[size=11pt]
Προσεγγίζοντας την αμαρτωλή συνοικία εξ ανατολών... [/size]
Aπό το metro αποβιβάστηκα, σήμερα στις 9:35 π.μ, στην...
Η ομώνυμη πλατεία, σημείο αναφοράς αλλά και προσανατολισμού στην πρωτεύουσα, δεσπόζει κεντρικά...
Περπατώντας την Παναγή Τσαλδάρη, κατευθύνθηκα προς την...
...η οποία φυσικά δεν ανήκει στο
Μεταξουργείο. Λογίζεται Κέντρο. Πλήν όμως, δεν παύει να είναι η ανατολική ''πύλη'' για την είσοδο στο όμορφο, χαριτωμένο και ξεχωριστό (με τον δικό του τρόπο) Μετάξι.
Ο πρασινοκίτρινος οίκος διακρίνεται στ' αριστερά της φωτογραφίας.
Μενάνδρου 45
9:39-9:41 π.μ
Ανέβηκα τη σκάλα...
...με τα δέκα μαρμάρινα σκαλοπάτια.
Ακολουθούσε άλλη μία σκάλα...
...με είκοσι ξύλινα σκαλοπάτια που οδηγούσε μπροστά στην παλιά δίφυλλη ξύλινη πόρτα η οποία ήθελε ένα σπρωξιματάκι για ν' ανοίξει τρίζοντας ελαφρώς και ο επισκέπτης να βρεθεί στο ημισκότεινο αλλά δροσερό σαλόνι. Με την ξένη μουσική ν' ακούγεται δυνατά και τη σφαίρα με τα κάτοπτρα να γυρίζει στέλνοντας (τί άλλο;) φωτεινές κηλίδες ένα γύρω.
Κάθισα στον έναν από τους δύο καναπέδες.
-Καλημέρα! Εγώ.
...
Μετά από ένα λεπτό εμφανίστσηκε ο μικρόσωμος, μεσήλικας αλλοδαπός τσάτσος ακολουθούμενος από την κοπέλα.
-Ωραία η κοπέλα. Τώρα θα πάει στο δωμάτιο. Εάν θέλετε περιμένετε δέκα λεπτά. Τσιμπουκάκι, μουνάκι 10 ευρώ.
Η κοπέλα μικρόσωμη, λεπτή, με μαλλί μαύρο μεζ, μακρύ έως κάτω από τους ώμους, γλυκό χαμογελαστό νεανικό προσωπάκι, μικρό στήθος, ωραίο κωλαράκι. Φορούσε ένα λευκό στρίνγκ και είχε μία δερματοστιξία στη μέση και ομοίως δύο λουλουδάκια στη δεξιά ωμοπλάτη ή στο μπράτσο...
Στο τέλος της τσάρκας μου και αφού πλήρωσα τα 10 ευρώ διέβην την μπλε δίφυλλη πόρτα...
...και εισήλθα στο μεγάλο δωμάτιο για να τιμήσω τη Σίσσα από τη Βουλγαρία.
Μία τρύπα στο ξύλινο πάτωμα, όπου το μισό άκρο πόδι έμπαινε άνετα μέσα...
...μία άλλη, κατά κάποιον τρόπο επιδιορθωμένη...
...το ταβάνι το οποίο είχε (και έχει) μία ήπια κύρτωση, ενώ αριστερά στη σκιά διακρίνεται και το κλιματιστικό...
Αυτό το γράφω και το δείχνω διότι στην καταχώρηση στο site, η μικρή περιγραφή που γίνεται αναφέρει ότι ''...είναι το μόνο σπίτι που ΔΕΝ έχει κλιματισμό...''
...επίσης η γωνιά με τα μπερδεμένα καλώδια και τον...ατμοσφαιρικό φωτισμό...
...καθώς και η θέα από την μπαλκονόπορτα του οίκου...
