Εργασία στο εξωτερικό vs. μένουμε Ελλάδα

[vril]

Λέω να γράψω κι εγώ εδώ τον προβληματισμό μου. Εργάζομαι στον τομέα μου για 7 χρόνια. Έχω πολύ καλό εισόδημα για Ελλάδα και δε σκέφτομαι να φύγω έξω. Το μόνο που με ενοχλεί κάπως είναι ότι παίρνω λιγότερα σε σχέση με άλλους συναδέλφους με την ίδια προϋπηρεσία ή και μικρότερη. Ο λόγος δεν είναι ούτε ότι είμαι λιγότερο ικανός, ούτε ότι έχω λιγότερες αρμοδιότητες. Η μόνη διαφορά μας είναι ότι έχω αλλάξει λιγότερες δουλειές. Τώρα βρίσκομαι στη 2η, επειδή στην προηγούμενη είχα απολυθεί. Όπως είναι το "καθεστώς" στο χώρο μου (ίσως και αλλού), μεγάλη αύξηση δεν παίρνεις τόσο εύκολα εντός της ίδιας εταιρείας, αλλά με μεταπήδηση σε άλλη. Και το θέμα είναι ότι εμένα δε μου αρέσει τόσο να αλλάζω εργασιακό περιβάλλον, ούτε είμαι ιδιαίτερα προσαρμοστικός. Με τον τωρινό μισθό δεν έχω παράπονο, ίσα ίσα είμαι αρκετά άνετα οικονομικά, απλά με πιάνει λίγο ο εγωισμός μου όταν συγκρίνω τις απολαβές μου με συναδέλφων με την ίδια προϋπηρεσία. Ξέρω ότι αν αλλάξω δουλειά, θα έχω αύξηση 20-30% αδιαπραγμάτευτα, αλλά από την άλλη δε μου αρέσει καθόλου να ξεβολεύομαι. Ειδικά όταν στην παρούσα δουλειά είμαι σχετικά καλά, οπότε είναι μεγάλο ρίσκο να φύγω να πάω αλλού που δεν ξέρω τι θα συναντήσω.

 

[Mpratan]

Λέω να γράψω κι εγώ εδώ τον προβληματισμό μου. Εργάζομαι στον τομέα μου για 7 χρόνια. Έχω πολύ καλό εισόδημα για Ελλάδα και δε σκέφτομαι να φύγω έξω. Το μόνο που με ενοχλεί κάπως είναι ότι παίρνω λιγότερα σε σχέση με άλλους συναδέλφους με την ίδια προϋπηρεσία ή και μικρότερη. Ο λόγος δεν είναι ούτε ότι είμαι λιγότερο ικανός, ούτε ότι έχω λιγότερες αρμοδιότητες. Η μόνη διαφορά μας είναι ότι έχω αλλάξει λιγότερες δουλειές. Τώρα βρίσκομαι στη 2η, επειδή στην προηγούμενη είχα απολυθεί. Όπως είναι το "καθεστώς" στο χώρο μου (ίσως και αλλού), μεγάλη αύξηση δεν παίρνεις τόσο εύκολα εντός της ίδιας εταιρείας, αλλά με μεταπήδηση σε άλλη. Και το θέμα είναι ότι εμένα δε μου αρέσει τόσο να αλλάζω εργασιακό περιβάλλον, ούτε είμαι ιδιαίτερα προσαρμοστικός. Με τον τωρινό μισθό δεν έχω παράπονο, ίσα ίσα είμαι αρκετά άνετα οικονομικά, απλά με πιάνει λίγο ο εγωισμός μου όταν συγκρίνω τις απολαβές μου με συναδέλφων με την ίδια προϋπηρεσία. Ξέρω ότι αν αλλάξω δουλειά, θα έχω αύξηση 20-30% αδιαπραγμάτευτα, αλλά από την άλλη δε μου αρέσει καθόλου να ξεβολεύομαι. Ειδικά όταν στην παρούσα δουλειά είμαι σχετικά καλά, οπότε είναι μεγάλο ρίσκο να φύγω να πάω αλλού που δεν ξέρω τι θα συναντήσω.

Σε καταλαβαίνω. Παρόμοιας νοοτροπίας είμαι και εγώ. Μην ξεχνάς ότι όσα λεφτά και να παίρνεις, ποτέ δε θα είναι πολλά και πάντα θα σκεφτόμαστε "γιατί ο άλλος αμείβεται περισσότερο, ενώ κάνουμε τα ίδια πράγματα και έχουμε τα ίδια skills?". Αν όπως λες είσαι ικανοποιημένος και μισθολογικά και εργασιακά, τότε δεν υπάρχει χώρος για εγωισμούς.

