Και από όλες τις πιεστικές προκλήσεις που αντιμετωπίζουν τα έθνη που εκπροσωπούνται εδώ, πιστεύω ότι δεν υπάρχει τίποτα πιο επείγον από τη μαζική μετανάστευση. Σήμερα, σχεδόν ένας στους πέντε ανθρώπους που ζουν σε αυτή τη χώρα μετακόμισε εδώ από το εξωτερικό. Αυτό είναι, φυσικά, ένα υψηλό όλων των εποχών. Είναι παρόμοιος αριθμός, παρεμπιπτόντως, στις Ηνωμένες Πολιτείες, επίσης υψηλό όλων των εποχών. Ο αριθμός των μεταναστών που εισήλθαν στην ΕΕ από χώρες εκτός ΕΕ διπλασιάστηκε μόνο μεταξύ 2021 και 2022. Και φυσικά, έχει γίνει πολύ υψηλότερο από τότε.
Και ξέρουμε την κατάσταση. Δεν υλοποιήθηκε στο κενό. Είναι το αποτέλεσμα μιας σειράς συνειδητών αποφάσεων που ελήφθησαν από πολιτικούς σε όλη την ήπειρο και άλλους σε όλο τον κόσμο, σε διάστημα μιας δεκαετίας. Είδαμε τη φρίκη που προκάλεσαν αυτές οι αποφάσεις χθες σε αυτήν ακριβώς την πόλη. Και φυσικά, δεν μπορώ να το ξαναφέρω χωρίς να σκεφτώ τα τρομερά θύματα που είχαν καταστραφεί μια όμορφη χειμωνιάτικη μέρα στο Μόναχο. Οι σκέψεις και οι προσευχές μας είναι μαζί τους και θα παραμείνουν μαζί τους. Γιατί όμως συνέβη αυτό εξ αρχής;
Είναι μια τρομερή ιστορία, αλλά είναι μια ιστορία που έχουμε ακούσει πάρα πολλές φορές στην Ευρώπη, και δυστυχώς πάρα πολλές φορές και στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ένας αιτών άσυλο, συχνά ένας νεαρός άνδρας γύρω στα 20, ήδη γνωστός στην αστυνομία, χτύπησε ένα αυτοκίνητο σε ένα πλήθος και γκρεμίζει μια κοινότητα. Ενότητα. Πόσες φορές πρέπει να υποστούμε αυτές τις φρικτές αναποδιές προτού αλλάξουμε πορεία και οδηγήσουμε τον κοινό μας πολιτισμό σε μια νέα κατεύθυνση; Κανένας ψηφοφόρος σε αυτήν την ήπειρο δεν πήγε στις κάλπες για να ανοίξει τις πύλες των πυλώνων σε εκατομμύρια ανεξέλεγκτους μετανάστες. Αλλά ξέρετε τι ψήφισαν; Στην Αγγλία ψήφισαν υπέρ του Brexit. Και συμφωνώ ή διαφωνώ, το ψήφισαν. Και όλο και περισσότερο σε όλη την Ευρώπη, ψηφίζουν πολιτικούς ηγέτες που υπόσχονται να βάλουν ένα τέλος στην ανεξέλεγκτη μετανάστευση. Τώρα, τυχαίνει να συμφωνώ με πολλές από αυτές τις ανησυχίες, αλλά δεν χρειάζεται να συμφωνήσετε μαζί μου.
Απλώς πιστεύω ότι οι άνθρωποι νοιάζονται για τα σπίτια τους. Νοιάζονται για τα όνειρά τους. Νοιάζονται για την ασφάλειά τους και την ικανότητά τους να φροντίζουν τον εαυτό τους και τα παιδιά τους.
Και είναι έξυπνοι. Νομίζω ότι αυτό είναι ένα από τα πιο σημαντικά πράγματα που έμαθα στον σύντομο χρόνο μου στην πολιτική. Σε αντίθεση με ό,τι μπορεί να ακούσετε, μερικά βουνά στο Νταβός, οι πολίτες όλων των εθνών μας γενικά δεν θεωρούν τους εαυτούς τους ως μορφωμένα ζώα ή ως εναλλάξιμα γρανάζια μιας παγκόσμιας οικονομίας. Και δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι δεν θέλουν να ανακατεύονται ή να αγνοούνται αμείλικτα από τους ηγέτες τους. Και είναι δουλειά της δημοκρατίας να δικάζει αυτά τα μεγάλα ερωτήματα στην κάλπη.
