ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΗΣ. 1975-2010
Την δεκαετία του 1970 το ΔΧ παραµένει σχετικά σε χαµηλό ύψος ανερχόµενο στο 22,8 % του ΑΕΠ το 1980. Για τα επόµενα 13 χρόνια (1981-1993) το ΔΧ συσσωρεύτηκε ταχύτητα φθάνοντας στο 100,5% το 1993. Η συγκεκριµένη περίοδος µπορεί να χωρισθεί σε υποπεριόδους για την καλύτερη µελέτη των παραγόντων που ευθύνονται για τη διόγκωση του ΔΧ.
Υποπερίοδος 1975-1981
Το προπολεµικό εξωτερικό Δ.Χ., λόγω του διακανονισµού 1962-67 βαίνει συνεχώς µειούµενο. Από το 4% του συνολικού Δ.Χ. το 1974 θα πέσει το 1981 στο 0,6%. Η κυβέρνηση Κ. Καραµανλή παρέλαβε το ΔΧ/ΑΕΠ στο 17,4%. Η κυβέρνηση Γ. Ράλλη παρέδωσε το χρέος το 1981 στην κυβέρνηση Α. Παπανδρέου στο ύψος του 27,1% του ΑΕΠ. Η αύξηση του ΔΧ/ΑΕΠ οφείλεται στην αύξηση των ελλειµµάτων της Γενικής Κυβέρνησης κατά µέσο όρο στο 2,5% του ΑΕΠ. Οι αυξηµένες αµυντικές δαπάνες αποτελούν ένα βασικό παράγοντα της αύξησης των δηµοσίων δαπανών.
Υποπερίοδος 1981-1987.
Την συγκεκριµένη περίοδο, ο λόγος του ΔΧ/ΑΕΠ αυξήθηκε κατά 33,6 ποσοστιαίες µονάδες. Αυτή η άνοδος του ΔΧ /ΑΕΠ οφείλεται τόσο στα µεγάλα πρωτογενή ελλείµµατα ( αύξηση κατά 32,1 εκατοστιαίες µονάδες) όσο και στις σηµαντικές προσαρµογές χρέους ( αύξηση κατά 27,82 εκατοστιαίες µονάδες) ενώ αντιθέτως η συµβολή επιτοκίου και ονοµαστικού ΑΕΠ είναι αρνητική στην παρατηρούµενη άνοδο (µείωση κατά 26,32 εκατοστιαίες µονάδες)
Υποπερίοδος 1988- 1993.
Την συγκεκριµένη περίοδο ο λόγος του ΔΧ/ΑΕΠ αυξήθηκε κατά 49.4 ποσοστιαίες µονάδες. Αυτή η άνοδος του ΔΧ /ΑΕΠ οφείλεται τόσο στα µεγάλα πρωτογενή ελλείµµατα ( αύξηση κατά 20,9 εκατοστιαίες µονάδες) όσο και στις σηµαντικότατες προσαρµογές χρέους ( αύξηση κατά 51,38 εκατοστιαίες µονάδες) ενώ αντιθέτως η συµβολή επιτοκίου και ονοµαστικού ΑΕΠ είναι αρνητική στην παρατηρούµενη άνοδο (µείωση κατά 22,88 εκατοστιαίες µονάδες). Ειδικά την περίοδο 1988-1989-1990 τα πρωτογενή ελλείµµατα έφθασαν περίπου στο 6,0% του ΑΕΠ. Αντίστοιχα την περίοδο 1990-1993 οι προσαρµογές ελλείµµατος χρέους ήταν κατά µ.ο ύψους 11,245%. Η συγκεκριµένη υποπερίοδος Κυβερνήσεις Α.Γ. Παπανδρέου. H διόγκωση του δηµόσιου χρέους ξεκίνησε στη δεκαετία του 1980, επί διακυβέρνησης ΠΑΣΟΚ και υπήρξε ραγδαία. Από 28,6% του AEΠ (σε επίπεδο γενικής κυβέρνησης) το έτος 1980 (από τα χαµηλότερα τότε µεταξύ των χωρών-µελών της µετέπειτα E.E.