διαβαστε να δειτε τι συμβαινει αξιζει το κοπο
Από την Μινεάπολη παντού. Η Αμερικανική Εξέγερση κλιμακώνεται. Say his name George Floyd!
από Blackbatmarx
Τα γεγονότα στις ΗΠΑ είναι πλέον ιστορικά. Η εξέγερση απλώθηκε παντού και διέψευσε όλους όσους πίστευαν ότι η δυστοπία της εποχής του covid19 θα τσακίσει στην γέννηση της κάθε απόπειρα αντίστασης. Το κείμενο κάνει μια πρώτη απόπειρα καταγραφής των γεγονότων με την σημείωση ότι αυτή η καταγραφή αποτυπώνει μόνο ένα πολύ μικρό μέρος όσων έγιναν εκεί τις δύο τελευταίες μέρες.
29 Μαΐου 2020 Η μέρα που η εξέγερση απλώθηκε σε όλη την χώρα
Ακόμη κι αν δεν υπάρξει άλλη κλιμάκωση αυτό που κατάφεραν οι διαδηλωτές στις 29 Μαϊου 2020 4η μέρα της εξέγερσης για τον George Floyd, δεν έχει προηγούμενο στην ιστορία των ΗΠΑ μετά το Β παγκόσμιο πόλεμο.Κατάφεραν σε μια μέρα να πάρουν την φλόγα της αντίστασης της Μινεάπολης και να την μεταλαμπαδεύσουν σε πάνω από 30 πόλεις. Ήταν η μέρα που συγκεντρώσεις έγιναν από το Λος Άντζελες και την Ατλάντα μέχρι το Σηάτλ και την Νέα Υόρκη.Ο αριθμός των διαδηλωτών σε κάθε συγκέντρωση ήταν διαφορετικός και το εύρος ήταν από λίγες εκατοντάδες στις μικρότερες συγκεντρώσεις μέχρι πολλές χιλιάδες στις μεγαλύτερες.Κι εδώ είναι το πρώτο εντυπωσιακό στοιχείο. Το κοινό χαρακτηριστικό όλων των συγκεντρώσεων δεν ήταν η μεγάλη μαζικότητα τους αλλά η τρομερή αποφασιστικότητα αυτών που συμμετείχαν σε αυτές. Αποφασιστικότητα απέναντι σε μια εξουσία στη φωλιά του κτήνους που είχε επιστρατεύσει όλη την τερατώδη και στρατιωτικοποιημένη αστυνομία της με την μεγαλύτερη πληθώρα μέσων καταστολής. Από πλαστικές σφαίρες, τέηζερς και ασφυξιογόνα μέχρι drones και στρατιωτικά όπλα μάχης. Παράλληλα αυτή η εξουσία είχε εξαπολύσει και ανοιχτούς και κρυφούς ασφαλίτες για να δράσουν από κοινού με τους στρατιωτικοποιημένους μπάτσους όταν έκρινε ότι έπρεπε να γίνει για την επιτυχία της καταστολής της.
Μιλάμε για αστυνομικό σχεδιασμό σε άλλη κλίμακα και επίπεδο σε σχέση με τους Ευρωπαϊκούς.Θα περίμενε κανείς ότι με τέτοια επίδειξη κατασταλτικής δύναμης οι διαδηλωτές δεν θα είχαν καμία τύχη ειδικά όταν οι συγκεντρώσεις τους γίνονταν σε ένα κλίμα τρομοκρατίας από μια ξεδιάντροπη εξουσία που από τη μία προσποιόταν ότι είχε κάνει χάρη στους εξεγερμένους συλλαμβάνοντας τον ένα από τους τέσσερις δολοφόνους μπάτσους του Floyd και από την άλλη έδινε όλα τα σήματα μηδενικής ανοχής προς όσους ήθελαν να συνεχίσουν να διαδηλώνουν. Το καρότο και το μαστίγιο. Είναι σαν να έλεγε: "Ορίστε τα καταφέρατε. Για πρώτη φορά λευκός μπάτσος συλλαμβάνεται για την δολοφονία μαύρου. Αν όμως είστε άπληστοι και ζητήσετε κάτι παραπάνω θα σας λιώσουμε."
