Ακομη μια πονεμένη επενδυτική ιστορία:
Τα υδατοδρόμια.
Μια χώρα όπως η Ελλάδα, δεν διαθέτει συγκοινωνία με υδροπλάνα και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ κάνει ο,τι μπορεί για να τορπιλίσει επενδυτικές προσπάθειες πολλών ετών. Ενα έργο με τεράστιες προοπτικές και πολύ χαμηλό κόστος για το δημόσιο. Ενα έργο το οποίο σε οποιαδήποτε κανονική χωρα θα ειχε υλοποιηθεί εύκολα και γρήγορα.
ΟΧΙ ΟΜΩΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΤΗΣ ΠΡΩΤΗΣ ΦΟΡΑ ΑΡΙΣΤΕΡΑ.
Δειτε το ιστορικό: ( απο την εφημεριδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ )
Χαμένο το καλοκαίρι για τα υδροπλάνα
Χαμένο φαίνεται πως θα είναι και το φετινό καλοκαίρι για τα υδροπλάνα στην Ελλάδα, με το ερώτημα να παραμένει γιατί το Υπουργείο Μεταφορών δεν προχωράει τις διαδικασίες με το νομοσχέδιο που πρωτοεμφάνισε αρχές Αυγούστου το 2016.
Για ένα χαμένο καλοκαίρι για τα υδροπλάνα μιλάει ο Διευθύνων Σύμβουλος της Hellenic Seaplanes κ. Νικόλας Χαραλάμπους, τονίζοντας «Εάν μέχρι την ερχόμενη τουριστική σεζόν δεν έχει αδειοδοτηθεί ικανοποιητικός αριθμός υδατοδρομίων που να εξασφαλίζει στις εταιρείες βιωσιμότητα, υδροπλάνα δεν θα έρθουν στην Ελλάδα».
ΑΠΕΛΠΙΣΤΙΚΑ ΑΡΓΗ Η ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΑΔΕΙΟΔΟΤΗΣΗΣ
Πέντε χρόνια προσπάθειας για να αδειοδοτηθούν δύο υδατοδρόμια είναι αποτέλεσμα δυσανάλογο με τον σχεδιασμό που έγινε μέχρι σήμερα.
Πιο συγκεκριμένα από τα 63 υδατοδρόμια που έχουν ξεκινήσει την αδειοδοτική διαδικασία το 2012, μόλις 2 υδατοδρόμια έχουν λάβει άδεια λειτουργίας, της Κέρκυρας το 2014 και των Παξώνπριν μερικές ημέρες, ενώ στην τελική φάση απόκτησης άδειας είναι τα υδατοδρόμια Πάτρας και Βόλου.
Ωστόσο, δύο-τρία υδατοδρόμια δεν συνιστούν δίκτυο και προφανώς δεν είναι ικανοποιητικός αριθμός για να δραστηριοποιηθεί κάποια εταιρεία υδροπλάνων εξασφαλίζοντας τη βιωσιμότητά της. Πράγμα που σημαίνει, ότι πρέπει να προχωρήσει τάχιστα η αδειοδότηση μεγαλύτερου αριθμού υδατοδρομίων ώστε να δημιουργηθεί δίκτυο.
ΔΥΟ ΤΑ ΠΡΟΣΚΟΜΜΑΤΑ
Το εγχείρημα της επιτάχυνσης της αδειοδότησης βρίσκεται αντιμέτωπο με δύο προσκόμματα.
