Η φτώχεια στον πλανήτη.

Η φωτογραφία της χρονιάς

Αυτή η φωτογραφία δηµοσιεύτηκε σε µία ινδική
εφηµερίδα µε την ακόλουθη λεζάντα. "Μόνον
όποιος είναι φτωχός ενεργεί µε τόση
γενναιοδωρία…..

Τι θλιßερό που ο άνθρωπος δεν είναι πάντα έτσι...

 

[antisthenis]

Τιν'αυτό; Μαϊμουδάκι;

 

Τιν'αυτό; Μαϊμουδάκι;

παιδί άλλης μητέρας που πέθανε από την πείνα η συγκεκριμένη φωτογραφία αναδείχτηκε σαν η φωτογραφία της χρονιάς.

 

[antisthenis]

Καλά, η άλλη μητέρα γέννησε μαϊμουδάκι; Μυστήρια πράγματα...

 

Η υπανάπτυξη και η εξάρτηση σε πάρα πολλές χώρες του κόσμου, όπως επίσης και η φτώχεια, στην οποία ζει ο μισός πληθυσμός της Γης αποτελούν καρπούς του παγκόσμιου καπιταλιστικού συστήματος που βρίσκεται σε κρίση...


Tα στοιχεία που ακούγονται για την εξάπλωση της φτώχειας στα διεθνή φόρουμ και αναγράφονται το διεθνή τύπο είναι συγκλονιστικά και ανατριχιαστικά. Και ακούγονται ακόμη πιο ανατριχιαστικά, όταν περιγράφονται από τους κύριους υπεύθυνους γι΄ αυτήν την φτώχεια, τους πλέον γνήσιους εκπροσώπους διεθνών ιμπεριαλιστικών οργανισμών - όπως είναι το ΔΝΤ και η Παγκόσμια Τράπεζα - η δράση και η πολιτική των οποίων είναι καταλυτική στο να αυξάνονται και να πληθύνονται, μέρα με τη μέρα, οι κάτοικοι του πλανήτη Γη, που ζουν σε συνθήκες φτώχειας, απόγνωσης ή και εξαθλίωσης.

Τα στοιχεία που ακολουθούν δόθηκαν από τον κ. Τζέιμς Γούλφενσον, πρόεδρο της Παγκόσμιας Τράπεζας. Ο Γούλφενσον, "προϊστάμενος" της (ΠΤ) και απ΄ τους βασικούς υπεύθυνους της κατάστασης, την οποία απεικόνισε , με απίστευτο θράσος και υποκρισία, σε ομιλία του, επισήμανε ότι πρέπει από τη διεθνή κοινότητα να οικοδομηθεί μια "νέα αρχιτεκτονική", και με στόχο να "εισακούεται η φωνή των φτωχών εθνών"! Με αφετηρία αυτήν την επισήμανση, απεικόνισε τον πίνακα εξάπλωσης της φτώχειας στον πλανήτη, σημειώνοντας ότι "στα έξι δισεκατομμύρια ανθρώπους, που είναι ο παγκόσμιος πληθυσμός, τα τρία δισεκατομμύρια μπορούν να ξοδέψουν, όχι περισσότερα από δύο δολάρια ημερησίως", ενώ 1,3 δισεκατομμύρια άνθρωποι ζουν με λιγότερα από ένα δολάριο!!!. "Σε 15 χρόνια, η αναλογία θα γίνει τέσσερα δισεκατομμύρια σε σύνολο οκτώ". Με τον κυνισμό που διακρίνει τα ηγετικά στελέχη των ιμπεριαλιστικών οργανισμών και ιδρυμάτων, ο πρόεδρος της Παγκόσμιας Τράπεζας αποκάλυψε επίσης σήμερα ότι:

* Υπάρχουν 100 εκατομμύρια περισσότεροι φτωχοί άνθρωποι, σε σύγκριση με την προηγούμενη δεκαετία.

* Τουλάχιστον 125 εκατομμύρια παιδιά δεν μπορούν να πάνε σχολείο.

* Στην Αφρική, το Εϊτζ μείωσε το προσδόκιμο ζωής κατά 17 έτη.

* Κοντά στον πυρήνα του προβλήματος της φτώχειας, βρίσκονται και ελλείψεις συνθηκών ασφάλειας, υγειονομικής περίθαλψης, εκπαιδευτικού συστήματος και, τέλος, ευνομίας.

Ο ίδιος Τζέϊμς Γούλφενσον, απαντώντας στους ισχυρισμούς ότι η παγκόσμια οικονομία ξεπερνά τα προβλήματά της και βρίσκεται σε καλό δρόμο, είπε χαρακτηριστικά ότι "η κρίση δεν έχει ξεπεραστεί. Οι προκλήσεις τώρα αρχίζουν", είπε χαρακτηριστικά, ενώ δεν έκρυψε ότι το κατά κεφαλήν εισόδημα θα μειωθεί φέτος σε όλες τις περιφέρειες, με εξαίρεση τη Νοτιανατολική Ασία.

