Με βαση τα αποτελεσματα των τελευταιων δημοτικων-περιφεριακων εκλογων και την απωλεια 1.000.000 ψηφων θα ελεγα οχι
pornopapos
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 9 Ιαν 2009
- Μηνύματα
- 42.180
- Like
- 34
- Πόντοι
- 366
...που το πάτε που το φέρνετε όλο στη πουτσα το χετε το μυαλό σας
απλώς μιλάμε τη γλώσσα σας για να καταλαβαίνετε....
Για τον φασίστα και τον χούλιγκαν, το πέος είναι το μέτρο με το οποίο καθορίζεται σε όλες τις διαστάσεις ο κόσμος στον οποίο διαβιούν.
pornopapos
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 9 Ιαν 2009
- Μηνύματα
- 42.180
- Like
- 34
- Πόντοι
- 366
δυστυχώς/ευτυχώς η αποχή το πολύ να λογαριαστεί ως ανοχή...
pornopapos
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 9 Ιαν 2009
- Μηνύματα
- 42.180
- Like
- 34
- Πόντοι
- 366
με αυτα και αυτα στο τελος θα τον ψηφισεις
τον ψηφίζει ήδη....
ακρομεσοδεξιό ορφανό ο κα(η)μένος...
psolaras78
Τιμημένος
- Εγγρ.
- 20 Ιουν 2006
- Μηνύματα
- 5.795
- Κριτικές
- 74
- Like
- 1.834
- Πόντοι
- 9.295
Για τους προπαγανδιστές/προδότες/προβοκάτορες η αγαμία είναι το μέτρο με το οποίο καθορίζεται σε όλες τις διαστάσεις ο κόσμος στον οποίο διαβιούν.
Ως ενα βαθμο συμφωνω αλλα αλλο ανοχη και αλλο στηριξη.Η ανοχη μπορει να μεταττραπει ευκολα σε πληρη διαφωνια και να εκφραστει
pornopapos
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 9 Ιαν 2009
- Μηνύματα
- 42.180
- Like
- 34
- Πόντοι
- 366
εγώ μίλησα για αποδοχή....
στην πραγματικοτητα ανεχεται δεν αποδεχεται ο λαος και αυτο το μυνημα εστειλε η αποχη.Απλως υπαρχει συγχυση στον κοσμο.
vlachodeutsch
Μέλος
- Εγγρ.
- 27 Δεκ 2008
- Μηνύματα
- 6.218
- Like
- 4
- Πόντοι
- 66
σημερα ειχε στην ελληνοφρενεια καλεσμενο τον Χαριτοπουλο
εκει επισημανε οτι δεν υπαρχει ανοχη αλλα φοβος που καλλιεργειτε απο τα ΜΜΕ,γιαυτο δεν αντιδρα ο λαος
πιστευω οτι εχει δικιο
pornopapos
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 9 Ιαν 2009
- Μηνύματα
- 42.180
- Like
- 34
- Πόντοι
- 366
το θέμα είναι ότι ΟΛΟ ΤΟ ΠΑΚΕΤΑΚΙ ΕΦΑΡΜΟΖΕΤΑΙ ΜΙΑ ΧΑΡΑ!!!
poppop
Μέγας
- Εγγρ.
- 30 Ιουλ 2006
- Μηνύματα
- 12.194
- Κριτικές
- 11
- Like
- 4.593
- Πόντοι
- 4.765
To έχουμε καταλάβει ρε πουσταράδες οτι προσδοκάτε αράπικη Ελλάδα για να χορτάσει ο κώλος σας
..δε χρειάζεται να το επαναλαμβάνετε
Για τον αριστερό πούστη, το μέγεθος του πέους είναι το μέτρο με το οποίο καθορίζεται η απόλαυση στο κόσμο στον οποίο διαβιοί.
αυτό ακριβώς.. είναι κανονική τρομοκρατία.αν δεις το δελτιο ειδήσεων των 8 στο mega απο την αρχή μέχρι το τέλος,θα καταλήξεις στο συμπέρασμα οτιδεν την βγάζουμε μέχρι το καλοκαίρι..
pornopapos
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 9 Ιαν 2009
- Μηνύματα
- 42.180
- Like
- 34
- Πόντοι
- 366
πάρτε μια επανάληψη λοιπόν....To έχουμε καταλάβει ρε πουσταράδες οτι προσδοκάτε αράπικη Ελλάδα για να χορτάσει ο κώλος σας
..δε χρειάζεται να το επαναλαμβάνετε
Η γοητεία της λανθάνουσας ομοφυλοφιλίας στην ιδεολογία του φασισμού
Με κάποια θυμηδία παρακολουθούμε την ειδησεογραφία για το παρασκήνιο γύρω από το βίο του μακαρίτη ηγέτη της αυστριακής ακροδεξιάς Γερκ Χάιντερ. Η σεξουαλική ιδιαιτερότητα του Γεργκ Χάιντερ αποτέλεσε πρώτη είδηση σε όλες τις ευρωπαϊκές εφημερίδες και ιστοσελίδες μετά την εξομολόγηση του υπαρχηγού του, Στέφεν Πέτζνερ, σε ραδιοσταθμό, ο οποίος δήλωσε: «Έχασα το σύντροφο της ζωής μου», δεν απέκρυψε την μεταξύ τους ερωτική σχέση τους, μάλιστα με την ανοχή και τη γνώση της συζύγου του Χάιντερ, όπως είπε. Ο Χάιντερ ήταν πράγματι ομοφυλόφιλος; Κι όμως, δεν θα έπρεπε να μας εκπλήσσει το γεγονός αυτό, παρόλο που έχει αντιμετωπιστεί με κουτσομπολίστικο χαρακτήρα τις περισσότερες φορές, αφορμή είναι να θέσουμε ορισμένες σκέψεις γύρω από το θέμα της κρυπτομοφυλοφιλίας στο φασιστικό χώρο.
