Σήμερα κατά τις 16:00 κατέβηκα στην πιάτσα, και αφού ήμουν αρκετά βιαστικός, πήγα καρφωτός στην Άγκυρας. Αν και είναι δύσκολο στα μπουρδέλα αυτά να φας φόλα, η εμφάνιση των γυναικών που δουλεύουν σε αυτά ψιλοπάσχει. Έτσι σκατά που είναι η κατάσταση πάντως δεν μπορείς να έχεις υψηλές απαιτήσεις.
Στο 12 ήταν η Μυρσίνη με την Άννα, ενώ στο 9 η Ήρα με την Ντάρια.
Πήρα την Ντάρια, ωστόσο όσο τη γαμούσα σκεφτόμουν τα λόγια του σκληροπυρηνικού μέλους
@info@123, πως δηλαδή μοιάζει με νυφίτσα, και δεν μπορούσα με τίποτα να τελειώσω.
Με τα πολλά το έκανα και μίλησα για λίγο μαζί της πριν αποχωρήσει, ωστόσο διέκρινα πως ήταν λυπημένη. Ο λόγος; Είχε πάει ένας Αλβανός πιο πριν και της συμπεριφέρθηκε βάναυσα.
Θα συγκρατηθώ και δεν θα σχολιάσω πολύ αυτή τη ''χώρα'' που είχαμε τη δυστυχία να συνορεύουμε, ούτε κάτα πόσο τα σκιπτάρια είναι επιρρεπή στη βία και την παρανομία, όμως ένιωσα έναν έντονο εκνευρισμένο σκεπτόμενος τι περνάνε αυτές οι κατακαημένες. Και εγώ φτιάχνομαι με αγριάδες, όμως στο πλαίσιο που η άλλη το γουστάρει ή έστω το δέχεται με παραπάνω λεφτά. Πρέπει να είναι κάποιος εντελώς ψυχοπαθής ώστε να αντλεί ικανοποίηση όταν προκαλεί πόνο σε κάποιον και τον βλέπει να υποφέρει -όποιος και να είναι αυτός.