 

[Frank DeSimone]

Ειναι εξαιρετικα απλουστευτικο το διλλημα Ελλαδα-εξωτερικο

Εξαρταται απο ηλικια, οικογενειακη κατασταση, νοοτροπια και δεκαδες αλλες παραμετρους.

Σε πολυ γενικες γραμμες

στην Ελλαδα θες 3Κ για να ζεις μια ανετοτατη ζωη ιδιαιτερα εαν εχεις και το δικο σου σπιτι (αναφερομαι για ανδρα-γυναικα και ενα μικρο παιδι)

Σε χωρες Β. Ευρωπης αυτα δεν φτανουν ουτε για ενα εξοπρεπες νοικι

Στην Ελλαδα υπαρχουν τροποι να βγαλει καποιος εξτρα εισοδηματαενω στη Βορεια Ευρωπη ειναι δυσκολο εαν εισαι "νεωπας"

Ελλαδα = τουριστικη χωρα, οικογενειακες σχεσεις αλληλεξαρτησεις, διαμετακομιστικο εμποριο, οικογενειακη αγροτικη παραγωγη, μπουρδελο κρατος , μεταναστες μεσα εξω δηλαδη κινηση.. Οικονομια τυπου Ερμη. Εμποριο , κλεψια και απατες. Ευκαιριες για πολυ κοσμο να ψιλοβολευτουν

Β. Ευρωπη = υπαλληλικη και στα 68 μια συνταξη της πλακας-να ναι καλα τα γηροκομεια εκει να δινουν φαγητο

Ολα τα παραπανω ειναι τροφη για σκεψη-ουδεμια ευθυνη αναλαμβανεται για τυχον ενεργειες που θα προκληθουν απο την αναγνωση

 

[vril]

Σε καταλαβαίνω. Παρόμοιας νοοτροπίας είμαι και εγώ. Μην ξεχνάς ότι όσα λεφτά και να παίρνεις, ποτέ δε θα είναι πολλά και πάντα θα σκεφτόμαστε "γιατί ο άλλος αμείβεται περισσότερο, ενώ κάνουμε τα ίδια πράγματα και έχουμε τα ίδια skills?". Αν όπως λες είσαι ικανοποιημένος και μισθολογικά και εργασιακά, τότε δεν υπάρχει χώρος για εγωισμούς.

Επιτέλους ένας που συμμερίζεται τον τρόπο σκέψης μου, γιατί στον εργασιακό μου κύκλο περιστοιχίζομαι από "καριερίστες" που αλλάζουν δουλειές σαν τα πουκάμισα. Εντάξει στη δουλειά μου δεν είναι τέλεια και υπήρξε μεγάλη πίεση και εκμετάλλευση μέσα στην καραντίνα που δυσαρέστησε πολλούς, αλλά φαίνεται ότι τα πράγματα τώρα είναι καλύτερα. Εξάλλου έχω πλέον προσαρμοστεί στο έργο που είμαι τώρα, καθότι πιο καινούριος, και δε μου κακοφαίνονται πια κάποια πράγματα. Αν όμως μέσα στο χειμώνα χειροτερέψουν πάλι οι συνθήκες και ξαναρχίσουν το περσινό τροπάριο, τότε θα πρέπει να ψάξω κάτι άλλο και δε θα έχω καμιά δικαιολογία.

 

[Διαγραμμένο μέλος 192601]

Λέω να γράψω κι εγώ εδώ τον προβληματισμό μου. Εργάζομαι στον τομέα μου για 7 χρόνια. Έχω πολύ καλό εισόδημα για Ελλάδα και δε σκέφτομαι να φύγω έξω. Το μόνο που με ενοχλεί κάπως είναι ότι παίρνω λιγότερα σε σχέση με άλλους συναδέλφους με την ίδια προϋπηρεσία ή και μικρότερη. Ο λόγος δεν είναι ούτε ότι είμαι λιγότερο ικανός, ούτε ότι έχω λιγότερες αρμοδιότητες. Η μόνη διαφορά μας είναι ότι έχω αλλάξει λιγότερες δουλειές. Τώρα βρίσκομαι στη 2η, επειδή στην προηγούμενη είχα απολυθεί. Όπως είναι το "καθεστώς" στο χώρο μου (ίσως και αλλού), μεγάλη αύξηση δεν παίρνεις τόσο εύκολα εντός της ίδιας εταιρείας, αλλά με μεταπήδηση σε άλλη. Και το θέμα είναι ότι εμένα δε μου αρέσει τόσο να αλλάζω εργασιακό περιβάλλον, ούτε είμαι ιδιαίτερα προσαρμοστικός. Με τον τωρινό μισθό δεν έχω παράπονο, ίσα ίσα είμαι αρκετά άνετα οικονομικά, απλά με πιάνει λίγο ο εγωισμός μου όταν συγκρίνω τις απολαβές μου με συναδέλφων με την ίδια προϋπηρεσία. Ξέρω ότι αν αλλάξω δουλειά, θα έχω αύξηση 20-30% αδιαπραγμάτευτα, αλλά από την άλλη δε μου αρέσει καθόλου να ξεβολεύομαι. Ειδικά όταν στην παρούσα δουλειά είμαι σχετικά καλά, οπότε είναι μεγάλο ρίσκο να φύγω να πάω αλλού που δεν ξέρω τι θα συναντήσω.

