Ιστορία:Μια αναδρομή στους αιώνες
- Μέλος που άνοιξε το νήμα DARKSIDEOFTHEMOON
- Ημερομηνία ανοίγματος
- Απαντήσεις 6K
- Εμφανίσεις 246K
- Tagged users Καμία
- Βλέπουν το thread αυτή τη στιγμή 1 άτομα (0 μέλη και 1 επισκέπτες)
DARKSIDEOFTHEMOON
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 17 Φεβ 2006
- Μηνύματα
- 15.458
- Like
- 31
- Πόντοι
- 166
Φοβερό έργο ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ.Ο Bruno Ganz δίνει ρέστα.
DARKSIDEOFTHEMOON
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 17 Φεβ 2006
- Μηνύματα
- 15.458
- Like
- 31
- Πόντοι
- 166
Καλή όρεξη Βρας.
Ο Ρόμμελ πάντως δεν ήταν Ναζί.Ίσα-ίσα το αντίθετο.Αλλά ήταν ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣ.Ίσως η μεγαλύτερη στρατιωτική μορφή του 20ου αιώνα και μια από τις μεγαλύτρες όλων των εποχών.Αν τον άκουγε ο Χίτλερ ίσως κ να είχε κερδίσει....αλλά ο Χίτλερ για 2 χιλιόμετρα γης δεν σκεφτόνταν ούτε καν να υποχωρήσει στρατηγικά.
Επιπλέον παροιμιώδης ήταν η αντιμετώπιση του Ρόμμελ προς τους αιχμαλώτους.Μάλιστα κυκλοφορούσε ένα γνωμικό ανάμεσα στος Βρεττανούς στρατιώτες που έλεγε:΄΄καλυτερα αιχμάλωτος του Ρόμμελ,παρά πορεία μέσα στην έρημο΄΄.
Δυστυχώς για τους Γερμανούς κ ευτυχώς για μας ο Χίτλερ δεν άκουγε τον Ρόμμελ.
Μόνο ο Πάττον μπορεί να συγκριθεί με τον Ρόμμελ ως στρατηγική φιγούρα,αλλά υπολειπόταν κ αυτός αρκετά αλλά έχανε κ λόγω κωλοχαρακτήρα καθόσον άξεστος.
Ο Ρόμμελ πάντως δεν ήταν Ναζί.Ίσα-ίσα το αντίθετο.Αλλά ήταν ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣ.Ίσως η μεγαλύτερη στρατιωτική μορφή του 20ου αιώνα και μια από τις μεγαλύτρες όλων των εποχών.Αν τον άκουγε ο Χίτλερ ίσως κ να είχε κερδίσει....αλλά ο Χίτλερ για 2 χιλιόμετρα γης δεν σκεφτόνταν ούτε καν να υποχωρήσει στρατηγικά.
Επιπλέον παροιμιώδης ήταν η αντιμετώπιση του Ρόμμελ προς τους αιχμαλώτους.Μάλιστα κυκλοφορούσε ένα γνωμικό ανάμεσα στος Βρεττανούς στρατιώτες που έλεγε:΄΄καλυτερα αιχμάλωτος του Ρόμμελ,παρά πορεία μέσα στην έρημο΄΄.
Δυστυχώς για τους Γερμανούς κ ευτυχώς για μας ο Χίτλερ δεν άκουγε τον Ρόμμελ.
Μόνο ο Πάττον μπορεί να συγκριθεί με τον Ρόμμελ ως στρατηγική φιγούρα,αλλά υπολειπόταν κ αυτός αρκετά αλλά έχανε κ λόγω κωλοχαρακτήρα καθόσον άξεστος.
Ιπταμενος_2
Μέλος
- Εγγρ.
- 7 Νοε 2007
- Μηνύματα
- 1.768
- Κριτικές
- 4
- Like
- 3
- Πόντοι
- 16
Μηπως το οσα παίρνει ο Άνεμος?