Στον αναπτυσσόμενο κόσμο, με εξαίρεση την Κίνα, 100 εκατομμύρια άνθρωποι ζουν σήμερα σε κατάσταση φτώχειας, σε σχέση με μια δεκαετία πριν. Ενάμισι δισεκατομμύριο άνθρωποι δεν έχουν πρόσβαση σε καθαρό νερό και 2,4 εκατομμύρια πεθαίνουν ετησίως από μολυσμένο νερό. 1,8 εκατομμύρια άνθρωποι πεθαίνουν ετησίως από μολυσμένο αέρα. Αναφερόμενος στις προοπτικές είπε ότι με τους σημερινούς ρυθμούς δεν πρόκειται να επιτευχθεί ο στόχος να μειωθεί στο μισό η φτώχεια το 2015, ούτε ο στόχος της καθολικής υποχρεωτικής εκπαίδευσης κατά το ίδιο έτος!

Απ΄ την πλευρά του, ο "προϊστάμενος" του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, Μισέλ Καμντεσί, αν και εξέφρασε... ανακούφιση για τους ρυθμούς με τους οποίους η διεθνής οικονομία ξεπερνά την τελευταία οικονομική κρίση (Ρωσία, Ασία, Λατινική Αμερική), δεν παρέλειψε να διατυπώσει την άποψη - υπόδειξη ότι επείγει να μεταρρυθμιστεί το "ευάλωτο διεθνές οικονομικό σύστημα". Απευθυνόμενος στις αντιπροσωπείες με το τέλος των κοινών ετήσιων εργασιών της Παγκόσμιας Τράπεζας και του ΔΝΤ, πριν από μερικές εβδομάδες, ο Μ. Καμντεσί υπογράμμισε επίσης ότι η διεθνής οικονομική κοινότητα, σε καμία περίπτωση, δεν πρέπει να εφησυχάσει, ύστερα από την οικονομική κρίση που γεωγραφικά ξεκίνησε - πέρυσι το καλοκαίρι - στη Νοτιοανατολική Ασία.

Ο ίδιος ανέφερε ότι θέματα προτεραιότητας στην "ατζέντα" των ιθυνόντων του ΔΝΤ για τους ερχόμενους μήνες, θα είναι οι μηχανισμοί συναλλαγματικών ισοτιμιών, η παράμετρος του ιδιωτικού τομέα στην αντιμετώπιση παρόμοιων κρίσεων, η περαιτέρω φιλελευθεροποίηση των μετακινήσεων κεφαλαίων κλπ. Οι κοινές ετήσιες εργασίες, του ΔΝΤ και της Παγκόσμιας Τράπεζας, κυριαρχήθηκαν από τις διαφορετικές προσεγγίσεις για τρόπους χρηματοδότησης της διαγραφής σημαντικού τμήματος χρέους των φτωχών κρατών του πλανήτη, από προσεγγίσεις για τη συνδρομή σε χώρες άκρως ευάλωτες από τις θεομηνίες και από το πρόβλημα των αφρικανικών οικονομιών στο σύνολό τους. Αναφερόμενος στις εκρηκτικές διαστάσεις που έχει πάρει στην παγκοσμιοποιημένη, πια, οικονομία το πρόβλημα της φτώχειας, ο Μ. Καμντεσί, διατύπωσε την άποψη πως "δεν πρέπει να μετατρέπεται σε υστερόγραφα σημαντικών ανακοινώσεων". Και εμφανίζοντας το ΔΝΤ σαν ένα... "φιλανθρωπικό" ίδρυμα, που όμως έχει ξεμείνει από χρήματα και, άρα, δεν μπορεί να ασκήσει κοινωνική πολιτική, ο Μ. Καμντεσί:

* Θεώρησε "δεδομένο το ρόλο του ΔΝΤ να συνδράμει τις "προβληματικές" οικονομίες που εποπτεύει και αξαιτίας της διάδοσης αυτής της αρμοδιότητας κατά τα τελευταία έτη", πρόσθεσε, όμως, με νόημα πως "οι πηγές του ΔΝΤ έχουν αναλόγως περιοριστεί"!

* Κάλεσε τους εκπροσώπους, (κυβερνήτες, πρωθυπουργούς, υπουργούς, τραπεζίτες, επιχειρηματίες κλπ), των χωρών - μελών του ΔΝΤ (πάνω από 170 χώρες) να "παραμείνουν βέβαιοι ότι η ενεργητικότητα του Ταμείου θα είναι με δραστικό τρόπο και πρωταρχικά επικεντρωμένη σε μακροοικονομικές κρατικές πολιτικές και θέματα ισοζυγίου πληρωμών, όπως είναι άλλωστε παραδοσιακά και η αποστολή μας".

Βέβαια κανένας από όλους αυτούς δεν αποκάλυψε ότι η υπανάπτυξη και η εξάρτηση σε πάρα πολλές χώρες του κόσμου, όπως επίσης και η φτώχεια, στην οποία ζει ο μισός πληθυσμός της Γης αποτελούν καρπούς του παγκόσμιου καπιταλιστικού συστήματος που βρίσκεται σε κρίση, για τη στήριξη και την προστασία του οποίου ιδρύθηκαν και το ΔΝΤ και η ΠΤ. Ενός συστήματος, που οι ίδιοι υπηρέτησαν και συνεχίζουν να υπηρετούν με συνέπεια. Ενός συστήματος που πρέπει να ανατραπεί από την Παγκόσμια Σοσιαλιστική Επανάσταση και την εγκαθίδρυση του κομμουνισμού σε όλο τον πλανήτη για ν΄ ανασάνει ο κόσμος και να πάρουν εκδίκηση τα όνειρα.

