προβλέπει αυτό το σύστημα; Εν συντομία, όσο περισσότερα βγάζεις, τόσο χαμηλότερο συντελεστή φορολόγησης έχεις. Αυτή η απλή αρχή, λύνει δύο τεράστια προβλήματα.
Πρώτον, δίνει κίνητρο στους φορολογούμενους να είναι πιο παραγωγικοί και να αυξήσουν τα εισοδήματά τους, αφού, όσο περισσότερα βγάζουν, τόσο λιγότερο θα φορολογούνται.
Ωστόσο, το ακόμα καλύτερο, είναι πως καταργεί το κίνητρο της φοροδιαφυγής. Άλλωστε, οι φορολογούμενοι για ποιο λόγο φοροδιαφεύγουν; Για να πληρώσουν λιγότερα. Με το παραπάνω σύστημα, το κίνητρο εξαλείφεται κι είναι προς το συμφέρον του φορολογούμενου να δηλώσει όσο το δυνατόν υψηλότερο εισόδημα.
Αφορολόγητο δε θα υπάρχει. Πολύ απλά, μπορούμε να πούμε πως το εισόδημα πάνω από το 1 εκ. ευρώ, δε θα φορολογείται. Αυτό κατ’ επέκταση σημαίνει πως τίθεται για πρώτη φορά ένα ανώτατο ποσό φόρου το οποίο θα μπορεί να πληρώσει ένας φορολογούμενος. Αν δηλ. το άθροισμα των φόρων μέχρι το εκατομμύριο είναι, ας πούμε 120.000 ευρώ, αυτό θα είναι και το ανώτατο ποσό το οποίο θα μπορεί να πληρώσει κανείς. Κι ας έχει βγάλει είτε ένα εκατομμύριο, είτε διακόσια. Όχι μόνο το καλύτερο κίνητρο για ανάπτυξη, αλλά και λιγότερη δουλειά για τους υπαλλήλους στις εφορίες! Ισώς σε μερικούς από εσάς το ποσό των 120.000 ευρώ να φανεί μικρό. Εδώ όμως, δεν θα πρέπει να λησμονούμε, ότι για να συγκεντρώσει το κράτος αυτό το ποσό με το τρέχων φορολογικό σύστημα, θα πρέπει να απευθυνθεί σε πάνω απο 130.000 φορολογούμενους. Αν το καλοσκεφτείτε λοιπόν, ένας φορολογούμενος καλείται να πληρώσει όσο 130.000 μαζί. Συνεπώς το συγκεκριμμένο ποσό, κάθε άλλο παρά μικρό είναι.
Θα πρέπει βεβαίως να σημειώσουμε τη μεγάλη δικαιοσύνη την οποία παρουσιάζει αυτό το σύστημα. Η συνεισφορά του καθενός στον κοινό κορβανά, θα είναι αντικειμενικά ανταποδοτική επειδή θα τείνει να ισοδυναμεί με τα οφέλη που αντλεί η κάθε οικονομική τάξη από το κράτος. Διότι, τα υψηλότερα εισοδήματα, όπως ξέρουμε, δε χρησιμοποιούν σχεδόν καθόλου τις κρατικές υπηρεσίες. Πηγαίνουν σε ιδιωτικά νοσοκομεία, ιδιωτικά σχολεία, ασφαλίζονται και έχουν συνταξιοδοτικά προγράμματα σε ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες, δεν απασχολούν την αστυνομία γιατί εχουν ιδιωτική φύλαξη, και γενικότερα δεν επιβαρύνουν το κράτος. Το κράτος το επιβαρύνουν κυρίως οι χαμηλότερες τάξεις, οι οποίες, στο νέο αυτό σύστημα, καλούνται να καλύψουν το μεγαλύτερο μέρος των εξόδων του, γιατί είναι αυτές που ουσιαστικά οφελούνται από την κοινωνική του πολιτική.
Θα ήταν επίσης καλό να παρέχεται στα υψηλά εισοδήματα η δυνατότητα δικαιολόγησης εξόδων από πληρωμή "μαύρης" εργασίας. Και αυτό γιατί με αυτόν τον τρόπο συντελείται μια συγκράτηση της εγκληματικότητας σε χαμηλά επίπεδα (αν δεν έχει ο άλλος να ταϊσει τα παιδιά του, θα κλέψει) και επιτελείται και μεγάλο μέρος κοινωνικού έργου, που υπό κανονικές συνθήκες θα επιβάρυνε χρηματικά το κράτος .
Πιό δίκαιο ακόμα θα ήταν, η διεύρυνση της φορολογικής βάσης να διευρυνθεί και στα ανήλικα μέλη της κοινωνίας. Φυσικά, δε γίνεται να φορολογήσουμε μέλη της κοινωνίας τα οποία δεν μπορούν να έχουν εισοδήματα και, μόνο ένας τρελός θα μπορούσε να βάλει φόρο στα νεογέννητα. Αλλά, από τη στιγμή που, όποιος κάνει παιδιά επιβαρύνει περισσότερο το σύστημα, θα ήταν σωστό και δίκαιο να επιβληθεί η αντίστοιχη αύξηση φόρου, αναλόγως με τα τέκνα του καθενός.
Με όλα όσα περιγράφηκαν, η φορολογική βάση θα έχει διευρυνθεί στο μέγιστο δυνατό, καθένας θα συνεισφέρει στο σύστημα σύμφωνα με την επιβάρυνση την οποία επιφέρει και, συνολικά, θα έχουμε ένα απλό και δίκαιο φορολογικό σύστημα.Επισης θα πρεπει οι μιαροι πτωχοι, να εξασφαλιζουν τους πορους που απαιτουνται για την δημιουργια και απροσκοπτη λειτουργια κρεματοριων στα ορια των φαβελων τους,ωστε οταν τους ζητηθει "εθελουσια εξοδος" στα πλαισια νοικοκυρεματος και εξορθολογισμου της κοινωνιας ,να μην επιβαρυνουν σε καμια περιπτωση τον κρατικο κορβανα....
Πρωτότυπο κείμενο by kousouratos