Οι διαδηλωτές προς έκπληξη τους ήθελαν το πολύ παραπάνω. Οι τρεις μέρες της εξέγερσης στη Μινεάπολη, οι συσσωρευμένες αδικίες σε ένα ταξικό και ρατσιστικό σύστημα που έχει για θεό το χρήμα και το χρήμα για θεό, ο στραγγαλισμός της νόμιμης πολιτικής εναλλακτικής λύσης που έκφραζε το κίνημα του Bernie Sanders και η φρικαλεότητα της δολοφονίας του Floyd σε συνθήκες κραχ και πανδημίας, όλα αυτά μαζί είχαν φέρει τέτοια ριζοσπαστικοποίηση σε ένα κομμάτι του κόσμου ώστε η εξουσία να είχε χάσει κάθε επαφή με ποιους και ποιες είχε να κάνει.Παρακολούθησα για πολλές ώρες livestreams από συγκεντρώσεις στο Σαν Χοσέ, στην Ατλάντα, στο Πόρτλαντ, στη Νέα Υόρκη και τελικά στο κέντρο της εξέγερσης τη Μινεάπολη. Παράλληλα ενημερωνόμουν τι γινόταν στο Όκλαντ, στην Ουάσινγκτον, στο Ντητρόιτ, στο Σηάτλ και στο Λος Άντζελες από Twitter, τοπικά ιντιμίντια και άλλα ακτιβίστικα σάιτς.
Η εξουσία ακολουθούσε γενικά τακτικές Πούτιν για όσους έχουν δει πως χειρίζεται η Ρωσική αστυνομία τις διαδηλώσεις. Έβαζε δηλαδή προκλητικά μέσα στο πλήθος μπάτσους και ασφαλίτες και με την παραμικρή αφορμή που μπορούσε να είναι η ρίψη με ένα μπουκαλάκι νερό ή μια λογομαχία προχωρούσε σε συλλήψεις ταπεινώνοντας τον κόσμο που δεν μπορούσε να κάνει τίποτα για να τις αποτρέψει. Περιμετρικά είχε στρατιωτικοποιημένους μπάτσους έτοιμους να επέμβουν αν δεν μπορούσαν μόνοι τους οι ασφαλίτες και οι μπάτσοι να τα βγάλουν πέρα. Κι από πίσω άλλα αστυνομικά οχήματα σε περίπτωση που η κατάσταση αγρίευε ακόμη περισσότερο.
Η τακτική ήταν πετυχημένη εκεί που οι συγκεντρώσεις ήταν μικρότερες όπως στο Σαν Χοσέ, όμως κι εκεί τελικά έφαγαν ήττα. Στις συγκεντρώσεις που ο κόσμος ήταν σχετικά λίγος οι διαδηλωτές προχωρούσαν σε συμβολικές κινήσεις που εξουδετέρωναν τον ασφυκτικό εναγκαλισμό με την αστυνομία όπως να κρατιούνται όλοι χέρι χέρι και να γονατίζουν μαζί φωνάζοντας I can't breath (δεν μπορώ να αναπνεύσω) Έτσι κατάφεραν στο Σαν Χοσέ να κρατήσουν τον κεντρικό δρόμο για ώρες απέναντι σε μια τρομακτικά υπέρτερη αστυνομική δύναμη που ήθελε να τους διώξει. Αναφέρομαι στο Σαν Χοσέ γιατί παρότι ήταν η μικρότερη συγκέντρωση από όσες παρακολούθησα απέδειξε τι μπορεί να καταφέρει ένα πραγματικά αποφασισμένο πλήθος που έχει ξεπεράσει τον φόβο απέναντι στην εξουσία ακόμη κι όταν οι αριθμοί του είναι σχετικά μικροί. Κορυφαίο στιγμιότυπο εκεί η φοβερή αντίσταση που έκανε ένας ατρόμητος σύντροφος μόνος του απέναντι σε 10 μπάτσους όταν πήγαν να τον συλλάβουν φτάνοντας να ξυλοφορτώσει με γυμνά χέρια πολλούς από αυτούς πριν τελικά σύσσωμη η αστυνομία να μπορέσει να τον ακινητοποιήσει.
Τα πράγματα ήταν πιο ενδιαφέροντα στην Ατλάντα όπου ο κόσμος ήταν πολύ περισσότερος. Εκεί η τακτική να περάσουν μπάτσους προκλητικά μέσα από το πλήθος πολύ γρήγορα εγκαταλείφθηκε καθώς πολλοί μπάτσοι και ασφαλίτες έφαγαν πολύ γρήγορα ξύλο από τον κόσμο.