 

φτώχεια φώτο από USA

 

[DARKSIDEOFTHEMOON]

Μια χαρά θρεμμένο είναι το παιδάκι της μαντάμ Ινδής.Ποια φτώχεια βλέπουμε εδώ,δεν μπορώ να καταλάβω;;;;Τώρα αν της ήρθε να θηλάσει κ την Τσίτα αυτό είναι άλλο θέμα

 

Φτώχεια  φώτο με παιδιά από την Αφρική.

 

http://www.asxetos.gr/article.aspx?i=1251

 

[teras1956]

λοιπόν επειδή στην Αφρική πέρασα δύο συναπτά έτη (Νιγηρία) θα καταθέσω τις απόψεις μου που αποκρυσταλλώθηκαν μετά από μελέτη περιστατικών που είδα και βίωσα

(1) Είναι ένας ευλογημένος τόπος (τουλάχιστον το μεγαλύτερο μέρος της). Αυτό οδήγησε τους κατοίκους της να γίνουν αρκετά τεμπέληδες (τουλάχιστον στα εύφορα μέρη) Ποιός ο λόγος να ανέβουν στο δένδρο να κόψουν την μπανάνα αφού αυτή θα οριμάσει και θα πέσει?
(2) Ο λευκός προσπάθησε να επιβάλει ένα πολιτισμό σε έναν άλλο χωρίς να λάβει υπόψιν του τις ιδιομορφίες. Η επιβολή του πολιτισμού δεν έγινε από φιλανθρωπία αλλά από οικονομικά συμφέροντα.
(3) Οι παπάδες (πασών των θρησκειών) προσπάθησαν αν επιβάλλουν τα δικά τους χωρίς μεγάλη επιτυχία. Οι δεισιδαιμονίες και οι παλιές θρησκείες έχουν βαθιές τις ρίζες τους. Βέβαια και τα κίνητρα τους δεν ήταν πάντα πνευματικά αλλά συνήθως υλικά (τοις κείνων ρήμασι πειθόμενοι των αφεντικών) . Για να φέρω ένα παραδειγμα .. ο παπάς λέει στον μαύρο..πρέπει να ντυθείς... μα γιατί απαντά αυτός αφού κάνει ζέστη?.. το λέει ο θεός επιμένει ο παπάς και φυσικά δεν αναφέρει τον πραγματικό λόγο που είναι η εντολή του λευκού μικροτσούτσουνου χλεμπονιάρη αποικιοκράτη που βλέποντας τον αράπη να του κρέμεται μέχρι το γόνατο σκέφτηκε ότι μόλις τον δεί η γυναίκα του θα του ξενοπηδηχτεί
(4) Η χάραξη των συνόρων έγινε χωρίς να ληφθούν υπόψιν τα φυλετικά κριτήρια. Οι φυλές στην αφρική είναι το πάν (κάτι σαν τις κάστες στην Ινδία) και τα φυλετικά μίση ακόμη πολύ μεγάλα
(5) Δυστυχώς από την προσπάθεια "εκπολιτισμού" της Αφρικής το μόνο που έμεινε είναι η παγαποντιά και η απάτη. Εξαίρεση αποτελούν τα μέρη που αποικήθηκαν από γερμανούς (πχ Ναμίμπια) ενώ το φαινόμενο είναι πασιφανές σε χώρες που αποικήθηκαν από Γάλλους.
(6) Δυστυχώς η μεγάλη πείνα παρουσιάζεται σε μέρη με φτωχή γή. Επιπλέον στα μέρη αυτά τα φυλετικά μίση είνα πολύ οξυμένα, όπως επίσης και θρησκευτικά πάθη (μουσουλμάνοι - χριστιανοί)
(7) Το μεγάλο πρόβλημα πιστεύω ότι δεν είναι η φτώχεια αλλά η έλλειψη εκπαίδευσης όχι όμως στα πρότυπα δυτικής κουλτούρας αλλά τοπικής. Δεν χρειάζεται ο τόπος να βγάλει πυρηνικούς επιστήμονες αρκει να βγάλει κάποιους φωτισμένους οι οποίο θα βοηθήσουν να καλιεργούν αποδοτικώτερα την γή.
(8) Γενικά και μεταξύ τους έχουν πολλά προβλήματα. Για παράδειγμα σε ένα ταξίδι που έκανα στο Πορτ Χάρτκουρτ από το Λάγος με αυτοκίντηο σταματήσαμε σε ένα εστιατόριο να φάμε .. κάλεσα τον οδηγό και τους συνοδούς (ενόπλους φυσικά) να κάτσουν στο τραπέζι μου να φάμε παρέα.. και ο εστιάτορας (άλλη φυλή) με πρόγγηξε λέγοντας "Μάστερ δεν κάνει ο οδηγός να κάθεται μαζί σου" το τι γαμωσταυρίδι βέβαια άκουσε ήταν άλλο πράγμα.. αλλά για να δείτε την νοοτροπία

 

Ένας ιδιόμορφος «τρίτος κόσμος» γεννιέται στην Ελλάδα

Την Παγκόσμια Ημέρα κατά της Φτώχειας, 16 Οκτωβρίου, είδαν το φως της δημοσιότητας συγκλονιστικά στοιχεία!