Ρόμμελ.. Γκουτέριαν μεγάλες μορφές
καμμιά σχέση με τους υπόλοιπους όλων των αντιμαχομένων μερών (ίσως λίγο ο Μόντυ τους πλησίαζε)
διακρινόταν για την αφοσίωση στην πατρίδα, την πιστή τήρηση των κανόνων του πολεμείν
αριστοκράτες με όλη την σημασία της λέξης
καμμιά σχέση με τους υπόλοιπους όλων των αντιμαχομένων μερών (ίσως λίγο ο Μόντυ τους πλησίαζε)
διακρινόταν για την αφοσίωση στην πατρίδα, την πιστή τήρηση των κανόνων του πολεμείν
αριστοκράτες με όλη την σημασία της λέξης
DARKSIDEOFTHEMOON
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 17 Φεβ 2006
- Μηνύματα
- 15.458
- Like
- 31
- Πόντοι
- 166
Οχι Ιπτάμενε.ΣΚΕΨΟΥ. ;) ;) ;)
DARKSIDEOFTHEMOON
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 17 Φεβ 2006
- Μηνύματα
- 15.458
- Like
- 31
- Πόντοι
- 166
Σιγά τον στρατηγό τον Μόντυ.Αποτέλεσμα μάρκετινγκ ήταν λόγω των φλεγματικών Άγγλων.Ο Πάττον ήταν πολύ πιο μπροστά στρατηγικά από τον Μόντυ.Απλά ο Πάττον την παταγε λόγω χαρακτήρα.
DARKSIDEOFTHEMOON
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 17 Φεβ 2006
- Μηνύματα
- 15.458
- Like
- 31
- Πόντοι
- 166
Περιμένω την ταινία Ιπτάμενε.ΑΠΑΙΤΩ να την βρεις.
Και μια άλλη ερώτηση μιας κ πιάσαμε τους στρατηγούς.Τι ελιγμό έκανε ο Πάττον και από που πέρασε με το στράτευμά του,ένας ελιγμός μοναδικός που μόνο αυτός τόλμησε και που είχε να κάνει κυρίως με τον κωλοχαρακτήρα του.
Και μια άλλη ερώτηση μιας κ πιάσαμε τους στρατηγούς.Τι ελιγμό έκανε ο Πάττον και από που πέρασε με το στράτευμά του,ένας ελιγμός μοναδικός που μόνο αυτός τόλμησε και που είχε να κάνει κυρίως με τον κωλοχαρακτήρα του.
Ιπταμενος_2
Μέλος
- Εγγρ.
- 7 Νοε 2007
- Μηνύματα
- 1.768
- Κριτικές
- 4
- Like
- 3
- Πόντοι
- 16
Η ανάλυση Ρόμμελ, Γκουντέριαν, φον Μανστάιν, ναύαρχος Καρλ Ντένιτς και πτέραρχος Χερμαν Γκέρινγκ ειναι απο τις πιο ενδιαφέρουσες, παίρνει ωρες, μην πω μέρες.
Ναι, ο Μόντυ νικησε λογω αδυναμιών Ρομμελ και υπεροπλίας βασικά. Μεχρι τοτε ολη τη δουλειά την ειχε κανει ο Αλεξάντερ. Ο Ρόμελ ηταν ουσιαστικά ενας ιππότης. Κώδικας συμπεριφοράς απίστευτος, ορμητική προσωπικότητα και στρατηγική σκέψη, δεν έκανε λάθη στη σκέψη του.
Δε μπορώ να θυμηθώ την ταινία, αν και ειχα ακούσει στανταρ ποια ηταν
Ναι, ο Μόντυ νικησε λογω αδυναμιών Ρομμελ και υπεροπλίας βασικά. Μεχρι τοτε ολη τη δουλειά την ειχε κανει ο Αλεξάντερ. Ο Ρόμελ ηταν ουσιαστικά ενας ιππότης. Κώδικας συμπεριφοράς απίστευτος, ορμητική προσωπικότητα και στρατηγική σκέψη, δεν έκανε λάθη στη σκέψη του.
Δε μπορώ να θυμηθώ την ταινία, αν και ειχα ακούσει στανταρ ποια ηταν
Ιπταμενος_2
Μέλος
- Εγγρ.
- 7 Νοε 2007
- Μηνύματα
- 1.768
- Κριτικές
- 4
- Like
- 3
- Πόντοι
- 16
Νταρκ μην πεις τη λυση. Θελω να σκιστω να θυμηθω. Ελιγμο ο Πάττον...λες για τις Αρδένες κατι?
DARKSIDEOFTHEMOON
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 17 Φεβ 2006
- Μηνύματα
- 15.458
- Like
- 31
- Πόντοι
- 166
Κρίμα για την ταινία.Υπέθετα ότι θα την έβρισκες έστω και συνειρμικά.
Λοιπόν η ταινία ήταν ο ΄΄Μεγάλος δικτάτωρ΄΄ του Τσάρλι Τσάπλιν-που παρεπιπτόντως ήταν κ η πρώτη ομιλούσα του.Προβλήθηκε στο 1940 δηλαδή την εποχή του απογείου της δόξας του Χίτλερ.Μάλιστα στην Αμερική υπήρχαν και έντονες αντιδράσεις απέναντι στον Τσάπλιν και τον κατηγορούσαν ως κομμουνιστή(πάντα τον κυνηγούσε αυτή η φήμη,άσχετα που δεν ήταν),για την ταινία αυτή που τόλμαγε κ ειρωνευόνταν έναν μεγάλο ηγέτη!!!!!!
