Ο γυναικείος εγκέφαλος δε λειτουργεί το ίδιο με τον ανδρικό. Λόγω όρμονων και λοιπων κατασκευαστικων λεπτομερειών. Σχεδόν όλες, έχουν ανασφάλεια και δε ξέρουν τι θέλουν,γιαυτό θέλουν ένα δυνατό αρσενικό δίπλα να αισθάνονται σιγουριά, και όταν λέω δυνατό, δε εννοώ σε μυς αλλά σε χαρακτήρα και ωριμότητα. Ακόμα και οι πιο καπατσες και πουτανες στο μυαλό έχουν ανάγκη έναν τέτοιο άνδρα, όσο ανεξάρτητες και ας το παίζουν ή είναι. Οπότε ναι, Σε θέλουν δεδομένο και να τις αγαπάς, αλλά παράλληλα σε θέλουν και άγριο και να ανησυχούν μην τις κερατωσεις. Σε θέλουν να τις αγκαλιάζεις και να τους λες παραμύθια, αλλά παράλληλα θέλουν σφαλιάρες και να τις βάζεις κάτω χωρίς πολλα περιθώρια αντίστασης. Οποιος ανδρας, δε μπορεί να παίξει σε αυτό το μοτίβο, αργά ή γρήγορα η γυναίκα παθαίνει κορεσμό και αρχίζει τα τσαλιμάκια, τα λεγόμενα '' έχω νεύρα μαζί σου'', οπότε είτε θα σε κερατώσει, είτε θα σε χωρίσει, είτε θα τσακώνεστε μέρα παρά μέρα. Το κακό με εμάς τους άνδρες, είναι ότι όταν ερωτευομαστε καποια, προσπαθουμε να είμαστε όσο πιο καλοί γίνετε μαζί της, και δυστυχώς είμαστε μόνο αυτο,δηλαδή γινόμαστε δεδομένοι και αγαπούληδες για αυτές, οποτε αργά ή γρήγορα όλο αυτό χαλάει γιατί η γυναίκα μας έχει δεδομένους. Και μετά διαβάζεις η πουτανα με κερατωσε ενώ ήμουν τέλειος και σωστός σε όλα μαζί της. Αντίθετα, όταν έχουμε κάποια η οποία ναι μεν δε την πολυγουσταρουμε αλλά παράλληλα επειδή την έχουμε κοπέλα και είναι σε σχέση μαζί μας, ναι μεν την φροντίζουμε, νοιαζόμαστε για αυτήν αλλά το μάτι μας παίζει παράλληλα. Αυτή η γυναίκα συνήθως κολλάει πάνω μας και προσπαθεί να μας κάνει δικό της γιατί νιώθει ότι δε μας έχει. Συνήθως στο τέλος εμείς χωρίζουμε μια τέτοια γυναίκα, και είναι και δύσκολος χωρισμός γιατί δε ξεκολλάει εύκολα αυτη, απλώς εμείς πρέπει να είμαστε σωστοί και να την χωρίσουμε πριν πάμε με αλλην, γιατί καμιά φορα, είμαστε παπαρες και μας πιάσει στο κρεβατι με αλλην, και χαλάμε καρδιές κάποιων (ίσως) καλών κοριτσιών.