Το 1/3 των Ελλήνων ζουν με λιγότερα από 470 ευρώ μηνιαίως, ενώ 1 στα 5 παιδιά ζει επίσης κάτω από τα όρια της φτώχειας. Μιλάμε πλέον -και επισήμως;- για την κοινωνία των 2/3! Ούτε αυτοί όμως αισθάνονται ασφαλείς, αφού το 60% δηλώνουν ότι ζουν με το φόβο ότι μία ημέρα μπορούν να ξυπνήσουν φτωχοί, «εφιάλτης» που συνδέεται άμεσα με το ότι το 50% πιστεύει ότι φτωχός μπορεί κανείς να «καταντήσει» από κάποιο τυχαίο γεγονός, πχ αρρώστια, απόλυση σε προχωρημένη ηλικία. Όπως αποδεικνύεται, το πρόσωπο του κοινωνικού κράτους, παρά τις επανειλημμένες «πλαστικές επεμβάσεις» εξακολουθεί να φαίνεται «χλωμό» στον πολίτη, αδύναμο να του προσφέρει ασφάλεια.

Τα στοιχεία αυτά της Κάπα Research, ήρθαν να προστεθούν στις απόψεις που υιοθετούνται από όλο και περισσότερους, περί αφανισμού της μεσαίας τάξης αφ' ενός και εφ' ετέρου περί δημιουργίας γενεών, με σημαιοφόρους στην ιδιόμορφη αυτή «παρέλαση» τους σημερινούς 30ντάρηδες, που -σε αντίθεση με ό,τι ισχύει στην Ελλάδα από το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου- δεν περιμένουν η ζωή τους να είναι καλύτερη από αυτή των γονιών τους.

Πολλοί μάλιστα, προεξοφλούν ότι θα είναι χειρότερη, αφού η απόκτηση σπιτιού, η δημιουργία «κομποδέματος» για μια δύσκολη ώρα και πολλά ακόμη αυτονόητα για τις παλαιότερες γενιές, αποτελούν για αυτούς «όνειρα θερινής νυκτός». Το μόνο για το οποίο μπορούν να είναι «περήφανοι» είναι ότι η «γενιά των 700 ευρώ», αποτέλεσε αντικείμενο μελέτης για τους σύγχρονους κοινωνιολόγους και οικονομολόγους. Όλοι αναρωτιούνται πώς τα καταφέρνουν!

Για την επίλυση της -ομολογουμένως δύσκολης- εξίσωσης δίνεται ως δεδομένο ότι ο δανεισμός των νοικοκυριών ανήλθε στα 89,3 δισ. ευρώ εκ των οποίων τα 37,3 δισ. αφορούν καταναλωτικά και πιστωτικές κάρτες. Ακόμη, αναφέρεται ότι τα τελευταία πέντε χρόνια οι αυτόχειρες, που βρίσκονται στην ηλικιακή κλίμακα 25-45 αποτελούν κάθε χρόνο το 38-40% του συνόλου των αυτοκτονιών. Η αυτοκτονία είναι παγκοσμίως η τρίτη αιτία θανάτου στις ηλικίες από 15 έως 34 χρόνων, αλλά η πλειοψηφία τους αφορά ενηλίκους, προσθέτει ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας.

Κυνική απαισιοδοξία και καταστροφολογία; Πιθανώς, αλλά φαίνεται να αποτελεί ελληνική «επιδημία» αυτός ο τρόπος σκέψης, αφού το 68,4% θεωρούν ότι η ψαλίδα μεταξύ πλούσιων και φτωχών θα ανοίξει κι άλλο στο μέλλον.

Εκτός του 1/3 των απόλυτα φτωχών, αυξάνεται συνεχώς ο αριθμός των σχετικά φτωχών, εξηγούν οι ειδικοί. Γιατί μπορεί ένα εισόδημα άνω των 470 ευρώ να απορρίπτει κάποιον από τη «λίστα φτωχών», δε του εξασφαλίζει όμως τα απαραίτητα για την κάλυψη των -βασικών- αναγκών.

Η διεύρυνση της φτώχειας -σχετικής και απόλυτης- καταφέρει γερά χτυπήματα στα θεμέλια της κοινωνικής συνοχής, προειδοποιούν οι ειδικοί για κοινωνικά θέματα των κομμάτων της αντιπολίτευσης, συνδικάτων και επιστημονικών φορέων. Μιλούν για «τέλος εποχής», δημιουργία «ιδιόμορφου τρίτου κόσμου» και «νέας τάξης νεόπτωχων».

Ομοφώνως υποστηρίζουν ότι αν η κατάσταση δεν αλλάξει, οι κοινωνικές συγκρούσεις θα είναι αναπόφευκτες και ότι τα μέτρα της κυβέρνησης για την καταπολέμηση της φτώχειας κινούνται στη λογική της «φιλανθρωπίας» και σε καμία περίπτωση δεν συνιστούν αποτελεσματική αντιμετώπιση. Επιδόματα εξευτελιστικά, που απλώς διαχειρίζονται την εξαθλίωση, χαρακτηρίστηκαν από κάποιους.

Τέλος, προτείνουν λύσεις που πρέπει να εφαρμοστούν προτού η κοινωνική ειρήνη αποτελέσει παρελθόν.