Δεν είναι τυχαίο ότι η σεξίστικη ομοφοβική φρασεολογία του φασίστα συμπίμπτει με αυτή του χούλιγκαν. Και οι δύο ασκούν φραστικά την ενεργητική ομοφυλοφιλία θέλοντας να καλύψουν την ψυχική κενότητά τους απέναντι στον α-σεξουαλικό κόσμο τους, δεν αρκεί να έχεις μια γυναίκα (ή έστω άνδρα...) για να διοχετευτεί και να εκτονωθεί η μόνιμα περίσσια σεξουαλική ενέργεια, αποζητάται εδώ η δημόσια επιβεβαίωση και η συγκατάθεση για την βαρύτητα μεγατόνων των ελαφριών σε γραμμάρια όρχεων, σαν του τσολιά. Αυτή η ψυχική κενότητα είναι εύκολο να ερμηνευτεί επειδή αντικατοπτρίζει τη ρηχότητα της ιδεολογίας τους. Για τον φασίστα και τον χούλιγκαν, το πέος είναι το μέτρο με το οποίο καθορίζεται σε όλες τις διαστάσεις ο κόσμος στον οποίο διαβιούν.
Δεν θα ασχοληθούμε προς το παρόν με τον χούλιγκαν, επειδή το ειδικό βάρος πέφτει στον φασίστα και τη λανθάνουσα ομοφυλοφιλία του. Αλλά θα σημειώσω το κύριο κοινό χαρακτηριστικό μεταξύ του φασίστα και του χούλιγκαν: μισούν τη διαφορετικότητα γιατί τα θέλουν όλα ίδια, τετραγωνισμένα και ισοπεδωμένα, με αδρές γραμμές και γωνίες σαν τη χιτλερική σβάστικα, όλα δικά τους και ας είναι δανεικά και με ανάξιο τρόπο από τη λάμψη των προγόνων τους. Ο φασίστας όσο και ο χούλιγκαν δεν παράγουν έργο, ούτε και σκέψη, τα θέλουν όλα συγκροτημένα σε ένα κοινό κώδικα που τροφοδοτείται από το μίσος και το ψέμμα, είναι η πιο εύκολη και η πιο ανέξοδη κίνηση παραγωγής του τρόμου, να μισείς και να μισείς ξανά, η κυριαρχία τους στηρίζεται στην πλάνη της ηθικής ισχύος και στην καταστολή των διαφορετικών ανθρωπολογικών συμπεριφορών.
Αυτή λοιπόν η ηθική του κατατρεγμού είναι το βασικό συστατικό για να πετύχει η διασπορά των φασιστικών ιδεολογιών χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι έχει αντίκτυπο στην δική τους ιδιωτική ζωή. Η ηθική του φασίστα αφορά αποκλειστικά και μόνο τον άλλον, ποτέ τον ίδιο και εδώ συναρτάται πως μια στάση αποστασιοποίησης από τα λεγόμενα, ως υπόδειγμα για τον προσωπικό βίο του, δεν είναι τελικά ηθική αλλά ρητορεία χωρίς θεμελίωση. Έτσι, η περιφρόνηση του φασίστα για την ποικιλία και τη διαφορετικότητα του κόσμου όπου ζει, είναι το άλλοθι της ψυχικής μιζέριας και της αγραμματοσύνης του. Τα θέλει όλα άπλετα φωτισμένα εκτός από τη δική του ζωή, μιλά πάντα για λογαριασμό των άλλων επειδή νιώθει πως του ανήκουν οι ζωές τους, μιλά πάντα για την δική του πατρίδα σαν να είναι το ιδιόκτητο χωράφι του, μιλά για τις πατρίδες των άλλων σαν να είναι δικές του. Αλλά, αν μιλήσει κάποιος για τη δική του ζωή, αυτομάτως γίνεται στα μάτια του ο προδότης. Γιατί ο μεγαλύτερος φόβος του φασίστα είναι η αλήθεια γύρω από τον εαυτό του.
Και η μεγαλύτερη αλήθεια που μπορεί να πει κανείς για τον φασίστα είναι η λανθάνουσα όσο και καταπιεσμένη ομοφυλοφιλία του. Ποτέ άλλοτε ένα πολιτικό και κοινωνικό σύστημα δεν αποθεώνει το ανδρικό σώμα καταπιέζοντας και καταδικάζοντας ταυτόχρονα τη λαγνεία προς αυτό. Πρόκειται για μια σχιζοειδή συμπεριφορά, που όμοιά του δεν υπάρχει σε κανένα άλλο κοινωνικό και πολιτικό σύστημα. Οι αρχαίοι Έλληνες δεν είχαν ενδοιασμούς γιατί είχαν γενικότερα εντελώς διαφορετική αντίληψη και θεώρηση για τη λατρεία του σώματος που δεν συνδεόταν με τα πολιτικά τους συστήματα, αλλά στη χιτλερική Γερμανία το ανδρικό σώμα ήταν αντικείμενο τελειότητας, μπολιασμένο με μπόλικο ενοχισμό εκπορευόμενο από την προπαγάνδα, στο θρυλικό φιλμ της Λένι Ρίφενσταλ για τους Ολυμπιακούς του 1936 το ανδρικό σώμα είναι η κορύφωση μιας επίπλαστης αισθητικής: το έθνος είναι οι γραμμωμένοι μύωνες κι όχι η παραγωγή πολιτισμού. Γι αυτό το λόγο, η θέση της γυναίκας είναι πάντοτε υποβαθμισμένη στα καθήκοντα της νοικοκυράς, κρυμμένη και κλειδωμένη μέσα στο σπίτι ως όργανο αναπαραγωγής.