...συμπλήρωνουν την εικόνα του δωματίου συνουσιών, ερωτικών περιπτύξεων και όχι μόνο.
Μέσα σ' αυτόν λοιπόν τον χώρο έκανα και εγώ τη ''δουλειά'' μου και αφού τελείωσα, έφυγα κατεβαίνοντάς τις...
Θ' αναρτηθεί κριτική. ;)
Περνώντας την ''πύλη'' εισήλθα στο Μετάξι. Πρώτη στάση στην οδό...
Οι οίκοι βρίσκονται ο ένας δίπλα στον άλλον στα δεξιά της φωτογραφίας, από το αναμμένο φωτάκι (που ανήκει στα 15) και προς τα πίσω, όπου απλώνονται τα 13.
Κεραμεικού 15Α
Κλειστό.
Κεραμεικού 15Β
9:46-9:47 π.μ
Εισήλθα στο δροσερό και φωτεινό σαλόνι και κάθισα στον καναπέ.
-Καλημέρα!
...
-Τί ψάχνεις;
-Τί ψάνχνω;...Είστε ανοιχτά;
-Οχι.
-Πότε ανοίγετε;
-Δεν ξέρω πότε ανοίγουμε. Αργότερα. Δεν έχει κοπέλα.
Φεύγοντας η υπηρεσία έβαλε το σκουπόξυλο που διακρίνεται στη φωτογραφία εγκάρσια στην εξώπορτα και θυμήθηκα τις καθαρίστριες στις δημόσιες τουαλέτες που κάνουν κάτι παρόμοιο για να καθαρίσουν.
Κεραμεικού 13Α αρ και Β (και όχι Γ) δεξιά
9:47π.μ εισήλθα στο διπλανό
13Β.
Κατέβηκα καμιά δεκαριά σκαλοπάτια και κάθισα στη μία από τις δυο καρέκλες.
Η υπηρεσία εμφανίστηκε αμέσως...
-Δεν ντουλεύουμε ακόμα...
-Αμάν! Γιατί;
-Ντεν άναψα το φως, δεν έχουμε κοπέλα...
-Τί ώρα θα έρθει η κοπέλα;
-10 και 5, 10 και 10...
-Καλώς...
Η επιστροφή.
10:11-10:14 π.μ
Κάθισα σ' ένα παγκάκι.
Από κάπου στο βάθος, άκουγα την υπηρεσία να μιλάει στο τηλέφωνο στη γλώσσα της.
Κάποια στιγμή ήρθε.
-Γειά σας, γεια σας (εντωμεταξύ είχε καταφθάσει μελαμψός συναγωνιστής) ωραία κοπέλα παιδιά να δείτε, 10 ευρώ μόνο, τσιμπουκάκι, μουνάκι, επάνω ανεβαίνει (sic)...
Από πίσω της ακολουθεί το τεμάχιο...
Νεαρή, μέτριου ύψους, όμορφο πρόσωπο, μαλλί μαζεμένο πίσω στο κεφάλι σε κότσο, λεπτός λαιμός, μεσαίο προς μεγάλο στητό στήθος, λεπτό γεροδεμένο κορμί, κωλάρα και μπουτάρες.
Φορούσε ένα τάνγκα.
-Πώς τη λένε;
-10 ευρώ...
-Οχι. Πώς τη λένε;
-Μιρέλα.
Στην κλασική μου επωδό απάντησε...
-Καλά, όπως θες. Eδώ θα ήμαστε.
Προσπάθησα να μπω στο
13Α η πόρτα του οποίου ήταν ανοιχτή αλλά μία υπηρεσία που κάπνιζε και έπινε καφέ στο πεζοδρόμιο με απέτρεψε λέγοντάς μου...
-Κλειστά, κλειστά κύριε!...
-Τί ώρα ανοίγετε;
-Δέκα κύριε...
Η επιστροφή.