Ο Τσάπλιν ΄΄θαύμαζε΄΄ τον Χίτλερ ως καρικατούρα.Οι 2 τους είχαν πολλά κοινά σημεία:
*έμοιαζαν παρα πολύ εμφανισιακά.
*γεννήθηκαν τον ίδιο μήνα της ίδιας χρονιάς με 11 μόνο μέρες διαφορά
*είχαν ταραγμένα οικογενειακά χρόνια στην παιδική τους ηλικία και οι 2
*τους άρεσαν οι πιτσιρίκες.
Ο Τσάπλιν μελέτησε μήνες τον Χίτλερ ώστε να τον αποδώσει πιστά.Ο Χίτλερ όταν έμαθε για την εν λόγω ταινία,ζήτησε να του την φέρουν,γιατί ποιος άλλωστε θα ανέβαζε το εν λόγω έργο στην Ναζιστική Γερμανία;;;;
και την είδε ιδιωτικά.Την είδε 2 φορές κ λέγεται ότι του άρεσαι.
Η ταινία ΄΄Ο Μεγάλος δικτάτωρ΄΄ αποτέλεσε το πρώτο χτύπημα στον Χίτλερ έστω και καλλιτεχνικά μιας κ στρατιωτικά αδυνατούσαν να τον πλήξουν και αποτελει το κορυφαίο αντιπολεμικό έργο του 20ου αιώνα.
Λοιπόν η ταινία ήταν ο ΄΄Μεγάλος δικτάτωρ΄΄ του Τσάρλι Τσάπλιν-που παρεπιπτόντως ήταν κ η πρώτη ομιλούσα του.Προβλήθηκε στο 1940 δηλαδή την εποχή του απογείου της δόξας του Χίτλερ.Μάλιστα στην Αμερική υπήρχαν και έντονες αντιδράσεις απέναντι στον Τσάπλιν και τον κατηγορούσαν ως κομμουνιστή(πάντα τον κυνηγούσε αυτή η φήμη,άσχετα που δεν ήταν),για την ταινία αυτή που τόλμαγε κ ειρωνευόνταν έναν μεγάλο ηγέτη!!!!!!
Ο Τσάπλιν ΄΄θαύμαζε΄΄ τον Χίτλερ ως καρικατούρα.Οι 2 τους είχαν πολλά κοινά σημεία:
*έμοιαζαν παρα πολύ εμφανισιακά.
*γεννήθηκαν τον ίδιο μήνα της ίδιας χρονιάς με 11 μόνο μέρες διαφορά
*είχαν ταραγμένα οικογενειακά χρόνια στην παιδική τους ηλικία και οι 2
*τους άρεσαν οι πιτσιρίκες.
Ο Τσάπλιν μελέτησε μήνες τον Χίτλερ ώστε να τον αποδώσει πιστά.Ο Χίτλερ όταν έμαθε για την εν λόγω ταινία,ζήτησε να του την φέρουν,γιατί ποιος άλλωστε θα ανέβαζε το εν λόγω έργο στην Ναζιστική Γερμανία;;;;
και την είδε ιδιωτικά.Την είδε 2 φορές κ λέγεται ότι του άρεσαι.
Η ταινία ΄΄Ο Μεγάλος δικτάτωρ΄΄ αποτέλεσε το πρώτο χτύπημα στον Χίτλερ έστω και καλλιτεχνικά μιας κ στρατιωτικά αδυνατούσαν να τον πλήξουν και αποτελει το κορυφαίο αντιπολεμικό έργο του 20ου αιώνα.
DARKSIDEOFTHEMOON
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 17 Φεβ 2006
- Μηνύματα
- 15.458
- Like
- 31
- Πόντοι
- 166
DARKSIDEOFTHEMOON
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 17 Φεβ 2006
- Μηνύματα
- 15.458
- Like
- 31
- Πόντοι
- 166
ΟΧΙ ,για τις Αρδέννες.Γia την ταινία τι έχεις να πεις;;;θα το βρισκες;;;;
Ιπταμενος_2
Μέλος
- Εγγρ.
- 7 Νοε 2007
- Μηνύματα
- 1.768
- Κριτικές
- 4
- Like
- 3
- Πόντοι
- 16
Οταν το διαβασα που το γραψες, το θυμηθηκα. Θυμάμαι ενα ντοκυμαντερ που τον δείχνει στο σαλόνι του στο Μπέρχντερσγκάρντεν να βλέπει αυτη την ταινία και να γελάει.