Έρευνα: Αργυρώ Π. Τσατσούλη


πηγή 

http://www.in.gr

 

[CHRIS1971]

arion 1955 συγχαρητηρια για τα στοιχεια που παραθετεις.οσο για την κοινωνια των 2/3,και την''ασφαλεια'' που νιωθουν καποιοι νομιζοντες οτι ποτε δε θα πληγουν,ας διαβασουν τα στοιχεια του γκουρου των αγορων,του οικονομολογου Draisma ου αναφερει οτι το 30% των παγκοσμιως ''εχοντων'' σε 10χρονια θα εχει γινει 20%.εχει να πεσει πολυ λεπιδι.και τωρα που ισοπεδωσαν τη μικροαστικη ταξη το λεπιδι θα πεσει μεταξυ τους

 

Η μισή ανθρωπότητα, σχεδόν 3 δισεκατομμύρια άνθρωποι, ζουν με λιγότερα χρήματα από 1,5 euro τη μέρα
- Το Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν των φτωχότερων 48 εθνών (σχεδόν το 1/4 των χωρών του κόσμου) είναι μικρότερο απ΄το άθροισμα του πλούτου των τριών πλουσιοτέρων ανθρώπων
- Σχεδόν 1 δισεκατομμύριο άνθρωποι στις αρχές του 21ου αιώνα δεν ξέρουν - μπορούν να διαβάσουν ένα βιβλίο η να υπογράψουν με το όνομά τους
- Σχεδόν 1 δισεκατομμύριο παιδιά ζουν σε συνθήκες απόλυτης φτώχειας (το 1 στα 2 παιδιά στον κόσμο),
640 εκατομμύρια ζουν χωρίς επαρκές κατάλυμα,
400 εκατομμύρια δεν έχουν καθαρό νερό,
270 εκατομμύρια δεν έχουν πρόσβαση σε υπηρεσίες υγείας,
10,6 εκατομμύρια πέθαναν το 2003 πριν φτάσουν στα 5 τους χρόνια (περίπου 29.000 παιδιά τη μέρα)
- Λιγότερα από 1% των χρημάτων που ξοδεύονται παγκοσμίως κάθε χρόνο για όπλα, αρκούν για να πάει κάθε παιδί στο σχολείο.

 

 

Η Διεθνής Αμνηστία για την Παγκόσμια Ημέρα Δράσης Ενάντια στη Φτώχεια, 17 Οκτωβρίου, στηρίζει και συμμετέχει στη δράση και τις εκδηλώσεις της Συμμαχίας Ενάντια στη Φτώχεια, την ελληνική πλατφόρμα του GCAP (Παγκόσμιο Κάλεσμα για Δράση Ενάντια στη Φτώχεια).

Κάθε άνθρωπος, παντού στον κόσμο, έχει το δικαίωμα να ζει με αξιοπρέπεια. Αυτό σημαίνει ότι όλοι θα πρέπει να έχουν πρόσβαση σε επαρκή στέγη, σε τροφή, σε νερό, σε υγιεινή και στην παιδεία και την υγεία.

Η Διεθνής Αμνηστία ολοένα και περισσότερο τεκμηριώνει με ποιο τρόπο οι παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων προκαλούν και βαθαίνουν τη φτώχεια. Η φτώχεια δεν είναι απλά η έλλειψη εισοδήματος. Είναι η άρνηση στην πρόσβαση σε πόρους, σε δεξιότητες, σε προσωπική ασφάλεια και στην εξουσία, απαραίτητα στοιχεία για το ανθρώπινο δικαίωμά να ζει κανείς με αξιοπρέπεια.

Οι άνθρωποι που ζουν σε κατάσταση φτώχειας έχουν μικρότερη δυνατότητα να επηρεάσουν τις πολιτικές για τη φτώχεια και πολύ συχνά δεν έχουν καμία δυνατότητα ουσιαστικής αποκατάστασης για την παραβίαση των δικαιωμάτων τους.

Οι έντονες οικονομικές και κοινωνικές ανισότητες είναι πραγματικότητα σε χώρες όλων των πολιτικών χρωματισμών και που βρίσκονται σε όλα τα στάδια ανάπτυξης. Το γεγονός αυτό δεν είναι μόνο αποτέλεσμα έλλειψης πόρων, αλλά κυρίως της έλλειψης βούλησης, της αμέλειας και των διακρίσεων που διαπράττουν κυβερνήσεις, αλλά και διεθνή οικονομικά ιδρύματα, όπως η Παγκόσμια Τράπεζα.

Προγράμματα Διαρθρωτικής Προσαρμογής που προωθούνται από διεθνείς οικονομικούς οργανισμούς, όπως η Παγκόσμια Τράπεζα, ενθαρρύνουν τις χώρες που δέχονται οικονομική βοήθεια να μειώσουν τις κοινωνικές δαπάνες σε τομείς όπως η υγεία και η παιδεία και να αφιερώσουν ένα σημαντικό ποσοστό του προϋπολογισμού τους στο να ρυθμίσουν το εξωτερικό τους χρέος. Οι χώρες θεσμοθέτησαν μηχανισμούς κατανομής του κόστους που απαιτούν από τους πολίτες να πληρώνουν για κοινωνικές υπηρεσίες (συχνά ανεξαρτήτως από τη δυνατότητά τους να πληρώσουν) και έχουν ως αποτέλεσμα τη διάλυση των συστημάτων βασικής παιδείας και την υγείας.