Και το να αλλαζει καποιος δουλειες συνεχεια (job hopping) δεν ειναι οτι καλυτερο. Σε πολλους υποψηφιους εργοδοτες δεν αρεσει καθολου και ειναι λογος απορριψης αν δουν οτι καποιος εχει την ταση να φευγει απο δουλειες μετα απο μηνες η 1-2 χρονια. Φυσικα μιλαμε για θεσεις καριερας και μονο.
Απο την αλλη ειναι δυσκολο να παρει κανεις αυξηση εντος της ιδιας εταιριας, εκτος αν παρει προαγωγη, μεινει πολυ καιρο σε αυτην, κλπ
Σε καταλαβαινω. Που να εβλεπες πως ειναι να εισαι 30ρης σε καλη εταιρια σχετιζομενη με το Δημοσιο και να εχεις διπλα σου παλαιοκομματικα βυσματα να δουλευουν λιγοτερο και να αμοιβονται διπλασια, ακομαι και τριπλασια απο εσενα. Εκει να δεις χαλασμα που τρως. Τα βυσματα και οι ψωλαδες που λεει και ο kman

 

[vril]

Και το να αλλαζει καποιος δουλειες συνεχεια (job hopping) δεν ειναι οτι καλυτερο. Σε πολλους υποψηφιους εργοδοτες δεν αρεσει καθολου και ειναι λογος απορριψης αν δουν οτι καποιος εχει την ταση να φευγει απο δουλειες μετα απο μηνες η 1-2 χρονια. Φυσικα μιλαμε για θεσεις καριερας και μονο.
Απο την αλλη ειναι δυσκολο να παρει κανεις αυξηση εντος της ιδιας εταιριας, εκτος αν παρει προαγωγη, μεινει πολυ καιρο σε αυτην, κλπ
Σε καταλαβαινω. Που να εβλεπες πως ειναι να εισαι 30ρης σε καλη εταιρια σχετιζομενη με το Δημοσιο και να εχεις διπλα σου παλαιοκομματικα βυσματα να δουλευουν λιγοτερο και να αμοιβονται διπλασια, ακομαι και τριπλασια απο εσενα. Εκει να δεις χαλασμα που τρως. Τα βυσματα και οι ψωλαδες που λεει και ο kman

Έχω ακουστά το job hopping. Κι όμως πολλοί συνάδελφοι με ενάμιση χρόνο στην εταιρεία ή και 6 μήνες βρήκαν δουλειά αλλού και φύγανε. Εγώ που έχω κλείσει τώρα 2μιση χρόνια νιώθω ότι είμαι λάθος και πρέπει να κάνω το ίδιο. Η πίεση του κομφορμισμού.

 

[Mpratan]

Έχω ακουστά το job hopping. Κι όμως πολλοί συνάδελφοι με ενάμιση χρόνο στην εταιρεία ή και 6 μήνες βρήκαν δουλειά αλλού και φύγανε. Εγώ που έχω κλείσει τώρα 2μιση χρόνια νιώθω ότι είμαι λάθος και πρέπει να κάνω το ίδιο. Η πίεση του κομφορμισμού.

Όπως έλεγε και η μάνα μας "δε μας ενδιαφέρει τι κάνουν οι άλλοι". Ο καθένας κοιτάει τί είναι καλύτερο για τον ίδιο και τί το συμφέρει να κάνει. Εδώ περιλαμβάνονται παράγοντες όπως, σταθερότητα, εξέλιξη, προσαρμογή, εργασιακές συνθήκες κλπ. Δεν έχουμε όλοι τις ίδιες φιλοδοξίες και το να κάνεις κινήσεις μόνο και μόνο επειδή τις κάνουν και άλλοι χωρίς να το θες (μία από αυτές είναι η τάση να φεύγουμε στο εξωτερικό γιατί στην Ελλάδα δεν υπάρχει δουλειά) είναι μεγάλο λάθος.