Στην Ατλάντα ο κόσμος επιτέθηκε στις εγκαταστάσεις του CNN παίρνοντας εκδίκηση για τον ποταπό ρόλο αυτού του βρωμοκάναλου στην προώθηση των πολέμων και της συκοφάντησης των υποστηρικτών του Bernie Sanders όταν αυτός ακόμη φαινόταν ότι μπορεί να πάρει το χρίσμα των Δημοκρατικών. Το γεγονός δημιούργησε έκπληξη στους οπαδούς του Τραμπ που νόμιζαν ότι αυτοί και ο φύρερ τους είχαν το μονοπώλιο στο μίσος απέναντι στο κανάλι των πολεμοκάπηλων πλουτοκρατών. Τελικά το CNN σπάστηκε από κόσμο που ήταν στα αριστερά του και όχι στα δεξιά του και το γεγονός αυτό χαρακτηρίστηκε ιστορικό. Η Αμερικανική εξέγερση έδειξε δεν γίνεται να φέρεις αλλαγή αφήνοντας στο απυρόβλητο τις σφιγγοφωλιές τις καπιταλιστικής προπαγάνδας. Στην Ατλάντα έκαψαν επίσης και Βαν της αστυνομίας. Θλιβερός ήταν ο ρόλος εκεί παλιών μαύρων αγωνιστών που έχουν τακτοποιηθεί οικονομικά από το σύστημα, να βγαίνουν δημόσια να καλούν τον κόσμο να γυρίσει σπίτι του και να χαρακτηρίζουν τους εξεγερμένους ως άσχετους με κάθε κίνημα που θέλουν μόνο να καταστρέψουν. Το ίδιο όμως το γεγονός της επιστράτευσης τους από την τοπική εξουσία έδειξε και τον βαθμό της απόγνωσης της αλλά και της καθαρής ήττας των μπάτσων να φέρουν μόνοι τους την τάξη.
Σε Λος Άντζελες, Πόρτλαντ και Όκλαντ ο κόσμος ήταν ακόμη περισσότερος και πιο αποφασισμένος. Σε Πόρτλαντ και Όκλαντ κατέλαβαν αστυνομικά τμήματα και χτύπησαν μαζικά τις τράπεζες ενώ στο Λος Άντζελες οι μπάτσοι πήγαιναν για μαλλί (συλλήψεις) και βγαίναν κουρεμένοι (έτρωγαν ξύλο) Στο Όκλαντ ειδικά, η κατάσταση έφτασε στο σημείο να απαλλοτριώνονται μπουλντόζες και να χρησιμοποιούνται για την καταστροφή κυριλέ καταστημάτων!
Στη Νέα Υόρκη στο Μπρούκλιν κατέλαβαν και εκεί αστυνομικό τμήμα αλλά όπως αποδείχθηκε είχαν να αντιμετωπίσουν και την πιο άγρια αστυνομία. Σε μια αντεπίθεση ειδικών αστυνομικών δυνάμεων (σαν να λέμε τα δικά μας ΕΚΑΜ) συνέλαβαν και τους 150 που έκαναν την επίθεση στο κεντρικό αστυνομικό τμήμα. Στη Νέα Υόρκη οι μπάτσοι ήταν πιο προκλητικοί από παντού και έκαναν τις περισσότερες απρόκλητες επιθέσεις πολλές φορές με τρομερή βία πετώντας με δύναμη γυναίκες στο κράσπεδο και εκσφενδονίζοντας κυριολεκτικά διαδηλωτές σε τοίχους και οχήματα! Λες κι εκεί οι μπάτσοι είχαν πάρει αναβολικά και είχαν αφύσικες δυνάμεις. Είδα σκηνές αστυνομικής βίας απέναντι σε διαδηλωτές που δεν είχα ξαναδεί.Όμως η τραγωδία έγινε στο Ντητρόιτ όπου ένας διαδηλωτής δολοφονήθηκε πιθανά από ασφαλίτη ή φασίστα με την αστυνομία να μην αναλαμβάνει την ευθύνη της δολοφονίας.Εκτός λοιπόν από τις πολλαπλές αστυνομικές δυνάμεις οι διαδηλωτές είχαν να αντιμετωπίσουν και φασισταριά του Τραμπ που εμφανίστηκαν ως σύμμαχοι των μπάτσων. Κάποιοι από αυτούς ορμάγαν με τα αμάξια ενάντια στο πλήθος και στην περίπτωση του Ντιτρόιτ ίσως και να χρησιμοποίησαν και όπλα για να σκοτώσουν. Δεν αποκλείεται όμως αυτή η δολοφονία να ήταν και έργο της αστυνομίας.