Στην ταινία του Λουκίνο Βισκόντι, οι "Καταραμένοι" (ή Λυκοφώς των Θεών), υπάρχει μια σκηνή όπου ναζί ομοφυλόφιλοι στρατιώτες μαζεύονται σε ένα σπίτι για να κάνουν έρωτα μεταξύ τους. Το σχόλιο όμως αυτής της σκηνής είναι άλλο, η λατρεία της στολής που κατατρέχει τον φασίστα δίνει στη θέση της τη λατρεία της ζαρτιέρας, μερικοί από αυτούς στην ταινία ήταν ντυμένοι με γυναικεία εσώρουχα. Έξυπνο σχόλιο του σκηνοθέτη για τη ερωτική διέγερση της στολής, που εδώ δεν λατρεύεται ακριβώς η στολή αλλά ό,τι ντύνει το σώμα και του προσδίδει έντονο ερωτισμό. Δεν είναι μόνο η στρατιωτική στολή διεγερτική αφού εξίσου και τα γυναικεία εσώρουχα έχουν τον ίδιο σκοπό, η απόδοση μιας υπερβατικής αξίας σε ένα ρούχο έχει το ίδιο αντίκρυσμα εφόσον ο σκοπός είναι η σεξουαλική διέγερση, δεν έχει σημασία τι φοριέται εκείνη τη στιγμή. Κι αυτό είναι ο φετιχισμός, η σεξουαλική ικανοποίηση με διάμεσο ένα άψυχο αντικείμενο. Η υπερβολική προσήλωση του φασίστα στη στολή, τις παρελάσεις και οτιδήποτε άλλο συνδέεται με το αντρικό σώμα ως προέκτασή του και ως κοινωνικό φαινόμενο είναι σαφέστατα, ειδικά στην περίπτωσή του τονίζω, συγκεκαλυμμένη ομοφυλοφιλία. Όπως και η πάντοτε κραυγαλέα ομοφοβία του. Είναι πολύ συνηθισμένη η παρατήρηση, όσοι κινούνται λάβροι κατά της ομοφυλοφιλίας έχουν οι περισσότεροι αμφιλεγόμενο παρουσιαστικό. Βέβαια, σημαντικότατο ρόλο παίζει και η ανατροφή τόσο σε οικογενειακό επίπεδο όσο και σε εκπαιδευτικό και θρησκευτικό. Αλλά εδώ βγαίνει ηττημένη η σκέψη και η ηθική, όπως είπα πιο πάνω ο μεγαλύτερος φόβος του φασίστα είναι η αλήθεια.
Ένα άλλο χαρακτηριστικό του φασίστα είναι η σεξουαλική συγκάλυψη που ασκείται μέσω της ακόρεστης επιθυμίας του για την εξουσία. Η δυναστική έφεσή του δεν χαρακτηρίζεται μόνο από το υβρεολόγιο του, προς άπαντες ασχέτως του προσανατολισμού τους, μα και από το ντελίριο των ερωτικών του φαντασιώσεων, που η δημόσια έκφρασή τους ως υβρεολόγιο αναδεικνύει (δεν την καταπιέζει) την ενδόμυχη επιθυμία για την πραγματοποίησή τους. Ο φασίστας είναι ηδονοβλεψίας, δημιουργεί φαντασιακές παραστάσεις για τον ερεθισμό του κι εκτονώνεται με την λεκτική και την κυριολεκτική βία. Η ιδεολογική βία του φασίστα, όπως και κάθε ατόμου που την ασκεί, είναι πάντοτε απόρροια στρεβλών διανοητικών και ψυχολογικών παραστάσεων που προέρχονται από τη σεξουαλική επιθυμία που δεν ικανοποιείται με τον τρόπο που θα ήθελαν. Οι σαδικές διαστροφές (σ.σ. μαρκήσιος ντε Σαντ) προϋποθέτουν την άσκηση σωματικής και διανοητικής βίας σε βάρος τρίτων με σκοπό την απόλυτη υποταγή, κάτι που θέλει να ασκεί και ο φασίστας. Αυτή h διαπίστωση ίσως εξηγεί σε ένα βαθμό τη βιαιότητα του χαρακτήρα του, αλλά όχι ολοκληρωτικά καθώς ο διάχυτος ενοχισμός για την σεξουαλική του ταυτότητα εμπεριέχει κάποια στοιχεία μαζοχισμού, η φιληδονία του αντικατοπτρίζεται στη ρηχή ιδεολογία του μίσους που πρεσβεύει.
Συμπερασματικά, η εμμονική απώθηση της γενετήσια ορμής του φασίστα με την ταυτόχρονη κι επιλεκτική αποσιώπηση της "κανονικής ερωτικής ζωής" του, στηρίζονται σε ένα θεμέλιο κοινωνικό φαινόμενο, στον αυταρχισμό της πατριαρχικής κοινωνίας όπως αναπτύχτηκε από τον Χριστιανισμό μέσω της ενοχικής διδασκαλίας και εγκαθιδρύεται με την ισοπέδωση όλων των κοινωνικών εκφάνσεων. Συνέπεια αυτής της διαπίστωσης είναι πως δεν θα πρέπει να μας φανεί ιδαίτερα παράξενο που οι ρήτορες του μίσους μπορούν και ζουν έναν κρυμμένο βίο που καταδικάζουν δημόσια. "Η απώθηση της γενετήσιας επιθυμίας ενισχύει την πολιτική αντίδραση, όχι μόνο επειδή κάνει το αγελαίο άτομο παθητικό, αδιάφορο και απολιτικό, αλλά γιατί δημιουργεί μέσα στη δομή του μια δεύτερη δύναμη, ένα τεχνητό συμφέρον, που στηρίζει και ενεργά το αυταρχικό σύστημα. Όταν η ερωτική επιθυμία εμποδίζεται από τη γενετήσια απώθηση και δεν μπορεί να βρει τη φυσιολογική της πλήρωση, τότε καταφεύγει σε κάθε λογής υποκατάστατα" (Βίλχελμ Ράιχ, η Μαζική Ψυχολογία του Φασισμού). Και τα υποκατάστατα αυτά, λόγω της ενοχικής διδασκαλίας, είναι συχνά ό,τι μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να διαβάλλει και να καταπιέσει τη διαφορετικότητα από το φόβο της δημόσιας ντροπής. Δηλαδή, οι ιδεολογίες και ιδεοληψίες του φασισμού.
