«'Εσβησε» η θρυλική τραβεστί Αλόμα

[dimmits]

Τον είχαμε δει στην "Στάνη",κοντά στο σινεμά "Κοσμοπολίτ"....

μαθε μπαλιτσα μπιλυ 

http://www.bourdela.com/tsontes/porno-tainies/to-spiti-ths-mantam-aloma/#jr_review_20382

 

[billy13]

μαθε μπαλιτσα μπιλυ 

http://www.bourdela.com/tsontes/porno-tainies/to-spiti-ths-mantam-aloma/#jr_review_20382

:S
"Ειδικα το ενα απο τα τραβελακια (αυτο που ψωνιζει τον τυπο απο το παγκακι),ειναι πολυ καυλιαρικο κ παιρνει κ γαμω τα τσιμπουκια"...

 

[dimmits]

:S
"Ειδικα το ενα απο τα τραβελακια (αυτο που ψωνιζει τον τυπο απο το παγκακι),ειναι πολυ καυλιαρικο κ παιρνει κ γαμω τα τσιμπουκια"...

να τα λεμε κ αυτα παιδια 

 

[antisthenis]

Θεός σχωρέστον. Κι αυτός "ακτιβίστρια" ήταν απ' όσο διάβασα σε τίτλους κανα-δυό δημοσιευμάτων. :S

 

[enallaktikos]

 

[vakis]

αυτή δεν ηταν η τραβεστί που εκανε μυνησεις στο μουνοπανο τον διοικητη του 100?

 

[soukeras1]

ρομαντικος ο Μπαμπης?!

 

[observer(1)]

Ηταν  και διαχειριστής στην πολυκατοικία του , στην οδο Πειραιως … το έλεγε σε μία συνεντευξη

 

[TZOYLI]

Θεός σχωρέστον. Κι αυτός "ακτιβίστρια" ήταν απ' όσο διάβασα σε τίτλους κανα-δυό δημοσιευμάτων. :S

Εντελως ακτιβιστρια.
Ο φοβος και ο τρομος.Δεν τα εβγαζες περα ετσι κι εμπλεκες μαζι της.Δεν ειχε αυτο που λεμε ''πολιτισμο'',ηταν ανθρωπος των σπηλαιων.Ειχε τη μαστροπεια στο γονιδιο.Αυτα τα χω ακουσει απο ανθρωπους που σχετιστηκανε μαζι της.Ειχε τολμη αλλα ηταν οριακη κι αυτο την ισοπεδωνε.
Την εβλεπα σχεδον καθημερινα γιατι μενουμε στην ιδια γειτονια,εβγαζε τα σκυλια βολτα,τρια θηρια,ενα ντομπερμαν,ενα χασκι κι ενα αλλο που δεν θυμαμαι τι ηταν.Τελευταια ειχε χαθει,ειχε γερασει.Μια φορα,ειχα,ευτυχως την τυχη να ερθω σ επαφη μαζι της κι αυτη τραυματικη.
Θεσσαλονικη,πριν απο χρονια,παιδακια ημασταν,κατεβηκαμε μ ενα φιλο να δουμε τις τραβεστι στην Πολυτεχνειου.Εγω τον παρεσυρα.Γνωριζα μερικες εξ οψεως μεταξυ αυτων και την Αλομα.Την ειχα δει σ εναν κινηματογραφο στη Θεσσαλονικη οπου ειχε οργανωσει καλλιστεια.Αξεχαστα θα μου μεινουν.Κατηφορισαμε την Τσιμισκη,διασχισαμε την Δωδεκανησου κ φτασαμε στην αρχη της Πολυτεχνειου οπου ηταν γεματη βουνα απο χωματα γιατι σκαβανε για να βαλουν καλωδια.Στο πεζοδρομιο εμεις,νυχτα,ερημια και στα δεξια ισα που φαινεται η Αλομα να κατουραει ορθια μπροτα στην εισοδο μιας βιοτεχνιας.Πλατη αλλα την καταλαβα απ την καουκα.Μονο η Αλομα φορουσε τετοιο ακανθωδη θαμνο.Ενστικτωδως φρεναρω,πιανω τον κολλητο μου απ το χερι και του ψιθυριζω:η Αλομα,η Αλομα...!Για κακη μας τυχη,γυριζει και μας βλεπει...ωρε μανα μου,ποιος ειδε τον Θεο κ δεν φοβηθηκε.Για ποτε μαζεψε τα βρακια,για ποτε αρπαξε μια κοτρωνα,για ποτε πηδηξε τα χωματα και βρεθηκε μπροστα μας με την κοτρωνα στο χερι δεν καταλαβα.Παγωσα.Ειχε σηκωσει την κοτρωνα πανω απ το κεφαλι μου,μουρη με μουρη και ουρλιαζε.Τωρα,λεω,να μου την κατεβασει στο κεφαλι,τερμα.Τσιμουδια εμεις,κοκαλο!!Σιγα,σιγα,μολις συνηρθαμε απ το σοκ,βημα,βημα,απομακρυνθηκαμε κ την αφησαμε στο ιδιο σημειο να ουρλιαζει μονη της μεχρι που δεν την ακουγαμε πια.Γυρισαμε σπιτι τρομοκρατημενοι κι εκανα πολυ καιρο να επισκεφτω ξανα την πιατσα.Εκτοτε,οταν την εβλεπα αλλαζα δρομο.
Θεος σχωρεστον.