 

[Kman2]

Σε καταλαβαινω. Που να εβλεπες πως ειναι να εισαι 30ρης σε καλη εταιρια σχετιζομενη με το Δημοσιο και να εχεις διπλα σου παλαιοκομματικα βυσματα να δουλευουν λιγοτερο και να αμοιβονται διπλασια, ακομαι και τριπλασια απο εσενα. Εκει να δεις χαλασμα που τρως. Τα βυσματα και οι ψωλαδες που λεει και ο kman

Ελλάδα η κατάσταση είναι τοξική.Εχουμε αναλύσει τα αίτια.Βασικά δεν υπάρχει συμφωνία ψωλάδων μη ψωλάδων.
Η εύκολη λύση ως μη ψωλάς είναι να φύγεις.Η εύκολη λύση ως ψωλάς είναι να μείνεις.
Ο ψωλάς θεωρεί υπεύθυνο για το χάλι το μη ψωλά και το αντίστροφο.Δεν υπάρχει συμφωνία,στρογγυλή οπτική αλλά μόνο γωνίες.Εγώ τα βλέπω από τη δική μου πλευρά και ο άλλος από την αντίθετη.Δεν τον πείθεις,δε με πείθεις.Οπότε Ελλάδα είναι χάλια εντελώς.Αυτό που εισπράττει ο άλλος Ελλάδα έχει πολύ μεγάλη σχέση με αυτό που κάνω εγώ.

 

[Διαγραμμένο μέλος 192601]

Έχω ακουστά το job hopping. Κι όμως πολλοί συνάδελφοι με ενάμιση χρόνο στην εταιρεία ή και 6 μήνες βρήκαν δουλειά αλλού και φύγανε. Εγώ που έχω κλείσει τώρα 2μιση χρόνια νιώθω ότι είμαι λάθος και πρέπει να κάνω το ίδιο. Η πίεση του κομφορμισμού.

Για μενα το πιο σημαντικο σε μια δουλεια ειναι το αντικειμενο και τα εργα επανω στα οποια δουλευω. Εκει δεν κανω καμια εκπτωση. Δε θα καθομουν ποτε σε μια δουλεια που θα κανω μια μαλακια και μιση που δε με γεμιζει και δε με μαθαινει κατι.
Αντιθετα μπορω να φυγω Αυστραλια για μια δουλεια με ενδιαφεροντα αντικειμενα και project
Η αληθεια ειναι πως σε corporate περιβαλλον πρεπει να κανεις πολλους συμβιβασμους και εκτωσεις και πολυ σπανια ειναι κανεις απολυτα ικανοποιημενος με τα εργα που καταπιανεται αλλα και με τον τροπο που αυτα εκτελουνται. Φταιει και το οτι συνηθως μπλεκονται πολλα ατομα, μεταξυ των οποιων η Σαρα και η Μαρα

 

[Kman2]

Για μενα το πιο σημαντικο σε μια δουλεια ειναι το αντικειμενο και τα εργα επανω στα οποια δουλευω. Εκει δεν κανω καμια εκπτωση. Δε θα καθομουν ποτε σε μια δουλεια που θα κανω μια μαλακια και μιση που δε με γεμιζει και δε με μαθαινει κατι.
Αντιθετα μπορω να φυγω Αυστραλια για μια δουλεια με ενδιαφεροντα αντικειμενα και project
Η αληθεια ειναι πως σε corporate περιβαλλον πρεπει να κανεις πολλους συμβιβασμους και εκτωσεις και πολυ σπανια ειναι κανεις απολυτα ικανοποιημενος με τα εργα που καταπιανεται αλλα και με τον τροπο που αυτα εκτελουνται. Φταιει και το οτι συνηθως μπλεκονται πολλα ατομα, μεταξυ των οποιων η Σαρα και η Μαρα

Οντως έχει πολλούς βλάκες.Συνήθως προσπαθούν να σου κλέψουν τη δουλειά σου και να σου φορτώσουν τα λάθη τους.Εχει συστήματα να το αποφεύγεις αυτό αλλά συχνά παίζουν ρόλο διαπροσωπικές σχέσεις.
Αμα είσαι τελείως σταρχιδιστής μπορείς να τους εκθέτεις άνετα σε ό,τι κάνουνε αλλά συνήθως τους λυπάμαι.Αυτοί που είναι ανελέητοι,τα λένε έξω από τα δόντια και δε λυπούνται και έχουν υψηλές απαιτήσεις από τους άλλους πάνε μπροστά.
Αλλά πρέπει να έχεις έναν τύπο χαρακτήρα για να το κάνεις αυτό.Να συγκρούεσαι κτλ.
Επίσης πρέπει να αποφεύγεις τα στησίματα.Συνήθως έχει κάνει κάποιος μαλακία,δε σε ειδοποιούν και περιμένουν να αναλάβεις εσύ για να σου φορτώσουν την ευθύνη.Εκεί στο στημένο είναι δύσκολα,έχει πολλούς που μανιπουλάρουν και κάνουν παιχνίδι στο στημένο και πρέπει να προσέχεις.
Επίσης στο εξωγηπεδικό.Πρέπει να προσέχεις τι λες έξω γιατί προσπαθούν να σε ψαρέψουν.Εγώ λέω συνέχεια μαλακίες,ανώδυνα πράγματα.Αν δεν είσαι καλός στο κοινωνικό καλύτερα να μην εκτίθεσαι καθόλου.Σε ποτίζει ο άλλος τρία ούζα και του τα ξερνάς όλα.Οπότε προσοχή.Πας δουλεύεις,γαμάς και άντε γεια.Μην τον είδατε τον Παναή.Είναι η εύκολη λύση.Αλλιώς μπορεί να μπλέξεις με κουτσομπολιά,κους κους,office politics,και αρχίδια μύδια.
Αυτοί που φαίνονται οι πιο φιλικοί συνήθως είναι οι μεγαλύτεροι ρουφ οπότε πρέπει να τους ταίζεις σανό.

