ΝΕΚΡΩΣΙΜΟΝ ΤΡΙΣΑΓΙΟΝ
Ευλογητός ο Θεός ημών, πάντοτε, νυν, και αεί, και εις τούς αιώνας των αιώνων.
Αμήν.
Άγιος ο Θεός, Άγιος ισχυρός, Άγιος Αθάνατος, ελέησον ημάς. [3]
Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι, και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Παναγία Τριάς, ελέησον ημάς. Κύριε, ιλάσθητι ταις αμαρτίαις ημών. Δέσποτα, συγχώρησον τας ανομίας ημίν. Άγιε, επίσκεψαι και ίασαι τας ασθενείας ημών, ένεκεν του ονόματος σου.
Κύριε, ελέησον. Κύριε, ελέησον, Κύριε, ελέησον.
Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι, και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων.
Αμήν.
Πάτερ ημών ο εν τοις ουρανοίς, αγιασθήτω το όνομα σου, ελθέτω η βασιλεία σου, γενηθήτω το θέλημα σου, ως εν ουρανώ, και επί της γης. Τον άρτον ημών τον επιούσιον δός ημίν
σήμερον, και άφες ημίν τα οφειλήματα ημών, ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών, και μη εισενέγκης ημάς εις πειρασμόν, αλλά ρύσαι ημάς από του πονηρού.
Ότι σου εστιν η βασιλεία και η δύναμις και η δόξα, του Πατρός, και του Υιού, και του Αγίου Πνεύματος, νυν και αεί, και εις τους αιώνας των αιώνων.
Αμήν.
Μετά πνευμάτων δικαίων τετελειωμένων, την ψυχήν του δούλου σου, Σώτερ,
ανάπαυσον, φυλάττων αυτήν εις την μακαρίαν ζωήν, την παρά σοι, φιλάνθρωπε.
Εις την κατάπαυσιν σου, Κύριε, όπου πάντες οι Αγίοι σου αναπαύονται, ανάπαυσον και την ψυχήν του δούλου σου, ότι μόνος υπάρχεις αθάνατος.
Δόξα Πατρί, και Υιώ, και Αγίω Πνεύματι.
Συ ει ο Θεός ημών, ο καταβάς εις Άδην, και τας οδύνας λύσας των πεπεδημένων, αυτός και
την ψυχήν του δούλου σου, Σώτερ, ανάπαυσον.
Και νυν και αεί, και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Η μόνη αγνή και άχραντος Παρθένος, η Θεόν αφράστως κυήσασα, πρέσβευε υπέρ του σωθήναι την ψυχήν του δούλου σου.
Ελέησον ημάς ο Θεός, κατά το μέγα έλεος σου, δεόμεθα σου, επάκουσον και ελέησον.
Κύριε ελέησον.
Έτι δεόμεθα υπέρ αναπαύσεως της ψυχής του κεκοιμημένου δούλου του Θεού [.....] και υπέρ του
συγχωρηθήναι αυτού παν πλημμέλημα εκούσιον τε και ακούσιον.
Όπως Κύριος ο Θεός τάξη την ψυχήν αυτού ένθα οι Δίκαιοι αναπαύονται, τα ελέη του Θεού, την βασιλείαν των ουρανών, και άφεσιν των αυτού αμαρτιών, παρά Χριστώ τω αθανάτω Βασιλεί και θεώ ημών αιτησώμεθα.
Παράσχου Κύριε. Του Κυρίου δεηθώμεν. Κύριε ελέησον.
Ο Θεός των πνευμάτων και πάσης σαρκός, ο τον θάνατον καταπατήσας, τον δε διάβολον καταργήσας, και ζωήν τω κόσμω σου δωρησάμενος, αυτός, Κύριε, ανάπαυσον την ψυχήν του
κεκοιμημένου δούλου σου [.....], εν τόπω φωτεινώ, εν τόπω χλοερώ, εν τόπω αναψύξεως, ένθα απέδρα οδύνη, λύπη και στεναγμός. Παν αμάρτημα το παρ’ αυτού πραχθέν εν λόγω ή έργω ή διανοία, ως αγαθός και φιλάνθρωπος Θεός, συγχώρησον ότι ουκ έστιν άνθρωπος, ος ζήσεται και ουχ αμαρτήσει, συ γαρ μόνος εκτός αμαρτίας υπάρχεις, η δικαιοσύνη σου δικαιοσύνη εις τον αιώνα, και ο νόμος σου αλήθεια.
Ότι συ ει η ανάστασις, η ζωή, και η ανάπαυσις του κεκοιμημένου δούλου σου [.....], Χριστέ ο Θεός ημών, και σοι την δόξαν αναπέμπομεν, συν τω ανάρχω σου Πατρί, και τω παναγίω
και αγαθώ και ζωοποιώ σου Πνεύματι, νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Δόξα σοι ο Θεός ημών, δόξα σοι.
Ο και νεκρών και ζώντων την εξουσίαν έχων, ως αθάνατος Βασιλεύς, και αναστάς εκ νεκρών Χριστός ο αληθινός Θεός ημών, ταις πρεσβείαις της παναχράντου και παναμώμου
αγίας αυτού μητρός, των αγίων, ενδόξων και πανευφήμων Αποστόλων, των οσίων και θεοφόρων Πατέρων ημών, των αγίων ενδόξων προπατόρων Αβραάμ, Ισαάκ και Ιακώβ, του αγίου και δικαίου φίλου αυτού Λαζάρου του τετραημέρου και πάντων των Αγίων, την ψυχήν του εξ ημών μεταστάντος δούλου αυτού (.....) εν σκηναίς δικαίων τάξαι, εν κόλποις Αβραάμ αναπαύσαι, και μετα αγίων συναριθμήσαι, ημάς δε ελεήσαι ως αγαθός και φιλάνθρωπος.
Αιωνία σου η μνήμη, αξιομακάριστε και αείμνηστε αδελφέ ημών. [3] Αιωνία η μνήμη, αιωνία η μνήμη, αιωνία αυτού η μνήμη.
Δι’ ευχών των αγίων Πατέρων ημών, Κύριε Ιησού Χριστέ, ο Θεός ημών, ελέησον και σώσον
αμήν
