Εχω κάνει 2 χρονιές ως αναπληρωτής καθηγητής. Φυσικά τα προνόμια του καθηγητή δεν συγκρίνονται, όπως 15 μέρες Χριστ και Πάσχα και 2 μήνες το καλοκαίρι + γιορτές, εκδρομές, σύλλογοι, καταλήψεις κλπ. Αλλά στη τάξη τα πράγματα δεν είναι εύκολα, ειδικά αν είσαι σε Επαλ, έχουν ξεφύγει τα παιδιά και ο κίνδυνος να εκτεθείς είναι πολύ μεγάλος. Οπως και στις εφημερίες, ενώ έχουν φορτώσει και πολλές εξωδιδακτικές στους καθηγητές (υπεύθυνοι τάξεων, απουσίες, ενημέρωση γονέων) + προετοιμασία διαγωνισμάτων, διόρθωση γραπτών, βαθμολογίες τριμήνων κλπ. Και με την αξιολόγηση το πράγμα θα χειροτερέψει γιατί τώρα ήταν πιλοτική η πρώτη φάση, μετά με το νέο νομοσχέδιο όπως συζητούν, δε θα γίνεται όλοι να αξιολογούνται με 100%, άρα εκεί θα υπάρξουν κλίκες, γλυψίματα, συμφέροντα κλπ, και το κλίμα μεταξύ συναδέλφων είναι πολύ σημαντικό για να περνάς καλά και να επιβιώνεις στο σχολείο. Προσωπικά το γούσταρα πιο πολύ από μια θέση δημοσίου υπαλλήλου σε γραφείο, αλλά σκέφτομαι ότι μετά τα 50 (καλά να είμαστε βέβαια) δε θα την πάλευα καθόλου σε τάξεις. Ηδη τη μια χρονιά που ήμουν σε Επαλ άκουσαν αρκετές φορές πολλά μπινελίκια οι μαθητές χα χα. Εκει θέλει άλλο νήμα για να λέμε ιστορίες από τις τάξεις, χαμός.
