Είναι και θέμα πόσο ορθολογιστής και πραγματιστής είσαι.
Εγώ πχ είμαι στο έπακρο. Παραπάνω καίγεσαι.
Εννοώ, ότι παρόλο που είμαι λίγο ''αγκαλίτσας'' , είμαι τόσο ορθολογιστής, που μόνο αν μου φερθεί σωστά κάποια, μπορεί να ''τσιμπήσω'', και με την πρώτη στραβή που θα κάνει, τα παίρνω στο κρανίο και από κει και πέρα τρώει το φτύσιμο της ζωής της.
(θέλω να με γουστάρουν για να γουστάρω για να το πω απλα. Μπορεί να το πείτε εγωισμό, αλλά δεν είναι . Είναι πραγματισμός και ορθολογισμός.)
Τώρα, αν κάποιος δεν το χει αυτό, και τσιμπάει με το φτύσιμο, ή με το να του το παίζει η άλλη δύσκολη ή να του κάνει το μαρτύριο της σταγόνας.... ε τότε... μακριά από στριπτιζάδικα γιατί κάποια θα τον μαδήσει σίγουρα.
Πάνω απ όλα πραγματισμός: Περνάς καλά... συνεχίζεις να πηγαίνεις.
Σε ζόρισαν.... εξαφανίζεσαι και πας αλλού.
Σε ζόρισαν λίγο, φεύγεις για λίγο καιρό, ή ψάχνεις καινούριες στον ίδιο χώρο και φτύνεις εκείνη που σε ζόρισε
Σαν τις κάρτες,
όποια κάνει κάτι λάθος, παίρνει κίτρινη κάρτα,
όποια κάνει μεγάλα λάθη παίρνει κόκκινη και αποβολή.
Ε με όποια είναι σωστή, οκ, θα το ρισκάρεις λίγο, μπορεί και να πικραθείς λιγάκι στο τέλος, αλλά βρε αδελφέ, θα περάσεις και καλά για αρκετό καιρό.