stekas72
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 17 Δεκ 2008
- Μηνύματα
- 22.264
- Κριτικές
- 3
- Like
- 1.443
- Πόντοι
- 566
...υπάρχει όμως αντίσταση, οι αφγανοι απο τη Νομική θα διωξουν ΔΝΤ - ΕΕ, αρκεί να παρουν χαρτιά τα παιδιά....
Καρντασια τα μετρα αυτα αποφασιστηκαν απο το 2008 να εφαρμοστουν.Απλως η κυβερνηση αντι να τα εφαρμοσει σε 4-8 χρονια αναγκαζεται να τα εφαρμοσει σε 1-2 χρονια.
pornopapos=Αντιδρασεις υπαρχουν αλλα πρεπει να στραφουν εναντια στον καπιταλισμο ετσι θα εχουν αποτελεσμα.
vlachodeutsch=οταν καποιος πλεον χανει την δουλεια του η του μειωνουν τον μισθο και εχει προβλημα επιβιωσης τι μπορει πλεον να τον φοβησει?Υποθετω τπτ
pornopapos=Αντιδρασεις υπαρχουν αλλα πρεπει να στραφουν εναντια στον καπιταλισμο ετσι θα εχουν αποτελεσμα.
vlachodeutsch=οταν καποιος πλεον χανει την δουλεια του η του μειωνουν τον μισθο και εχει προβλημα επιβιωσης τι μπορει πλεον να τον φοβησει?Υποθετω τπτ
pornopapos
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 9 Ιαν 2009
- Μηνύματα
- 42.180
- Like
- 34
- Πόντοι
- 366
μαζί σου, αλλά....
εδώ τίθεται το ερώτημα. τι πολιτικο'οικονομικό σύστημα θέλουμε τέλος πάντων? σοσιαλδημοκρατικό, αμιγώς σοσιαλιστικό,φασιστικό,αυταρχικό? πες πως πέφτει η αστική δημοκρατία και η ελεύθερη αγορά,μετά τι ακολουθεί?
Ρε μεγαλε ολη αυτη η αναλυση για να πεις οτι φασιστας=ομοφυλοφιλος.Εχεις την αυταπατη οτι θα το διαβασουν.Πες το ποιο απλα.πάρτε μια επανάληψη λοιπόν....
Η γοητεία της λανθάνουσας ομοφυλοφιλίας στην ιδεολογία του φασισμού
Με κάποια θυμηδία παρακολουθούμε την ειδησεογραφία για το παρασκήνιο γύρω από το βίο του μακαρίτη ηγέτη της αυστριακής ακροδεξιάς Γερκ Χάιντερ. Η σεξουαλική ιδιαιτερότητα του Γεργκ Χάιντερ αποτέλεσε πρώτη είδηση σε όλες τις ευρωπαϊκές εφημερίδες και ιστοσελίδες μετά την εξομολόγηση του υπαρχηγού του, Στέφεν Πέτζνερ, σε ραδιοσταθμό, ο οποίος δήλωσε: «Έχασα το σύντροφο της ζωής μου», δεν απέκρυψε την μεταξύ τους ερωτική σχέση τους, μάλιστα με την ανοχή και τη γνώση της συζύγου του Χάιντερ, όπως είπε. Ο Χάιντερ ήταν πράγματι ομοφυλόφιλος; Κι όμως, δεν θα έπρεπε να μας εκπλήσσει το γεγονός αυτό, παρόλο που έχει αντιμετωπιστεί με κουτσομπολίστικο χαρακτήρα τις περισσότερες φορές, αφορμή είναι να θέσουμε ορισμένες σκέψεις γύρω από το θέμα της κρυπτομοφυλοφιλίας στο φασιστικό χώρο.
Δεν είναι τυχαίο ότι η σεξίστικη ομοφοβική φρασεολογία του φασίστα συμπίμπτει με αυτή του χούλιγκαν. Και οι δύο ασκούν φραστικά την ενεργητική ομοφυλοφιλία θέλοντας να καλύψουν την ψυχική κενότητά τους απέναντι στον α-σεξουαλικό κόσμο τους, δεν αρκεί να έχεις μια γυναίκα (ή έστω άνδρα...) για να διοχετευτεί και να εκτονωθεί η μόνιμα περίσσια σεξουαλική ενέργεια, αποζητάται εδώ η δημόσια επιβεβαίωση και η συγκατάθεση για την βαρύτητα μεγατόνων των ελαφριών σε γραμμάρια όρχεων, σαν του τσολιά. Αυτή η ψυχική κενότητα είναι εύκολο να ερμηνευτεί επειδή αντικατοπτρίζει τη ρηχότητα της ιδεολογίας τους. Για τον φασίστα και τον χούλιγκαν, το πέος είναι το μέτρο με το οποίο καθορίζεται σε όλες τις διαστάσεις ο κόσμος στον οποίο διαβιούν.
