Το σπορ θέλει υπομονή και χρόνο. Οι περισσότερο το αποδίδουν μεταφορικά με το κηνύγι, αλλά εγώ προτιμώ να το παρομοιάζω με το ψάρεμα. Στο κηνύγι, το θήραμά σου δεν έχει επιλογή αν θα πιαστεί ή όχι. Κι επίσης στον πραγματικό κόσμο το "θήραμα", η γυναίκα, είναι ταυτόχρονα ο κυνηγός, αυτή που έχει τον τελικό λόγο αν θα σου κάτσει. Έτσι το ψάρεμα είναι πιο ακριβές. Όπως ένας ψαράς, θα απλώσεις τα δίχτυα σου, το καμάκι, το αγκίστρι ή όσα σύνεργα έχεις, και θα περιμένεις υπομονετικά ώσπου κάποιο ψάρι να δελεαστεί από το δόλωμα και να τσιμπήσει. Θα περάσεις αμέτρητες ώρες που δε θα τσιμπάει ούτε ένα ψάρι. Ή που νομίζεις ότι κάτι έπιασες, ενώ το αγκίστρι σου απλά βρήκε σε πέτρα. Αυτό που θέλεις είναι ένα καλό δόλωμα (φωτό/μήνυμα), κάμποσο χρόνο να αφιερώσεις (1-2 ώρες την ημέρα είναι αρκετές, όχι παραπάνω), υπομονή και σε βάθος χρόνου έχεις να φας μπόλικο μουνί. Σας μιλάει ένας που έχει βγει 3ψήφιο αριθμό καφέδων από το ίντερνετ και έχει ξαπλώσει 2ψήφιο αριθμό γυναικών. Απολαύστε υπεύθυνα.