in_between
Μέλος
- Εγγρ.
- 31 Δεκ 2005
- Μηνύματα
- 244
- Like
- 0
- Πόντοι
- 1
Toν αγαπησε σιγουρα παιδια....καλα ποσο κοροιδα μπορει να μαστε εμεις οι αντρες.καθεστε και θεοποιειτε εναν αγραμματο κωλοπαιδαρα που κλοτσαει καλα την μπαλα.βλεπω ποδοσφαιρο αλλα υπαρχουν και παιχτες με ηθος(αποβαλλονται και δινουν το χερι στον διαιτητη(ροτσα,βικτορ)και οχι κωλοπαιδια που κλοτσανε τον αλλον οταν ειναι ηδη κατω.......Καλος παιχτης πολυ πιο μεγαλος ομως ......
Δεν είπαμε ότι τον αγάπησε ούτε ξέρει κανείς τι θα γίνει αύριο - μεθαύριο (εξέφρασα πάντως έντονη απαισιοδοξία σε προηγούμενα posts...) αλλά το παιδί του επέλεξε να κάνει ... ή το αμφισβητείς και αυτό στον καιρό των DNA tests;!; Το πώς και το γιατί είναι δικό τους πρόβλημα, τι λες και εσύ;
Είσαι πολυάσχολος και βιαστικός, φανατικός ΑΝΤΙΓΑΥΡΟΣ, επιπόλαιος ή -μήπως- απλώς φθονείς;!;
ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΠΟΛΥΤΩΣ δεν θεοποίησε τον Γρηγόρη, όσοι δεν τον βρίσανε ... πάντως του τα σούρανε κανονικά και εύστοχα... Τί άλλο να γράφαμε;!; Σε ρωτάω...
Και ο Μίμης Παπαϊωάννου δεν ήξερε γραφή και ανάγνωση, πολλοί όμως τον σέβονται και θεωρούν ότι έχει προσφέρει ΑΡΚΕΤΑ... Και ο Ρότσα ήταν πάντοτε ʼγιος;!; Δεν "τα" είχε δείξει το '79 κανονικότατα; Ως ... Μπουμπλίς!! Έχει μήπως πτυχίο Φιλοσοφικής;!;
Και ποιον να σεβόμαστε; Τον Κρίτωνα Μεταξόπουλο, τον Βέλτσο, τον Αιμίλιο Μεταξόπουλο,τον Θόδωρο Αγγελόπουλο ή τον ... Ζήση;!; Ή να σεβόμαστε μονάχα τον Ξενοφώντα Ζολώτα, τον μεγάλο Παπανικολάου και τον μεγάλο Μάνο Χατζηδάκι;
Κανένας δεν λέει ότι ο ποδοσφαιριστής Γρηγόρης Γεωργάτος είναι ισάξιος του Σώκρατες ή του (πτυχιούχου Νομικής) Ρομπέρτο Φαλκάο ή του ΧΩΡΙΣ ΠΤΥΧΙΟ Γιόχαν Κρόϊφ ή του Σάντρο Ματσόλα ή του αρχιααλητάμπουρα Ντιέγκο Μαραντόνα ή του Φέρεντς Πούσκας ή του Φράντισε. Φάντρονκ ή του -προερχόμενου από τις φαβέλλες- Ριβάλντο!
Εγώ όμως ισχυρίζομαι ότι είναι εσφαλμένο (και ρατσιστικό και ανόητο!...) να κρίνεις έναν άνθρωπο μόνον από την Ακαδημαϊκή (ή όποια) Παιδεία του ή μόνον από τα ελαττώματά του!!!...
Και καταλαβαίνω πολύ καλά ότι ο Νίκος Γκάλης προσέφερε πάρα πολύ περισσότερα στους Έλληνες από τον Γιώργο Βέλτσο και το Δημήτρη Νανόπουλο και ο Όττο Ρεχάγκελ έδωσε πολύ πιο σημαντικό παράδειγμα εργατικότητας, υπευθυνότητας, σοβαρότητας και αποτελεσματικότητας ΑΚΟΜΑ και από τον Γερμανομαθή Παναγιώτη Κανελλόπουλο ... και λυπάμαι που το λέω αλλά αληθεύει πλήρως...
Αυτός είναι ένας από τους λόγους που με κάνουν να αγαπάω το ποδόσφαιρο και να μην το υποτιμώ καθόλου σαν πολιτιστικό φαινόμενο, αρνητικό ή -σπανιότερα- θετικό...
Με βοηθάει να θυμάμαι και ότι ο Βασίλης Τσιτσάνης και ο Γιώργος Ζαμπέτας είναι πολύ πιο σημαντικοί (...) από τον Κορκολή, τον Μανώλη Καλομοίρη και βέβαια τον Καρβέλα και την Βίσση!!!