 

[ΒΡΑΣΙΔΑΣ2]

Για οσους θελουν να βοηθησουν.


Τράπεζες
Κάνοντας κατάθεση στους παρακάτω τραπεζικούς λογαριασμούς:
ALPHA BANK: Αρ. Λογ/σμού: 104-002786-014420
ΑΓΡΟΤΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ: Αρ. Λογ/σμού: 435-01-001400-33
ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ: Αρ. Λογ/σμού: 080/480847-95
ΕΜΠΟΡΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ: Αρ. Λογ/σμού: 83658835
EUROBANK ΕΡΓΑΣΙΑΣ: Αρ. Λογ/σμού: 0026.0215.41.0100065050
ΤΡΑΠΕΖΑ ΠΕΙΡΑΙΩΣ: Αρ. Λογ/σμού: 5011-013626-464

Αν γίνει κατάθεση μέσω τραπέζης, θα πρέπει οπωσδήποτε να μας ενημερώσετε το συντομότερο δυνατό στο τηλ. 210 - 5 200 500 για να μπορέσουμε να σας στείλουμε την απόδειξη και το τριμηνιαίο περιοδικό μας.

Ελληνικά ταχυδρομεία
Μέσω των Ελληνικών Ταχυδρομείων στέλνοντας ταχυπληρωμή ή ταχυδρομική επιταγή στη διεύθυνση των Γιατρών Χωρίς Σύνορα (Ξενίας 15, 115 27, ΑΘΗΝΑ)


Για πληροφοριες 

http://www.msf.gr/index.php

 