ΥΣ:Ηταν ομως απολαυση να τη βλεπεις σε αντιδικια με την αστυνομια.Δεν τα βγαζανε περα μαζι της.
Μας ειχαν μαζεψει για εξακριβωση στο Ακροπολεως.Ειχαν τελειωσει τα διαδικαστικα κ ημασταν επανω,περιμενοντας να μας δωσουν το οκ να φυγουμε.Αυτο σημαινε οτι μπορει να περναγε και κανα εφταωρο περιμενοντας,ετσι,για σπασιμο.Καποια στιγμη ακουμε αναστατωση στον κατω οροφο.Ειχαν φερει την Αλομα.Ειχε ξαπλωσει στο πατωμα κι εκανε το μωρο.Η Αλομα τριων χρονων.Πολυ γελιο!!!Ειχανε βλαστημισει την ωρα και τη στιγμη που τη μαζεψανε.Δεν την εφεραν επανω,τελειωσανε την εξακριβωση στο μισαωρο και την εδιωξαν αρον αρον.Κυριακη ξημερωνε κι εμας μας αφησαν αφου ειχε τελειωσει η λειτουργια.

 

[ZeroTolerance]

O μύθος και ο δράκος

της Αννας Κουρουπου


Στην είσοδο μιας πολυκατοικίας, κάπου στην Ομόνοια. Με φώναξε να μου ανακοινώσει πως θα πάρω μέρος στα καλλιστεία τραβεστί. Δεν ρώτησε. Ανακοίνωσε. Είπα «δεν θέλω». Μια σφαλιάρα από μια πλατιά, καθόλα αντρική παλάμη γέμισε όλο το πρόσωπό μου. Πήγα φυσικά. Υπήρχε μια άτυπη τρομοκρατία, για το καλό μας. Τότε. Ούτε 20 δεν ήμουν. Πού να σηκώσεις ανάστημα; Όποια καινούρια έβγαινε στη Συγγρού, πέντε-πέντε έπαιρναν τα ταξί και… δεν θέλω να περιγράψω. Πονούν κάποιες μνήμες.

Πανεπιστημίου. Πορεία τραβεστί. Οι τίτλοι των εφημερίδων πηχυαίοι. «Κατέβηκαν τα ούφο στη γη» και κάτι παρόμοια. Ούτε σαράντα άτομα. Μια μικρή επανάσταση είχε ξεκινήσει με πρωτοστάτη την Αλόμα, κατά κόσμον Χαράλαμπο Ταμουτσίδη. Έχω ανατριχίλα ακόμη και στο όνομα. Ανάμεικτα συναισθήματα. Ήμασταν ο περίγελος κάθε περαστικού. Μα παλεύαμε για μια καλύτερη αντιμετώπιση. Από τότε μέχρι σήμερα... Ναι, έδωσε τη μάχη της η Αλόμα. Ίσως και για προσωπικό της όφελος. Έστω κι έτσι, κατάφερε να βάλει στα χείλη πολλών λέξεις που δεν γνώριζαν καν την ύπαρξή τους. Έβγαλε/βγάλαμε στην επιφάνεια ένα πρόβλημα που ήταν πολύ καλά κρυμμένο σε υπόγεια και ημιυπόγεια.

Έξω απο το Καστρί. Με πούλμαν πήγαμε. Και η Αλόμα πρωτοστατούσε. Δεν έβγαινε ο Παπανδρέου. Ο μεσαίος της ιστορίας. Δώσαμε κάτι σαν ψήφισμα και μέσα στη βροχή ουρλιάζαμε για την ελευθερία μας.

