Η Γιουγκοπλάστικα και η Μπόσνα ήταν πριν την αλλαγή του παιχνιδιού που συνέπεσε με τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας. Όπως και η σπουδαία εθνική τους την εποχή 1985 - 1989. Όταν λέω λοιπόν "Γιουγκοσλάβοι" στα 90s εννοώ Σέρβους και Μαυροβούνιους.
Για μένα η παρέα των Μάλκοβιτς, Ομπράντοβιτς, Σάκοτα, Τζούροβιτς, Πέσιτς, Ίβκοβιτς (λιγότερο) και των άλλων χάλασαν την ομορφιά του ευρωπαϊκού μπάσκετ. Και φυσικά παιδί αυτής της σχολής (μέσω της αντιγραφής, όχι της μάθησης) ήταν ο Ιωαννίδης.
Όταν έχεις θεαματικούς παίκτες θα βγάλεις θέαμα. Έπαιζε ο Γκάλης άμυνα με τον Ιωαννίδη; Επίσης ο Ιωαννίδης ήταν εναντίον της ζώνης, ενώ ο Μάλκοβιτς την είχε κάνει σημαία.
Στη δεκαετία του 90 το μπάσκετ ήταν αλλιώς. Δεν είμαι σίγουρος αν αυτό οφείλεται μόνο τους προπονητές που λες ,γενικά είχε επικρατήσει η φιλοσοφία - ξύλο στην άμυνα - έλεγχος των αμυντικών ριμπάουντ - fast break. Μικρά σκορ (εκεί ήταν το πεδίο του Ιωαννίδη), πολύ ξύλο, λιγα τρίποντα. Είτε επειδη οι ψηλοί τότε δεν ήξεραν να σουτάρουν, είτε επειδή ήθελαν όλοι μόνο νίκες και το προϊόν δεν ήταν τόσο τηλεοπτικό, είναι το ερώτημα με την κότα και το αυγό.
Τώρα το μπάσκετ και στην Ευρώπη τείνει να γίνει πιο αμερικάνικο. Αυτό το έφερε η Euroleague που θέλει το προϊόν πιο τηλεοπτικό. Όχι οπαδιλίκια και καφρίλες στις εξέδρες, μεγάλα σκορ, όλοι βγαίνουν ανεξαιρέτως και σουτάρουν τρίποντα, τα φάουλ δίνοντια πιο εύκολα για να μην πέφτει ξύλο. Άλλο μπάσκετ τώρα.
Πάντως όλοι οι προπονητές όταν έχουν παίκτες που είναι θεαματικοί τους αφήνουν να παίζουν θεαματικό μπάσκετ. Νομίζεις ότι ο Μάλκοβιτς έλεγε στο Ντομινίκ να μην καρφώνει ή ο Ιωαννίδης στο Γκάλη να μην περνάει όλη την πεντάδα και να κάνει μπάσιμο;