Το πρώτο αφορά το νομοσχέδιο Σπίρτζη, όπου η δημόσια διαβούλευση του σχετικά με την αδειοδότηση των υδατοδρομίων, έληξε στις 9 Σεπτεμβρίου και δεν έχει πάρει ακόμα τον δρόμο προς τη Βουλή. Η απουσία θεσμικού πλαισίου (τυπικώς ισχύει ο προηγούμενος νόμος, που μεταξύ άλλων επιτρέπει την ίδρυση υδατοδρομίων και από ιδιωτικούς φορείς, κάτι που αλλάζει με το νέο, μη νομοθετημένο ακόμη, καθεστώς) αποτελεί ακόμη μία ,χωρίς λόγο, καθυστέρηση στο εγχείρημα δημιουργίας εκτενούς δικτύου υδατοδρομίων στη χώρα. Το νομοσχέδιο που αναμένεται, απαξιώνει πλήρως και υποβαθμίζει το ρόλο του ιδιώτη επενδυτή και ακυρώνει όλα τα ιδιωτικά υδατοδρόμια (αρκετά από τα οποία ήταν πλήρως αδειοδοτημένα και έτοιμα να κατασκευαστούν), ή το ολιγότερο ανατρέπει πλήρως τα δεδομένα που υπήρχαν μέχρι σήμερα σχετικά με την ανάπτυξη δικτύου υδατοδρομίων στην Ελλάδα και τρέπει σε φυγή όλους τους ενδιαφερόμενους επενδυτές.
Δεύτερον, τα υδατοδρόμια που υλοποιούνται ως δημόσιες επενδύσεις, προχωρούν με πολύ βραδείς ρυθμούς και η εξήγηση είναι απλή: Κάθε δημόσιος φορέας πρέπει να ακολουθεί τις αποφάσεις των διοικητικών οργάνων, να λαμβάνει εγκρίσεις δαπανών, να διενεργεί διαγωνιστικές διαδικασίες και πολλές φορές λόγω εκλογών να αλλάζει η πολιτική της εκάστοτε διοίκησης με αποτέλεσμα να μην ολοκληρωθεί η προσπάθεια αυτή. Με εξαίρεση τους Οργανισμούς Λιμένων που είναι Ανώνυμες Εταιρείες και έχουν ένα χρονικό προβάδισμα λόγω διαφορετικών διαδικασιών.
Όπως προβλέπει η σημερινή νομοθεσία, ένα υδατοδρόμιο μπορεί να κατασκευαστεί εξ’ ολοκλήρου με ιδιωτικά κεφάλαια και σε αυτή την περίπτωση κάτοχος της άδειας λειτουργίας μπορεί να είναι ιδιώτης.
Ωστόσο, το κατατεθέν προς διαβούλευση νομοσχέδιο Σπίρτζη τον Αύγουστο του 2016 ακυρώνει όλα τα ιδιωτικά υδατοδρόμια με το σκεπτικό ότι οι άδειες πρέπει να ανήκουν στο δημόσιο και όπως αναφέρθηκε σε Δελτίο Τύπου του Υπουργείου Μεταφορών τον Αύγουστο του 2016 ότι δεν είναι δυνατόν τον συνολικό σχεδιασμό των υδατοδρομίων και το πού αυτά θα χωροθετήσουν να το ρυθμίζουν οι ιδιώτες.
ΕΠΕΝΔΥΤΙΚΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ
Την ίδια στιγμή, υπάρχει ένα ακόμη αγκάθι στο νομοσχέδιο που επηρεάζει άμεσα την λειτουργία των υδατοδρομίων. Ο υφιστάμενος νόμος προέβλεπε άδεια αορίστου διάρκειας ενώ τώρα το παρόν σχέδιο νόμου το περιορίζει στην 5ετία! Ποιος επενδυτής θα έλθει να επενδύσει με ορίζοντα πενταετίας; Και ποια θα είναι μετά η διαδικασία ανανέωσης;
Σε πολλά περιφερειακά Υδατοδρόμια με χαμηλή κίνηση η διάρκεια των 5 ετών είναι πολύ μικρή για να μπορέσει να γίνει η απόσβεση της όποιας επένδυσης. Επίσης, από τη στιγμή που ο κάτοχος της Άδειας είναι υποχρεωμένος να δέχεται τους τακτικούς και έκτακτους ελέγχους της Επιτροπής Υδατοδρομίων, για ποιο λόγο θα πρέπει να τεθεί χρονικός περιορισμός και να μην είναι η Άδεια Αορίστου Διάρκειας σύμφωνα με τις προβλέψεις του 4146/2013;
Με το ως άνω νομοσχέδιο δεν πληρείται ο αρχικός σκοπός του νομοθέτη, καθώς αποθαρρύνεται η συμμετοχή των ιδιωτών στις εν λόγω επενδύσεις, προτείνεται δε μεταξύ άλλων η συμμετοχή των ιδιωτών σε σχήματα διοικητικής λειτουργίας με τους Φορείς Διαχείρισης και Εκμετάλλευσης Λιμένων, η οποία θα μπορεί να υλοποιηθεί μόνο μέσω της διαδικασίας ΣΔΙΤ, μια διαδικασία που σε πολλές περιπτώσεις έχει αποδειχθεί χρονοβόρα.
