amadeus_gr
Τιμημένος
- Εγγρ.
- 5 Οκτ 2005
- Μηνύματα
- 1.649
- Κριτικές
- 101
- Like
- 2.078
- Πόντοι
- 8.175
Πρωινή μίνι πορνο-επιδρομή στην Φυλής.
Έχουμε και λέμε:
Φωκ. 22 υπ.: η Μαριάννα. Ωραίο πρόστυχο μωρό. Είχε τα μαλλάκια κότσο προς τα πάνω και την αγρίευε στο πρόσωπο. Σώμα λαμπάδα, στηθάκι λεμονάκι. Η κωλόγρια που παίζει εκεί μου την συστήνει. Δεν βιάζεται λέει η μικρή. Που να ήξερα ότι βιάζεται αυτή (η τσα2) όμως. Τέλος πάντων, μπάινω και έρχεται το πιπίνη. Δεν χαμογελά καθόλου και υστερεί σε αυτό. Κάνει μια αστεία αερό-βαλανό-πιπα, αλλά το πίρσινκ στο χείλος με καύλωνε. Το ξαπλώνω και το αρχίζω στα φιλάκια, χαδάκια, δαγκωματάκια. Το είχα αρκετή ώρα έτσι, ώσπου την φώναξε η τσα2. Τότε, την βάζω ιεροποστολικά και την αρχίζω. Το βλέμα της λίγο ψυχρό, αν και ωραίο μουτράκι. Σε λίγο την ξαναφωνάζει η τσα2, οπότε με σπρώχνει και αναχωρεί, χωρίς να έχω τελειώσει . . . . .
Βγαίνω έξω και λέω στην κωλόγρια που έπαιζε με τον κλιματισμό ότι προηγουμένως διαφήμιζε την κοπέλα που δεν βιάζεται και ότι τελικά βιάζεται εκείνη! Μου λέει ότι ήμουν ήδη 15 λεπτά στο δωμάτιο. Μπορεί και να ήμουν. Σίγουρα πάνω από 10, αλλά έφυγα άπραγος. Της είπα να μην επαναληφθεί και την επόμενη θα κάτσω 20! Έτσι κι αλλιώς ήταν άδειο το μαγαζί.
Έπρεπε να ρεφάρω. Οπότε συνέχισα.
Φυλ. 66α: η Ελένη, η όμορφη ξανθούλα που παίζει και στο Φ.134 1ος. Κατά την έξοδό μου, πρέπει η ξινή τσα2 κάτι να είπε. Δεν έδωσα συνέχεια, γιατί από τα νεύρα που είχα, μάλλον θα την καρύδωνα.
Φυλ. 59 άνω: η Ιωάννα, ένα κοντοπούτανο καστανόξανθο, με άσπρες μποτούλες και σκυλέ φατσούλα, μικρό βυζάκι, αλλά κώλο ποίημα.
Φυλ. 65άνω: η Μαρία το τούμπανο τσιγγανο-Ρουμανάκι με το άσπρο διχτυωτό τοπάκι και την κολάρα που την στριφογυρίζει πάντα στο σαλόνι, αλλά είναι επιπλάρα του κερατά.
Φυλ. 71 1ος: ένα καινούργιο καμπυλόγραμμο.
Φυλ. 69 άνω: η Ρόζα του ΝεοΣμυρνιώτη. Το όνομά της το άκουσα αφού πέρασα στα ενδότερα. Δεν θυμόμουν καλά την κριτική. Η Ρόζα είναι ένα αδύνατο κοντοπούτανο με μικροσκοπικό σωματάκι, δυσανάλογο μεγάλο στητό στήθος και ανύπαρκτο ποπάκι. Το πρόσωπο έχει πολλές γωνίες. Μου έβγαλε κάτι το πρόστυχο. Με το που μπάινει, κάθεται ανάμεσα στα πόδια μου και φόρεσε το λάστιχο στο πεσμένο (στην κυριολεξία, αλλά και ψυχολογικά) πέουλα και προσπάθησε μια αποτυχημένη πίπα. Εκεί με ζώσανε τα φίδια. Σε δεύτερα την σταματάω αφού έτσι δεν θα βλέπαμε φως. Την ξαπλώνω και αρχίζω τα δικά μου, πάλι. Ευτυχώς ακολουθούσε ευχάριστα, αν και με όχι τόσο αληθοφανή βογγητά. Είχαμε άνεση στην ώρα μας, μιας και άργησα πολύ να πάρω μπρός. Ωραίες γκριμάτσες πόνου/καύλας καθώς το κάρφωνα ιεροποστολικά. Το μικρό την πλήρωσε την νύφη και η τσα2 πήρε τα εύσημα για την υπομονή της που έκατσα κανά 15'.