Για Αρδέννες '44 δε θυμάμαι κατι ιδιαιτερο αυτη τη στιγμη.
Για Αρδέννες '44 δε θυμάμαι κατι ιδιαιτερο αυτη τη στιγμη.
DARKSIDEOFTHEMOON
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 17 Φεβ 2006
- Μηνύματα
- 15.458
- Like
- 31
- Πόντοι
- 166
Ο περίφημος ελιγμός του Πάττον ήταν μέσω της Ελβετίας.ΈΠρεπε να μπει μέσα από την Ελβετία για να εισέλθει στην Γερμανία ,προκειμένου να περικυκλώσει μεγάλα Γερμανικά τμήματα στρατού.Εννοείται ότι μια τέτοια πράξη αποτελούσε πράξη πολέμου των Αμερικανών προς στην Ελβετία,μιας κ η Ελβετία ήταν ουδέτερη(τουλάχιστον στα χαρτιά).Ο Πάττον δεν δίστασε να γράψει στα παπάρια του την ουδετερότητα της Ελβετίας κ εισήλθε με το στράτευμά του ,προκειμένου να κυκλώσει τους Γερμανούς.Εννοείται ότι όσοι του διμαρτυρήθηκαν τόσο επίσημα όσο και ανεπίσημα εισέπραξαν τα διαολοστειλίκια του.
alexandros1976
Μέλος
- Εγγρ.
- 30 Ιαν 2007
- Μηνύματα
- 4.446
- Like
- 0
- Πόντοι
- 16
Επειδή τουλάχιστον στο δικό μου μυαλό Ιστορία δεν είναι μονό
Πόλεμος και σφαγές ούτε Μεγάλοι Άνδρες και αξιομνημόνευτοι είναι αυτοί που σκότωσαν εκατομμύρια η γκρέμισαν συθέμελα πόλεις και εξανδραπόδισαν τους κατοίκους
Αλλά κυρίως αυτοί που πολέμησαν για τα ιδανικά τους για την Ελευθερία και Την ευημερία των Λαών γι αυτούς που ζητούσαν να ανυψωθεί ο Άνθρωπος και το Ανθρώπινο πνεύμα και όχι να «κατακτηθεί» η να σκλαβωθεί….
Γι αυτό φίλοι ερασιτέχνες μελετητές της ιστορίας προτείνω να ασχοληθούμε με τον
Γρήγορη Λαμπράκη έναν άνθρωπο ΑΝΤΡΑ που πέθανε για τα ιδανικά του!!!
Πόλεμος και σφαγές ούτε Μεγάλοι Άνδρες και αξιομνημόνευτοι είναι αυτοί που σκότωσαν εκατομμύρια η γκρέμισαν συθέμελα πόλεις και εξανδραπόδισαν τους κατοίκους
Αλλά κυρίως αυτοί που πολέμησαν για τα ιδανικά τους για την Ελευθερία και Την ευημερία των Λαών γι αυτούς που ζητούσαν να ανυψωθεί ο Άνθρωπος και το Ανθρώπινο πνεύμα και όχι να «κατακτηθεί» η να σκλαβωθεί….
Γι αυτό φίλοι ερασιτέχνες μελετητές της ιστορίας προτείνω να ασχοληθούμε με τον
Γρήγορη Λαμπράκη έναν άνθρωπο ΑΝΤΡΑ που πέθανε για τα ιδανικά του!!!
alexandros1976
Μέλος
- Εγγρ.
- 30 Ιαν 2007
- Μηνύματα
- 4.446
- Like
- 0
- Πόντοι
- 16
Ο Γρηγόρης Λαμπράκης γεννήθηκε το 1912 στην Κερασίτσα Αρκαδίας. Σπούδασε ιατρική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και ειδικεύτηκε στη γυναικολογία. Υπήρξε αθλητής με πολλές πανελλήνιες και βαλκανικές νίκες και κατείχε για 23 χρόνια (ως το 1959) το πανελλήνιο ρεκόρ στο μήκος με επίδοση 7,37 μ. Στην διάρκεια της κατοχής διοργάνωνε με άλλους συναθλητές του αγώνες, διαθέτοντας τα έσοδα σε λαϊκά συσσίτια. Το 1950 κατέλαβε τη θέση του υφηγητή Μαιευτικής - Γυναικολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.