Ας σημειωθεί ότι οι δύο εταιρείες που επιδιώκουν να δραστηριοποιηθούν στην αγορά υδροπλάνων, Hellenic Seaplanes και Ελληνικά Υδατοδρόμια και οι δύο αναφέρουν απαραίτητη προϋπόθεση επιτυχίας τη δημιουργία μητροπολιτικού υδατοδρομίου στην Αθήνα ώστε να εξασφαλίζεται η εύκολη μετακίνηση των τουριστών αλλά και την άμεση πρόσβαση των νησιωτών στο οικονομικό, εμπορικό και διοικητικό κέντρο της πρωτεύουσας, καθώς και στα μεγάλα νοσοκομεία.
Η δημιουργία κεντρικού υδατοδρομίου στην Αθήνα, το οποίο θα χρησιμοποιείται από όλες τις εταιρείες και θα είναι εύκολα προσβάσιμο με ΙΧ ή με τα μέσα μαζικής μεταφοράς, θεωρείται μείζονος σημασίας για το ξεκλείδωμα των επενδύσεων στον χώρο των υδροπλάνων.
Τα υδατοδρόμια.
Μια χώρα όπως η Ελλάδα, δεν διαθέτει συγκοινωνία με υδροπλάνα και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ κάνει ο,τι μπορεί για να τορπιλίσει επενδυτικές προσπάθειες πολλών ετών. Ενα έργο με τεράστιες προοπτικές και πολύ χαμηλό κόστος για το δημόσιο. Ενα έργο το οποίο σε οποιαδήποτε κανονική χωρα θα ειχε υλοποιηθεί εύκολα και γρήγορα.
ΟΧΙ ΟΜΩΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΤΗΣ ΠΡΩΤΗΣ ΦΟΡΑ ΑΡΙΣΤΕΡΑ.
Δειτε το ιστορικό: ( απο την εφημεριδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ )
Χαμένο το καλοκαίρι για τα υδροπλάνα
Χαμένο φαίνεται πως θα είναι και το φετινό καλοκαίρι για τα υδροπλάνα στην Ελλάδα, με το ερώτημα να παραμένει γιατί το Υπουργείο Μεταφορών δεν προχωράει τις διαδικασίες με το νομοσχέδιο που πρωτοεμφάνισε αρχές Αυγούστου το 2016.
Για ένα χαμένο καλοκαίρι για τα υδροπλάνα μιλάει ο Διευθύνων Σύμβουλος της Hellenic Seaplanes κ. Νικόλας Χαραλάμπους, τονίζοντας «Εάν μέχρι την ερχόμενη τουριστική σεζόν δεν έχει αδειοδοτηθεί ικανοποιητικός αριθμός υδατοδρομίων που να εξασφαλίζει στις εταιρείες βιωσιμότητα, υδροπλάνα δεν θα έρθουν στην Ελλάδα».
