Διαβαστε ιστοριουλα μαγκες!
Κυριακή μεσημέρι, πρέπει να πάω να αφήσω κάποια πράγματα σε μια γνωστή μου και ψάχνω για ταξί. Στο δρόμο γίνεται πανικός λόγω πασοκικών εκλογών αλλά με τα πολλά καταφέρνω να βρω ένα. "Που πάτε;" κλασική ερώτηση, του απάντησα, ευτυχώς τον βόλευε το δρομολόγιο και δεν με κατέβασε κάτω (τι πρόβλημα κι αυτό ρε παιδί μου, κάθε φορά που βρίσκεις ταξί να εύχεσαι να ταιριάζουν τα δρομολόγιά σας... ). "Πατησίων ή Γ Σεπτεμβρίου;" με ρώτησε. Δεν είχα πρόβλημα οπότε διάλεξε την δεύτερη επιλογή. "Α, ωραία" μου λέει, "θα περάσουμε μπροστά και από το BG!" Ορίστε; τον ρώτησα με γουρλωμένο μάτι. "Μα δεν το ξέρεις;" Θα 'πρεπε; Και τι είναι αυτό ρε φίλε; "Είναι το μοναδικό μπουζουξίδικο που δουλεύει Σάββατα και Κυριακές από τις 8 το πρωί". Τι είπες τώρα... Υπάρχει τέτοιο πράγμα; "Φυσικά! Μαζεύονται όλοι οι Βούλγαροι εκεί, παίζει βουλγάρικη μουσική ζωντανή παρακαλώ, με ορχήστρα, και ορισμένες φορές βάζει και κανένα ελληνικό". Πέφτω κάτω από το γέλιο... "Κάτσε να σου βάλω να ακούσεις" μου κάνει "δίνουν και cd από το πρόγραμμα αν θέλεις!". Και βάζει το CD, και δυναμώνει την ένταση και να γίνεται μέσα στο ταξί το έλα να δεις! Δεν ξέρω αν έχετε ακούσει ποτέ Βουλγάρικα σκυλάδικα τραγούδια, αλλά δεν σου κάνει καμία διαφορά από τα ελληνικά. Μόνο τους στίχους που δεν πιάνεις. Όλα τα άλλα είναι ίδια! Τι Μαζωνάκης και Καρράς, εδώ μιλάμε για τα απόλυτα χιτάκια! Ανοίγει και τα παράθυρα ο ταξιτζής, είμαστε και με χαμηλή ταχύτητα λόγω κίνησης, το παίρνουν πρέφα οι Βουλγάρες που περπατούν στο δρόμο με λαμέ μπλουζάκια και μισό κιλό ρίμελ (μάλλον εκεί πήγαιναν δεν εξηγείται αλλιώς) και αρχίζουν να κουνιούνται πάνω στα πεζοδρόμια και να φωνάζουν και να χειροκροτούν... Μιλάμε έζησα φοβερές στιγμές! "Αν δεν σε είχα κούρσα" μου λέει" θα πήγαινα για ένα ποτάκι! 4 ευρώ το ποτήρι το ουίσκι και η πορτοκαλάδα 2!" Α, είναι και οικονομικό... Πορτοκαλαδίτσα στο ποτήρι, και η 2μετρη Βουλγάρα πάνω στο τραπέζι να χορεύει πρωινιάτικα μερακλωμένη...
Περάσαμε μπροστά από το κέντρο και γινόταν στην είσοδο όρκος, παιδιά. Τέτοιο κόσμο δεν έχω δει κυριακάτικο πουθενά! Λίγο πιο κάτω ήταν και ένα εκλογικό κέντρο για τους πασόκους και η ουρά ήταν μικρότερη από την είσοδο του BG. "Το BG" μου λέει ο ταξιτζής "σημαίνει Bulgaria". Σώπα καημένε, ούτε που μου πέρασε από το μυαλό... Με το 'να και με τ' άλλο όμως, έφτασα στον προορισμό μου χωρίς να το καταλάβω και αφού είχα λυθεί στα γέλια. Να 'ναι καλά ο άνθρωπος... Άσε που μπήκα στον πειρασμό να του ζητήσω το CD, ποιος εγώ, το παιδί του Μίκη, του Μάνου και του Σταύρου... :-Ρ
Γράφει η Μαρία στις 10:42 πμ