Τελειώνω την περιγραφή των συγκεντρώσεων με αυτά που έγιναν στην καρδιά της εξέγερσης την Μινεάπολη. Εκεί η πόλη μετρούσε ήδη τρεις μέρες φοβερών συγκρούσεων και επαναστατικών γεγονότων που κορυφώθηκαν με την κατάληψη και ολοκληρωτική καταστροφή του κεντρικού αστυνομικού τμήματος, γεγονός που οι ιστορικοί των κινημάτων της Αμερικής λένε ότι δεν έχει προηγούμενο. Στη Μινεάπολη είχαν να αντιμετωπίσουν τις πιο συκοφαντικές επιθέσεις για τα μαζικά σπασίματα μαγαζιών και επιχειρήσεων χαρακτηριζόμενοι συλλήβδην ως προβοκάτορες ή ακόμη και τρομοκράτες. Αυτοί οι χαρακτηρισμοί όμως ήταν πειστικοί μόνο για τους φασίστες ή τους βολεμένους νεοφιλελεύθερους δημοκρατικούς. Η πόλη είχε βιώσει ιστορική εξέγερση με πολύ μεγάλη συμμετοχή του πληθυσμού συμπεριλαμβανομένων των εργατών στις μεταφορές που αρνιόνταν να μεταφέρουν μπάτσους και του νοσηλευτικού προσωπικού που έχοντας παράλληλα να παλέψει με μια ενεργή πανδημία έφερνε γάζες και ιατρικό υλικό στους εξεγερμένους. Εκεί ακόμη και μεσοαστοί με προοδευτική συνείδηση συνέχιζαν να στηρίζουν την εξέγερση ακόμη και μετά την καταστροφή των επιχειρήσεων τους.
Εκεί λοιπόν στις 29 Μάη ο κόσμος ήταν περισσότερο από παντού πιο αποφασισμένος και άφοβος ώστε να μπορεί να σπάσει στην πράξη την απαγόρευση της κυκλοφορίας και να μείνει στον δρόμο μέχρι τα ξημερώματα. Εκεί η εξουσία κατέβασε την εθνοφρουρά και τον στρατό για να μπορέσει να ελέγξει τα πράγματα. Εκεί ο κόσμος έδειξε που μπορούν να πάνε τα πράγματα αν οι καταπιεσμένοι και οι άνθρωποι με κοινωνική συνείδηση ενωθούν και δράσουν μαζί. Εκεί το κλίμα θυμίζει τις καλύτερες στιγμές της δικής μας εξέγερσης του Δεκέμβρη του 2008.Αν λοιπόν στις άλλες πόλεις η εξεγερσιακή ατμόσφαιρα βρίσκεται εκεί που ήταν η Μινεάπολη στην πρώτη ή στην καλύτερη περίπτωση στην δεύτερη μέρα των γεγονότων, στη Μινεάπολη βρίσκεται σε ένα πολύ ψηλότερο επίπεδο που οι άλλες πόλεις έχουν δρόμο για να φτάσουν.
Για αυτό ακριβώς τον λόγο η Μινεάπολη ήταν η πρώτη πόλη που κατέβηκε η εθνοφρουρά και ο στρατός και τώρα αντιμετωπίζεται με τεχνικές καταστολής που εφάρμοσε το Αμερικανικό κράτος στο Ιράκ. Πριν περάσουμε στην περιγραφή της επόμενης μέρας θεωρώ αναγκαίο να δώσω μια περιγραφή του κόσμου που συμμετέχει στα γεγονότα, στις ιδιαιτερότητες του Αμερικανικού καπιταλισμού αλλά και στο ίδιο το γεγονός που πυροδότησε την εξέγερση το ο οποίο από μόνο του είναι τόσο φρικαλέο ώστε να συνιστά και αφορμή και αιτία της εξέγερσης.