Αρχηγού παρόντος, πάσα αρχή παυσάτο.
Θα άξιζε ειδικά εσύ, να κάνεις μια ευρύτερη ανασκόπηση μιας και έχεις
ζήσει την όλη φάση σε βάθος χρόνου, σε διαφορετικά μέρη και επίπεδα, και το κυριώτερο, γνωρίζεις γλώσσα και νοοτροπία
όσο κανένας άλλος. Όταν μιλάμε για εξέλιξη, υπάρχει φυσικά και ένα αρχικό υπόβαθρο. Ένα στοιχείο που δεν συνειδητοποιούν
αρκετοί, που δεν έχουν ζήσει την "παλιά εποχή", είναι το γεγονός -διόρθωσέ με αν κάνω λάθος- ότι στα χρόνια
εκείνα, σε μεγάλο βαθμό και ποσοστό, οι μουνάρες δεν είχαν την συνειδητότητα του μουνιού τους, και της "κεφαλαιοποίησης" αυτού του αγαθού, ώστε να το παίξουν ντίβες και τα ρέστα, με απώτερο σκοπό να τυλίξουν τον περιούσιο παραλή γαμπρό, αφού η τραγική πλειοψηφία έβραζε στο ίδιο καζάνι. Και σε επίπεδο σχέσεων, απ' όσο γνωρίζω, έβλεπες π.χ. και καψούρα ανάμεσα σε μουνάρες και κάτι απλούς τύπους. Ισχύει επίσης, και η τραγικά αντίστροφη αναλογία μεταξύ γυναικείας ομορφιάς και αντρικής ασχήμιας, οπότε δεν ήταν κάτι εκτός κανόνα.
Το σεξ, όπως σωστά αναφέρει και ο φίλος Mindreader, ήταν πιο χαλαρό και φυσικό σαν διαδικασία (να μην πώ ότι το σύστημα το ευλογούσε κιόλας, για λόγους που δεν είναι του παρόντος). Δεν υπήρχε αυτή η λιγούρα και η π.χ. ελληνική επαρχιώτικη παθογένεια, ανάμεσα σε άνδρα και γυναίκα (δηλ. ο άντρας προσκυνομουνάκιας-μυθοποιητής και η γυναίκα, μπάζο με αυτοπεποίθηση). Ο κόσμος αν γούσταρε, απλώς προχωρούσε. Ζούσε με την καύλα του (το sex όπως και να το κάνουμε, σε ένα τέτοιο ασφυκτικό σύστημα, λειτουργούσε και σαν "άνοιγμα στο καπάκι της κατσαρόλας", εφόσον κανείς δεν έδινε αναφορά σε κανέναν, και έτσι ο κόσμος ξέδινε "ελεύθερα").
Σε αυτή την απενοχοποίηση, παίζει, νομίζω, σοβαρό ρόλο -στην πλειοψηφία- και η ηθική αποδέσμευση από τον εκκλησιαστικό παράγοντα. Επίσης, απ' όσο γνωρίζω, η πορνεία στα παλιά χρόνια, στιγματιζόταν, εφόσον εθεωρείτο πρακτική "απιστίας" σε ένα ολόκληρο σύστημα. Δηλαδή, σε ένα σύστημα "ισότητας" αντί μια κοπέλα να πηδιέται ελεύθερα με τους συμπατριώτες και αμα λάχει να κάνει και κανα παιδάκι (γρανάζι του μηχανισμού μας), κοιτάει να ξεπουλιέται στους δυτικούς για ένα τζιν και ένα καλσόν και άλλα "υλιστικά" προνόμια...
Με την πτώση του καθεστώτος, και το άνοιγμα των συνόρων συνειδητοποίησαν οι μουνάρες την υπεραξία του μουνιού τους, και έκτοτε κινούνται αναλόγως. Θεωρώ, ότι στο πρώην ανατολικό μπλοκ, τα χρυσά χρόνια υπήρξαν λίγο πριν και λίγο μετά την πτώση. Το ίδιο ισχύει σαν χρυσή εποχή, και στα μέρη όπου κατευθύνθηκε τότε ο μεγάλος όγκος των απίθανων γυναικών
και των ταλέντων, που μάθανε τον φτωχό και πεινασμένο μπαζογάμη κοσμάκη, τι θα πεί "Γυναίκα". Τότε, όσοι πρόλαβαν,
απέκτησαν και τις ασύγκριτες εμπειρίες. Μετά τα πράγματα πονήρεψαν και μπήκαν κανόνες οργανωμένης μπίζνας.
Το "παίγνιο" (Α, ρε Κμαν με τις ορολογίες σου!) άλλαξε ανεπιστρεπτί με την είσοδο χωρών στην ΕΕ και συμφωνώ ότι η Ουκρανία, για την ώρα, είναι ίσως το τελευταίο προπύργιο καλών ευκαιριών (πληρωμένων και μή) όχι όμως και χωρίς
όρους και όχι προσβάσιμο από όλους...
Θα άξιζε φίλε Νύκτερε, να μας περιέγραφες περισσότερα σκηνικά εντός έδρας, κυρίως από την εποχή που οι περισσότεροι
δεν την πρόλαβαν, ώστε να υπάρχει αυτό το υπόβαθρο "εκκίνησης" για το οποίο έλεγα πιο πριν.