ΑΠΕΛΠΙΣΤΙΚΑ ΑΡΓΗ Η ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΑΔΕΙΟΔΟΤΗΣΗΣ
Πέντε χρόνια προσπάθειας για να αδειοδοτηθούν δύο υδατοδρόμια είναι αποτέλεσμα δυσανάλογο με τον σχεδιασμό που έγινε μέχρι σήμερα.
Πιο συγκεκριμένα από τα 63 υδατοδρόμια που έχουν ξεκινήσει την αδειοδοτική διαδικασία το 2012, μόλις 2 υδατοδρόμια έχουν λάβει άδεια λειτουργίας, της Κέρκυρας το 2014 και των Παξώνπριν μερικές ημέρες, ενώ στην τελική φάση απόκτησης άδειας είναι τα υδατοδρόμια Πάτρας και Βόλου.
Ωστόσο, δύο-τρία υδατοδρόμια δεν συνιστούν δίκτυο και προφανώς δεν είναι ικανοποιητικός αριθμός για να δραστηριοποιηθεί κάποια εταιρεία υδροπλάνων εξασφαλίζοντας τη βιωσιμότητά της. Πράγμα που σημαίνει, ότι πρέπει να προχωρήσει τάχιστα η αδειοδότηση μεγαλύτερου αριθμού υδατοδρομίων ώστε να δημιουργηθεί δίκτυο.
ΔΥΟ ΤΑ ΠΡΟΣΚΟΜΜΑΤΑ
Το εγχείρημα της επιτάχυνσης της αδειοδότησης βρίσκεται αντιμέτωπο με δύο προσκόμματα.
Το πρώτο αφορά το νομοσχέδιο Σπίρτζη, όπου η δημόσια διαβούλευση του σχετικά με την αδειοδότηση των υδατοδρομίων, έληξε στις 9 Σεπτεμβρίου και δεν έχει πάρει ακόμα τον δρόμο προς τη Βουλή. Η απουσία θεσμικού πλαισίου (τυπικώς ισχύει ο προηγούμενος νόμος, που μεταξύ άλλων επιτρέπει την ίδρυση υδατοδρομίων και από ιδιωτικούς φορείς, κάτι που αλλάζει με το νέο, μη νομοθετημένο ακόμη, καθεστώς) αποτελεί ακόμη μία ,χωρίς λόγο, καθυστέρηση στο εγχείρημα δημιουργίας εκτενούς δικτύου υδατοδρομίων στη χώρα. Το νομοσχέδιο που αναμένεται, απαξιώνει πλήρως και υποβαθμίζει το ρόλο του ιδιώτη επενδυτή και ακυρώνει όλα τα ιδιωτικά υδατοδρόμια (αρκετά από τα οποία ήταν πλήρως αδειοδοτημένα και έτοιμα να κατασκευαστούν), ή το ολιγότερο ανατρέπει πλήρως τα δεδομένα που υπήρχαν μέχρι σήμερα σχετικά με την ανάπτυξη δικτύου υδατοδρομίων στην Ελλάδα και τρέπει σε φυγή όλους τους ενδιαφερόμενους επενδυτές.
Δεύτερον, τα υδατοδρόμια που υλοποιούνται ως δημόσιες επενδύσεις, προχωρούν με πολύ βραδείς ρυθμούς και η εξήγηση είναι απλή: Κάθε δημόσιος φορέας πρέπει να ακολουθεί τις αποφάσεις των διοικητικών οργάνων, να λαμβάνει εγκρίσεις δαπανών, να διενεργεί διαγωνιστικές διαδικασίες και πολλές φορές λόγω εκλογών να αλλάζει η πολιτική της εκάστοτε διοίκησης με αποτέλεσμα να μην ολοκληρωθεί η προσπάθεια αυτή. Με εξαίρεση τους Οργανισμούς Λιμένων που είναι Ανώνυμες Εταιρείες και έχουν ένα χρονικό προβάδισμα λόγω διαφορετικών διαδικασιών.