Στις εκλογές του Οκτωβρίου 1961 εκλέχτηκε βουλευτής Πειραιά συνεργαζόμενος με την Ενιαία Δημοκρατική Αριστερά (ΕΔΑ). Υπήρξε ιδρυτικό μέλος και αντιπρόεδρος της «Ελληνικής Επιτροπής για τη Διεθνή Ύφεση και Ειρήνη». Στις 21 Απριλίου 1963 αψηφώντας σχετική απαγόρευση της αστυνομίας, πραγματοποίησε την 1η Μαραθώνια πορεία Ειρήνης. Βάδισε το μεγαλύτερο μέρος της διαδρομής μόνος του, εν μέσω απειλών, πριν τελικά συλληφθεί και κρατηθεί για μερικές ώρες.
Αμέσως μετά μετέβη στο Λονδίνο για να συμπαρασταθεί στους Έλληνες και Εγγλέζους διαδηλωτές που ζητούσαν την απελευθέρωση πολιτικών κρατουμένων στην Ελλάδα, ανάμεσα στους οποίους ήταν και ο μετέπειτα βουλευτής του ΚΚΕ Αμπατιέλος. Στόχος των διαδηλωτών ήταν η βασίλισσα Φρειδερίκη, η οποία βρισκόταν στην αγγλική πρωτεύουσα προκειμένου να παραστεί σε βασιλικούς γάμους. Σχεδόν ένα μήνα μετά, στις 22 Μαΐου, καθώς εξερχόταν από συγκέντρωση για την ειρήνη και τον πυρηνικό αφοπλισμό στη Θεσσαλονίκη, δέχτηκε δολοφονική επίθεση από παρακρατικούς. Τραυματίστηκε βαριά και υπέκυψε στα τραύματά του λίγες μέρες μετά.
Στις εκλογές του Οκτωβρίου 1961 εκλέχτηκε βουλευτής Πειραιά συνεργαζόμενος με την Ενιαία Δημοκρατική Αριστερά (ΕΔΑ). Υπήρξε ιδρυτικό μέλος και αντιπρόεδρος της «Ελληνικής Επιτροπής για τη Διεθνή Ύφεση και Ειρήνη». Στις 21 Απριλίου 1963 αψηφώντας σχετική απαγόρευση της αστυνομίας, πραγματοποίησε την 1η Μαραθώνια πορεία Ειρήνης. Βάδισε το μεγαλύτερο μέρος της διαδρομής μόνος του, εν μέσω απειλών, πριν τελικά συλληφθεί και κρατηθεί για μερικές ώρες.
Αμέσως μετά μετέβη στο Λονδίνο για να συμπαρασταθεί στους Έλληνες και Εγγλέζους διαδηλωτές που ζητούσαν την απελευθέρωση πολιτικών κρατουμένων στην Ελλάδα, ανάμεσα στους οποίους ήταν και ο μετέπειτα βουλευτής του ΚΚΕ Αμπατιέλος. Στόχος των διαδηλωτών ήταν η βασίλισσα Φρειδερίκη, η οποία βρισκόταν στην αγγλική πρωτεύουσα προκειμένου να παραστεί σε βασιλικούς γάμους. Σχεδόν ένα μήνα μετά, στις 22 Μαΐου, καθώς εξερχόταν από συγκέντρωση για την ειρήνη και τον πυρηνικό αφοπλισμό στη Θεσσαλονίκη, δέχτηκε δολοφονική επίθεση από παρακρατικούς. Τραυματίστηκε βαριά και υπέκυψε στα τραύματά του λίγες μέρες μετά.
alexandros1976
Μέλος
- Εγγρ.
- 30 Ιαν 2007
- Μηνύματα
- 4.446
- Like
- 0
- Πόντοι
- 16
Το βράδυ της 22 Μαΐου 1963 ο Λαμπράκης μίλησε σε εκδήλωση που διοργάνωσε στη Θεσσαλονίκη η «Επιτροπή για τη Διεθνή Ύφεση και Ειρήνη». Πριν ακόμα η εκδήλωση ξεκινήσει, πλήθος παρακρατικών και αστυνομικών με πολιτικά είχαν καταλάβει τα γειτονικά πεζοδρόμια, κραυγάζοντας συνθήματα και προπηλακίζοντας όσους προσέρχονταν στην αίθουσα για να πάρουν μέρος σε αυτή. Άλλοι αστυνομικοί, ένστολοι, αν και παρόντες σε μεγάλο αριθμό δεν λάμβαναν κανένα μέτρο για την απώθηση των παρακρατικών, παρά τις διαμαρτυρίες των οργανωτών και του ίδιου του Λαμπράκη, ενός μέλους δηλαδή του ελληνικού κοινοβουλίου. Μάλιστα, ένας παρακρατικός κατόρθωσε να χτυπήσει το Λαμπράκη στο κεφάλι με ρόπαλο κατά την είσοδό του στην αίθουσα της εκδήλωσης, τραυματίζοντάς τον ελαφρά. Σοβαρά, αντίθετα, τραυματίστηκε από τους ανεξέλεγκτους διαδηλωτές ο έτερος παρών αριστερός βουλευτής, Γιώργος Τσαρουχάς.
