Είναι γεγονός ότι οι άνθρωποι στις μέρες μας δεν γερνούν ή, αν προτιμάτε, δεν κακογερνούν. Παρότι η ηλικία τους αυξάνεται αριθμητικά, εμφανισιακά και λειτουργικά δεν αποδεικνύεται κάτι τέτοιο, αφού όλο και περισσότεροι δεν παραιτούνται από τη ζωή, εξακολουθούν να είναι δραστήριοι και ψάχνονται μαχόμενοι σε όλους τους τομείς...
Πριν από λίγο καιρό, σε μια κοινωνική εκδήλωση ανθρώπων με μπόλικα χρόνια στην πλάτη τους, με πλησίασε ένας άνδρας που από το βαμμένο μαλλί του μέχρι το νεανικό κορμί του έδειχνε την ανάγκη να είναι νέος, ωραίος και φυσικά ερωτεύσιμος! Με άνετο λόγο και περισσή χάρη μου αράδιασε, σαν να απήγγελλε Καβάφη, τα φάρμακα που κυκλοφορούν για τη στύση, για να με ρωτήσει αμέσως μετά ποιο είναι το καλύτερο! Η μουσική που έπαιζε στη διαπασών δυσκόλευε τη «χαριτωμένη» επικοινωνία μας, κατάλαβα όμως ότι ήταν αρκετά ζωηρός, προφανώς έξω από τον γάμο του, με το πονηρό βλέμμα του να δείχνει κάτι τέτοιο. Οταν γνώρισα δε και τη γυναίκα του, τότε τον δικαιολόγησα μέσα μου για την εξωσυζυγική τσαχπινιά του. Τον ρώτησα εάν έχει κάποια νόσο από αυτές που οι άνδρες αποκτούν μεγαλώνοντας μέσα στην ευμάρειά τους. Ενα μπουκέτο από νοσήματα βγήκαν μαζί με τα χαρούμενα λόγια του, έχοντας λίγο απ’ όλα και πολλά από λίγα. Υπέρταση, σάκχαρο, μπόλικα κιλά, χοληστερίνη και μια καρδιά που ερωτεύεται μεν, αλλά πάσχει από στεφανιαία νόσο δε, συμπληρώνοντας το καρέ της επιτυχίας και της σεξουαλικής ανησυχίας του! Στην κουβέντα μας πρόβαλε τις επιτυχίες που έχει με γυναίκες σχεδόν 30 και 40 χρόνια μικρότερές του, που δεν μπορούν να αντισταθούν στη γοητεία του και οι οποίες απαιτούν το «δυνατό του σεξ» μέσα από τη φαρέτρα των φαρμάκων που παίρνει για να τα βγάλει πέρα. Και όσο κι αν το χιούμορ χωράει σ’ αυτή την περιγραφή, η αλήθεια είναι ότι έδειχνε πως δεν φοβάται τον χρόνο και ενώ άγγιζε τα 80 έδινε την εντύπωση ότι έχει πολλά ακόμα να ζήσει και να απολαύσει.
Αυτή η σκηνή δεν είναι ούτε η πρώτη ούτε η τελευταία που βιώνω τόσο στο κοινωνικό περιβάλλον μου όσο και στο γραφείο μου. Μάλιστα δείχνει τη γενναιότητα και τη φιληδονία που διαθέτουν άνδρες της τρίτης ηλικίας, οι οποίοι παραμένουν μεν εραστές, είναι όμως λαβωμένοι από τη βιολογική γήρανση, Παρ’ όλα αυτά, βρίσκονται διαρκώς σε αναζήτηση της πρόκλησης και της σεξουαλικής και συντροφικής ζωής. Ποιος θα μπορούσε να διαφωνήσει ότι όλο και περισσότεροι άνδρες άνω των 70 χρόνων ζουν τη ζωή τους, ψάχνουν μια νέα γυναίκα και κυνηγούν την κάθε μέρα τους όχι ως γέροι, αλλά ως ώριμοι άνθρωποι που ξέρουν να ζουν και να απολαμβάνουν; Η διαδρομή του χρόνου αυξάνει τις προσδοκίες της ποιότητας μιας ζωής που λιγοστεύει μεν, αλλά επιδιώκεται να είναι πιο πλούσια αδράχνοντας και βιώνοντας τη μοναδικότητα κάθε μέρας. Ισως οι άνδρες της τρίτης ηλικίας έχουν κερδίσει τον εαυτό τους περνώντας από την άχαρη περίοδο της μέσης, όπου ο άνδρας τσακώνεται με τον εαυτό του και με τους άλλους, γκρινιάζει για όλα, η σύντροφός του δεν τον ανέχεται και τα παιδιά του τον θεωρούν γέρο. Μοιάζει με το μετέωρο βήμα του πελαργού που πετάει μεν ψηλά, αλλά τα φτερά του σιγά-σιγά λυγίζουν, με τις δυνάμεις του να δείχνουν ότι δεν αντέχει όπως πριν, αλλά εξακολουθεί να μάχεται δυναμικά και επιθετικά μέσα στο άγχος για δημιουργία και την πρωτιά. Είναι τα δύο πρόσωπά του, που «ξύνονται» το ένα με το άλλο, από το σπίτι μέχρι το γραφείο, από το πρωί μέχρι το βράδυ, και το σεξ -κρυφό και φανερό- φαντάζει απόλυτα κυρίαρχο και εξαιρετικά αδύναμο.
