O κλασικος φιλελευθερισμος εχει τις ριζες του στην Αγγλια του 19ου αιωνα, και ηταν στον ΑΝΤΙΠΟΔΑ των συντηρητικων (κατι σαν "Κεντρο"). Υποστηριζε την ελευθερη οικονομια, μαζι με αναδιανομη και αυξηση των δικαιωματων για διαφορες αδυναμες ομαδες του πληθυσμου.
Στις ΗΠΑ, το κομμα των Δημοκρατικων αρχισε να λεγεται "φιλελευθερο" μετα το New Deal, αλλά ο ορος απεκτησε αριστερη χροια λογω της συνδεσης με συνδικατα κλπ. Ο Κέυνς (ο οποιος ΔΕΝ ειχε αναμειξη στην πολιτικη του Ρουσβελτ, αν και ταυτίζονταν) ειναι ο ορισμος του δεξιου φιλελευθερου, αφου υποστηριζε εναν ευρυθμο καπιταλισμο με αντικυκλικη πολιτικη εκ μερους του Κρατους.
Ο Κέυνς δεν ειχε καμια σχεση με συνδικατα και κρατισμο, αλλά θεωρουσε καλο (απο τεχνικης αποψης) το να κοβει και να ΔΙΑΝΕΜΕΙ χρημα το Κρατος σε περιοδο υφεσης για να "μπουσταρει" την οικονομια.
Με το περασμα των χρόνων, πολιτικοι οπως ο Κλιντον, ο Μπλερ, ο Σρεντερ (δλδ Αμερικανοι κεντροαριστεροι και ευρωπαιοι σοσιαλδημοκρατες) αποκαλουνταν "φιλελευθεροι", αλλά δηλωναν οτι οι πολιτικές τους ευνοουν τις πλατιες μαζες, ΧΩΡΙΣ να ειναι και πολυ φιλικοι προς το Κρατος Προνοιας με την παραδοσιακη εννοια...
Πραγματι, ο Κλιντον ελαχιστοποιησε την ανεργία κι ανεβασε τα εισοδηματα των φτωχων, παροτι ηταν εναντιον των επιδοματων (αρα, δεξιος κατα καποιον τροπο...). Η πολιτικη του political correctness που εισηγαγε, τον εφερε ακομα πιο κοντα στην εννοια του "προοδευτικου" που λεμε στην Ευρωπη - αρα, κεντροαριστερου. Ο Obama ειχε ακομα πιο εντονο κεντροαριστερο στιγμα (πχ παρεμβατισμος στι θεμα της υγειονομικης ασφαλισης), αλλά κι αυτος ονομαζεται "φιλελευθερος"...
Την ιδια στιγμη, ΚΑΙ οι συντηρητικοι μπηκαν στην ομπρελα του (νεο)φιλελευθερισμου, επηρεασμενοι απ' τον Friedman και τον Hayek. Ο ιδιος ο Friedman δεν ειχε δεδηλωμενες πολιτικες πεποιθησεις, αλλά ταυτιζε την αρυθμιστη Αγορα με την ατομικη ελευθερια => Οι Δεξιοι των ΗΠΑ υιοθετησαν την οικονομικη του πολιτικη και, κατ' επεκταση, την ιδεα του περι Ελευθερίας.
Επαναλαμβανω οτι ΚΑΙ οι Δημοκρατικοι των ΗΠΑ, και οι παλιοι φιλελευθεροι της Αγγλιας, δεν ειχαν καποιο παραδοσιακο κολλημα με τον κρατισμο (ουτε καν ο Ρουσβελτ, ο οποίος εκανε δημ. επενδυσεις για να παρει μπρος η οικονομια μετα την Υφεση, οχι απο βιτσιο).
Αρα, πρακτικα ΟΛΟΙ ειναι οικονομικα φιλελευθεροι ως προς τη λειτουργια της Αγορας/ διαφερουν στον βαθμο αναδιανομης και στον τομεα των δικαιωματων.
Στην Ευρωπη, ΟΛΑ τα Σοσιαλδημοκρατικα κομματα επαψαν να υποστηριζουν τον κρατισμο στα μεσα του '90, αρα ουτε κι εδω εχουμε παρεκκλιση απ' τον οικονομικο φιλελευθερισμο.
Τιθεται το ερωτημα: Υπαρχει καποιος μη-φιλελευθερος σ' αυτο το πολιτικο τοπίο?
Θεωρω οτι οι πολιτικες δυναμεις που ειναι εναντιον της αναδιανομης πλουτου (αρα, και της κινητικοτητας των ταξεων), οπως η ΝΔ στην Ελλαδα, ειναι λιγοτερο φιλελευθερες σε σχεση, πχ, με ενα σοβαρο ΠΑΣΟΚ. Κι αυτο επειδη η απελευθερωση της Αγορας ειναι πάγιο αιτημα του Φιλελευθερισμου, αλλά και οι ισες ευκαιριες ειναι εξισου ισχυρο αιτημα, οπου η Δεξια υστερει de facto.
Αρα, ο "νεοφιλελευθερος", οπως εχει καθιερωθει να λεγεται, δεν θα γινει ποτέ αρκετα φιλελεθερος σε σχεση μ' εναν κεντροαριστερο εκσυγχρονιστη.
Ουτε θεωρητικα, ουτε πρακτικα.