Με την ολοκλήρωση της εκδήλωσης, ο Λαμπράκης εγκατέλειψε την αίθουσα με πρόθεση να κατευθυνθεί σε κοντινό ξενοδοχείο όπου είχε καταλύσει. Τον ακολούθησαν μόνο δύο σύντροφοί του, καθώς η αστυνομία απέκλεισε το κοινό της εκδήλωσης στο εσωτερικό της αίθουσας, απαγορεύοντας προσωρινά την έξοδο. Ακριβώς εκείνη τη στιγμή, και παρά το γεγονός ότι η αστυνομία είχε αποκλείσει όλους τους δρόμους, ένα τρίκυκλο εμφανίστηκε από το πουθενά, πλησίασε το Λαμπράκη με ιλιγγιώδη ταχύτητα και τον έριξε στο έδαφος. Κανείς αστυνομικός δεν κινήθηκε για να εμποδίσει το τρίκυκλο πριν το χτύπημα, να συλλάβει τον οδηγό του μετά, ή ακόμα και να βοηθήσει τον αιμόφυρτο Λαμπράκη. Όπως αποδείχτηκε, το θύμα είχε δεχτεί ισχυρό χτύπημα στο κεφάλι από μεταλλικό αντικείμενο.
Το πιθανότερο είναι ότι οι δράστες της επίθεσης θα είχαν διαφύγει ανενόχλητοι, αν ένας παριστάμενος Θεσσαλονικιός, ο πλασιέ Μανόλης Χατζηαποστόλου (με το παρατσούκλι «Τίγρης») δεν είχε πηδήσει αστραπιαία στην καρότσα του τρίκυκλου. Για ένα περίπου χιλιόμετρο το τρίκυκλο έτρεχε στους δρόμους της Θεσσαλονίκης χωρίς κανένα αστυνομικό ή άλλο όχημα να το καταδιώκει. Ο Χατζηαποστόλου εξουδετέρωσε μετά από σκληρή πάλη το μοναδικό επιβάτη της καρότσας, Μανόλη Εμμανουηλίδη (ήταν αυτός που είχε καταφέρει το θανατηφόρο χτύπημα στο Λαμπράκη) και κατόπιν υποχρέωσε τον οδηγό Σπύρο Γκοτζαμάνη να σταματήσει. Ακολούθησε νέα πάλη αυτή τη φορά ανάμεσα στον Χατζηαποστόλου και τον Γκοτζαμάνη, έως ότου εμφανίστηκε ένας απλός αστυνομικός, ο οποίος μη γνωρίζοντας όσα είχαν προηγηθεί, συνέλαβε τον Γκοτζαμάνη κατόπιν υποδείξεων των περαστικών. Ο Λαμπράκης μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο σε κωματώδη κατάσταση από την οποία δεν εξήλθε ποτέ. Πέθανε τέσσερις μέρες αργότερα
Με την ολοκλήρωση της εκδήλωσης, ο Λαμπράκης εγκατέλειψε την αίθουσα με πρόθεση να κατευθυνθεί σε κοντινό ξενοδοχείο όπου είχε καταλύσει. Τον ακολούθησαν μόνο δύο σύντροφοί του, καθώς η αστυνομία απέκλεισε το κοινό της εκδήλωσης στο εσωτερικό της αίθουσας, απαγορεύοντας προσωρινά την έξοδο. Ακριβώς εκείνη τη στιγμή, και παρά το γεγονός ότι η αστυνομία είχε αποκλείσει όλους τους δρόμους, ένα τρίκυκλο εμφανίστηκε από το πουθενά, πλησίασε το Λαμπράκη με ιλιγγιώδη ταχύτητα και τον έριξε στο έδαφος. Κανείς αστυνομικός δεν κινήθηκε για να εμποδίσει το τρίκυκλο πριν το χτύπημα, να συλλάβει τον οδηγό του μετά, ή ακόμα και να βοηθήσει τον αιμόφυρτο Λαμπράκη. Όπως αποδείχτηκε, το θύμα είχε δεχτεί ισχυρό χτύπημα στο κεφάλι από μεταλλικό αντικείμενο.
