Στο στρατό με είχε πάρει γραμμή ο παπάς του σχηματισμού ότι δεν γουστάρω την φάση και κάθε πρώτη του μήνα που κάναμε αγιασμό με έκανε μούσκεμα ο τύπος.
Αλλά αυτός ήταν ΟΚ άτομο, δεν τον ενοχλούσε που δεν πίστευα στα παραμύθια, ειδικότερα όταν μου ζήτησε να του κάνω κάτι στην πολεοδομία για το σπίτι του που είχε πρόβλημα και τον βοήθησα, έγινε σχεδόν κολλητός και μου έδωσε και το ελεύθερο όταν θέλω να κωλοβαράω να λέω ότι κάνω δουλειά γι αυτόν. Μου είχε πει χαρακτηριστικά, ότι εάν πω ότι έχω δουλειά για αυτόν κανένας δεν θα αντιδράσει. "κανείς δεν τα βάζει με τον θεό" ήταν ακριβώς τα λόγια του.
Με φώναζε βέβαια Ιούδα, αλλά δεν πειράζει, εγώ γέλαγα.