Επέτρεψέ μου να διαφωνήσω, γιατί τυχαίνει να ξέρω για ένα καλό στατιστικό δείγμα και μάλιστα σε πολλές χώρες και κοινωνίες.
Και για να γίνω πιο συγκεκριμένος.
Πρώτον. Πάνω από το 50% Ίσως και 70% ( ακριβές νούμερο ασφαλώς δεν μπορώ να ξέρω ) από τα "λουσάτα-γκλαμουράτα" πράγματα που κουβαλάνε, δηλαδή κινητά τσάντες κλπ είναι δώρα από αγαπούληδες.
Δεύτερον. Ακόμα και στις περιπτώσεις που είναι δικά τους. Όποιον δυσμοιρο άνθρωπο και να κοιτάξεις, μόλις δει λίγα λεφτά στη τσέπη του και ξεφύγει απο την κακομοιριά που τον δέρνει, το πωθημένο του θα πάει να ικαναποιήσει.
Ο χρόνια άνεργος μόλις δει τον πρώτο του μισθό στο λογαριασμό του θα πάει να πάρει αμάξι με "500" δόσεις.
Ο Πακιστανός που κουβαλάει μπάζα μόλις δει 3-4 μεροκάματα στην τσέπη του θα πάει στην ομόνοια να πάρει iPhone 6 μεταχειρισμένο, για να λέει ότι έχει iphone.
Είναι στην ανθρώπινη φύση. Να θέλει να δώσει ο άνθρωπος στον εαυτό του μια επίφαση επιτυχίας και κυρίως να την μοστράρει.
Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι η επιτυχία υφίσταται. Ούτε και η επακόλουθη επιλογή για το τι δουλειά θα κάνει ο άλλος η η άλλη.
Θα μπορούσε βέβαια εναλλακτικά να πλένει σκάλες η να ξεσκατίζει γέρους με Αλτσχάιμερ. Αλλά σίγουρα τότε τα παιδιά της πίσω στη χώρα της και όλο το συγγενολόι που πέφτουν σαν γύπες πάνω της όταν γυρνάει η "επιτυχημένη" στο χωριό της δεν μπορεί να τα συντηρήσει.
Άρα δεν είναι επιλογή.
Πολύ λίγοι άνθρωποι απολαμβάνουν την απόλυτη πολυτέλεια να βιοπορίζονται κάνοντας μια δουλειά που τους αρέσει.
Οι δε συγκεκριμένες κοπέλες βρίσκονται στο πάτο αυτού του κοινωνικού καζανιού.