Κάνω μια εκπομπή στον 9.84 κάθε απόγευμα 6 με 7 κι΄έτσι την ώρα που πέφτει βαρύ το σούρουπο και σκοτεινιάζει η μεγαλούπολη, εγω συνήθως διασχίζω την Σοφοκλέους και τα περίχωρά της για να φτάσω απο τον Λυκαβηττό στο Γκάζι, τον Τεχνοχώρο τής Πειραιώς 100 όπου στεγάζεται και ο προ εικοσαετίας εγκαινιασθείς απο τον κ. Εβερτ Δημοτικός ραδιοφωνικός σταθμός της Πόλης μας. Οπως στριμωχνόμαστε με το ταξί ανάμεσα στούς εκατοντάδες αραχτούς, πεζούς και περιφερόμενους ασκόπως ταλαίπωρους και εξαθλιωμένους μετανάστες, Αιγυπτίους, Πακιστανούς, Ινδούς, Αλβανούς, Ρουμάνους, Ρώσσους και όλους τους άλλους ξεριζωμένους που φτάσανε μέχρις εμάς μήπως και δούνε μιάν καλύτερη μέρα και φάνε μια μπουκιά ψωμί, κάθε απόγευμα οι ίδιες σκέψεις περνάνε απ΄το μυαλό μου. Ο πόνος είναι πολύς και σου γρατζουνάει τα σωθικά, μέχρι και πληγή είναι ικανός να σου ανοίξει. Αλλά και η «ευθύνη» σου σαν μέλος μιας κοινωνίας, τοπικής και συγχρόνως παγκόσμιας, σε αναγκάζει να προσπαθήσεις να σκεφτείς, να ενημερωθείς, να συνεργήσεις κάπως, έστω και μ΄αυτόν τον κόκκο της άμμου που διαθέτεις, ώστε κάποια στιγμή, κάπως, κάποτε, όλος αυτός ο πόνος και η ανέχεια ν΄απαλυνθεί και τα προβλήματα ν΄αρχίσουνε σιγά-σιγά, μεθοδικά, με υπομονή που θα χρειαστεί πολλές δεκαετίες, αιώνες ίσως, να λύνονται. Το ανθρώπινο μυαλό είναι έτσι φτιαγμένο που δεν μπορεί να αποδεχτεί το αποτρόπαιο και το αβάσταχτο, χωρίς να το εντάξει στην πραγματικότητα όπου έχει μάθει να λειτουργεί και να σκέφτεται, προσπαθώντας, απο την εποχή που ο άνθρωπος ζούσε στις σπηλιές ακόμα, να δώσει λύσεις. Το πρόβλημα όμως της μαζικής μετακίνησης των πληθυσμών είναι τόσο δυσθέωρητα πολύπλοκο και μεγάλο, ώστε ακόμα και τα καλύτερα μυαλά του πλανήτη, δεν καταφέρνουν να βρούνε λύσεις για τα προβλήματα που συνεπάγεται η παγκοσμιοποίηση και η αβάσταχτη φτώχεια της Αφρικής και της Ασίας. Σαν την Δυτική Γερμανία τη μέρα που έπεσε το τείχος, έτσι και η Δυτική κοινωνία μπροστά στην πρόκληση της παγκοσμιοποίησης πρέπει να τολμήσει την πιό γενναία απόφαση της ανθρώπινης ιστορίας λέγοντας «όλοι μαζί, προχωράμε, θα τα καταφέρουμε» - όπως έκαναν οι Δυτικογερμανοί όταν αποφάσισαν να ξαναγίνουν ένα με το εξαθλιωμένο άλλο τους μισό. Ετσι μόνο γίνεται το θαύμα ρεαλισμός, όταν οι άνθρωποι τολμούνε το ανέφικτο, το μή λογικό, το «ιδανικό». Το πρόβλημα φυσικά της πολυπλοκότατης και τόσο δύσκολης διαδρομής που θα οδηγήσει κάποτε, στο μακρινό μέλλον, στην εννιαία παγκόσμια ανθρώπινη κοινότητα, είναι μυριαδες φορές πιό σύνθετο απο την επανένωση των δύο Γερμανιών που, στο κάτω-κάτω, δεν τούς χώριζαν παρα μερικές δεκαετίες «διαζυγίου». Ο Πακιστανός και ο Αιγύπτιος, ο Ινδός και ο Σενεγαλέζος στα γκέτο της Αθήνας, του Μάνστεστερ ή του Παρισιού, είναι άνθρωποι ξένοι, μόνοι, πολύ μακρυά απο την πατρίδα τους και χωρίς ελπίδα επιστροφής. Η ΕΕ έχει αποφασίσει να «υποδεχτεί» και να αποροφήσει όσους περισσότερους μπορεί, αψηφώντας με γενναιότητα - την οποία βαθύτατα θαυμάζω και σέβομαι - όλους τούς κινδύνους ενός τέτοιου τολμήματος. Βλέπουμε τι γίνεται γύρω απ΄το Παρίσι, πως διογκώνεται το πρόβλημα και πόσο εύκολα εκτρέφεται το μίσος και η επιθετικότητα πρός την «φιλοξενούσα» χώρα. Τα ίδια συμβαίνουν και θα συμβαίνουν όπου «μαζεύονται» για ν’ αγκαλιαστούνε μέσα στην απελπισία τους όλοι αυτοί οι κατατρεγμένοι, πρόσφυγες οι περισσότεροι απο χώρες όπου η Αμερικανική εξωτερική πολιτική έχει δημιουργήσει αξεπέραστα αδιέξοδα και απερίγραπτη δυστυχία. Φεύγουνε απ΄τα βομβαρδισμένα και τα άγονα, ελπίζοντας πως η τύχη θα τους χαμογελάσει κάποια στιγμή αν την κυνηγήσουνε κάπου αλλού στον πλανήτη. Κάποιοι, όπως πάντα, τα καταφέρνουνε καλύτερα. Βλέπω τούς «ισχυρότερους», τούς καταστηματάρχες, αυτούς που στήσανε νομίμως και μεθοδικά τα μαγαζάκια τους, μίνι-μάρκετ με προϊόντα απ΄την πατρίδα, φαστφουντάδικα με εθνικές γεύσεις, τηλεφωνάδικα, ενεχυροδανειστήρια, σημεία συνάντησης όπου θα βρείς «δικούς σου» που μιλάν την ίδια γλώσσα, θα ψάξεις για δουλειά, θα δανειστείς, θα προσπαθήσεις να στήσεις μια κομπίνα, θα δώσεις για ενέχυρο οτι πιό πολύτιμο έχεις για δέκα ευρώ. Στήν Ελλάδα και στη Γαλλία , στη Γερμανία, την Ιταλία, την Ισπανία, την Αγγλία ή τις ΗΠΑ, παντού τα ίδια. Μια καινούργια σελίδα στην παγκόσμια ιστορία που γύρισε αθόρυβα και μας διακτίνησε σ΄ένα παγκοσμιοποιημένο μέλλον που για να πάρει μια «βιώσιμη» μορφή, όχι μόνο τα απανταχού «ταμεία» θα ενοποιηθούν και τα «κεκτημένα μας» θα καταρεύσουν, αλλά μέχρι και οι ψυχοσωματικές κατασκευές μας θα αναδομηθούνε ριζικά για να προσαρμοστούν στην νέα πραγματικότητα. Εχουμε ήδη μπεί σε μια ιστορική περίοδο που θα διαγράψει όλα τα σύνορα, κάθε είδους σύνορα - και θα ενοποιήσει τον πλανητη. Για να το πετύχει αυτό, το υψηλό ιδανικό και μέγα θαύμα, η ανθρωπότητα θα δώσει μεγάλους αγώνες και θα χρειαστεί για άλλη μια φορά ο καθένας απο μας να πεί το δικό του μεγάλο «Ναί» - ή το μεγάλο «Οχι». Εγω είμαι μέσα, την έχω πάρει την απόφαση. «Ναί θα πώ», σιγοτραγουδάω. «Στούς άλλους είπα όχι». (Στίχοι της Λίνας Νικολακοπούλου που με εκφράζουν απόλυτα!)

(Δημοσιεύτηκε στο «ΑΡΘΡΟ» της Κυριακής 2 Δεκεμβρίου 2007)

 

ΕΣΥΕ: Ενα στα 4 νοικοκυριά με δυσκολία τα φέρνει βόλτα, χωρίς να μετρηθούν οι εντελώς απόκληροι

Στη φτώχεια 2.100.000 Ελληνες

Του ΣΠΥΡΟΥ ΣΤΑΜΟΥ

Η φτώχεια πλήττει ένα στα τέσσερα παιδιά, έναν στους τρεις ηλικιωμένους, αλλά και το 13,1% των εργαζομένων.