Το πιθανότερο είναι ότι οι δράστες της επίθεσης θα είχαν διαφύγει ανενόχλητοι, αν ένας παριστάμενος Θεσσαλονικιός, ο πλασιέ Μανόλης Χατζηαποστόλου (με το παρατσούκλι «Τίγρης») δεν είχε πηδήσει αστραπιαία στην καρότσα του τρίκυκλου. Για ένα περίπου χιλιόμετρο το τρίκυκλο έτρεχε στους δρόμους της Θεσσαλονίκης χωρίς κανένα αστυνομικό ή άλλο όχημα να το καταδιώκει. Ο Χατζηαποστόλου εξουδετέρωσε μετά από σκληρή πάλη το μοναδικό επιβάτη της καρότσας, Μανόλη Εμμανουηλίδη (ήταν αυτός που είχε καταφέρει το θανατηφόρο χτύπημα στο Λαμπράκη) και κατόπιν υποχρέωσε τον οδηγό Σπύρο Γκοτζαμάνη να σταματήσει. Ακολούθησε νέα πάλη αυτή τη φορά ανάμεσα στον Χατζηαποστόλου και τον Γκοτζαμάνη, έως ότου εμφανίστηκε ένας απλός αστυνομικός, ο οποίος μη γνωρίζοντας όσα είχαν προηγηθεί, συνέλαβε τον Γκοτζαμάνη κατόπιν υποδείξεων των περαστικών. Ο Λαμπράκης μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο σε κωματώδη κατάσταση από την οποία δεν εξήλθε ποτέ. Πέθανε τέσσερις μέρες αργότερα
alexandros1976
Μέλος
- Εγγρ.
- 30 Ιαν 2007
- Μηνύματα
- 4.446
- Like
- 0
- Πόντοι
- 16
Το χτύπημα κατά του Λαμπράκη προκάλεσε μια άνευ προηγουμένου πολιτική κρίση, με τα κόμματα της αντιπολίτευσης και το σύνολο του κεντρώου και αριστερού Τύπου να κάνουν λόγο από την πρώτη στιγμή για οργανωμένο σχέδιο δολοφονίας. Η επίσημη αστυνομική εκδοχή αντίθετα, ήταν ότι επρόκειτο για τροχαίο ατύχημα και αυτήν υιοθέτησε αρχικά και η κυβέρνηση της χώρας. Το κλίμα ήταν τεταμένο και την κηδεία του Λαμπράκη στην Αθήνα παρακολούθησε πλήθος 500.000 ανθρώπων, φωνάζοντας συνθήματα κατά της δολοφονίας.
Ήδη, στη Θεσσαλονίκη είχαν ξεκινήσει οι ανακρίσεις για το «ατύχημα», από τον ανακριτή Χρήστο Σαρτζετάκη και τον εισαγγελέα Δημήτριο Παπαντωνίου, υπό τη γενική εποπτεία του εισαγγελέα εφετών Παύλου Δελαπόρτα. Αργότερα ο Παπαντωνίου αντικαταστάθηκε από τον εισαγγελέα Στυλιανό Μπούτη. Αν και η ηγεσία της Xωροφυλακής Θεσσαλονίκης έκανε κάθε δυνατή προσπάθεια για να αποκρύψει κρίσιμα στοιχεία και να εκφοβίσει τους μάρτυρες, η ανακριτική ομάδα (παρά τις απροκάλυπτες παρεμβάσεις και πιέσεις που δέχτηκε από τον τότε εισαγγελέα Αρείου Πάγου και μετέπειτα -το 1967- πρωθυπουργό της χούντας Κωνσταντίνο Κόλλια) κατόρθωσε να στοιχειοθετήσει ότι επρόκειτο για προμελετημένο έγκλημα και να αποκαλύψει τους ηθικούς αυτουργούς του. Έτσι, τους Γκοτζαμάνη και Εμμανουηλίδη ακολούθησαν τρανταχτά ονόματα της πανίσχυρης χωροφυλακής Θεσσαλονίκης, όπως οι Κωνσταντίνος Μήτσου, επιθεωρητής Βορείου Ελλάδος, Ευθύμιος Καμουτσής, διευθυντής αστυνομίας, Κωνσταντίνος Δόλκας και άλλοι οι οποίοι παραπέμφθηκαν για παράβαση καθήκοντος. Στους ηθικούς αυτουργούς συμπεριλαμβανόταν ο δοσίλογος Ξενοφών (Φον) Γιοσμάς, πρόεδρος της παρακρατικής οργάνωσης, μέλος της οποίας ήταν ο Γκοτζαμάνης και ο υπομοίραρχος Εμμανουήλ Καπελώνης, διοικητής του αστυνομικού τμήματος Τούμπας. Στο απυρόβλητο της δικαιοσύνης έμεινε ο υπομοίραρχος της Ασφάλειας Δημήτριος Κατσούλης, του τμήματος «Δίωξης Κομμουνιστών» ο οποίος την ημέρα του εγκλήματος (σύμφωνα με μαρτυρία του Εμμανουηλίδη και άλλων) είχε μιλήσει σε συγκέντρωση παρακρατικών στο 5ο Αστυνομικό Τμήμα Θεσσαλονίκης, δίνοντας οδηγίες για την «αντισυγκέντρωση» και τονίζοντας ότι «απόψε στόχος μας είναι ο Λαμπράκης».