Αγκαλιάστε αυτό που σας λένε οι δικοί σας, ακόμα και όταν σας προκαλεί έκπληξη, ακόμα και όταν δεν συμφωνείτε
Πιστεύω ότι η απόλυση ανθρώπων, η απόρριψη των ανησυχιών τους ή ακόμα χειρότερα, το κλείσιμο των μέσων ενημέρωσης, το κλείσιμο εκλογών ή το να αποκλείονται άνθρωποι από την πολιτική διαδικασία δεν προστατεύουν τίποτα. Στην πραγματικότητα, είναι ο πιο σίγουρος τρόπος καταστροφής της δημοκρατίας. Το να μιλάς και να εκφράζεις απόψεις δεν είναι παρέμβαση στις εκλογές. Ακόμη και όταν οι άνθρωποι εκφράζουν απόψεις εκτός της χώρας σας, και ακόμη και όταν αυτοί οι άνθρωποι έχουν μεγάλη επιρροή –και πιστέψτε με, το λέω με όλο χιούμορ– αν η αμερικανική δημοκρατία μπορεί να επιβιώσει δέκα χρόνια από την επίπληξη της Γκρέτα Τούνμπεργκ, μπορείτε να επιβιώσετε λίγους μήνες από τον Έλον Μασκ.
Αλλά αυτό που καμία δημοκρατία, αμερικανική, γερμανική ή ευρωπαϊκή δεν θα επιβιώσει, είναι να λέει σε εκατομμύρια ψηφοφόρους ότι οι σκέψεις και οι ανησυχίες τους, οι φιλοδοξίες τους, οι εκκλήσεις τους για ανακούφιση, είναι άκυρες ή ανάξιες να ληφθούν υπόψη.
Η δημοκρατία βασίζεται στην ιερή αρχή ότι η φωνή του λαού έχει σημασία. Δεν υπάρχει χώρος για τείχη προστασίας. Είτε τηρείτε την αρχή είτε όχι. Ευρωπαίοι, ο λαός έχει φωνή. Οι Ευρωπαίοι ηγέτες έχουν μια επιλογή. Και η ισχυρή μου πεποίθηση είναι ότι δεν χρειάζεται να φοβόμαστε το μέλλον.
Αγκαλιάστε αυτό που σας λένε οι δικοί σας, ακόμα και όταν σας προκαλεί έκπληξη, ακόμα και όταν δεν συμφωνείτε. Και αν το κάνετε, μπορείτε να αντιμετωπίσετε το μέλλον με σιγουριά και σιγουριά, γνωρίζοντας ότι το έθνος στέκεται πίσω από τον καθένα σας. Και αυτή, για μένα, είναι η μεγάλη μαγεία της δημοκρατίας. Δεν είναι σε αυτά τα πέτρινα κτίρια ή τα όμορφα ξενοδοχεία. Δεν είναι καν στους σπουδαίους θεσμούς που χτίσαμε μαζί ως κοινή κοινωνία.
Το να πιστεύεις στη δημοκρατία σημαίνει ότι καταλαβαίνεις ότι κάθε πολίτης μας έχει σοφία και έχει φωνή. Και αν αρνηθούμε να ακούσουμε αυτή τη φωνή, ακόμη και οι πιο επιτυχημένοι αγώνες μας θα εξασφαλίσουν πολύ λίγα. Όπως είπε κάποτε ο Πάπας Ιωάννης Παύλος Β', κατά την άποψή μου, ένας από τους πιο ασυνήθιστους υπερασπιστές της δημοκρατίας σε αυτήν ή σε οποιαδήποτε άλλη ήπειρο, «μην φοβάσαι». Δεν πρέπει να φοβόμαστε τους ανθρώπους μας ακόμα και όταν εκφράζουν απόψεις που διαφωνούν με την ηγεσία τους. Σας ευχαριστώ όλους. Καλή επιτυχία σε όλους σας. Ο Θεός να σε έχει καλά.
www.spectator.co.uk