 

[Διαγραμμένο μέλος 192601]

Οντως έχει πολλούς βλάκες.Συνήθως προσπαθούν να σου κλέψουν τη δουλειά σου και να σου φορτώσουν τα λάθη τους.Εχει συστήματα να το αποφεύγεις αυτό αλλά συχνά παίζουν ρόλο διαπροσωπικές σχέσεις.
Αμα είσαι τελείως σταρχιδιστής μπορείς να τους εκθέτεις άνετα σε ό,τι κάνουνε αλλά συνήθως τους λυπάμαι.Αυτοί που είναι ανελέητοι,τα λένε έξω από τα δόντια και δε λυπούνται και έχουν υψηλές απαιτήσεις από τους άλλους πάνε μπροστά.
Αλλά πρέπει να έχεις έναν τύπο χαρακτήρα για να το κάνεις αυτό.Να συγκρούεσαι κτλ.
Επίσης πρέπει να αποφεύγεις τα στησίματα.Συνήθως έχει κάνει κάποιος μαλακία,δε σε ειδοποιούν και περιμένουν να αναλάβεις εσύ για να σου φορτώσουν την ευθύνη.Εκεί στο στημένο είναι δύσκολα,έχει πολλούς που μανιπουλάρουν και κάνουν παιχνίδι στο στημένο και πρέπει να προσέχεις.
Επίσης στο εξωγηπεδικό.Πρέπει να προσέχεις τι λες έξω γιατί προσπαθούν να σε ψαρέψουν.Εγώ λέω συνέχεια μαλακίες,ανώδυνα πράγματα.Αν δεν είσαι καλός στο κοινωνικό καλύτερα να μην εκτίθεσαι καθόλου.Σε ποτίζει ο άλλος τρία ούζα και του τα ξερνάς όλα.Οπότε προσοχή.Πας δουλεύεις,γαμάς και άντε γεια.Μην τον είδατε τον Παναή.Είναι η εύκολη λύση.Αλλιώς μπορεί να μπλέξεις με κουτσομπολιά,κους κους,office politics,και αρχίδια μύδια.
Αυτοί που φαίνονται οι πιο φιλικοί συνήθως είναι οι μεγαλύτεροι ρουφ οπότε πρέπει να τους ταίζεις σανό.

Σωστος σε ολα. Γενικα η κορπορατιλα ειναι δυσκολο σπορ.
Πολλες στιγμες σκατενιες και λιγη ευτυχια.
Το αστειο ειναι πως ολοι εκπαιδευονται απο το σχολειο ακομα για να γινουν υπαλληλοι.
Ενω θα επρεπε ολα τα παιδια, τουλαχιστον ως εφηβοι να εκπαιδευονται και να εντριφουν στο επιχειρειν και αν αποτυχουν σε αυτο, τοτε μονο να καταληξουν υπαλληλοι.
Ακομα και η λεξη ειναι πανσοφα δομημενη γραμματικα:
Υπαλληλος = ΥΠΟ ΑΛΛΗΛΟΥΣ = Κατω απο αλλους

Κατι ηξερε ο πανμεγιστος Κιμων:

 

[Mindreader]

Έχω ακουστά το job hopping. Κι όμως πολλοί συνάδελφοι με ενάμιση χρόνο στην εταιρεία ή και 6 μήνες βρήκαν δουλειά αλλού και φύγανε. Εγώ που έχω κλείσει τώρα 2μιση χρόνια νιώθω ότι είμαι λάθος και πρέπει να κάνω το ίδιο. Η πίεση του κομφορμισμού.

Ενα από τα πρώτα πράγματα που κοιτάζουν οι recruiters στο βιογραφικό κάποιου είναι το πόσο συχνά αλλάζει εργοδότη.

