Aφορμη για αυτο πμ, ειναι η επανεμφανηση σου..(Κατα την γνωμη μου, κακως σε ξε-μιουταρανε οι μοντς, διοτι απλα συνεχιζεις να υποτιμας τα θεματα και τα μελη με τις κοτο-μαλακιες σου..).
Κοιτα..Καλυτερα να επιλεξεις τον δικο μου δρομο ( αποχη, αλλα και να διαβαζεις τι γραφουν οι "κατεχοντες" την γνωση), ειτε μην ξαναγραψεις..(εγω δεν γινεται να μην σε διαβαζω, διοτι γραφεις σε νηματα που με ενδιαφερουν..!)
Το να γραφεις ενα καρο μαλακιες, σε "ζωτικα" θεματα των στριπτηζαδικων, απλα δεν καταφερνεις τιποτα απο το να εκνευριζεις τους αλλους..
Τουλαχιστον γραφε τις κοτο-μαλακιες σου, ΜΟΝΟ στον "σωληνα"..
Αυτα..
Φίλε ΝΟΚΙΑ σε ευχαριστώ διότι αναφέρεις κάποια πράγματα που θα ήθελα να πω , αλλά κωλύομαι .
Αλλά μεσα σε τούτο το μπουρδέλο Ας θυμηθούμε λίγο τον Καβάφη .
[size=12pt]
Ηγεμών εκ Δυτικής Λιβύης [/size]
Άρεσε γενικώς στην Αλεξάνδρεια,
τες δέκα μέρες που διέμεινεν αυτού,
ο ηγεμών εκ Δυτικής Λιβύης
Αριστομένης, υιός του Μενελάου.
Ως τ' όνομά του, κ' η περιβολή, κοσμίως, ελληνική.
Δέχονταν ευχαρίστως τες τιμές, αλλά
δεν τες επιζητούσεν· ήταν μετριόφρων.
Αγόραζε βιβλία ελληνικά,
ιδίως ιστορικά και φιλοσοφικά.
Προ πάντων δε άνθρωπος λιγομίλητος.
Θάταν βαθύς στες σκέψεις, διεδίδετο,
κ' οι τέτοιοι τόχουν φυσικό να μη μιλούν πολλά.
Μήτε βαθύς στες σκέψεις ήταν, μήτε τίποτε.
Ένας τυχαίος, αστείος άνθρωπος.
Πήρε όνομα ελληνικό, ντύθηκε σαν τους Έλληνας,
έμαθ' επάνω, κάτω σαν τους Έλληνας να φέρεται·
κ' έτρεμεν η ψυχή του μη τυχόν
χαλάσει την καλούτσικην εντύπωσι
μιλώντας με βαρβαρισμούς δεινούς τα ελληνικά,
κ' οι Αλεξανδρινοί τον πάρουν στο ψιλό,
ως είναι το συνήθειο τους, οι απαίσιοι.
Γι' αυτό και περιορίζονταν σε λίγες λέξεις,
προσέχοντας με δέος τες κλίσεις και την προφορά·
κ' έπληττεν ουκ ολίγον έχοντας
κουβέντες στοιβαγμένες μέσα του.
Κωνσταντίνος Π. Καβάφης