μονο που εγω δεν ανηκω στη κατηγορια αυτη
μιλαω ξεκαθαρα για τον πατερα μου που βγηκε στα 54 ση συνταξη.. και στενοχωρηηκε γιατι δεν μπορουσε να φανταστει τον εαυτο του σε αυτη την ηλικια να βλεπει Μενεγακη...
και μου λεγε... "τωρα ξερω... τωρα μπορω να κανω πραγματα... εχω μεγαλη εμπειρια"
και φυσικα δεν το λεγε αυτο για τα λεφτα
μπορει στα 54 να ασχοληθει με τον καινουριο γι αυτον τομεα των κατασκευω και δεν θα μπορουσε να κανει δουλεια στο στρατευμα?
οικονομικα τον συνεφερε που βγηκε στην συνταξη... αλλα δεν ειναι εκει το θεμα...
έτσι ακριβώς....
για να μην πούμε για τα ψυχολογικά που αποκτούν υγιείς μονάδες της κοινωνίας όταν αποστρατεύονται από τον παραγωγικό μηχανισμό ετσιθελικά.
Ντροπή και αίσχος γι αυτούς που παροπλίζουν υγιείς ανθρώπους και συντηρούν άρρωστους μηχανισμούς και αντιπαραγωγικές μονάδες στον κοινωνικό ιστό.
Οποιος μελετήσει των παράδειγμα των σκανδιναβικών χωρών θα καταλάβει...
Εκεί όπου το πραφνές είναι το εξής:
Δίνω επίδομα ανεργίας σε αυτόν που δε γουστάρει να δουλέψει. Κυρίως γιατί στερεί την κοινωνία απο μια παραγωγική θέση. Και αντιπαραγωγικό είναι και κάνει κακό στην παραγωγική διαδικασία.
Είναι αδιανόητη πατέντα αυτή η ελληνική...
Με το στανιό να πάρεις σύνταξη.
Με το στανιό να μπεις στο δημόσιο.
Με το στανιό να πας στρατό.
Κατά συνέπεια, κάθε παραγωγική μηχανή του κράτους να διαλύεται από την χρήση μη υγιών μονάδων.