Η συχνή αλλαγή ερμηνεύεται ως αποτυχία

Η ελάχιστη αλλαγή ερμηνεύεται ως ελλειψη βούλησης για εξέλιξη. ( lack of self motivation η ορολογία τους ).

Αρα ούτε σαλταπήδας ούτε άραγμα σε αυτό που ξέρεις γιατί σε βολεύει.

Ιδανικά κάθε 2,5-3,5 χρόνια θα πρέπει να μεταπηδάς σε θέση μεγαλύτερης ευθύνης και αμοιβής βέβαια.

Είτε μέσα στην ίδια εταιρεία είτε σε άλλη. Συνήθως γίνεται το δεύτερο. Πρέπει να μάθεις να πλασάρεις και να "πουλάς" σωστά τον εαυτό σου.

Οσοι δεν εξελίσονται, αραχνιάζουν, σκουριαζουν και καταλήγουν να κλαίνε τη μοίρα τους.

 

[Διαγραμμένο μέλος 192601]

Ενα από τα πρώτα πράγματα που κοιτάζουν οι recruiters στο βιογραφικό κάποιου είναι το πόσο συχνά αλλάζει εργοδότη.

Η συχνή αλλαγή ερμηνεύεται ως αποτυχία

Η ελάχιστη αλλαγή ερμηνεύεται ως ελλειψη βούλησης για εξέλιξη. ( lack of self motivation η ορολογία τους ).

Αρα ούτε σαλταπήδας ούτε άραγμα σε αυτό που ξέρεις γιατί σε βολεύει.

Ιδανικά κάθε 2,5-3,5 χρόνια θα πρέπει να μεταπηδάς σε θέση μεγαλύτερης ευθύνης και αμοιβής βέβαια.

Είτε μέσα στην ίδια εταιρεία είτε σε άλλη. Συνήθως γίνεται το δεύτερο. Πρέπει να μάθεις να πλασάρεις και να "πουλάς" σωστά τον εαυτό σου.

Οσοι δεν εξελίσονται, αραχνιάζουν, σκουριαζουν και καταλήγουν να κλαίνε τη μοίρα τους.

Αυτα βεβαια σε κανονικες οικονομιες και στην Ελλαδα μονο Αθηνα και αυτο πολυ περιορισμενα. Στην Ελλαδα που ο Μητσος βαζει 3 σουβλες αρνια και φωναζει κλαρινα οταν ερθει ο διορισμος του στη ΔΕΗ, τετοια πραγματα θεωρουνται παραλογα

 

[Kman2]

Σωστος σε ολα. Γενικα η κορπορατιλα ειναι δυσκολο σπορ.
Πολλες στιγμες σκατενιες και λιγη ευτυχια.
Το αστειο ειναι πως ολοι εκπαιδευονται απο το σχολειο ακομα για να γινουν υπαλληλοι.
Ενω θα επρεπε ολα τα παιδια, τουλαχιστον ως εφηβοι να εκπαιδευονται και να εντριφουν στο επιχειρειν και αν αποτυχουν σε αυτο, τοτε μονο να καταληξουν υπαλληλοι.
Ακομα και η λεξη ειναι πανσοφα δομημενη γραμματικα:
Υπαλληλος = ΥΠΟ ΑΛΛΗΛΟΥΣ = Κατω απο αλλους

Κατι ηξερε ο πανμεγιστος Κιμων:

Υπάλληλος δεν είναι άσχημα.Παίζει μεγάλο ρόλο η διεύθυνση βέβαια.
Το πρόβλημα είναι πάντα το κοινωνικό στοιχείο.Τα άτομα επιδόσεων ορισμένες φορές αγανακτούν με τις παραχωρήσεις στο κοινωνικό στοιχείο.
Εγώ αν είχα επιχείρηση θα απασχολούσα μόνο άτομα επιδόσεων αδιαφορώντας για κοινωνικά μεγέθη και συμβιβασμούς.Βέβαια έτσι έχεις τεράστια αντίδραση θα κοιτάξουν να σου τον φορέσουν.Εχει πολλούς μαλάκες.
Ενας αρχίδας που βλέπει πιο ολοκληρωμένα τα πράγματα και λαμβάνει υπόψιν το κοινωνικό πρόβλημα μπορεί να τα πάει καλύτερα από εσένα που κυνηγάς τις επιδόσεις.

 

[Mindreader]

Αυτα βεβαια σε κανονικες οικονομιες και στην Ελλαδα μονο Αθηνα και αυτο πολυ περιορισμενα. Στην Ελλαδα που ο Μητσος βαζει 3 σουβλες αρνια και φωναζει κλαρινα οταν ερθει ο διορισμος του στη ΔΕΗ, τετοια πραγματα θεωρουνται παραλογα

Εχοντας δουλέψει περίπου 16 χρόνια σε πολλες χώρες του εξωτερικού πιστεύω οτι αυτά ισχύουν στον ιδιωτικό τομέα σε όλο το κόσμο. Και ισχύουν στον ιδιωτικό τομέα και στην Ελλάδα παντού.