10:15-10:16 π.μ
Κατεβαίνω δύο σκαλοπάτια και σπρώχνω τη μεταλλική πόρτα.
Το σαλόνι σκοτεινό αλλά δροσερό, όπως όλα τα σαλόνια των οίκων άλλωστε, η σφαίρα με τα κάτοπτρα στο ταβάνι γυρίζει αργά και σταθερά και μαζί της πολλές λευκές φωτεινές κηλίδες.
Κάθομαι στον καναπέ.
-Αστεράκι κοπέλα έχω, πολύ καλή στο δωμάτιο, κάνει τσιμπουκάκι, μουνάκι, από πάνω από κάτω, ισπανικό, 69, στα 10 ευρώ.
-Πώς είναι τ' όνομά της;
-Αννίτα.
Εκείνη τη στιγμή εμφανίστηκε η κοπέλα.
Αμίλητη, ψηλή, μαύρα μαλλιά μαζεμένα σε κότσο πίσω στο κεφάλι, όμορφο πρόσωπο, μεσαίο στήθος, γεροδεμένο κορμί, κωλάρα και χυτά πόδια. Φορούσε ένα στρινγκ.
Κεραμεικού 13
Στις 9:47 π.μ ήταν κλειστό επίσης.
Η επιστροφή.
10:16-10:17 π.μ
Ανεβαίνω καμιά 20αριά καθαρά μαρμάρινα σκαλοπάτια και εισέρχομαι στο σαλόνι.
Η μουσική παίζει σε αποδεκτά όρια έντασης και αφού κάθομαι στον ξύλινο καναπέ αντικρίζω απέναντί μου την υπηρεσία η οποία κάθεται στο μέσα δωματικάκι και τρώει σποράκια.
-Καλημέρα. Καθίστε, είναι στο δωμάτιο το κορίτσι.
-Πώς τη λένε;
-Αντζελα. Ποιά θέλετε εσείς;
-Α, δεν έχω κάποια προτίμηση...
-Πολύ ωραίο τσιμπουκάκι, πισωκολλητό, σιγά σιγά. Πολύ καλή. 69 κάνει εάν θέλετε...
Η κοπέλα εμφανίστηκε ξαφνικά.
Μελαχρινή, νεαρής ηλικίας, κοντούλα, στρουμπουλούλα, με μεσαίο στήθος.
Φορούσε άσπρα εσώρουχα.
Συνέχεια πριν από τις επιστροφές στους εν λόγω οίκους...
Μαζί μου ήταν και δυο τρεις άλλοι συνανωνιστές. Διασκορπιστήκαμε προς διαφορετικές κατευθύνσεις. Εγώ κατευθύνθηκα προς την...
Τα δύο σπιτάκια διακρίνονται στ' αριστερά της φωτογραφίας. Η πόρτα του 2Α είναι η πρώτη στο βάθος και του 2Β εκείνη ανάμεσα στα δύο καγκελόφρακτα παράθυρα.
Ακομινάτου 2Β
9:49-9:50 π.μ
Σπρώχνω τη μεταλλική πόρτα και μετά από έναν προθάλαμο διέρχομαι από τις κόκκινες κουρτίνες στο σαλόνι.
Η υπηρεσία εμφανίζεται αμέσως...
-Χαίρετε.
-Γειά σου αγόρι μου...
-Εχετε ανοίξει έτσι;
-Ναι, ναι, βέβαια...
Εμφανίζεται και η κοπέλα. Κοντούλα, με μαύρα μακριά μαλλιά πιασμένα σε αλογοουρά, μέτριο πρόαωπο, παχουλή με μεγάλο στήθος και μπουτάκια. Φορούσε μαύρο μεσοφόρι.
-Γεια σου. Πώς σε λένε;
-Αντζελα.
Γυρίζω προς την υπηρεσία...
-Λοιπόν, τί προσφέρει η Αντζελα;
...η οποία με κοιτάζει με απορία.
