Ας πω κι εγώ λίγα σχετικά μια και είμαι από τους
(ΠΟΛΥ) παλιούς (ΠΡΩΗΝ) χρήστες Mac.
Θα εξηγήσω το ΠΟΛΥ και το ΠΡΩΗΝ.
Το ΠΟΛΥ.
Αγόρασα τον πρώτο μου Apple to 1981 και μετα από σύντομο πέρασμα
από το Lisa κατέληξα το 1984 σε μια σειρά από Macintosh που αντικαθιστούσα
περίπου ανά έτος μέχρι το 2001. Πανάκριβα μηχανήματα, αλλά τα μόνα διαθέσιμα
με ποιότητα και αξιοπιστία στο χώρο των γραφικών και επεξεργασίας φωτογραφιών.
Ξεκίνησα από το λειτουργικό MaCos 6.0 και το έφτασα μέχρι το 9.2.2
Τόσο το λειτουργικό (το έδινε η Apple δωρεάν) όσο και τα περίπου 15 μηχανήματα (που λειτούργησαν στο γραφείο μου)
λειτουργούσαν απροβλημάτιστα. Από τότε έτρεχαν και ένα UNIX to AIX αλλά τα προγράμματα που
μας ενδιέφεραν (Photoshop 1, Illustrator 6 και Quark Xpress 3) δεν έτρεχαν σε UNIX.
ΤΟ ΠΡΩΗΝ.
Όλα αυτά τα χρόνια οι Macintosh δεν είχαν ανταγωνισμό στο επίπεδο της χρήσης που με ενδιέφερε, σιγά σιγά όμως
τα Πισιά (έτσι τα λέγαμε ως σνομπ Macικοί) άρχισαν να βελτιώνονται και σαν λειτουργικό σύστημα αλλά και σαν
μηχανήματα. Παράλληλα από πλευράς τιμής άρχισαν να προσφέρονται σε ελκυστικά χαμηλές τιμές, ενώ αντίστοιχα
άρχισε και η διάθεση του ανάλογου software για PC. Συγχρόνως από το '95 είχε αρχίσει να διαδίδεται το
internet οπού εκεί χορτάσαμε...κινέζικα, λόγω διαφορετικής κωδικοποίησης των ελληνικών χαρακτήρων.
Για να μην το παρακάνουμε με ιστορίες, από το 2001 έως και σήμερα δουλεύουμε PC εκτός από ένα μηχάνημα που έχει κάποιες
εξαιρετικές ελληνικές γραμματοσειρές και που άμα χαλάσει θα πεταχτούν πακέτο.
Τα νέα λειτουργικά της APPLE MacOs X δεν με συγκίνησαν καθόλου και εφόσον πια άρχισαν να δουλεύουν με Intel αντί Motorola
θεώρησα οτι πια δεν υπάρχει κανένας λόγος να συνεχίσω το σπορ του μήλου.
Τα καινούργια μηχανήματα και η πολιτική marketing της Apple δημιούργησαν μια μόδα που οδήγησαν το ποσοστό της στο 10%
από το 3 που ήταν κάποτε. Κλείνω χωρίς να αναφερθώ στην πολιτική της παλαιάς αντιπροσωπείας και την αντιμετώπιση
που είχαμε ως χρήστες - υπήκοοι. Με τη νέα αντιπροσωπεία δεν γνωρίζω τι συμβαίνει, μια και ντεν έκω μακ καρντιά μου.
Θα μείνω στα πισιά μια και όταν καίγομαι ακόμη κι αν είναι σ/κ κάποια άκρη και λύση θα βρώ για να παραδώσω τη δουλειά μου,
πράγμα το οποίο δεν γινότανε τότε...
Κ. Λούτσε ελπίζω να μη σου χαλασα το image του Μάκη.
Κ. Μπολντμορτ καλά τα λες