Ωραία τα πιπίνια.
Νέο αίμα λοιπόν στην Φυλής . . .. .
Έχουμε και λέμε:
Φωκ. 22 υπ.: η Μαριάννα. Ωραίο πρόστυχο μωρό. Είχε τα μαλλάκια κότσο προς τα πάνω και την αγρίευε στο πρόσωπο. Σώμα λαμπάδα, στηθάκι λεμονάκι. Η κωλόγρια που παίζει εκεί μου την συστήνει. Δεν βιάζεται λέει η μικρή. Που να ήξερα ότι βιάζεται αυτή (η τσα2) όμως. Τέλος πάντων, μπάινω και έρχεται το πιπίνη. Δεν χαμογελά καθόλου και υστερεί σε αυτό. Κάνει μια αστεία αερό-βαλανό-πιπα, αλλά το πίρσινκ στο χείλος με καύλωνε. Το ξαπλώνω και το αρχίζω στα φιλάκια, χαδάκια, δαγκωματάκια. Το είχα αρκετή ώρα έτσι, ώσπου την φώναξε η τσα2. Τότε, την βάζω ιεροποστολικά και την αρχίζω. Το βλέμα της λίγο ψυχρό, αν και ωραίο μουτράκι. Σε λίγο την ξαναφωνάζει η τσα2, οπότε με σπρώχνει και αναχωρεί, χωρίς να έχω τελειώσει . . . . .
Βγαίνω έξω και λέω στην κωλόγρια που έπαιζε με τον κλιματισμό ότι προηγουμένως διαφήμιζε την κοπέλα που δεν βιάζεται και ότι τελικά βιάζεται εκείνη! Μου λέει ότι ήμουν ήδη 15 λεπτά στο δωμάτιο. Μπορεί και να ήμουν. Σίγουρα πάνω από 10, αλλά έφυγα άπραγος. Της είπα να μην επαναληφθεί και την επόμενη θα κάτσω 20! Έτσι κι αλλιώς ήταν άδειο το μαγαζί.
Έπρεπε να ρεφάρω. Οπότε συνέχισα.
Φυλ. 66α: η Ελένη, η όμορφη ξανθούλα που παίζει και στο Φ.134 1ος. Κατά την έξοδό μου, πρέπει η ξινή τσα2 κάτι να είπε. Δεν έδωσα συνέχεια, γιατί από τα νεύρα που είχα, μάλλον θα την καρύδωνα.
Φυλ. 59 άνω: η Ιωάννα, ένα κοντοπούτανο καστανόξανθο, με άσπρες μποτούλες και σκυλέ φατσούλα, μικρό βυζάκι, αλλά κώλο ποίημα.
Φυλ. 65άνω: η Μαρία το τούμπανο τσιγγανο-Ρουμανάκι με το άσπρο διχτυωτό τοπάκι και την κολάρα που την στριφογυρίζει πάντα στο σαλόνι, αλλά είναι επιπλάρα του κερατά.
Φυλ. 71 1ος: ένα καινούργιο καμπυλόγραμμο.
Φυλ. 69 άνω: η Ρόζα του ΝεοΣμυρνιώτη. Το όνομά της το άκουσα αφού πέρασα στα ενδότερα. Δεν θυμόμουν καλά την κριτική. Η Ρόζα είναι ένα αδύνατο κοντοπούτανο με μικροσκοπικό σωματάκι, δυσανάλογο μεγάλο στητό στήθος και ανύπαρκτο ποπάκι. Το πρόσωπο έχει πολλές γωνίες. Μου έβγαλε κάτι το πρόστυχο. Με το που μπάινει, κάθεται ανάμεσα στα πόδια μου και φόρεσε το λάστιχο στο πεσμένο (στην κυριολεξία, αλλά και ψυχολογικά) πέουλα και προσπάθησε μια αποτυχημένη πίπα. Εκεί με ζώσανε τα φίδια. Σε δεύτερα την σταματάω αφού έτσι δεν θα βλέπαμε φως. Την ξαπλώνω και αρχίζω τα δικά μου, πάλι. Ευτυχώς ακολουθούσε ευχάριστα, αν και με όχι τόσο αληθοφανή βογγητά. Είχαμε άνεση στην ώρα μας, μιας και άργησα πολύ να πάρω μπρός. Ωραίες γκριμάτσες πόνου/καύλας καθώς το κάρφωνα ιεροποστολικά. Το μικρό την πλήρωσε την νύφη και η τσα2 πήρε τα εύσημα για την υπομονή της που έκατσα κανά 15'.
Ωραία τα πιπίνια.
Νέο αίμα λοιπόν στην Φυλής . . .. .