Αστυνομικό τμήμα Νέου Κόσμου. Τότε ήταν στη Λ. Συγγρού, τέλος Καλλιρρόης. Οι επιδρομές των μπάτσων στη λεωφόρο, ανηλεείς. Κάθε βράδυ. Και αυτόφωρα. Κάθε βράδυ. Και ξύλο, πολύ ξύλο. Κάθε βράδυ. Μαζευτήκαμε ένα βράδυ έξω από το τμήμα. Η Αλόμα μπροστάρισσα. Δεν χαμπαριάζαμε. Ή όλα ή τίποτα. Πήραμε το τίποτα και δέκα πληγές η καθεμία από τα κλομπς. Κάτω από την κλούβα χωθήκαμε 5-6. Μας σάπισαν στο ξύλο. Άγρια χρόνια. Άνοιξε έναν δρόμο. Ως εκεί. Κάπου στην πορεία, έχασε τον δρόμο.

Αναφαίρετο δικαίωμά της να αυτοπροσδιορίζεται τραβεστί. Γιατί αυτό ήταν. Την ημέρα ήταν ο Χαράλαμπος. Το διεκδικούσε, όπως εγώ διεκδικώ την ελευθερία της έκφρασής μου. Μας αποκαλούσε, αργότερα, εμάς που «πήγαμε στον άλλο κόσμο», κατεστραμμένες. Δίχως οργασμό. Χρησιμοποιούσε άσχημο λεξιλόγιο,  αλλά ήταν κομμάτι της Αλόμα. Δεν την άκουσα ποτέ, μα ποτέ, σε οποιαδήποτε συνδιαλλαγή, με τον οποιοδήποτε, να μη χρησιμοποιεί άσχημο λεξιλόγιο. Αγενής, με περικεφαλαία την ελευθερία των τραβεστί.

Τα τελευταία χρόνια έχασε εντελώς τον δρόμο. Εκτός και αν επιτέλους βρήκε το μονοπάτι που ήθελε από πάντα. Έβρισκε τρανς από Βουλγαρία συνήθως, είχε στήσει κάτι πρόχειρα λυόμενα στην Καβάλας και ξεζούμιζε όποια τολμούσε να βγει για νυχτοκάματο. Πολλές μηνύσεις. Κάποια τόλμησε και ακολούθησαν και οι υπόλοιπες. Το σταμάτησε αναγκαστικά.

Πέρυσι έσκασε μύτη στο μαγαζί που δουλεύω. Πάλι αυτή η ανατριχίλα. Έκανε πως ξέχασε. Μπορεί και να ξέχασε. Ή να ήθελε να συμβεί. Σαν να χαμογέλασα όταν με χαιρέτησε. Δεν θυμάμαι. Πονούν κάποιες μνήμες.
Πήρε φωτιά έμαθα το σπίτι που έμενε. Άσχημο τέλος για έναν άνθρωπο. Πολύ άσχημο. Λυπήθηκα για τον τρανς άνθρωπο. Όχι για το πρόσωπο. Άλλωστε -προσωπική μου άποψη- ο νεκρός δεν δικαιώνεται.

http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.proswpa&id=41119

 

[TZOYLI]

O μύθος και ο δράκος

της Αννας Κουρουπου


Στην είσοδο μιας πολυκατοικίας, κάπου στην Ομόνοια. Με φώναξε να μου ανακοινώσει πως θα πάρω μέρος στα καλλιστεία τραβεστί. Δεν ρώτησε. Ανακοίνωσε. Είπα «δεν θέλω». Μια σφαλιάρα από μια πλατιά, καθόλα αντρική παλάμη γέμισε όλο το πρόσωπό μου. Πήγα φυσικά. Υπήρχε μια άτυπη τρομοκρατία, για το καλό μας. Τότε. Ούτε 20 δεν ήμουν. Πού να σηκώσεις ανάστημα; Όποια καινούρια έβγαινε στη Συγγρού, πέντε-πέντε έπαιρναν τα ταξί και… δεν θέλω να περιγράψω. Πονούν κάποιες μνήμες.

