Έψαχνα κάτι άσχετο και βρήκα στο google το μήνυμά σου, το οποίο έχει αρκετές ανακρίβειες, τις οποίες θα προσπαθήσω να διορθώσω.
Ο ιδιος ο Friedman δεν ειχε δεδηλωμενες πολιτικες πεποιθησεις,
Ο Friedman δήλωνε libertarian, απλά το κόμμα τότε, όπως και τώρα δεν έπιανε σχεδόν τίποτα στις εκλογές. Όμως αυτό δεν σημαίνει πως δεν είχε πολιτικές πεποιθήσεις, αλλά πως δεν υποστήριζε τα 2 μεγάλα κόμματα.
αλλά ταυτιζε την αρυθμιστη Αγορα με την ατομικη ελευθερια => Οι Δεξιοι των ΗΠΑ υιοθετησαν την οικονομικη του πολιτικη και, κατ' επεκταση, την ιδεα του περι Ελευθερίας.
Δεν είναι ακριβώς έτσι. Εξηγεί τις ιδέες του στα πρώτα κεφάλαια του "καπιταλισμός και ελευθερία", που λέει πως χωρίζει τις ελευθερίες σε:
- πολιτικές (political freedom - δικαίωμα να εκλέγεις και να εκλέγεσαι).
- αστικές (civil freedom - ελεύθερος λόγος, συνεταιρίζεστε κλπ)
- οικονομικές (economic freedom - δικαιώμα να πουλάς και να αγοράζεις από όποιον επιλέγεις - δηλαδή χωρίς δασμούς και περιορισμούς) και να μην επεμβαίνει το κράτος παρεμβατικά.
Αυτό που έλεγε ήταν πως η πολιτική ελευθερία δεν έχει μεγάλη σημασία για να είναι καλά οι πολίτες, και έβλεπε το παράδειγμα του Χονγκ Κόνγκ που δούλευε έτσι.
Δεν ταύτιζε δηλαδή τις ελευθερίες.
Επαναλαμβανω οτι ΚΑΙ οι Δημοκρατικοι των ΗΠΑ, και οι παλιοι φιλελευθεροι της Αγγλιας, δεν ειχαν καποιο παραδοσιακο κολλημα με τον κρατισμο (ουτε καν ο Ρουσβελτ, ο οποίος εκανε δημ. επενδυσεις για να παρει μπρος η οικονομια μετα την Υφεση, οχι απο βιτσιο).
Οι κλασικοί φιλελεύθεροι πάντα προτιμούσαν την ελευθερία από την ρύθμιση. Το όριο πάνω στο οποίο δέχονταν πως πρέπει να παρέμβουν στην ελευθερία ήταν αρκετά υψηλό. Οι Combden, Morley, Gladstone (ειδικά αυτός) πάντα τόνιζαν τα κακά του κράτους.
Αρα, πρακτικα ΟΛΟΙ ειναι οικονομικα φιλελευθεροι ως προς τη λειτουργια της Αγορας/ διαφερουν στον βαθμο αναδιανομης και στον τομεα των δικαιωματων.
Ξεχνάς ένα από τα σημαντικότερα πράγματα, πως ο φιλελευθερισμός δεν έχει να κάνει μόνο με την απουσία/παρουσία κοινωνικού κράτους αλλά και με το παρεμβατικό κράτος, όλες αυτές οι άπειρες ρυθμίσεις που προκαλούν barriers to entry, τεράστια transaction costs, μονοπώλια, υψηλό εργατικό κόστος και διάφορα τέτοια. Αυτό είναι από τα σημαντικότερα πράγματα που μετράνε και οι διάφοροι δείκτες οικονομικής ελευθερίας. Η Ελλάδα π.χ. είναι πολύ λιγότερο φιλελεύθερη χώρα από την Σουηδία, παρόλο που η Σουηδία έχει τεράστιο κοινωνικό κράτος και μεγαλύτερους φόρους.
Τιθεται το ερωτημα: Υπαρχει καποιος μη-φιλελευθερος σ' αυτο το πολιτικο τοπίο?
Φυσικά, η ίδια η Ε.Ε. έχει δασμούς στα πάντα. Οι δασμοί (Μερκαντιλισμός) δεν είναι φιλελεύθερο πράγμα. Υπάρχουν άπειρες οικονομικές ρυθμίσεις. Μπορώ να ανοίξω μια τράπεζα με 10.000 ευρώ; Απαγορεύεται. Μπορώ να πουλήσω μια λεμονάδα που θα φτιάξω σπίτι μου; Απαγορεύεται.
Αρα, ο "νεοφιλελευθερος", οπως εχει καθιερωθει να λεγεται, δεν θα γινει ποτέ αρκετα φιλελεθερος σε σχεση μ' εναν κεντροαριστερο εκσυγχρονιστη.
Ουτε θεωρητικα, ουτε πρακτικα.
Μα οι αριστεροί εκσυγχρονιστές είναι αυτοί που βάζουν ρυθμίσεις σε όλα τα οικονομικά θέματα της ζωής μας.
:thubsdown: Τώρα εσύ έχεις δυνατότητα ψήφου και δικαίωμα επιλογής για το μέλλον το δικό μας αλλά και πρωτίστως των παιδιών μας..Εεέ ρε λοβοτομή που χρειάζονται κάποιοι.. 
:thubsdown:
