asia_fun
Μέλος
- Εγγρ.
- 19 Νοε 2009
- Μηνύματα
- 3.888
- Κριτικές
- 1
- Like
- 5
- Πόντοι
- 16
ξενερουα το τελος, μας το τελειωσες αποτομα, βαρεθηκες να γραφεις?(…….. συνέχεια……)
…….ναι η γυναίκα φορούσε μια μάσκα που έkρυβε το επάνω μέρος του
προσώπου.Ηταν από αυτές τις καλαίσθητες μάσκες που υπάρχουν στα βεστιάρια και χρησιμοποιούνται συνήθως σε θεατρικές παραστάσεις.
Το στόμα της φαινόταν και μπορούσε να διακρίνει στο ημίφως τις γραμμές των χειλιών της που έμοιαζαν να καλύπτονται με διακριτικό lipstick.
Δεν είπε τίποτα .Με αργές κινήσεις έπιασε με τα χέρια της το κεφάλι του
χαιδεύοντας-ανακατεύοντας ελαφρά τα μαλλιά του.
Τα δακτυλά της περιεργάζονταν όλη την κατατομή του προσώπου του.
-Και τώρα μπορείς να με πιάσεις. του είπε σχεδόν ψυθιριστά
Ο Αλέξανδρος σηκώθηκε την έπιασε απαλά αλλα σταθερά απο τα μπράτσα
και έφερε τα χείλη του κάτω απο το πηγούνι. Η γλώσσα και τα χείλη του
άρχισαν να ανεβοκατέβαινουν αργά σε ολο το λαιμό.Οι μικροί αναστεναγμοί
της άγνωστης έδειχναν πως βρισκόταν στο κατάλληλο δρόμο.
Με απότομη κίνηση άδραξε τα μπουτια της και την σήκωσε σφικτά επάνω του
ωστε με ανοικτά τα πόδια να εχει κολλήσει στο σώμα του. Το φόρεμα είχε βίαια
ανασηκωθεί.Οι γάμπες είχαν τυλιχτεί γυρω του.
Με περισσότερη ορμή την έσπρωξε προς το τραπεζι ( εμφανέστατα πανάκριβου
Ιταλικού Οίκου της λεωφόρου Κηφισίας ).Η ανταπόκριση στο δυναμικό φιλί του
ηταν ολόθερμη. Η ανάσα της γινόταν βαριά…ήταν φανερό πως το σώμα της βρίσκοταν σε υπερδιέγερση.
-Δεν μου είπες το όνομα σου …..
Χωρίς να πει λέξη έφερε τα δακτυλα της στο στόμα του και στη συνέχεια άρχισε να του ξεκουμπωνει το πουκάμισο.
……Ωστόσο, όλη αυτή την ώρα ,ο Αλέξανδρος διακατεχόταν απο ένα απροσδιόριστο
αίσθημα.Αισθανόταν ότι αυτές τις σκηνές -κατι απο όλο αυτό το μυστηριώδες σκηνικό- τις έιχε ξαναζήσει.
Μη μπορώντας να συγκεκριμενοποιήσει αυτο το déjà vu, κατέβασε τις μπριτέλες
και ‘αφησε το καλοραμμένο φόρεμα της να γλυστρήσει αφήνοντας το λεπτό γυναικείο κορμί με το σουτιέν και το απαλό καλσόν.
Η συνέχεια δόθηκε στον καναπέ. Η κοπελλα στέναζε με τις στοματικές περιηγήσεις του Αλέξανδρου γύρω από τα στήθη, την κοιλιά.Ολές οι ευαίσθητες περιοχές
της ήταν πασπαλισμένες με ένα άρωμα τόσο οικείο σε αυτόν αλλα που (και παλι)
δεν μπορουσε να προσδιορίσει.
Σε λιγα δευτερόλεπτα είχαν απαλλαγεί από τα ρούχα τους και έιχε μπει μεσα στο κάθυγρο κόλπο της, κάνοντας ρυθμικές κινήσεις και ακόυγοντας την ανάσα της να
να γίνεται ακομα πιο βαριά και να ακολουθεί το ρυθμό της ερωτικής του διεισδησης.
Εκαναν για τουλάχιστον μια ‘ώρα παθιασμένο σεξ, ώσπου έγειραν με χορτασμένα
από σαρκική επαφή κορμια ….
Εξαφνα σαν φλας πέρασαν αποτο μυαλό του Αλέξανδρου εικόνες…εικόνες από το παρελθον που διεφυγαν με κινηματογραφική ταχύτητα αλλα…….
- Ναι …όχι… δεν είναι δυνατόν !
Η μάσκα της γυναίκας είχε αποσυρθεί και είχε αποκαλυφθεί το πρόσωπο.
- Λένα ! Δεν είναι δυνατόν …εσύ !.Μετά απο τόσα χρονια….πως….??
Μπροστά του χαμογελούσε αδιόρατα η Λένα Δ.!
Ο εφηβικός του έρωτας από το Λύκειο.Είχε να την δει και να την αγγίξει τουλάχιστον 15 χρόνια.
Θυμόταν πως είχαν χαθεί αμεσως μετα τοσχολείο, πως εκείνη είχε ασχοληθεί (ετσι
του είχαν πει με την ζωγραφική ….η κατι τετοιο ).Οπωσδήποτε η δική του πορεία ζωής τον είχε απομακρυνει από κάθε πιθανό ενδεχόμενο να την ξανασυναντήσει.
-Ναι Αλέξανδρε εγω! Μετά από τόσα χρόνια.!Μονο που φρόντιζα να μαθαίνω για εσένα όλα αυτά τα χρόνια …να παρακολουθώ πώς είσαι και τι κάνεις.
Γελασε τοσο αποτομα και δυνατά που ο Αλέξανδρος τινάχθηκε.
-Τι κάνεις.! Ομολογώ ότι μου προξενησε μονο αηδία να μαθαίνω οτι
το αγορι που είχα ερωτευτεί στη τρυφερή εφηβεία μου είναι κυλήσει
στο βούρκο , ότι είναι μια αθλια βρωμερή χαμερπής αρσενική πουτάνα !.
- Λενα , σε παρακαλώ μη κάνεις τη θέση μου ακόμα πιο δύσκολη….θελω
πολύ να μιλήσουμε…να μαθεις τους λόγους….
Εκείνη συνέχισε στο ίδιο ύφος σα να μην είχε ακούσει κανένα από τα λόγια
Του.
- Και σε παρακολουθούσα και ήξερα τι κανεις και πώς, και για τις διάφορες
ψώλες που σε πλήρωναν και για εκείνη την βρωμόπουστρα τον Ιορδάνη που
σε προμοτάρει. Αθλιο σιχαμένο σκουλήκι….
Γύρισε να πάρει τα τσιγαρα του από το πεταμένο στο πάτωμα σακάκι.
- Λένα αν ηρεμήσεις για λίγο είμαι σίγουρος ότι θα μπορέσουμε να……
Η λάμψη της λαβής του καλοακονισμένου μαχαιριού τον χτυπησε παρα το μισοσκόταδο που επικρατούσε στον χώρο.
Τα μάτια της Λένας γυάλιζαν ……..
-Τώρα όμως θα αποκατασταθούν όλα...ΟΛΑ !
Το αίσθητο της αυτοσυντήρησης τον έκανε να προσπαθήσει να σηκωθεί….
-Μη Λενα μα τι κάνεις ……όχι….όχι……
Αυτά ήταν και τα τελευταία λόγια που είπε σε αυτόν τον κόσμο ο ζιγκολό
Αλέξανδρος Κ……..
αλλα πλακα πλακα αυτες οι βορειοπροαστιωτισσες
ειναι (αμα σε γουσταρουν) αρρωστημενα κτητικες και ζηλιαρες
προ 10ετιας ειχα μια (λιγο γεματουλα) απο μαρουσι κορη γιατρου (χωρισμενοι γονεις)
που μεσα σε 1-2 μηνες που τα χαμε μου εκανε 3 φορες καταδρομικη στη κυψελη
και μου ελεγε οτι αν υποψιαστει τιποτε θα μου τον κοψει :o
γυαλιζαν το ματια της οταν το ελεγε
ευτηχως μετακομισα (ειχα σκοπο να το κανω) αλλαξα και τηλεφωνο
και πιο πριν της ειπα οτι φευγω εξωτερικο για δουλεια