Δεν θα ασχοληθούμε προς το παρόν με τον χούλιγκαν, επειδή το ειδικό βάρος πέφτει στον φασίστα και τη λανθάνουσα ομοφυλοφιλία του. Αλλά θα σημειώσω το κύριο κοινό χαρακτηριστικό μεταξύ του φασίστα και του χούλιγκαν: μισούν τη διαφορετικότητα γιατί τα θέλουν όλα ίδια, τετραγωνισμένα και ισοπεδωμένα, με αδρές γραμμές και γωνίες σαν τη χιτλερική σβάστικα, όλα δικά τους και ας είναι δανεικά και με ανάξιο τρόπο από τη λάμψη των προγόνων τους. Ο φασίστας όσο και ο χούλιγκαν δεν παράγουν έργο, ούτε και σκέψη, τα θέλουν όλα συγκροτημένα σε ένα κοινό κώδικα που τροφοδοτείται από το μίσος και το ψέμμα, είναι η πιο εύκολη και η πιο ανέξοδη κίνηση παραγωγής του τρόμου, να μισείς και να μισείς ξανά, η κυριαρχία τους στηρίζεται στην πλάνη της ηθικής ισχύος και στην καταστολή των διαφορετικών ανθρωπολογικών συμπεριφορών.
Αυτή λοιπόν η ηθική του κατατρεγμού είναι το βασικό συστατικό για να πετύχει η διασπορά των φασιστικών ιδεολογιών χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι έχει αντίκτυπο στην δική τους ιδιωτική ζωή. Η ηθική του φασίστα αφορά αποκλειστικά και μόνο τον άλλον, ποτέ τον ίδιο και εδώ συναρτάται πως μια στάση αποστασιοποίησης από τα λεγόμενα, ως υπόδειγμα για τον προσωπικό βίο του, δεν είναι τελικά ηθική αλλά ρητορεία χωρίς θεμελίωση. Έτσι, η περιφρόνηση του φασίστα για την ποικιλία και τη διαφορετικότητα του κόσμου όπου ζει, είναι το άλλοθι της ψυχικής μιζέριας και της αγραμματοσύνης του. Τα θέλει όλα άπλετα φωτισμένα εκτός από τη δική του ζωή, μιλά πάντα για λογαριασμό των άλλων επειδή νιώθει πως του ανήκουν οι ζωές τους, μιλά πάντα για την δική του πατρίδα σαν να είναι το ιδιόκτητο χωράφι του, μιλά για τις πατρίδες των άλλων σαν να είναι δικές του. Αλλά, αν μιλήσει κάποιος για τη δική του ζωή, αυτομάτως γίνεται στα μάτια του ο προδότης. Γιατί ο μεγαλύτερος φόβος του φασίστα είναι η αλήθεια γύρω από τον εαυτό του.
Και η μεγαλύτερη αλήθεια που μπορεί να πει κανείς για τον φασίστα είναι η λανθάνουσα όσο και καταπιεσμένη ομοφυλοφιλία του. Ποτέ άλλοτε ένα πολιτικό και κοινωνικό σύστημα δεν αποθεώνει το ανδρικό σώμα καταπιέζοντας και καταδικάζοντας ταυτόχρονα τη λαγνεία προς αυτό. Πρόκειται για μια σχιζοειδή συμπεριφορά, που όμοιά του δεν υπάρχει σε κανένα άλλο κοινωνικό και πολιτικό σύστημα. Οι αρχαίοι Έλληνες δεν είχαν ενδοιασμούς γιατί είχαν γενικότερα εντελώς διαφορετική αντίληψη και θεώρηση για τη λατρεία του σώματος που δεν συνδεόταν με τα πολιτικά τους συστήματα, αλλά στη χιτλερική Γερμανία το ανδρικό σώμα ήταν αντικείμενο τελειότητας, μπολιασμένο με μπόλικο ενοχισμό εκπορευόμενο από την προπαγάνδα, στο θρυλικό φιλμ της Λένι Ρίφενσταλ για τους Ολυμπιακούς του 1936 το ανδρικό σώμα είναι η κορύφωση μιας επίπλαστης αισθητικής: το έθνος είναι οι γραμμωμένοι μύωνες κι όχι η παραγωγή πολιτισμού. Γι αυτό το λόγο, η θέση της γυναίκας είναι πάντοτε υποβαθμισμένη στα καθήκοντα της νοικοκυράς, κρυμμένη και κλειδωμένη μέσα στο σπίτι ως όργανο αναπαραγωγής.
Στην ταινία του Λουκίνο Βισκόντι, οι "Καταραμένοι" (ή Λυκοφώς των Θεών), υπάρχει μια σκηνή όπου ναζί ομοφυλόφιλοι στρατιώτες μαζεύονται σε ένα σπίτι για να κάνουν έρωτα μεταξύ τους. Το σχόλιο όμως αυτής της σκηνής είναι άλλο, η λατρεία της στολής που κατατρέχει τον φασίστα δίνει στη θέση της τη λατρεία της ζαρτιέρας, μερικοί από αυτούς στην ταινία ήταν ντυμένοι με γυναικεία εσώρουχα. Έξυπνο σχόλιο του σκηνοθέτη για τη ερωτική διέγερση της στολής, που εδώ δεν λατρεύεται ακριβώς η στολή αλλά ό,τι ντύνει το σώμα και του προσδίδει έντονο ερωτισμό. Δεν είναι μόνο η στρατιωτική στολή διεγερτική αφού εξίσου και τα γυναικεία εσώρουχα έχουν τον ίδιο σκοπό, η απόδοση μιας υπερβατικής αξίας σε ένα ρούχο έχει το ίδιο αντίκρυσμα εφόσον ο σκοπός είναι η σεξουαλική διέγερση, δεν έχει σημασία τι φοριέται εκείνη τη στιγμή. Κι αυτό είναι ο φετιχισμός, η σεξουαλική ικανοποίηση με διάμεσο ένα άψυχο αντικείμενο. Η υπερβολική προσήλωση του φασίστα στη στολή, τις παρελάσεις και οτιδήποτε άλλο συνδέεται με το αντρικό σώμα ως προέκτασή του και ως κοινωνικό φαινόμενο είναι σαφέστατα, ειδικά στην περίπτωσή του τονίζω, συγκεκαλυμμένη ομοφυλοφιλία. Όπως και η πάντοτε κραυγαλέα ομοφοβία του. Είναι πολύ συνηθισμένη η παρατήρηση, όσοι κινούνται λάβροι κατά της ομοφυλοφιλίας έχουν οι περισσότεροι αμφιλεγόμενο παρουσιαστικό. Βέβαια, σημαντικότατο ρόλο παίζει και η ανατροφή τόσο σε οικογενειακό επίπεδο όσο και σε εκπαιδευτικό και θρησκευτικό. Αλλά εδώ βγαίνει ηττημένη η σκέψη και η ηθική, όπως είπα πιο πάνω ο μεγαλύτερος φόβος του φασίστα είναι η αλήθεια.