Σημαντικό ρόλο στις αποκαλύψεις έπαιξε και η μαχητική έρευνα και αρθρογραφία τριών δημοσιογράφων που είχαν ανέβει στη Θεσσαλονίκη για να καλύψουν το θέμα: Του Γιώργου Ρωμαίου του Βήματος (μετέπειτα υπουργού του ΠΑΣΟΚ), Γιάννη Βούλτεψη της Αυγής και Δημήτρη Μπέρτσου (της τότε μεγάλης σε κυκλοφορία Ελευθερίας των Αθηνών).
Ήδη, στη Θεσσαλονίκη είχαν ξεκινήσει οι ανακρίσεις για το «ατύχημα», από τον ανακριτή Χρήστο Σαρτζετάκη και τον εισαγγελέα Δημήτριο Παπαντωνίου, υπό τη γενική εποπτεία του εισαγγελέα εφετών Παύλου Δελαπόρτα. Αργότερα ο Παπαντωνίου αντικαταστάθηκε από τον εισαγγελέα Στυλιανό Μπούτη. Αν και η ηγεσία της Xωροφυλακής Θεσσαλονίκης έκανε κάθε δυνατή προσπάθεια για να αποκρύψει κρίσιμα στοιχεία και να εκφοβίσει τους μάρτυρες, η ανακριτική ομάδα (παρά τις απροκάλυπτες παρεμβάσεις και πιέσεις που δέχτηκε από τον τότε εισαγγελέα Αρείου Πάγου και μετέπειτα -το 1967- πρωθυπουργό της χούντας Κωνσταντίνο Κόλλια) κατόρθωσε να στοιχειοθετήσει ότι επρόκειτο για προμελετημένο έγκλημα και να αποκαλύψει τους ηθικούς αυτουργούς του. Έτσι, τους Γκοτζαμάνη και Εμμανουηλίδη ακολούθησαν τρανταχτά ονόματα της πανίσχυρης χωροφυλακής Θεσσαλονίκης, όπως οι Κωνσταντίνος Μήτσου, επιθεωρητής Βορείου Ελλάδος, Ευθύμιος Καμουτσής, διευθυντής αστυνομίας, Κωνσταντίνος Δόλκας και άλλοι οι οποίοι παραπέμφθηκαν για παράβαση καθήκοντος. Στους ηθικούς αυτουργούς συμπεριλαμβανόταν ο δοσίλογος Ξενοφών (Φον) Γιοσμάς, πρόεδρος της παρακρατικής οργάνωσης, μέλος της οποίας ήταν ο Γκοτζαμάνης και ο υπομοίραρχος Εμμανουήλ Καπελώνης, διοικητής του αστυνομικού τμήματος Τούμπας. Στο απυρόβλητο της δικαιοσύνης έμεινε ο υπομοίραρχος της Ασφάλειας Δημήτριος Κατσούλης, του τμήματος «Δίωξης Κομμουνιστών» ο οποίος την ημέρα του εγκλήματος (σύμφωνα με μαρτυρία του Εμμανουηλίδη και άλλων) είχε μιλήσει σε συγκέντρωση παρακρατικών στο 5ο Αστυνομικό Τμήμα Θεσσαλονίκης, δίνοντας οδηγίες για την «αντισυγκέντρωση» και τονίζοντας ότι «απόψε στόχος μας είναι ο Λαμπράκης».
Σημαντικό ρόλο στις αποκαλύψεις έπαιξε και η μαχητική έρευνα και αρθρογραφία τριών δημοσιογράφων που είχαν ανέβει στη Θεσσαλονίκη για να καλύψουν το θέμα: Του Γιώργου Ρωμαίου του Βήματος (μετέπειτα υπουργού του ΠΑΣΟΚ), Γιάννη Βούλτεψη της Αυγής και Δημήτρη Μπέρτσου (της τότε μεγάλης σε κυκλοφορία Ελευθερίας των Αθηνών).