οπως ειχε πει και ο Επιθεωρητης Καλλαχαν, οι αποψεις ειναι σαν τις κωλοτρυπιδες: καθενας εχει απο μια...
η δικη μου αποψη ειναι οτι αν ηταν αλλιως τα ζευγαρια των ημιτελικων, θα βλεπαμε Ισπανια - Πορτογαλια στον τελικο... εννοειται οτι δεν μπορω να το αποδειξω, αλλα το ιδιο σιγουρο ειναι οτι κανεις δεν μπορει να αποδειξει το αντιθετο...
αλλη μια κωλοτρυπιδα, εεε συγνωμη, αποψη, ειναι του Θεμη Καισαρη, που εχει ενα πολυ ωραιο αρθρο στο Match Money... μιλαει για το "βαρετο" ποδοσφαιρο της Ισπανιας... αντιγραφω μερικα αποσπασματα...
Μπαρτσα και Ισπανια μοιαζουν με εναν μποξερ που εχει φτασει σε επιπεδο που κανεις δεν εχει αγγιξει στο παρελθον...
Οι περισσοτεροι αντιπαλοι πηγαινουν αυτοβουλως στα σχοινια, σηκωνουν τα χερια στο προσωπο και καθονται να φανε ξυλο, προσευχομενοι να αντεξουν, να κουρασουν το θηριο και να βρουν μια μοναδικη ευκαρια για χτυπημα που θα το ριξει στο καναβατσο...
Το κλειδι ειναι πως οι ισπανοι δεν τσιμπανε. Ξερουν καλα πως το σεναριο αυτο ισως τους φερει τελικα ηττημενους...
Ο αντιπαλος συνηθιζει, αντεχει, την ωρα που αυτοι κουραζονται απο τις συνεχομενες επιθεσεις κι εκνευριζονται που δεν φερνουν αποτελεσμα...
Με αυτον τον τροπο ο γερασμενος Μοχαμεντ Αλι (σσ δεν ηταν ακριβως γερασμενος, αλλα πραγματι ηταν αουτσαιντερ του 4/1) κατορθωσε να νικησει τον νεαρο και φοβιστικο Τζορζτ Φορμαν στη μαχη της Κινσασα...
Οι ισπανοι απλως αρνουνται να παιξουν το ρολο του Φορμαν, γιατι ξερουν οτι μπορει να τους γυρισει μπουμερανγκ... Προσπαθουν να κουρασουν τον αντιπαλο, παρα να κουραστουν αυτοι...
Δεν θα σε σφυροκοπησουμε, αντιθετως θα κραταμε τη μπαλα ψαχνοντας μονο καθαρες φασεις, την ωρα που τα ποδια σου θα λυγιζουν και το μυαλο σου θα γινεται πολτος απο την ασταματητη κινηση...
Και μονο οταν θα εχεις τους παικτες σου κουρασμενους και με κιτρινη, θα σου ριξουμε στο χορταρι τα οπλα που οι απ'εξω λενε πως θα επρεπε να παιζουν απο την αρχη. Οταν οι εξι μεσοι θα σε εχουν εξαντλησει, τοτε θα μπουν οι παιχτες που θα σε ανοιξουν στο πλαι, τοτε θα μπει και ο φορ...
Αυτο ειναι που τους κανει "βαρετους", ομως αυτο συμβαινει ως αντιδραση στην τακτικη του αντιπαλου, μην το ξεχναμε...
Αυτη η εικονα ειναι που δινει την εντυπωση πως "δεν ειναι και τοσο καλοι"...
Ετσι βρισκεται καποιος που αποφασιζει να βγει και να παιξει πιο ανοιχτα κοντρα στο θηριο...
Αυτο εκαναν οι ιταλοι, λοιπον, οποτε αυτη τη φορα η Ισπανια δεν ηταν καθολου "βαρετη"...