Οι διαταραχές στις ορμόνες του, και κυρίως η τεστοστερόνη με τις διακυμάνσεις της, αποτυπώνονται στη μελαγχολία, στην αϋπνία, στην ανησυχία, τον συνεχή εκνευρισμό του. Αλλά και οι πρωινές στύσεις του, πιο λίγες και δύσκολα περήφανες, του δείχνουν ότι ναι μεν θέλει να έχει σεξουαλική ζωή, αλλά η επιθυμία κρυφοκοιτάζει την αδιαφορία και η στύση μειώνεται στον χρόνο και στη σκληρότητά της.
Οσο για τη γυναίκα του, καλό είναι να μη βρίσκεται πολύ συχνά μπροστά του. Παρόλο που τη θέλει και την αγαπά και αρκετά συχνά τη ρίχνει στο κρεβάτι, η αλήθεια είναι ότι η αφόρητη δυσθυμία του και η εύκολη νευρικότητά του τα χαλάει όλα και κάνει και τους δύο να ανταλλάσσουν τις πιο σκληρές και πολλές φορές ακραίες κουβέντες, που προέρχονται από το τίποτα και καταλήγουν στο... τίποτα.
Παρασύρθηκα όμως. Πλούσια η μέση ηλικία του άνδρα, ωστόσο το πορτοφόλι του, η ασταθής ψυχολογία του και πολλές φορές η γυναίκα του που τον κρίνει συνεχώς αυστηρά δεν φτάνουν για να του δώσουν ευτυχία και πραγματική χαρά ενώ ακόμη είναι νέος, ωραίος και μοιραίος. Τα παιδιά του μάλλον αδιαφορούν καθώς έχουν τα δικά τους ενδιαφέροντα, δεν παύουν όμως να αγαπούν τον πατέρα-προστάτη, που ωστόσο έχει αρχίσει να γερνάει.
Κι όμως, ο 78χρονος χόρευε στην έντονη μουσική με το μάτι μισόκλειστο από το πονηρό χαμόγελο, τη στύση βελτιωμένη από τα φάρμακα που της χαρίζουν μακροζωία και τα νοσήματα στην πλάτη του με τους αντίστοιχους γιατρούς στο κινητό του. Δεν μπορώ να μη σκεφτώ αισιόδοξα: ότι η σεξουαλική ζωή του, πικάντικη, προκλητική και πάντα φιλήδονη, του επιβεβαιώνει ότι δεν έχει γεράσει, καθώς μπορεί να κάνει τις καρδιές νέων γυναικών να χτυπούν μεθυσμένες από έρωτα και σεξουαλική επιθυμία γι’ αυτόν!
Θα κλείσω με μία φράση που μου είπε ένας ναυτικός στα 75 του χρόνια, με πολλή αλμύρα και εμπειρία στη μνήμη του, για το πώς αισθάνθηκε όταν ερωτεύτηκε μια 45χρονη χήρα: «Το κεφάλι μου έκαιγε, η καρδιά μου χτυπούσε, το μυαλό μου έφτιαχνε γρήγορες σκέψεις γεμάτες από ανάγκη να τη δω. Η επιθυμία μου και ο πόθος μου γι’ αυτήν δεν μπορούσαν να μου δείξουν την ηλικία μου. Η στύση μου με πρόδιδε, αλλά εγώ την ήθελα το ίδιο. Γι’ αυτό και θέλω βοήθεια, να της δείξω ότι τόσο το μυαλό μου όσο και το σώμα μου της ανήκουν».
Δεν έχω τίποτα άλλο να γράψω παρακάτω. Ενα μόνο καταλαβαίνω: ο άνθρωπος όσο σκέφτεται και αισθάνεται επιθυμεί και αναζητά την ικανοποίησή του, δεν πεθαίνει...
Από τον δρα Θάνο Ε. Ασκητή
νευρολόγο-ψυχίατρο, πρόεδρο του Ινστιτούτου
Ψυχικής και Σεξουαλικής Υγείας
