Κρινω σκοπιμο να το ξαναποσταρω.
=================================
Είναι γνωστά σε όλους μας πολύ λαμπερά ονόματα της σόου μπίζ πού έχουν πεθάνει στην ψάθα ( η πρόκειται να πεθάνουν στην ψάθα-βλέπε Α.Δ.) γιατί ήταν καζινόβιοι. Δεν υπάρχει λόγος να τους αναφέρουμε εδώ, άλλωστε είναι πάνω-κάτω γνωστοί. (Σωτ. Μπ. - Κ. Χατ. και άλλοι και άλλοι.)
θα σας αναφέρω το παρακάτω.
Φιλαράκι ναυτικός - Καπετάνιος μου είχε αναφέρει για κάποιο ναυτικό τον επονομαζόμενο "Πατσά" που είχε ξωμείνει στη Βραζιλία και είχε κάνει τεράστια περιουσία. Είχε δε ένα μπουζουξίδικο αρχικά στο Σάντος και μετά στην Παρανάγουα στη Βραζιλία. (Αυτά μου τα είχε πει κάπου το 1990)
Το έτος 2002 βρέθηκα για επαγγελματικό ταξίδι στην Παραγουάη και ένα μπέρδεμα με τις πτήσεις με έφερε στην Κουριτίμπα στη Βραζιλία απ΄οπου έπρεπε να περιμένω 2 μέρες και μετά να πάρω την πτήση για Ρίο-Παρίσι-Αθήνα. Δεν γαμιέτε λέω δεν πετιέμαι μέχρι τη Παρανάγουα που είναι κοντά, έχοντας πάντα στο νου το μπουζουξίδικο του "Πατσα"
Έφτασα απόγευμα στη Παρανάγουα και άρχισα να ψάχνω το μπουζουξίδικο του "Πατσά" (που θα πήγαινα το βράδυ). Εις μάτην όμως, κανείς δεν μπορούσε να με πληροφορήσει. Κάποια στιγμή στη κεντρική πλατεία είδα ένα εστιατόριο με Ελληνικό όνομα (ΟΛΥΜΠΙΑ η ΟΛΥΜΠΙΑΝ αν 8υμάμαι καλά) και χώθηκα μέσα. Πράγματι το είχε Έλληνας (Κάποιος Δημήτρης αν θυμάμαι καλά 60αρης που είχε και αυτός ξωμείνει στη Βραζιλία από νεαρός) Παράγγειλα φαγητό και τον ερώτησα αν υπάρχει και πως θα βρω το μπουζουξίδικο του "Πατσά".
Ο "Πατσάς μου λέει συγχωρέθηκε και το μπουζουξίδικο έκλεισε.
Επειδή εγώ είχα ακούσει από τον φίλο μου πάρα πολλά για τον "Πατσά" ζήτησα από τον Δημήτρη να μου τα επιβεβαιώσει.
Ο "Πατσάς" μου λέει πέθανε στη ψάθα και αν δεν βρισκόμαστε εδώ στη Παρανάγουα 6 Έλληνες να βάλουμε από 50 δολάρια ο καθένας για τα έξοδα της κηδείας του, τότε θα πήγαινε άταφος, και θα τον πετούσαν στα σκουπίδια.
Άκου μου λέει πώς έχει η ιστορία του. Την κοπάνησε από ένα βαπόρι κάπου στα τέλη του 60 με μοναδικό προσόν το ότι ήξερε να βασανίζει ένα μπουζούκι, και λέω βασανίζει γιατί στην πραγματικότητα δεν ήξερε να το παίζει αλλά μόνο να το βασανίζει. Άνοιξε ένα τεράστιο μαγαζί-μπαρ στο Σάντος που με τη βοήθεια των Ελλήνων ναυτικών που δεν ήταν και λίγοι την δεκαετία του 70 άρχισε να μεγαλουργεί, και να του αποδίδει τεραστία κέρδη. Παράλληλα ασχολήθηκε με λαθρεμπόριο (χοντρό-λαθρεμπόριο) ποτών και τσιγάρων με αποτέλεσμα ότι λαθραίο ποτό η τσιγάρο κυκλοφορούσε στη Βραζιλία εκείνη την εποχή να έχει περάσει από τα χέρια του "Πατσά". Ήταν (συνεχίζει ο Δημήτρης) ο Έλληνας μετανάστης που με τα λιγότερα προσόντα είχε κάνει τη πιο μεγάλη περιουσία. Μετά ήρθε ο τζόγος. Η Βραζιλία όμως τουπεφτε μικρή και έτσι άρχισε να επισκέπτεται το Λας Βέγκας, ήταν δε τόσο καλός πελάτης με αποτέλεσμα μετά από λίγο καιρό τα καζίνα του Λας Βέγκας να του στέλνουν ειδικά ναυλωμένα αεροπλάνα που τον μετέφεραν για να παίξει και να τον γυρίσουν πίσω.
Κάποια στιγμή κάπου το 1983 οι δουλειές άρχισαν να πέφτουν και έφυγε από το Σάντος και ήρθε εδώ στη Παρανάγουα και άνοιξε μαγαζί, αλλά το μπαρμπούτι δεν έλεγε να το σταματήσει. Κάποια στιγμή αρρώστησε, δεν μπορούσε πλέον να έχει το μαγαζί και ήρθε η κατάπτωση. Βρέθηκε στον δρόμο, άρρωστος και άφραγκος. Θα μπορούσε να είχε φτιάξει 100 πολυκατοικίες, αλλά έστω και 3 διαμερίσματα να είχε θα του εξασφάλιζαν άνετη διαβίωση στα τελευταία του, μένοντας στο ένα και νοικιάζοντας τα άλλα δυο. Τέτοιο ήταν το πάθος του που ακόμα και κάτι λίγα χρήματα για φάρμακα που του είχαν μαζέψει τα κορίτσια που είχε στο μαγαζί του τα έπαιξε και αυτά στα ζάρια. Πέθανε τυφλός και αβοήθητος, αν και τους 3 τελευταίους μήνες της ζωή του τον είχε μαζέψει σε μια καλύβα/τρώγλη η πρώην γυναίκα του (που τον είχε χωρίσει) και τύχε ρίξει στη πουτανια, και έκανε πίπες για να μπορέσει να του εξασφαλίσει ένα μέρος από τα φάρμακα του και λίγο φαγάκι.
Ειρωνεία: Μόλις τέλειωσε την διήγηση του ο Δημήτρης, πέρασε απέξω από το εστιατόριο ο γιος του "Πατσά" πάνω σε ένα ποδήλατο πουλώντας παγωτά. Προσπαθεί το καημένο να βοηθήσει τη μάνα του που είναι άρρωστη μου είπε. Έτρεξα να τον προλάβω, αλλά είχε χαθεί στη γωνία. Έδωσα 30 δολάρια στον Δημήτρη και τον παρακάλεσα να του τα δώσει όταν τον δει...
======================
Παιδια μακρια απο τα καζινο. Αλκοολισμος, ναρκωτικα, τζογος, και παθος για το μουνι: οδηγουν στον ιδιο καταστροφικο δρομο.
Πάντως τώρα δεν ισχύει,τον Ιούλιο πήγα 1,3,5,9,14,και 16 οπότε.....