Πανεπιστημίου. Πορεία τραβεστί. Οι τίτλοι των εφημερίδων πηχυαίοι. «Κατέβηκαν τα ούφο στη γη» και κάτι παρόμοια. Ούτε σαράντα άτομα. Μια μικρή επανάσταση είχε ξεκινήσει με πρωτοστάτη την Αλόμα, κατά κόσμον Χαράλαμπο Ταμουτσίδη. Έχω ανατριχίλα ακόμη και στο όνομα. Ανάμεικτα συναισθήματα. Ήμασταν ο περίγελος κάθε περαστικού. Μα παλεύαμε για μια καλύτερη αντιμετώπιση. Από τότε μέχρι σήμερα... Ναι, έδωσε τη μάχη της η Αλόμα. Ίσως και για προσωπικό της όφελος. Έστω κι έτσι, κατάφερε να βάλει στα χείλη πολλών λέξεις που δεν γνώριζαν καν την ύπαρξή τους. Έβγαλε/βγάλαμε στην επιφάνεια ένα πρόβλημα που ήταν πολύ καλά κρυμμένο σε υπόγεια και ημιυπόγεια.

Έξω απο το Καστρί. Με πούλμαν πήγαμε. Και η Αλόμα πρωτοστατούσε. Δεν έβγαινε ο Παπανδρέου. Ο μεσαίος της ιστορίας. Δώσαμε κάτι σαν ψήφισμα και μέσα στη βροχή ουρλιάζαμε για την ελευθερία μας.

Αστυνομικό τμήμα Νέου Κόσμου. Τότε ήταν στη Λ. Συγγρού, τέλος Καλλιρρόης. Οι επιδρομές των μπάτσων στη λεωφόρο, ανηλεείς. Κάθε βράδυ. Και αυτόφωρα. Κάθε βράδυ. Και ξύλο, πολύ ξύλο. Κάθε βράδυ. Μαζευτήκαμε ένα βράδυ έξω από το τμήμα. Η Αλόμα μπροστάρισσα. Δεν χαμπαριάζαμε. Ή όλα ή τίποτα. Πήραμε το τίποτα και δέκα πληγές η καθεμία από τα κλομπς. Κάτω από την κλούβα χωθήκαμε 5-6. Μας σάπισαν στο ξύλο. Άγρια χρόνια. Άνοιξε έναν δρόμο. Ως εκεί. Κάπου στην πορεία, έχασε τον δρόμο.

Αναφαίρετο δικαίωμά της να αυτοπροσδιορίζεται τραβεστί. Γιατί αυτό ήταν. Την ημέρα ήταν ο Χαράλαμπος. Το διεκδικούσε, όπως εγώ διεκδικώ την ελευθερία της έκφρασής μου. Μας αποκαλούσε, αργότερα, εμάς που «πήγαμε στον άλλο κόσμο», κατεστραμμένες. Δίχως οργασμό. Χρησιμοποιούσε άσχημο λεξιλόγιο,  αλλά ήταν κομμάτι της Αλόμα. Δεν την άκουσα ποτέ, μα ποτέ, σε οποιαδήποτε συνδιαλλαγή, με τον οποιοδήποτε, να μη χρησιμοποιεί άσχημο λεξιλόγιο. Αγενής, με περικεφαλαία την ελευθερία των τραβεστί.

Τα τελευταία χρόνια έχασε εντελώς τον δρόμο. Εκτός και αν επιτέλους βρήκε το μονοπάτι που ήθελε από πάντα. Έβρισκε τρανς από Βουλγαρία συνήθως, είχε στήσει κάτι πρόχειρα λυόμενα στην Καβάλας και ξεζούμιζε όποια τολμούσε να βγει για νυχτοκάματο. Πολλές μηνύσεις. Κάποια τόλμησε και ακολούθησαν και οι υπόλοιπες. Το σταμάτησε αναγκαστικά.

Πέρυσι έσκασε μύτη στο μαγαζί που δουλεύω. Πάλι αυτή η ανατριχίλα. Έκανε πως ξέχασε. Μπορεί και να ξέχασε. Ή να ήθελε να συμβεί. Σαν να χαμογέλασα όταν με χαιρέτησε. Δεν θυμάμαι. Πονούν κάποιες μνήμες.
Πήρε φωτιά έμαθα το σπίτι που έμενε. Άσχημο τέλος για έναν άνθρωπο. Πολύ άσχημο. Λυπήθηκα για τον τρανς άνθρωπο. Όχι για το πρόσωπο. Άλλωστε -προσωπική μου άποψη- ο νεκρός δεν δικαιώνεται.

http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.proswpa&id=41119

Συμπαθητικο κειμενακι αλλα δεν καταλαβαινω την αντιδιαστολη που κανει στο φιναλε.''Λυπηθηκα για τον τρανς ανθρωπο. Οχι για το προσωπο.''
Δηλαδη;Ποιο ειναι το προσωπο και ποιος ο τρανς ανθρωπος,αφου τα ξεχωριζει;Κανεις πιο εξυπνος απο εμε να με διαφωτισει;  