Ένα άλλο χαρακτηριστικό του φασίστα είναι η σεξουαλική συγκάλυψη που ασκείται μέσω της ακόρεστης επιθυμίας του για την εξουσία. Η δυναστική έφεσή του δεν χαρακτηρίζεται μόνο από το υβρεολόγιο του, προς άπαντες ασχέτως του προσανατολισμού τους, μα και από το ντελίριο των ερωτικών του φαντασιώσεων, που η δημόσια έκφρασή τους ως υβρεολόγιο αναδεικνύει (δεν την καταπιέζει) την ενδόμυχη επιθυμία για την πραγματοποίησή τους. Ο φασίστας είναι ηδονοβλεψίας, δημιουργεί φαντασιακές παραστάσεις για τον ερεθισμό του κι εκτονώνεται με την λεκτική και την κυριολεκτική βία. Η ιδεολογική βία του φασίστα, όπως και κάθε ατόμου που την ασκεί, είναι πάντοτε απόρροια στρεβλών διανοητικών και ψυχολογικών παραστάσεων που προέρχονται από τη σεξουαλική επιθυμία που δεν ικανοποιείται με τον τρόπο που θα ήθελαν. Οι σαδικές διαστροφές (σ.σ. μαρκήσιος ντε Σαντ) προϋποθέτουν την άσκηση σωματικής και διανοητικής βίας σε βάρος τρίτων με σκοπό την απόλυτη υποταγή, κάτι που θέλει να ασκεί και ο φασίστας. Αυτή h διαπίστωση ίσως εξηγεί σε ένα βαθμό τη βιαιότητα του χαρακτήρα του, αλλά όχι ολοκληρωτικά καθώς ο διάχυτος ενοχισμός για την σεξουαλική του ταυτότητα εμπεριέχει κάποια στοιχεία μαζοχισμού, η φιληδονία του αντικατοπτρίζεται στη ρηχή ιδεολογία του μίσους που πρεσβεύει.
Συμπερασματικά, η εμμονική απώθηση της γενετήσια ορμής του φασίστα με την ταυτόχρονη κι επιλεκτική αποσιώπηση της "κανονικής ερωτικής ζωής" του, στηρίζονται σε ένα θεμέλιο κοινωνικό φαινόμενο, στον αυταρχισμό της πατριαρχικής κοινωνίας όπως αναπτύχτηκε από τον Χριστιανισμό μέσω της ενοχικής διδασκαλίας και εγκαθιδρύεται με την ισοπέδωση όλων των κοινωνικών εκφάνσεων. Συνέπεια αυτής της διαπίστωσης είναι πως δεν θα πρέπει να μας φανεί ιδαίτερα παράξενο που οι ρήτορες του μίσους μπορούν και ζουν έναν κρυμμένο βίο που καταδικάζουν δημόσια. "Η απώθηση της γενετήσιας επιθυμίας ενισχύει την πολιτική αντίδραση, όχι μόνο επειδή κάνει το αγελαίο άτομο παθητικό, αδιάφορο και απολιτικό, αλλά γιατί δημιουργεί μέσα στη δομή του μια δεύτερη δύναμη, ένα τεχνητό συμφέρον, που στηρίζει και ενεργά το αυταρχικό σύστημα. Όταν η ερωτική επιθυμία εμποδίζεται από τη γενετήσια απώθηση και δεν μπορεί να βρει τη φυσιολογική της πλήρωση, τότε καταφεύγει σε κάθε λογής υποκατάστατα" (Βίλχελμ Ράιχ, η Μαζική Ψυχολογία του Φασισμού). Και τα υποκατάστατα αυτά, λόγω της ενοχικής διδασκαλίας, είναι συχνά ό,τι μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να διαβάλλει και να καταπιέσει τη διαφορετικότητα από το φόβο της δημόσιας ντροπής. Δηλαδή, οι ιδεολογίες και ιδεοληψίες του φασισμού.
stekas72
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 17 Δεκ 2008
- Μηνύματα
- 22.264
- Κριτικές
- 3
- Like
- 1.443
- Πόντοι
- 566
Πανεπιστημιακό άσυλο για κάθε χρήση
Του Αγγελου Σταγκου
Η κατάληψη της Νομικής Σχολής από 250 περίπου λαθρομετανάστες αμφισβητεί και πάλι με εξευτελιστικό τρόπο την έννοια του πανεπιστημιακού ασύλου στην Ελλάδα. Μια έννοια που στους καιρούς μας δεν εξυπηρετεί πλέον την ελεύθερη διακίνηση των ιδεών στους ακαδημαϊκούς χώρους, αφού κανείς δεν την απειλεί, αλλά αντίθετα χρησιμοποιείται για να υπονομεύσει την έννομη τάξη. Μπορεί στη χώρα μας ο όρος «έννομη τάξη» να προκαλεί αρνητικά αντανακλαστικά, αλλά χωρίς έννομη τάξη δεν μπορούν να υπάρξουν συντεταγμένες κοινωνίες.