-Το πρόγραμμα...Της λέει η κοπέλα.
-Α! Κανονικά.
-Δηλαδή;
-Τσιμπουκάκι, μουνάκι, πάνω κάτω, 69, ελεύθερα πιασίματα, πισωκολλητό και ισπανικό (μου κάνει και την κίνηση) 10 ευρώ. Μικρή μουνάκι, σιγά σιγά, να περάσετε καλά. Ολα ευχαριστημένοι πελάτες! (sic)
-Θα κάνω τη βόλτα μου...
-Πού πας αγόρι μου! Αλήθεια λέω να περάσεις ωραία! Είναι καλό σεξ! Κουκλίτσα πάρα πολύ ήσυχη!
Ακομινάτου 2Α
9:51-10:02 π.μ
Ανέβηκα τη σκάλα...
...με τα δεκαοκτώ τσιμεντένια σκαλοπάτια και αφού έσπρωξα την πόρτα, που έτριζε, εισήλθα στο σκοτεινό και δροσερό σαλόνι.
Ακούγονταν ξένα τραγούδια της δεκαετίας του '80.
Η σφαίρα με τα κάτοπτρα γύριζε κανονικά.
Στο σαλόνι ήμουν μόνος, κάθισα σε μία ξύλινη καρέκλα...
-Καλημέρα!
-Γεια σου τί κάνεις;
Μπροστά μου βρισκόταν μία gilf 60 ετών, με ξανθό μαλλί έως κάτω από τους ώμους, πρόστυχο πρόσωπο μ' έντονα χαρακτηριστικά και σαρκώδη χείλη, μεσαίο προς μεγάλο στήθος που το κάλυπτε με στηθόδεσμο, καλό σώμα, με καλή κωλάρα φορούσε μαύρο κιλοτάκι και αξιοπρεπή μπούτια
-Πώς είναι τ' όνομά σου;
-Λολίτα ή Λόλα. Οπως αγαπάς...
-Θα μου πεις τί προσφέρεις;
-Τί θέλεις εσύ;
-Να μου πεις το πρόγραμμα που κάνεις. Για παράδειγμα κάνεις ακάποτο τσιμπούκι και πρωκτικό; Με προφύλαξη εννοείται...
-Ακάποτο;! Στην εποχή μας; Εγώ είμαι Ελληνίδα, δεν είμαι ξώφαλτση και ελέγχομαι από γιατρούς. Δεν μπορώ να κάνω τέτοιο πράγμα, να παίρνω τσιμπούκι χωρίς καπότα. Γιατί, έχεις την εντύπωση ότι δεν κολλάει;
-Εγώ απλά σε ρωτάω...
-Είναι δυνατόν;! Είναι δυνατόν;!
-Ωραία, οπότε να υποθέσω ότι προσφέρεις απλό πρόγραμμα στα 10 ευρώ;
-Δεν παίρνω 10 αγάπη μου εγώ, δε με καταλαβαίνεις! Εγώ παίρνω ακριβά! Γιατί κάνω και βίτσια!
-Α, μάλιστα...
-Κάνω και ιδιαιτερότητες...
-Μπορείς να γίνεις πιο συγκεκριμένη;
-Γαμάω απ' τον κώλο με ζωνάτα, δέρνω, μαστιγώνω, σου περνάω κολλάρο και σε περιφέρω σαν σκύλο...
-Πόσο τα κοστολογείς αυτά;
-Το κανονικό (χωρίς αυταρχικό) είναι 20...
-Μάλιστα και μετά; Οι...ιδιαιτερότητες;
-Περισσότερα!
-Πόσο;
-Αφού δε θα περάσεις!
-Πού το ξέρεις;
-Μέχρι 100 ευρώ. Εάν θέλεις μόνο ένα πράγμα 50.
-Πάντως φαίνεσαι καλή...