 

[dimmits]

Συμπαθητικο κειμενακι αλλα δεν καταλαβαινω την αντιδιαστολη που κανει στο φιναλε.''Λυπηθηκα για τον τρανς ανθρωπο. Οχι για το προσωπο.''
Δηλαδη;Ποιο ειναι το προσωπο και ποιος ο τρανς ανθρωπος,αφου τα ξεχωριζει;Κανεις πιο εξυπνος απο εμε να με διαφωτισει;  

προφανως εννοει οτι λυπηθηκε που ενας ανθρωπος (δηλ. που θα μπορουσε να ειναι ο οποιοσδηποτε) ειχε ενα τετοια ασχημο τελος (λογω πυρκαγιας κ προφανως εγκαυματων),αλλα δεν λυπηθηκε συγκεκριμενα για τον χαρακτηρα κ ατομο Αλομα (κ οτι αυτο αντιπροσωπευε).Εγω τουλαχιστον ετσι το καταλαβα.
Αυτο που αναφερει για τα λυωμενα, θυμαμαι σε καποιες απο τις καλτ τρανς ταινιες να προβαλονται κανονικα τα γαμησια μεσα εκει...

 

[TZOYLI]

προφανως εννοει οτι λυπηθηκε που ενας ανθρωπος (δηλ. που θα μπορουσε να ειναι ο οποιοσδηποτε) ειχε ενα τετοια ασχημο τελος (λογω πυρκαγιας κ προφανως εγκαυματων),αλλα δεν λυπηθηκε συγκεκριμενα για τον χαρακτηρα κ ατομο Αλομα (κ οτι αυτο αντιπροσωπευε).Εγω τουλαχιστον ετσι το καταλαβα.
Αυτο που αναφερει για τα λυωμενα, θυμαμαι σε καποιες απο τις καλτ τρανς ταινιες να προβαλονται κανονικα τα γαμησια μεσα εκει...

Ευχαριστω για τον κοπο κ τον χρονο σου φιλε( ).Δεν λεει ομως για ανθρωπο,λεει για τρανς ανθρωπο και για προσωπο....Ειναι τυχαιο που η υποταυτοτητα μπαινει μπροστα απο το ουσιαστικο;Κι αν δεν ειναι τυχαιο δεν ειναι βαθεια διαχωριστικο;Κι αν ειναι διαχωριστικο στο φιναλε ποιος ωφελειται;
Ετσι,μερικες σκεψεις για εργασια το Σαββατοκυριακο.

ΥΣ:Δεν εχω καταληξει,απλως αναρωτιεμαι.

 

[tsiou15]

http://news247.gr/eidiseis/weekend-...-sthn-aylh-toy-andrea-papandreoy.3484914.html

 

[kronos]

Θυμαμαι πριν απο αρκετα χρονια που στη γειτονια μας ειχαμε ενα γεροπουστακι εβδομηντα και βαλε.Απλος,φιλικος και αξιοπρεπης.Τζωρτζια για τους αλλους, Γιωργακης για την γειτονια.Η δουλεια του ηταν τσαγκαρης,αλλα τα λεφτα του τα εβγαζε απο μεσιτειες καθε ειδους.Απο κυνηγοσκυλα και γατες μεχρι σπιτια και οικοπεδα.Και ολα αυτα χωρις "πουστιες",με λογο τιμης(!).Του αρεσε το βραδακι να κανει τη βολτα του απο τους δρομους της γειτονιας,στολισμενος σαν φρεγατα και να ακουει τα διαφορα πειραγματα απο τα καφενεια και τα μαγαζια. Σε ολους ειχε μια εξυπνη αλλα ποτε προσβλητικη απαντηση.
Μια μερα του ηρθε το πρωτο καρδιακο επεισοδιο.Μετα απο αρκετο αγωνα,τα καταφερε και το ξεπερασε.Τον ειδα στο δρομο,και οταν του ευχηθηκα περαστικα μου λεει.
"Ακου χρυσο μου,πηγα στον Παραδεισο,αλλα οταν με ειδε ο αγιος Πετρος ειπε.Εσυ θα μου τον χαλασεις τον Παραδεισο και μ'εστειλε πισω.."
Μετα απο εναμισυ χρονο επαθε το δευτερο καρδιακο.Αυτη τη φορα ο αγιος δεν τον εστειλε πισω...Ισως γιατι και αυτος καταλαβε οτι αλλοι χαλανε (και τη ζωη) και το παραδεισο...
Θεος σχωρεστον..

