Φιλικά,
Στα σπίτια σε αντίθεση με το bourdela το μέγεθος δεν είναι καθοριστικό.
Απλά μαθηματικά με στοιχεία pro housing market crash και αντίστοιχα ελληνικά.
Ας δούμε ένα απλό παράδειγμα:
Παίρνουμε μια τυπική πολιτεία Maryland, Delaware, NJ κλπ. Δε μιλάμε για New York city γιατί δε στέκει σύγκριση κλπ κλπ.
Πάμε σ αυτή την πολιτεία σε κάποια πόλη όπου έχει δουλειές για όλα τα κοινωνικά στρώματα. Δεν πάμε δηλαδή κοντά σε σκουπιδότοπο μόνο ή γύρω γύρω απο τράπεζες, ή νοσοκομεία αποκλειστικά. Για να είμαστε δίκαιοι.
Βρίσκουμε μια ωραία (αισθητικά) περιοχή με τους καλούς δρόμους, τα πάρκα, τις λίμνες κλπ.
Αν είμαστε μερακλήδες κοιτάζουμε ακόμα και σε golf course.
Βλέπουμε αυτά τα ωραία σπίτια με τα 3-5 υπνοδωμάτια, το μεγάλο σαλόνι, τον κήπο, το γκαράζ για τα 2 τουλάχιστον αυτοκίνητα, το γραφείο να δουλεύει ο πατερ φαμίλιας, το υπόγειο να παίζουν τα σκασμένα κλπ. American dream κλπ. Χοντρικά μιλάμε για 400 τετραγωνικά όλα πλούσια. On average αυτό το σπίτι σε περιοχή όπως την περιγράψαμε εκεί γύρω στο 2008 παρά λίγο είχε τιμή 400κ πράσινα δολλάρια αυτό βγαίνει περίπου στα 1000 δολλάρια το τετραγωνικό. Στα χίλια δολλάρια το τετραγωνικό μαζί με το κέρδος.
Στην Ελλάδα τώρα που μερικοί νομίζετε ότι είναι φτωχομπινεδιάρα κλπ κλπ με 1000 το τετραγωνικό το 2008 παρά λίγο δεν έχτιζες σπίτι ούτε στο κερατσίνι που να μη σε φτύνανε για τα χάλια του. ΜΟΝΟ το κόστος του, χωρίς κέρδος!! Γιατί στην Ελλάδα του 2008 παρά λίγο στις καλές περιοχές όπως αυτή που περιγράψαμε για τις ΗΠΑ ήθελες 4000 ευρώ το τετραγωνικό μόνο για το οικόπεδο, 2500 το τετραγωνικό για το χτίσιμο πολύ πιεσμένα και χωρίς να μιλάμε για υλικά σούπερ, απλώς να μη γίνεις ρόμπα.
Πρέπει σε όλα τα ζητήματα να γίνεται μια προσεκτική προσέγγιση.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι ωραία χώρα να ζεις αν έχεις χρήματα. Πολλά χρήματα. Πάρα πολλά χρήματα. Ή αν έχεις κάποια skills τα οποία πληρώνονται.
Και που και πάλι πρέπει να είσαι αναίσθητος για να μπορείς να ζεις σε μια χώρα με χαοτική κοινωνική ανισότητα. Όπου κόσμος πεινάει και πεθαίνει απ τη φτώχεια κάθε μέρα ΠΑΝΤΟΥ.
Επίσης όπως ξέρουν κι οι πέτρες, στις ΗΠΑ πολιτισμός υπάρχει αριστερά και δεξιά, επιλεκτικά σε αστικά κέντρα. Στο κέντρο μιλάμε για χαβούζα. Η ποιότητα (μόρφωση, παιδεία, ήθος) των ανθρώπων είναι λες και δεν έχει περάσει μισή ώρα απ όταν ήρθαν οι πρώτοι φυλακισμένοι απ την ευρώπη να σπάνε πέτρες.
Στο θέμα Ελλάδα ή εξωτερικό μια φράση συνοψίζει την ουσία. Κάθε χώρα έχει τα καλά και τα στραβά της, δεν ταιριάζουν όλοι οι άνθρωποι σ' όλες τις χώρες.