-Μήπως είμαι πολύ καλή; Μήπως πρέπει ν' ανοίξω την πόρτα να μπει φως για να με δεις καλύτερα;
-Εντάξει σ' ευχαριστώ. Σηκώνομαι να φύγω.
-Να βάζετε καπότα! Παντού! Επειδή είσαι Ελληνας σου το λέω, εάν ήσουν ξένος ούτε καν θα σου μιλούσα. Καπότα παντού! Κολλάς τα πάντα!
Στις σκάλες καθίσαμε κάποια λεπτά και μου έδινε συμβουλές τι να προσέχω. Μου μίλησε για τους πελάτες της που είναι μόνο Ελληνες, μου είπε ότι στους παλιούς πελάτες κάποιες φορές που δεν έχουν λεφτά τους δέχεται δωρεάν, μου έκανε γνωστό ότι οι περισσότερες κοπέλες δεν έχουν περάσει γιατρούς.
Εγώ βέβαια δεν έχασα την ευκαιρία και της είπα ότι και αυτές που είναι νόμιμες και ελεγμένες δε δείχνουν τα πιστοποιητικά τους σε όλους. Συμφώνησε ότι δεν πρέπει να τα δείχνουν παρά μόνο σ' αυτούς που περνάνε δωμάτιο. Δεν μπόρεσα να τη μεταπείσω.
Φεύγοντας από την αυταρχική Λόλα, κατευθύνθηκα προς την...
που ήταν πολύ κοντά.
Το σπιτάκι βρίσκεται αριστερά μετά τους κάδους...
Λεωνίδου 6
10:06-10:10 π.μ
Ανέβηκα τα δεκαπέντε πολύ βρώμικα μαρμάρινα σκαλοπάτια και εισήλθα σ' ένα σαλόνι όπου ήδη περίμεναν δύο συναγωνιστές. Ενας λευκός και ένας μελαμψός (μάλλον Πάκης)
Η μουσική ακουγόταν δυνατά. Κάθισα στο ξύλινο παγκάκι.
-Περιμένετε ώρα;
Καταφατικό νεύμα της κεφαλής από τον λευκό συναγωνιστή.
Σε τρία λεπτά εμφανίστηκαν η υπηρεσία και η κοπέλα.
Καστανόξανθα μαλλιά λίγο πάνω από τους ώμους, νεανικό πρόσωπο με λεπτά χαρακτηριστικά αλλά αγέλαστο, μικρό στήθος. Πολύ αδύνατη. Είχε μία ελιά στο αριστερό κωλομέρι. Εσωτερικά, προς την κωλοχαράδρα.
Φυσικά αναφέρομαι στην ιερόδουλη...
-Η κοπέλα μας! Πάρα, πάρα, πάρα πολύ καλή στο δωμάτιο 10 ευρώ, τσιμπουκάκι, μουνάκι, πισωκολλητό, χάιδεμα, φιλιά. Πάρα πολύ καλή στο δωμάτιο, όλοι ξέρουν την Ανδριάννα.
Ο λευκός συναγωνιστής έχωσε στη χούφτα της υπηρεσίας το χαρτονόμισμα και η Ανδριάννα τον έβαλε στο δωμάτιο και έκλεισε την πόρτα πίσω του. Η ίδια κατευθύνθηκε προς την κουζίνα.
Εκανα να φύγω, ο μελαμψός συναγωνιστής είχε αποχωρίσει ήδη.
-Ελα μη φεύγεις! Ελα εδώ...
Η οδός...
φιλοξενεί δύο οίκους...
Το 30 είναι σε πρώτο πλάνο στ' αριστερά, ενώ το 39 ...ροζίζει στα δεξιά στο βάθος.
Δεληγιώργη 30
Κλειστό.
Δεληγιώργη 39
Κλειστό.
Την άλλη βδομάδα τελειώνω με όλα τα σπιτάκια του Μεταξουργείου.
