Στην παρόμοια ιστορία που έγραψα εγώ εδώ μέσα παλιότερα, για τον γύφτο που έτρεχε σαν τρελός μέσα στην πόλη για ένα δώρο 150 ευρώ που πήρε στην γύφτισσα, η ουσιώδης διαφορά είναι η εξής:
Στη δική μου περίπτωση, το όνομα, η διεύθυνση και το πρόσωπο του γύφτου ήταν γνωστά , και μάλιστα δεν έμενε σε κάποιον καταυλισμό-γκέτο που δύσκολα μπαίνει η αστυνομία για μικροαιτίες. Στην περίπτωση του βενζινάδικου μιλάμε για έναν άγνωστο οδηγό οχήματος που θα μπορούσε να'ναι κλεμμένο ή απινακίδωτο, που δεν καταγράφει το πρόσωπό του κάποια κάμερα και που μένει σε καταυλισμό.
Φανταστείτε το θράσος του "δικού μου" γύφτου. Και σκεφθείτε, από την άλλη, για να υπάρχει τέτοια αντιμετώπιση από την αστυνομία στην δική μου περίπτωση (που σχεδόν με μάλωσαν που δεν χειρίστηκα με περισσότερη σοφία την συναλλαγή, που τον πήραν τηλέφωνο και του είπαν "έλα ρε Γιάννη, πήγαινε δώσε τα λεφτά στον άνθρωπο να μην σου κάνει μήνυση", που έκανα έναν μήνα να πάρω τα λεφτά μου και είχα τον φόβο μην μου κάνουν αντίποινα), πόσο απροστάτευτος είναι οποιοσδήποτε υπάλληλος και μαγαζάτορας στον κάθε άγνωστο περαστικό κλέφτη, δεν πα'να'ναι ρομά, αλλοδαπός, έλληνας, πρεζάκι, χρεωμένος, τρελός, οτιδήποτε.
Αυτή η αδυναμία καταλογισμού των μικροεγκλημάτων στους εγκληματίες, οδηγεί εν τέλει σε καταδιώξεις όπου περιμένουμε να δούμε ποιος θα σκοτωθεί, ο κλέφτης, ο αστυνομικός, ο κακομοίρης που θα βρεθεί στον δρόμο τους...
Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει η αστυνομία και η πολιτεία να πυροβολεί "εύκολα". Όσο κι αν με εξοργίζει το σκεπτικό "καλέ μην καταδιώκετε ΠΟΛΥ τον άλλον που έχει κλέψει, δεν έκλεψε τόσο ΠΟΛΥ" (φανταστείτε μια κοινωνία όπου όλο και περισσότερος κόσμος θα εκμεταλλεύεται αυτό το παραθυράκι, τρέχοντας όλο και πιο γρήγορα, ριψοκίνδυνα, όλο και μακρύτερα - δεν νομίζω να εξοργίστικαν τόσο οι αστυνομικοί για το 20ευρω, ούτε επειδή διέκριναν πως ήταν Ρομά, αυτά είναι γελοίες κλάψες), δεν μπορώ να χωνέψω ότι ένας ένοπλος, ένστολος, εκπαιδευμένος στην άμεση επέμβαση, φτάνει να πυροβολήσει δύο φορές στο ύψος του κορμού και του κεφαλιού. Αν ήταν απόρροια των αναταράξεων της μοτοσυκλέτας, τότε δεν έπρεπε να πυροβολεί.
Αν ήταν απόρροια πανικού, αυτοάμυνας, ατσαλοσύνης, τότε να δεχτούμε τα ελαφρυντικά αλλά δεν παύει να'ναι λάθος του αστυνομικού και πρέπει να το παραδεχτεί ο ίδιος, οι ανώτεροί του, η πολιτεία και η δικαιοσύνη. Να πληρώσει το λάθος του, αλλιώς θα φτάσουμε στην αντίθετη φάση, να'χουμε μπάτσους που ΔΕΝ θα φοβούνται να τραβάνε πιστόλι υπό οποιαδήποτε συνθήκη, με οποιαδήποτε αφορμή.