Ο δημόσιος τομέας παραδοσιακά αποτελεί το απόλυτο τσιφλίκι των πολιτικάντηδων για να βολεύουν και να συντηρούν τους "επίλεκτους" των κομματικών τους στρατών. Οπότε η όποια εργασιακή αξία η πρακτική στη πλειοψηφία των περιπτώσεων γίνεται de facto ανούσια.

Ο δημόσιος ομως τομέας βαίνει και θα βαίνει στο άμεσο μέλλον μειούμενος.

Οπότε οι πολιτικάντηδες εχουν αρχίσει "έντεχνα" να χρησιμοποιούν και τον ιδιωτικό τομέα για το βόλεμα των "πραιτωριανών" τους. Αυτό σε ιδιωτικές εταιρείες που σε κάποιο βαθμό είναι κρατικοδίαιτες. Σε αυτές ομως τις περιπτώσεις τα προσχήματα απο απόψεως τυπικών προσόντων γενικα κρατιούνται. Και φυσικά αυτό συμβαίνει και στο εξωτερικό, με έντεχνο τρόπο όμως ώστε να μην φαίνεται εύκολα και να μην προκαλεί. Αυτοί που είναι όμως στα πράγματα ξέρουν.

 

[xenitemenos]

Ενα από τα πρώτα πράγματα που κοιτάζουν οι recruiters στο βιογραφικό κάποιου είναι το πόσο συχνά αλλάζει εργοδότη.

Η συχνή αλλαγή ερμηνεύεται ως αποτυχία

Η ελάχιστη αλλαγή ερμηνεύεται ως ελλειψη βούλησης για εξέλιξη. ( lack of self motivation η ορολογία τους ).

Αρα ούτε σαλταπήδας ούτε άραγμα σε αυτό που ξέρεις γιατί σε βολεύει.

Ιδανικά κάθε 2,5-3,5 χρόνια θα πρέπει να μεταπηδάς σε θέση μεγαλύτερης ευθύνης και αμοιβής βέβαια.

Είτε μέσα στην ίδια εταιρεία είτε σε άλλη. Συνήθως γίνεται το δεύτερο. Πρέπει να μάθεις να πλασάρεις και να "πουλάς" σωστά τον εαυτό σου.

Οσοι δεν εξελίσονται, αραχνιάζουν, σκουριαζουν και καταλήγουν να κλαίνε τη μοίρα τους.

Σύμφωνα γενικά με το θέμα εξέλιξης μέσω αλλαγής εργασίας (το ίδιο κάνω και εγώ), αλλά διαφωνώ με το ποια περίοδος είναι η σωστή ή όχι για αλλαγή.

Το βλέπω και από φίλους. Και κάθε χρόνο να αλλάζεις δουλειά, αν είναι καλές θέσεις και υπάρχει εξήγηση, δεν θα σου πει κανείς μελλοντικός εργοδότης ότι είναι κάτι αρνητικό ή ότι θα σε δουν αρνητικά για αυτό το λόγο.

 

[Mindreader]

Σύμφωνα γενικά με το θέμα εξέλιξης μέσω αλλαγής εργασίας (το ίδιο κάνω και εγώ), αλλά διαφωνώ με το ποια περίοδος είναι η σωστή ή όχι για αλλαγή.

Το βλέπω και από φίλους. Και κάθε χρόνο να αλλάζεις δουλειά, αν είναι καλές θέσεις και υπάρχει εξήγηση, δεν θα σου πει κανείς μελλοντικός εργοδότης ότι είναι κάτι αρνητικό ή ότι θα σε δουν αρνητικά για αυτό το λόγο.

Ας το δούμε λίγο καλύτερα.

Υπάρχουν σήμερα δυο τύποι εργασίας διεθνώς, που αναφέρονται στις αγγελίες ως Contract και Permanent αντίστοιχα.

Οι εργασίες τύπου contract είναι αυτές που στην Ελλάδα αναφέρονται ως "Σύμβαση ορισμένου χρόνου". Η εργασία τϋπου contract είναι αυτό που στην Ελλάδα λέμε "Σύμβαση αορίστου χρόνου" οι "μόνιμες" δηλαδή εργασίες με οτι αυτό σημαίνει στον ιδιωτικό τομέα.

