Άσχετο παράδειγμα:τις προάλλες, έγινε ένα τραγικό περιστατικό σε ένα στρατόπεδο. Ο πρώτος που τέθηκε σε διαθεσιμότητα ήταν ο διοικητής της μονάδας, χωρίς να προκύπτει ότι έχει κάποια άμεση σχέση με το περιστατικό. Όταν η κυβέρνηση πάει από το κακό στο χειρότερο, ποιος φταίει; ο κλητήρας του υπουργείου; ή ο επικεφαλής της κυβέρνησης; εδώ ακριβώς συνίσταται η κάλυψη των ΜΜΕ προς το πρόσωπο του πρωθυπουργού, στο ότι ποτέ δεν φταίει, και πάντα φταίνει οι άλλοι. Ακόμη και οι διάφοροι γραφικοί αντάρτες, που ο Μεγαλοδύναμος να τους κάνεις αντάρτες τους διάφορους τζάμπα μάγκες, τι λένε; κάποιοι κακοί υπουργοί υπάρχουν που παρασύρουν τον πάνσοφο πρωθυπουργό, ο οποίος είναι μια χαρά, αλλά οι κακοί του κάνουν κακό. Και προβάλλουν τις απόψεις τους τα κανάλια, και περνάνε το μήνυμα του καλού πρωθυπουργού και των κακών υπουργών, και αυτοί δικαίωμά τους είναι να λένε όποια αηδία θέλουν, οι μαμελούκοι που τους πιστεούουν είναι οι αξιοθρήνητοι της υπόθεσης, και όχι μόνο τους πιστεύουν αλλά τους χειροκροτούν και σαν τους χιμπαντζήδες όταν τους δίνεις την μπανάνα τους να φάνε......