"Δημοκρατια" δεν ειναι ....
Δημοκρατια ειναι ....
Οι Δημοκρατίες προστατευουν ....
Οι λέξεις έχουν χάσει το νόημα τους.
"ΔΗ-ΜΟ-ΚΡΑ-ΤΙΑ" είναι ΕΝΑ πράμα, σαφώς προσδιορισμένο (και λεκτικά και ιστορικά) και αυτό ήταν το πολίτευμα που εφαρμοζόταν στην αρχαία Αθήνα.
"Κρατούσε ο Δήμος". Αυτό λέει και η λέξη, αυτό γινόταν και στην πραγματικότητα.
Πως γινόταν?
Μαζευόντουσαν οι πολίτες (ο δήμος) στην "εκκλησία του δήμου", και αποφάσιζαν οι ίδιοι για την τύχη τους.
Ψήφιζαν νόμους, αποφάσιζαν έξοδα, έκαναν δίκες, αποφάσιζαν πολιτικές (π.χ. πόλεμο), με λίγα λόγια ασκούσαν εξουσία.
ΟΙ ΙΔΙΟΙ. Χωρίς αντιπροσώπους και μεσολαβητές.
Η διαφορά του τότε από το τώρα είναι ότι "ο δήμος" τότε ήταν 3-5.000 άτομα, ενώ τώρα είναι 10.000.000 (και σε άλλες χώρες πολλοί περισσότεροι)
Εκ του πράγματος λοιπόν είναι ΑΔΥΝΑΤΟ να ασκηθεί εξουσία "από το δήμο" όπως τότε.
Έπρεπε να βρεθεί ένα άλλο σύστημα που "θα μοιάζει" με το παλιό, αλλά θα δουλεύει διαφορετικά.
Δεν μπαίνω τώρα στην κουβέντα αν το σύστημα αυτό που βρέθηκε είναι καλό ή κακό. Είναι αυτό που είναι.
Πάντως, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ "Δημοκρατία". Δεν είναι ένα σύστημα στο οποίο "κρατεί ο δήμος", είναι ένα
άλλο σύστημα.
Επομένως ΟΛΕΣ οι κουβέντες περί "δημοκρατίας" είναι άστοχες και άτοπες. Δεν μιλάμε για αυτό, που ΟΛΟΙ στο μυαλό μας έχουμε σαν "δημοκρατία". Αυτό πάει, πέθανε, γιατί τα νούμερα του απαγορεύουν να εφαρμοστεί.
Θα μπορεύσαμε να ονομάσουμε το ισχύον σύστημα "αντιπροσωπευτική δημοκρατία". Νομίζω ότι είναι ο πιο κοντινός όρος σε αυτό που (νομίζουμε ότι) εφαρμόζεται.
Και από κει και πέρα, μπορούμε να κρίνουμε αν το εφαρμοζόμενο σύστημα είναι καλό, κακό, δίκαιο, άδικο, κλπ.
Πάντως ΔΕΝ μιλάμε για δημοκρατία (δημοκρατικούς θεσμούς κλπ), γιατί δεν υπάρχει πια τέτοιο πράμα. Αυτό που έχουμε καθιερώσει και εφαρμόζουμε είναι ΑΛΛΟ πράμα, όχι "Δημοκρατία".
Άμα το χωνέψει ο κόσμος αυτό, τότε θα υπάρξει περιθώριο βελτίωσης του συστήματος (γιατί σίγουρα υπάρχει).
Κατά τη γνώμη μου η μαγιά χαλάει στην εκλογή των "αντιπροσώπων".
Θα έπρεπε ο καθένας από τους 10 εκ. να εκλέγει τον αντιπρόσωπο του με σαφή και ξεκαθαρισμένα κριτήρια (δεν συμβαίνει), να μπορεί να του αίρει την εμπιστοσύνη του ανά πάσα στιγμή (δεν συμβαίνει), και διάφορες άλλες προδιαγραφές που δε θα κάτσω να αναλύσω τώρα εδώ.
Η κεντρική ιδέα πάντως είναι:
ΔΕΝ έχουμε δημοκρατία, μεταχειριζόμαστε όμως τη λέξη για να μπορούμε "υπό την σκέπη της" να οργιάζουμε στην άσκηση της εξουσίας.