Όπως προβλέπει η σημερινή νομοθεσία, ένα υδατοδρόμιο μπορεί να κατασκευαστεί εξ’ ολοκλήρου με ιδιωτικά κεφάλαια και σε αυτή την περίπτωση κάτοχος της άδειας λειτουργίας μπορεί να είναι ιδιώτης.
Ωστόσο, το κατατεθέν προς διαβούλευση νομοσχέδιο Σπίρτζη τον Αύγουστο του 2016 ακυρώνει όλα τα ιδιωτικά υδατοδρόμια με το σκεπτικό ότι οι άδειες πρέπει να ανήκουν στο δημόσιο και όπως αναφέρθηκε σε Δελτίο Τύπου του Υπουργείου Μεταφορών τον Αύγουστο του 2016 ότι δεν είναι δυνατόν τον συνολικό σχεδιασμό των υδατοδρομίων και το πού αυτά θα χωροθετήσουν να το ρυθμίζουν οι ιδιώτες.
ΕΠΕΝΔΥΤΙΚΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ
Την ίδια στιγμή, υπάρχει ένα ακόμη αγκάθι στο νομοσχέδιο που επηρεάζει άμεσα την λειτουργία των υδατοδρομίων. Ο υφιστάμενος νόμος προέβλεπε άδεια αορίστου διάρκειας ενώ τώρα το παρόν σχέδιο νόμου το περιορίζει στην 5ετία! Ποιος επενδυτής θα έλθει να επενδύσει με ορίζοντα πενταετίας; Και ποια θα είναι μετά η διαδικασία ανανέωσης;
Σε πολλά περιφερειακά Υδατοδρόμια με χαμηλή κίνηση η διάρκεια των 5 ετών είναι πολύ μικρή για να μπορέσει να γίνει η απόσβεση της όποιας επένδυσης. Επίσης, από τη στιγμή που ο κάτοχος της Άδειας είναι υποχρεωμένος να δέχεται τους τακτικούς και έκτακτους ελέγχους της Επιτροπής Υδατοδρομίων, για ποιο λόγο θα πρέπει να τεθεί χρονικός περιορισμός και να μην είναι η Άδεια Αορίστου Διάρκειας σύμφωνα με τις προβλέψεις του 4146/2013;
Με το ως άνω νομοσχέδιο δεν πληρείται ο αρχικός σκοπός του νομοθέτη, καθώς αποθαρρύνεται η συμμετοχή των ιδιωτών στις εν λόγω επενδύσεις, προτείνεται δε μεταξύ άλλων η συμμετοχή των ιδιωτών σε σχήματα διοικητικής λειτουργίας με τους Φορείς Διαχείρισης και Εκμετάλλευσης Λιμένων, η οποία θα μπορεί να υλοποιηθεί μόνο μέσω της διαδικασίας ΣΔΙΤ, μια διαδικασία που σε πολλές περιπτώσεις έχει αποδειχθεί χρονοβόρα.
Ας σημειωθεί ότι οι δύο εταιρείες που επιδιώκουν να δραστηριοποιηθούν στην αγορά υδροπλάνων, Hellenic Seaplanes και Ελληνικά Υδατοδρόμια και οι δύο αναφέρουν απαραίτητη προϋπόθεση επιτυχίας τη δημιουργία μητροπολιτικού υδατοδρομίου στην Αθήνα ώστε να εξασφαλίζεται η εύκολη μετακίνηση των τουριστών αλλά και την άμεση πρόσβαση των νησιωτών στο οικονομικό, εμπορικό και διοικητικό κέντρο της πρωτεύουσας, καθώς και στα μεγάλα νοσοκομεία.
Η δημιουργία κεντρικού υδατοδρομίου στην Αθήνα, το οποίο θα χρησιμοποιείται από όλες τις εταιρείες και θα είναι εύκολα προσβάσιμο με ΙΧ ή με τα μέσα μαζικής μεταφοράς, θεωρείται μείζονος σημασίας για το ξεκλείδωμα των επενδύσεων στον χώρο των υδροπλάνων.
