Ευχαριστω άπαντες για τις απαντησεις...
Θα ρωτησω και κατι ακομα, ειδικα τον τυπο που λεει πως ασχολειται με trance κλπ
Αναμεσα στους λεγομενους "φλωρους", που πηγαιναν προς τα πιο χορευτικα ειδη (disco?) και τους πιο ροκαδες, ή ψυχεδελικους κλπ... δεν υπηρχε καποιος ενδιαμεσος χωρος?
Δηλαδη, η μετεπειτα ηλεκτονικη- techno μουσικη προεκυψε απλα ως προεκταση της disco/funk, κατα τα μεσα του '80, ή ειχε κοινο και απο τους μεν και απο τους δε?
Ηδη απο τα πρωτα δειγματα αυτου του ειδους εχουμε δείγματά του με στυλ πιο ψυχεδελικο, κι οχι τοσο χαβαλετζιδικο- Γι' αυτο ρωταω... Ποιο ηταν, αραγε, το αρχικο κοινο?
Ενδιαφέρουσες οι ερωτήσεις σου, θα επιχειρήσω μία απόπειρα να απαντήσω συνοπτικά:
1. Οι παλιοί ροκάδες της δεκαετίας του ΄70, έχρισαν "διαδόχους" (μεταφορικά μιλώντας), οι οποίοι στην δεκαετία του ΄80, συσπειρώθηκαν πλέον στο όλο φάσμα από το hard rock ως το heavy metal, με τα πολλά παράγωγά τους. Βέβαια αυτό το κοινό έμεινε αυτοτελές και "κλειστό'.
2. Οι περισσότεροι από αυτούς που άκουγαν disco, συνέχισαν με την πλούσια σε παραγωγή χορευτική pop, από το επονομαζόμενο στην Ελλάδα Italo-disco, έως Duran Duran, Madonna κλπ. Οι κλασικές ντισκοτέκ έδωσαν οριστικά τη θέση τους στα club, λίγο μετά τα μέσα της δεκαετίας του ΄80.
3. Τα ηλεκτρονικά χορευτικά ρεύματα - αρχικά το house (που ήταν "παιδί" της disco και του hip-hop) και μετέπειτα το techno, στα πρώτα τους βήματα, είχαν το δικό τους κοινό που έτυχε να συχνάζει στα συγκεκριμένα μαγαζιά που πρωτοέπαιξαν αυτούς τους ήχους. House άκουσαν πολλοί που άκουγαν hip-hop. Στην πορεία, πολλά παιδιά που παρακολουθούσαν τα πιο καινούρια πράγματα της ανεξάρτητης βρετανικής σκηνής, άρχισαν να ακούν και techno, καθώς το techno προβαλλόταν πολύ από τον βρετανικό μουσικό τύπο. Έτσι, η Βρετανία ήταν αυτή που δημιούργησε στις αρχές των nineties, τη μεγάλη σκηνή της electronica (που δεν ήταν μόνο χορευτική), το περίφημο trip-hop, την σκηνή του Bristol κλπ.
Προσωπικά, εγώ λόγω ηλικίας, τελικά κόλλησα με την δεκαετία του ΄70, αν και ενηλικιώθηκα στα eighties. Αλλά δεν γούσταρα ούτε τα ντυσίματα, ούτε τα κουρέματα, ούτε τα μαγαζιά της δεκαετίας του ΄80 και δυστυχώς, ούτε το στυλ που είχαν οι περισσότερες γκόμενες.
Επίσης, η δεκαετία του ΄80 είχε τη μέγιστη ατυχία να δεχτεί το συντριπτικό πλήγμα του aids.