Επίσης, μεγάλες κατηγορίες του πληθυσμού στη σημερινή Ελλάδα -ένα στα τέσσερα νοικοκυριά- με δυσκολία τα φέρνουν βόλτα στην πληρωμή των λογαριασμών ρεύματος, νερού, αερίου. Πάνω από 70.000 νοικοκυριά ζουν σε σπίτια χωρίς λουτρό και περισσότερα από 100.000 νοικοκυριά χωρίς εσωτερική τουαλέτα. Με όριο τα 5.300 ευρώ ανά άτομο και τα 11.130 ευρώ ανά νοικοκυριό με δύο ενήλικες και δύο εξαρτώμενα παιδιά, τα φτωχά νοικοκυριά υπολογίζονται σε 800.000 και τα μέλη τους σε 2.126.750.

Και όλα αυτά χωρίς να μετρηθούν μεγάλες ομάδες πληθυσμού, όπως άστεγοι, Αθίγγανοι, διαβιούντες σε ιδρύματα κ.λπ., ενώ ελλιπείς είναι οι μετρήσεις για τους οικονομικούς μετανάστες.

Τα παραπάνω προκύπτουν από την έρευνα της Στατιστικής Υπηρεσίας για τα Εισοδήματα και τις Συνθήκες Διαβίωσης των Νοικοκυριών το 2004.

Στην ανακοίνωση των αποτελεσμάτων της έρευνας επισημαίνεται ότι «στον ερευνώμενο πληθυσμό δεν περιλαμβάνονται ομάδες που κατά τεκμήριο είναι φτωχές -όπως άστεγοι, διαβιούντες σε ιδρύματα, Αθίγγανοι κ.λπ.», καθώς και ότι «μια μεγάλη κατηγορία που επηρεάζει τον δείκτη της φτώχειας είναι οι οικονομικοί μετανάστες, κατηγορία που, επίσης, υποαντιπροσωπεύεται».

Κατά την ανακοίνωση, από τα αποτελέσματα της έρευνας προκύπτουν τα ακόλουθα:

* Τα νοικοκυριά που βρίσκονται σε κίνδυνο φτώχειας εκτιμώνται σε 799.530 και τα μέλη τους σε 2.126.750.

* Το ποσοστό κινδύνου οικονομικής επισφάλειας, αφού αφαιρεθεί το κόστος στέγασης (ενοίκιο, λογαριασμοί κοινής ωφέλειας, συντήρηση κατοικίας κ.λπ.) ανέρχεται σε 27%.

* Το ποσοστό κινδύνου οικονομικής επισφάλειας, πριν από όλες τις κοινωνικές μεταβιβάσεις, ανέρχεται σε 39,8%, ενώ όταν περιλαμβάνονται οι συντάξεις σε 22,7%.

Υψηλές επισφάλειες

* Το ποσοστό κινδύνου οικονομικής επισφάλειας είναι υψηλότερο στις γυναίκες (21,1%) σε σχέση με τους άνδρες (18,9%).

* Ο κίνδυνος οικονομικής επισφάλειας για παιδιά μέχρι 15 ετών (παιδική φτώχεια) ανέρχεται σε ποσοστό 19,7%.

* Ο κίνδυνος φτώχειας για άτομα ηλικίας άνω των 65 ετών υπολογίζεται σε ποσοστό 28,2%, ενώ για άτομα ηλικίας 16 έως 24 ετών σε ποσοστό 23,5%.

* Το ποσοστό οικονομικής επισφάλειας των εργαζομένων ανέρχεται σε 13,1%, ενώ των μη εργαζομένων σε 26,1%.

Χειρότερα στις αγροτικές

* Τα νοικοκυριά που διαμένουν σε αγροτικές περιοχές απειλούνται από τη φτώχεια υπερδιπλάσια του ποσοστού του συνόλου της χώρας.

* Οι αμοιβές των μισθωτών ανδρών υπερτερούν των αντίστοιχων των γυναικών κατά 10%.

* Ο μισός πληθυσμός της χώρας δηλώνει οικονομική αδυναμία για πληρωμή έστω και μιας εβδομάδας διακοπών.

* Οσον αφορά τις συνθήκες στέγασης των νοικοκυριών, το 8,1% των φτωχών και το 1,6% των μη φτωχών ζουν σε σπίτια χωρίς λουτρό, το 12,2% των φτωχών και το 2,4% των μη φτωχών ζουν σε σπίτια χωρίς εσωτερική τουαλέτα και το 36% των φτωχών και το 15,3% των μη φτωχών δηλώνουν οικονομική αδυναμία για ικανοποιητική θέρμανση.

* Δεν είχαν τη δυνατότητα λόγω οικονομικών δυσκολιών, μεγάλης λίστας αναμονής, μεγάλης απόστασης, μη ύπαρξης μέσων συγκοινωνίας να επισκεφθούν γιατρό το 8,1% των φτωχών και το 4,1% των μη φτωχών και να επισκεφθούν οδοντίατρο το 8,9% των φτωχών και το 5,3% των μη φτωχών.



ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 27/01/2006

 

http://ecology-salonika.org/lib/?p=1128

 

Για αρχη για να ανεβει λιγο το οικονομικο μας επιπεδο και τα ελληνικα φτωχα νοικοκυρια να ερθουν σε μια μεση κατασταση ας πεταξουμε εξω τους αλλοδαπους.Μονο ζημια κανουν στην Ελλαδα που δεν εχει καν τους οικονομικους πορους και τις δομες να τους "φιλοξενησει"