Οι Freelancers λοιπον που εργάζονται σε εργασίες τύπου contract θεωρείται απολύτως φυσικό να αλλάζουν και κάθε 4 η 6 μήνες εργοδότη μια και το έργο που αναλαμβάνουν τελειώνει σε αυτό το συγκεκριμένο χρόνο. Στον freelancer η contractor η Soldier of fortune στην εργασιακή διεθνή αργκώ η συχνή αλλαγή θέσεων θεωρείται απολϋτως φυσική στο βιογραφικό τους λόγω φύσης εργασίας.

Σε αυτόν όμως που αναλαμβάνει εργασία τύπου permanent, η ιστορία είναι διαφορετική. Οι περισσότερες managerial καλοπληρωμένες θέσεις στις πολυεθνικές είναι τύπου permanent και έχουν τη παρακάτω λογική. Δίνεται μετά τη πρόσληψη στο στέλεχος ενα grace period 3 μήνες για να προσαρμοστεί και να καταλάβει τι του γίνεται. Απο εκεί και πέρα στο εξάμηνο ελέγχεται και πρέπει να έχει φέρει αποτέλεσμα. Αν στο εννιάμηνο δεν έχει φέρει αποτέλεσμα σήμφωνα με τα target metrics που εχει συμφωνήσει θα φάει κίτρινη κάρτα. Αν στο δωδεκάμηνο δεν έχει ισοσκελίσει το αποτέλεσμα θα φαει κόκκινη κάρτα. ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΚΑΙ Η ΑΛΛΑΓΗ ΔΟΥΛΕΙΑΣ ΣΤΟ ΔΩΔΕΚΑΜΗΝΟ, ΙΔΙΩΣ ΑΝ ΣΥΝΟΔΕΥΕΤΑΙ ΜΕ IDLE TIME ΔΗΛΑΔΗ ΠΕΡΙΟΔΟ ΑΡΓΙΑΣ ΜΕΤΑΞΥ ΠΑΛΑΙΑΣ ΚΑΙ ΝΕΑΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ (ΠΟΥ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΣΙΓΟΥΡΑ ΑΠΟΛΥΣΗ ) ΕΡΜΗΝΕΥΕΤΑΙ ΣΑΝ ΑΠΟΤΥΧΙΑ. Στις πολυεθνικές σε αυτό το θέμα είναι αμείλικτες. Δεν πληρώνουν τζάμπα.

Αυτός είναι και ο λόγος που η συχνή αλλαγή θέσεων και εταιρειών κάποιου που δουλεύει σε managerial θέσεις δεν ερμηνεύεται καλά στο βιογραφικό του.

 

[kontolagnos]

Ενα από τα πρώτα πράγματα που κοιτάζουν οι recruiters στο βιογραφικό κάποιου είναι το πόσο συχνά αλλάζει εργοδότη.

Η συχνή αλλαγή ερμηνεύεται ως αποτυχία

Η ελάχιστη αλλαγή ερμηνεύεται ως ελλειψη βούλησης για εξέλιξη. ( lack of self motivation η ορολογία τους ).

Αρα ούτε σαλταπήδας ούτε άραγμα σε αυτό που ξέρεις γιατί σε βολεύει.

Ιδανικά κάθε 2,5-3,5 χρόνια θα πρέπει να μεταπηδάς σε θέση μεγαλύτερης ευθύνης και αμοιβής βέβαια.

Είτε μέσα στην ίδια εταιρεία είτε σε άλλη. Συνήθως γίνεται το δεύτερο. Πρέπει να μάθεις να πλασάρεις και να "πουλάς" σωστά τον εαυτό σου.

Οσοι δεν εξελίσονται, αραχνιάζουν, σκουριαζουν και καταλήγουν να κλαίνε τη μοίρα τους.

Αυτο ισχυει σε χωρες οπως η αμερικη,
Εδω ειναι αλλιως

 

[Mindreader]

Αυτο ισχυει σε χωρες οπως η αμερικη,
Εδω ειναι αλλιως

Αυτό ξεκίνησε απο Αμερική, αλλά επεκτείνεται και λίγο πολύ ισχύει πλεον παντού.

Είναι μέρος της παγκοσμιοποίησης που ισοπεδώνει τα πάντα στην WASP επιχειρηματική λογική.

 

[kontolagnos]

Αυτό ξεκίνησε απο Αμερική, αλλά επεκτείνεται και λίγο πολύ ισχύει πλεον παντού.

Είναι μέρος της παγκοσμιοποίησης που ισοπεδώνει τα πάντα στην WASP επιχειρηματική λογική.

Εγω ξερω οτι ο εξυπνος εργοδοτης θα δει την αποδοση του εργαζομενου πρωτα απ ολα, γιατι καλος υπαλληλος σημαινει λεφτα για την επιχειρηση, τον καλο θα τον πληρωσει καλα θα τον προσεχει .
Και αυτο ισχυει απο την πιο καλη θεση μεχρι το ψιλικατζιδικο.