Drax,θυμάμαι πολύ έντονα το συγκεκριμένο ματς της Εθνικής μας...και όχι μόνο αυτό...
Εκείνο το βράδυ παρακολούθησα τον αγώνα με φίλους...δεν μπορείς να φανταστείς τι έγινε στο τέλος...
Αυτή η ομάδα μας έχει προσφέρει πάρα πολλές συγκινήσεις...και θα συνεχίσει προφανώς...
Φέτος πιστεύω ότι οι παίκτες αδίκησαν τους εαυτούς τους...
Ναι!!!! Εγώ φίλε μου δεν έχω εγκαταλείψει ποτέ αγώνα είτε τον βλέπω στην τηλεόραση είτε στο γήπεδο, αλλά πρέπει να παραδεχτώ ότι στα μέσα του τρίτου δεκαλέπτου έκλεισα την τηλεόραση. Βέβαια μετά με έτρωγε και την ξανάνοιξα και ευτυχώς βίωσα ζωντανά αυτά τα τελευταία λεπτά. Νομίζω πως δεν είναι μόνο οι νίκες που έχουμε κάνει ιστορικά σαν εθνική που μας έχουν κάνει να αγαπήσουμε την ομάδα αλλά και ο τρόπος που τις κάναμε. Μας έβγαζαν πάντα την ψυχή,αλλά τις περισσότερες φορές μας αποζημίωναν στο τέλος. Η Εθνική είναι διαχρονικά ομάδα που έχει μπόλικη αγωνία στα ματς της γι' αυτό πάντα αξίζει να την παρακολουθούμε. Όσο για φέτος τα είπαμε όλοι μας παραπάνω. Αν η ομάδα δεν γίνει πάλι παρέα με ηγέτη στον πάγκο έναν άνθρωπο αμερόληπτο που θα χαίρει εκτίμησης και σεβασμού απ' όλους, δεν θα πάμε πουθενά όσο ταλέντο και να έχουμε. Δυστυχώς.