 

[TZOYLI]

Θυμαμαι πριν απο αρκετα χρονια που στη γειτονια μας ειχαμε ενα γεροπουστακι εβδομηντα και βαλε.Απλος,φιλικος και αξιοπρεπης.Τζωρτζια για τους αλλους, Γιωργακης για την γειτονια.Η δουλεια του ηταν τσαγκαρης,αλλα τα λεφτα του τα εβγαζε απο μεσιτειες καθε ειδους.Απο κυνηγοσκυλα και γατες μεχρι σπιτια και οικοπεδα.Και ολα αυτα χωρις "πουστιες",με λογο τιμης(!).Του αρεσε το βραδακι να κανει τη βολτα του απο τους δρομους της γειτονιας,στολισμενος σαν φρεγατα και να ακουει τα διαφορα πειραγματα απο τα καφενεια και τα μαγαζια. Σε ολους ειχε μια εξυπνη αλλα ποτε προσβλητικη απαντηση.
Μια μερα του ηρθε το πρωτο καρδιακο επεισοδιο.Μετα απο αρκετο αγωνα,τα καταφερε και το ξεπερασε.Τον ειδα στο δρομο,και οταν του ευχηθηκα περαστικα μου λεει.
"Ακου χρυσο μου,πηγα στον Παραδεισο,αλλα οταν με ειδε ο αγιος Πετρος ειπε.Εσυ θα μου τον χαλασεις τον Παραδεισο και μ'εστειλε πισω.."
Μετα απο εναμισυ χρονο επαθε το δευτερο καρδιακο.Αυτη τη φορα ο αγιος δεν τον εστειλε πισω...Ισως γιατι και αυτος καταλαβε οτι αλλοι χαλανε (και τη ζωη) και το παραδεισο...
Θεος σχωρεστον..

Εξαιρετικο.

 

[dimmits]

Ευχαριστω για τον κοπο κ τον χρονο σου φιλε( ).Δεν λεει ομως για ανθρωπο,λεει για τρανς ανθρωπο και για προσωπο...

τρανς ανθρωπο λογω ιδιοτητας της Αλομας κ την λεξη προσωπο ειναι σχημα λογου,οπως πχ. λεμε αναφερεσαι στο προσωπο μου (δηλ σε μενα,που με χαρακτηριζει συγκεκριμενος χαρακτηρας,ιδιοσυγκρασια κτλ.)...

 

[artemismatsas]

Θυμαμαι πριν απο αρκετα χρονια που στη γειτονια μας ειχαμε ενα γεροπουστακι εβδομηντα και βαλε.Απλος,φιλικος και αξιοπρεπης.Τζωρτζια για τους αλλους, Γιωργακης για την γειτονια.Η δουλεια του ηταν τσαγκαρης,αλλα τα λεφτα του τα εβγαζε απο μεσιτειες καθε ειδους.Απο κυνηγοσκυλα και γατες μεχρι σπιτια και οικοπεδα.Και ολα αυτα χωρις "πουστιες",με λογο τιμης(!).Του αρεσε το βραδακι να κανει τη βολτα του απο τους δρομους της γειτονιας,στολισμενος σαν φρεγατα και να ακουει τα διαφορα πειραγματα απο τα καφενεια και τα μαγαζια. Σε ολους ειχε μια εξυπνη αλλα ποτε προσβλητικη απαντηση.
Μια μερα του ηρθε το πρωτο καρδιακο επεισοδιο.Μετα απο αρκετο αγωνα,τα καταφερε και το ξεπερασε.Τον ειδα στο δρομο,και οταν του ευχηθηκα περαστικα μου λεει.
"Ακου χρυσο μου,πηγα στον Παραδεισο,αλλα οταν με ειδε ο αγιος Πετρος ειπε.Εσυ θα μου τον χαλασεις τον Παραδεισο και μ'εστειλε πισω.."
Μετα απο εναμισυ χρονο επαθε το δευτερο καρδιακο.Αυτη τη φορα ο αγιος δεν τον εστειλε πισω...Ισως γιατι και αυτος καταλαβε οτι αλλοι χαλανε (και τη ζωη) και το παραδεισο...
Θεος σχωρεστον..

ωραιος ο κρονος!!!

 

[batraxos!!]

αυτη η βανεσα τη μουναρος στα νιατα της

 

[memos@n]

:S