Κωλομπαριάστηκα ( ΤΜ Νούλης ) χθες , μετά από αξιοσημείωτο και μεγάλη αποχή σε κάποια καταστήματα πραγματοποιώντας επίσκεψη μάλλον εθιμοτυπικού , και ελαφρώς γνωμοδοτικού χαρακτήρος .
Εξ αυτών θα αναφέρω 2 .
Γκολντ δεν πήγα διότι μπροστά από το κατάστημα παρετήρησα γυναικοπαρέα 8μελή η οποία ετοιμάζονταν να εισέλθει . Επαρκής λόγος να ανακρούσω πρύμνα και να περιηγηθώ σε άλλα καταστήματα .
Πρώτη στάσις εις το πρώην μυστικοφορτωτικόν Σιέρρα νυν Λόλα .
Το μαγαζί αυτό το είχα επισκεφθεί μία φορά , ως Σιέρρα , όπου είχα συναντήσει ως πορτιέρη τον Πεφάνη bitter rival του Απόστολου Σουγκλάκου στα ριγκ και στις ταινίες αναλόγου χαρακτήρος .
Καλά από σόου και χορό δεν θα το σχολιάσω . Γύρω γύρω όλοι .
Ποτά καθαρά .
Γυναίκες , χμ ..... γύρω στις 10 - 15 κυρίες , και η Μία Αγάποβα , που σου έφερνε μια πίκρα ανάλογη με εκείνη που προκαλούσε παλαιότερα η Ελένη Φιλίνη , όταν στα ηνταφεύγα έπαιζε τη μπεμπέκα . Μιλφομπαζοκατάσταση .
Μουσική επένδυση προς το παλτό , ο δε DJ χωμένος σε μια καμαρόπορτα σαν καντινιέρης κοντά στα Δικαστήρια της Σαλονίκης . Ιδιαίτερα διαμορφωμένος χώρος πριβέ κατά τα πρότυπα των Μουσών , όπου χρωματικώς , υφολογικώς και πολλαπλώς άλλως πως οιστρηλατούν το ίδρυμα .
Στα δικά μου , υποσαχάρια τεμάχια τρία . Η αγάπη στα καλύτερά της , ένα άλλο μπατάλικο με ξασμένο σκατί μαλλί , και ένα τούμπανο με ωραίο πρόσωπο που το όνομά της διέλαθε της προσοχής μου αφού ησχολούμην με τον πάτο της . Οι υποσχέσεις της για το πριβέ καλές όπως και η παρουσία της . Πλην όμως αιφνίδιος έφοδος προσώπου του πρώην στενού περιβάλλοντός μου με έκανε να χαλαστώ και να αποχωρήσω πριν εξετάσω τη νεαρά αυτή .
Αρκετός κόσμος από νωρίς .
Αν ήταν φαγάδικο θα ήταν κάτι σαν τα 3 γουρουνάκια Θα επανέλθω .
Λίντο
Λοιπόν αυτό το ίδρυμα έχει παράδοση .
Είναι σαν τα παγωτά Κρίνος στην Αιόλου .
Ποτέ δεν είναι πρώτα στην επιλογή σου αλλά δεν λες ποτέ και όχι . Και όπως τα παγωτά Κρίνος ούτε ποτέ τα κατατάσσεις σαν κάτι αξιόλογο στις εμπειρίες σου , αλλά ούτε και σε χαλάνε . Επίσης όπως τα παγωτά Κρίνος , το κατάστημα δεν κάνει τίποτα για να εκμεταλλευθεί το brandname . Το μαγαζί αυτό τσουλάει εδώ και χρόνια στον ίδιο ρυθμό του .
Ποτά καλά .
Μουσική η γνωστή mainstream κωλομπαρούδικη με εξάρσεις .
Κυρίες που αναμένουν το φθινόπωρο για να αποχωρήσουν , ως διαδίδουν από την εγχώρια στριπ σκηνή . Κάποιες καινούριες . Μερικές μεταγραφές . Κορμιά όχι και τα καλύτερα . Είναι και 2-3 τα οποία θα έπρεπε να μαζέψει ο μπόγιας.
Πριβέ αναλόγως . Τιμές όπου σε βρούνε , σέρβις όπου τις βρεις . Δεν επεκτείνομαι έχουνε γράψει άλλοι .
Σόου και χοροί με παλαιοριτορνικούς ρυθμούς ( ακατάπαυστα και κουραστικά ) , τα γνωστά Μάρκος - Τζίνα , Κάσπερ -Λόλα , το Φιλιππίνι με τις φωτιές , η Τρέησυ σε τζιβιτζιλίκι βανίλια σοκολάτα . Περί τα 12 σόου κάνουνε . Μετά τα 3 πρώτα η θα έπρεπε να διανέμουν πακοτίνια , πασατέμπο , ποπ κορν και τυρογαριδάκια για να περνάει η ώρα .
Η Λουίζα και κάποιες από τις παλιές είναι ακόμα εκεί . Καλά δεν υπάρχει το στοκάρισμα του Γκολντ , αλλά κατά κει πάει το σύστημα .
Καλές οι εξωτικές παρουσίες . Που πέρα από τις στάνταρ εντοπίσαμε το επί έτη μαύρο δίδυμο του πάλαι ποτέ Λολίτα καθώς και συμπαθητικό υποσαχάριο κοντοπούτανο με κορμάρα και ωραίο πρόσωπο που το καλοκαίρι είχε δουλέψει δι ολίγον εις το ταβερνείον Πειραιώς . Και αυτής το όνομα διέλαθε της προσοχής μου για προφανείς λόγους .
Αν ήταν εστιατόριο θα το έκρινα ως εξής : Διεθνής κουζίνα με μεγάλη κάρτα και άχρωμο χαρακτήρα , ποιότητα σε κάποια στάνταρντς χωρίς ιδιαίτερη πινελιά .
Συμπεράσματα από τη χθεσινή μου έξοδο .
Δεν θα γράψω .
Είναι από τις φορές που συμπεράσματα δεν έχω .
Δεν έχω ακόμη καταλήξει αν ο γιαλός είναι στραβός , ή στραβά αρμενίζουμε .
Σας ασπάζομαι
Ρ.