-15 και 10 εκατ. µονάδες χαµηλότερο από τον µέσο όρο των χωρών αυτών) ανήλθε σε 54,7% του AEΠ το 1985. Δηλαδή, σε πέντε µόλις χρόνια, σχεδόν διπλασιάστηκε. Μετά τη ραγδαία αυτή άνοδο και αφού οι δυσµενείς επιπτώσεις από την υπερχρέωση της χώρας είχαν αρχίσει να γίνονται ορατές (ενδεικτικά: η δαπάνη για πληρωµή τόκων από 2,0% του AEΠ το 1980 είχε ανέλθει στο 4,9% το 1985), η τότε κυβέρνηση αντελήφθη το πρόβληµα που είχε δηµιουργήσει, αλλά δεν έλαβε άµεσα αποτελεσµατικά µέτρα. Περίµενε πρώτα να κερδίσει τις εκλογές του 1985 και αµέσως µετά αποφάσισε να ασκήσει περιοριστική δηµοσιονοµική πολιτική, µε αποτέλεσµα να µειωθεί ο ξέφρενος ρυθµός διόγκωσης του δηµόσιου χρέους, κατά την επόµενη τετραετία. Στη συνεχεία όµως, λόγω των εκλογών του 1989, η περιοριστική πολιτική ανεστάλη και το δηµόσιο χρέος εκτινάχτηκε στο 80,7% του AEΠ το έτος 1990.
«Οι προσαρµογές αυτές σχετίζονται µε το δάνειο ύψους 250 δις δρχ. που χορήγησε η Τράπεζα της Ελλάδος στο Δηµόσιο για την κάλυψη των συσσωρευµένων ελλειµµάτων (στο διάστηµα 1978-1981) του λογαριασµού εκτός προϋπολογισµού (ΕΛΕΓΕΠ) , µέσω του οποίου κατεβάλλονταν οι εθνικές µεταβιβάσεις προς τους αγρότες πριν από την ένταξη της Ελλάδος στην ΕΕ. Νέο δάνειο ύψους 150 εκατ. δρχ. χορηγήθηκε το 1984 για την κάλυψη όλων των λοιπών υποχρεώσεων του Δηµοσίου. Επίσης η υποτίµηση της δραχµής εξηγεί τη σηµαντική προσαρµογή ελλείµµατος – χρέους το 1985. Αντίθετα οι δαπάνες για τόκους ήταν µειωµένες και εµπόδισαν έτσι την ταχύτερη συσσώρευση του χρέους στη διάρκεια αυτής της περιόδου. Ένας από τους λόγους για αυτή την εξέλιξη ήταν ότι εκείνη την εποχή τα επιτόκια καθορίζονταν διοικητικά. Το Δηµόσιο χρηµατοδοτούσε τα ελλείµµατά του µέσω υποχρεωτικών επενδύσεων των τραπεζών σε έντοκα γραµµάτια του Δηµοσίου , τα οποία είχαν αρνητικά πραγµατικά επιτόκια. Εκείνη την εποχή, ήταν υποχρεωτικό για τις τράπεζες να επενδύουν το 37% των καταθέσεών τους σε έντοκα γραµµάτια».
Β.Γ. Μανεσιώτης και R.D.Reischauer , Η Δηµοσιονοµική Πολιτική στην Ελλάδα και η ΟΝΕ . Τράπεζα της Ελλάδος 2001.
Οι Κυβερνήσεις κατά χρονική σειρά ήταν οι ακόλουθες: Α.Γ. Παπανδρέου, Τ. Τζανετάκη, Ξ. Ζολώτα, , Κ. Μητσοτάκη. Οι υψηλές προσαρµογές ελλείµµατος – χρέους οφείλονται στην ανάληψη από την κεντρική κυβέρνηση µακροπρόθεσµων υποχρεώσεων διαφόρων ΝΠΔΔ έναντι του τραπεζικού συστήµατος που µέχρι τότε δεν καταγράφονταν στο ΔΧ . Οι υποχρεώσεις µετατράπηκαν σε οµόλογα του Δηµοσίου (δάνεια εξυγίανσης) που ανήλθαν σε 1,8 τρις δραχµές για την τριετία 1990-92
