"Η Αμερική είναι από τα λιγότερο ρατσιστικά κράτη στον πλανήτη. Οι πιο πολλοί δεν έχουν την παραμικρή σκασίλα από πού κρατά η σκούφια σου. Ένας στους πέντε γάμους ειναι μικτός. Αν δεις πρόσφατους αμερικάνους-αμερικάνους, 20χρονα, είναι σχεδόν όλα μιγάδες και ακόμα και αυτά που μοιάζουν λευκά θα σου πουν ότι έχουν 5% Ινδιάνο, 15% Πολωνό, 20% Λιβανέζο και μια αφρικανή προγιαγιά.
Ο φασίστας white supremacist Τραμπ όρκισε πριν δυο μήνες τον πρώτο μαύρο Α/ΓΕΑ. Οι μπάτσοι που σκοτώσανε τον Φλόυντ, οι τρεις από αυτούς ήταν ολοφάνερα μη λευκοί (οι δύο ολοφάνερα μιγάδες από 1002 μεριές της υφηλίου και ο τρίτος ασιάτης). Έχουν στο Κογκρέσο Σομαλή μουσουλμάνα μαύρη με μαντίλα. Έχουν μαύρο ανώτατο δικαστή με προϊστορία στους Μαύρους Πάνθηρες, φανατικό οπαδό του φυλετικού διαχωρισμού στα νιάτα του επειδή θεωρούσε πως η ανάμιξη με λευκούς καταστρέφει την μαύρη ανωτερότητα. Ο προηγούμενος fucking πρόεδρος ήταν μαύρος (και γιος ξένου). Ο ίδιος ακριβώς προηγούμενος πρόεδρος ήταν κατά το ίδιο ακριβώς ποσοστό άσπρος. Η κεντρική κυβέρνηση δε δίστασε κατά καιρούς να στείλει στρατό σε πολιτείες που έκαναν φυλετικές διακρίσεις, ο μοναδικός τους εμφύλιος πόλεμος (και αμαιτηρότερος πόλεμος σε όλη την ιστορία τους) είχε αυτό ακριβώς το θέμα.
Τι σκατά θεσμικός ρατσισμός είναι αυτός; Θα έλεγες ότι έχει θεσμικό ρατσισμό η Ελλάδα αν ο προηγούμενος πρόεδρος της δημοκρατίας ήταν μισός γύφτος από τη Μολδαβία, ο Α/ΓΕΝ Πακιστανός, ένας στους πέντε γάμους με μαύρο, καθολικό, εβραίο, βραζιλιάνο, οι μπάτσοι κατά τα 3/4 αλβανοβουλγαροτουρκοι;
Υπάρχει ρατσισμός στην αμερικανική κοινωνία; Σίγουρα. Κυρίως ανάμεσα στους πιο παρακμιακούς, ας πούμε είναι εντελώς ασύδοτος στους φυλακόβιους και γενικά τα στοιχεία του κοινού ποινικού δικαίου στα οποία ανήκει καθώς φαίνεται και ο δολοφόνος μπάτσος. Καμία κοινωνία δεν είναι 100% ελεύθερη από ρατσισμό. Απλώς στην Αμερικανική αυτός είναι πολύ πιο περιθωριοποιημένος απ' ό,τι στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες, που "Πακιστανός Α/ΓΕΝ" θα γινόταν αντιληπτό μόνο ως ανέκδοτο. Και μειώνεται συνέχεια.
Θεσμικός ρατσισμός όμως φίλε μου στην Αμερική υπάρχει μόνο στο αριστερό, πανεπιστημιακό ιδεολόγημα των id politics, το οποίο αντικαθιστά τους ανθρώπους σαν προσωπικότητες και τους ανθρώπους σαν μέλη τάξεων με συγκεκριμένες θέσεις στην παραγωγική διαδικασία/την κοινωνική διαστρωμάτωση, και στη θέση τους βάζει στεγανές ταυτότητες με δήθεν αγεφύρωτες διαφορές που τραβάνε χιλιετίες και την κυρίαρχη αριθμητικά ταυτότητα (όποια κι αν είναι αυτή) στο ρόλο του κακού που πρέπει να ντρέπεται για το ότι υπάρχει. Ώστε κανείς να μη βλέπει τα αληθινά προβλήματα: τη διάλυση του κοινωνικού ιστού. Την εκρηκτική οικονομική ανισότητα. Τα αδιανόητα για δυτική χώρα επίπεδα βίας. Τις ενδημικές στις μειονότητες ιδεολογίες που αποθεώνουν την αμορφωσιά, το έγκλημα, το μισογυνισμό, την κοπροσκυλίαση και με τη σειρά τους αποθεώνονται από τους διανοούμενους ως πολύτιμα ταυτοτικά στοιχεία. Την πρωτοφανή στα χρονικά συγκέντρωση πλούτου και εξουσίας στα χέρια μιας (πολυεθνικότατης btw) χούφτας κωλόπαιδων της Σιλικον Βάλεϊ. Τον εκφυλισμό της εργατικής τάξης σε αναξιοπρεπείς δουλοπάροικους του gig economy που πληρώνονται ένα δολλάριο την ώρα για να σου φέρουν σάντουιτς με το ποδήλατο αλλά δόξα τω Θεώ το τμήμα PR της εταιρείας με τα ποδήλατα είναι equal οpportunity employer και έβγαλε μια πολύ οργισμένη ανακοίνωση για την Κάρεν με το σκυλάκι στο τουίτερ, στην οποία έβαλες πολλά λάικ μασουλώντας ταυτόχρονα το σάντουιτς σου."