Η έννομη τάξη δεν αποτελεί αποκλειστικό χαρακτηριστικό των αυταρχικών καθεστώτων, όπως διαλαλούν διάφοροι αριστεριστές και αντιεξουσιαστές. Είναι απαραίτητο συστατικό του δημοκρατικού πολιτεύματος, εφόσον υπάρχει και ο αντίστοιχος σεβασμός στα δικαιώματα του πολίτη. Επομένως, δεν ανήκουν αναγκαστικά στους «αντιδραστικούς» εκείνοι που βλέπουν την κατάντια της έννοιας του πανεπιστημιακού ασύλου και ζητούν την κατάργησή του. Ούτε είναι αναγκαστικά «προοδευτικοί», όσοι επιμένουν να υπερασπίζονται τη διατήρησή του, ενώ είναι φανερό ότι χρησιμοποιείται για να καλύπτει παρανομίες και παραβατικές συμπεριφορές.
Οι μετανάστες δεν ξεκίνησαν από την Κρήτη με σκοπό να εγκατασταθούν στη Νομική Σχολή για να εκφράσουν τη διαμαρτυρία τους. Κάποιοι τους οργάνωσαν και τους πήγαν εκεί. Αλλωστε δεν το κρύβουν. Είναι τα μέλη οργανώσεων διαφόρων ιδεολογικών τάσεων της Αριστεράς που υπερασπίζονται τα δικαιώματα των μεταναστών, σε συνεργασία με αντιεξουσιαστές και αριστεριστές φοιτητές, που συνηθίζουν να επιβάλλουν με κάθε τρόπο τη θέλησή τους στους χώρους των πανεπιστημίων και των ΤΕΙ, παρ’ όλο που είναι οικτρή μειοψηφία. Με τη σιωπηρή ανοχή και την αδιαφορία της πλειοψηφίας των φοιτητών, των πρυτανικών αρχών και των καθηγητών, αλλά και της πολιτείας, δυστυχώς!
Στη συγκεκριμένη περίπτωση, φαίνεται ότι υπάρχουν και ευθύνες της Αστυνομίας, αλλά αυτό είναι παρεπόμενο. Το πρόβλημά μας είναι η ύπαρξη του πανεπιστημιακού ασύλου και της διατήρησής του. Το πανεπιστημιακό άσυλο καλύπτει δραστηριότητες τρομοκρατικών ομάδων και «μπαχαλάκηδων», καλύπτει καταστροφές και λεηλασίες που κοστίζουν εκατομμύρια στον φορολογούμενο, δίνει διέξοδο διαφυγής σε παραβάτες της καθημερινότητας, συντελεί στην υποβάθμιση των πανεπιστημίων, επιτρέπει την αυθαίρετη και βίαιη συμπεριφορά μειοψηφιών μέσα στα εκπαιδευτικά ιδρύματα, συμβάλλει στη διακίνηση ναρκωτικών, προσφέρει άλλοθι στην αδράνεια των φοβισμένων πανεπιστημιακών αρχών και στις υπεκφυγές των αστυνομικών για να μη δράσουν.
Στη Νομική Σχολή βρήκαν (πανεπιστημιακό) άσυλο μετανάστες, εξωπανεπιστημιακοί υποστηρικτές τους και κάποιοι φοιτητές. Κανείς τους δεν μπορεί να χαρακτηρισθεί «κακοποιό» στοιχείο, αλλά και με κανένα τρόπο δεν μπορεί να δικαιολογηθεί η εισβολή και η κατάληψη. Το Πολυτεχνείο όμως έχει γίνει κατά καιρούς άντρο τρομοκρατών, εργαστήριο κατασκευής «μολότοφ», τόπος ελεύθερου εμπορίου ναρκωτικών. Σε αυτό και σε άλλα εκπαιδευτικά ιδρύματα υπάρχουν χώροι εκτός ελέγχου των πανεπιστημιακών αρχών, όπου πρόσβαση έχουν μόνο κάποιοι περίεργοι εξωπανεπιστημιακοί. Στις φοιτητικές εστίες έχουν εγκατασταθεί άσχετοι που κανείς δεν γνωρίζει την πραγματική τους ενασχόληση. Στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο μπαινοβγαίνουν για άσυλο οι λαθραίοι μικροπωλητές, όποτε τους κυνηγάει η Αστυνομία. Στη Θεσσαλονίκη καταστρέφουν και λεηλατούν το Αριστοτέλειο διάφορες ομάδες ημιπαρανόμων ή και τελείως παρανόμων.
Ολα αυτά οδηγούν στο συμπέρασμα ότι το πανεπιστημιακό άσυλο συμβάλλει στη διάλυση του κράτους και πρέπει να καταργηθεί. Το επιχείρημα περί προστασίας της ελεύθερης διακίνησης των ιδεών δεν ισχύει, γιατί στο σημερινό δημοκρατικό καθεστώς δεν απειλούνται και το όποιο αυταρχικό καθεστώς του μέλλοντος (απίθανο ενδεχόμενο) δεν θα το σεβόταν. Η διατήρηση ενός συμβολισμού που βλάπτει δεν έχει λογική.
Του Αγγελου Σταγκου
Η κατάληψη της Νομικής Σχολής από 250 περίπου λαθρομετανάστες αμφισβητεί και πάλι με εξευτελιστικό τρόπο την έννοια του πανεπιστημιακού ασύλου στην Ελλάδα. Μια έννοια που στους καιρούς μας δεν εξυπηρετεί πλέον την ελεύθερη διακίνηση των ιδεών στους ακαδημαϊκούς χώρους, αφού κανείς δεν την απειλεί, αλλά αντίθετα χρησιμοποιείται για να υπονομεύσει την έννομη τάξη. Μπορεί στη χώρα μας ο όρος «έννομη τάξη» να προκαλεί αρνητικά αντανακλαστικά, αλλά χωρίς έννομη τάξη δεν μπορούν να υπάρξουν συντεταγμένες κοινωνίες.
Η έννομη τάξη δεν αποτελεί αποκλειστικό χαρακτηριστικό των αυταρχικών καθεστώτων, όπως διαλαλούν διάφοροι αριστεριστές και αντιεξουσιαστές. Είναι απαραίτητο συστατικό του δημοκρατικού πολιτεύματος, εφόσον υπάρχει και ο αντίστοιχος σεβασμός στα δικαιώματα του πολίτη. Επομένως, δεν ανήκουν αναγκαστικά στους «αντιδραστικούς» εκείνοι που βλέπουν την κατάντια της έννοιας του πανεπιστημιακού ασύλου και ζητούν την κατάργησή του. Ούτε είναι αναγκαστικά «προοδευτικοί», όσοι επιμένουν να υπερασπίζονται τη διατήρησή του, ενώ είναι φανερό ότι χρησιμοποιείται για να καλύπτει παρανομίες και παραβατικές συμπεριφορές.
Οι μετανάστες δεν ξεκίνησαν από την Κρήτη με σκοπό να εγκατασταθούν στη Νομική Σχολή για να εκφράσουν τη διαμαρτυρία τους. Κάποιοι τους οργάνωσαν και τους πήγαν εκεί. Αλλωστε δεν το κρύβουν. Είναι τα μέλη οργανώσεων διαφόρων ιδεολογικών τάσεων της Αριστεράς που υπερασπίζονται τα δικαιώματα των μεταναστών, σε συνεργασία με αντιεξουσιαστές και αριστεριστές φοιτητές, που συνηθίζουν να επιβάλλουν με κάθε τρόπο τη θέλησή τους στους χώρους των πανεπιστημίων και των ΤΕΙ, παρ’ όλο που είναι οικτρή μειοψηφία. Με τη σιωπηρή ανοχή και την αδιαφορία της πλειοψηφίας των φοιτητών, των πρυτανικών αρχών και των καθηγητών, αλλά και της πολιτείας, δυστυχώς!
Στη συγκεκριμένη περίπτωση, φαίνεται ότι υπάρχουν και ευθύνες της Αστυνομίας, αλλά αυτό είναι παρεπόμενο. Το πρόβλημά μας είναι η ύπαρξη του πανεπιστημιακού ασύλου και της διατήρησής του. Το πανεπιστημιακό άσυλο καλύπτει δραστηριότητες τρομοκρατικών ομάδων και «μπαχαλάκηδων», καλύπτει καταστροφές και λεηλασίες που κοστίζουν εκατομμύρια στον φορολογούμενο, δίνει διέξοδο διαφυγής σε παραβάτες της καθημερινότητας, συντελεί στην υποβάθμιση των πανεπιστημίων, επιτρέπει την αυθαίρετη και βίαιη συμπεριφορά μειοψηφιών μέσα στα εκπαιδευτικά ιδρύματα, συμβάλλει στη διακίνηση ναρκωτικών, προσφέρει άλλοθι στην αδράνεια των φοβισμένων πανεπιστημιακών αρχών και στις υπεκφυγές των αστυνομικών για να μη δράσουν.
Στη Νομική Σχολή βρήκαν (πανεπιστημιακό) άσυλο μετανάστες, εξωπανεπιστημιακοί υποστηρικτές τους και κάποιοι φοιτητές. Κανείς τους δεν μπορεί να χαρακτηρισθεί «κακοποιό» στοιχείο, αλλά και με κανένα τρόπο δεν μπορεί να δικαιολογηθεί η εισβολή και η κατάληψη. Το Πολυτεχνείο όμως έχει γίνει κατά καιρούς άντρο τρομοκρατών, εργαστήριο κατασκευής «μολότοφ», τόπος ελεύθερου εμπορίου ναρκωτικών. Σε αυτό και σε άλλα εκπαιδευτικά ιδρύματα υπάρχουν χώροι εκτός ελέγχου των πανεπιστημιακών αρχών, όπου πρόσβαση έχουν μόνο κάποιοι περίεργοι εξωπανεπιστημιακοί. Στις φοιτητικές εστίες έχουν εγκατασταθεί άσχετοι που κανείς δεν γνωρίζει την πραγματική τους ενασχόληση. Στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο μπαινοβγαίνουν για άσυλο οι λαθραίοι μικροπωλητές, όποτε τους κυνηγάει η Αστυνομία. Στη Θεσσαλονίκη καταστρέφουν και λεηλατούν το Αριστοτέλειο διάφορες ομάδες ημιπαρανόμων ή και τελείως παρανόμων.
Ολα αυτά οδηγούν στο συμπέρασμα ότι το πανεπιστημιακό άσυλο συμβάλλει στη διάλυση του κράτους και πρέπει να καταργηθεί. Το επιχείρημα περί προστασίας της ελεύθερης διακίνησης των ιδεών δεν ισχύει, γιατί στο σημερινό δημοκρατικό καθεστώς δεν απειλούνται και το όποιο αυταρχικό καθεστώς του μέλλοντος (απίθανο ενδεχόμενο) δεν θα το σεβόταν. Η διατήρηση ενός συμβολισμού που βλάπτει δεν έχει λογική.
poppop
Μέγας
- Εγγρ.
- 30 Ιουλ 2006
- Μηνύματα
- 12.194
- Κριτικές
- 11
- Like
- 4.593
- Πόντοι
- 4.765
...πεσ τα ρε φιλενάδα
...καλά επειδή βαριέμαι να διαβάζω δε με λές το τινάζουν τελικώς το σακάκι οι αξιότιμοι συντάκτες του τζανγκελε ριποουρτπάρτε μια επανάληψη λοιπόν....
Η γοητεία της λανθάνουσας ομοφυλοφιλίας στην ιδεολογία του φασισμού