κινέζος φιλέλληνας
Μέλος
- Εγγρ.
- 22 Ιαν 2025
- Μηνύματα
- 327
- Like
- 365
- Πόντοι
- 21
έχουν γίνει μια σειρά κινητοποιήσεις από συνδικάτα, συλλόγους, μαθητές, φοιτητές, έχει πέσει το ξύλο της αρκούδας, οι μπάτσοι χτυπούν λυσσαλέα τον κόσμο, τον πνίγουν στα χημικά -όπως πάντα απρόκλητα και προκλητικά- αλλά αυτά δεν αφορούν τη συζήτηση του νήματος, και μιλάω αντικειμενικά: δεν έχει ακουστεί λέξη.
αν "ηγηθεί" της εκάστοτε εκδήλωσης / διαμαρτυρίας η Καρυστιανού, εξασφαλίζοντας την κηδεμονία του "κινήματος", έχει καλώς. τα ακηδεμόνευτα είναι που ενοχλούν και προκαλούν αποστροφή στον κάθε κυρ-παντελή, καθώς οι αστικές ελευθερίες δεν έχουν κερδηθεί το ίδιο ακηδεμόνευτα με αγώνες, ποταμούς αίματος και επαναστάσεις, αλλά έχουν δοθεί σε πέτρινες πλάκες από τον θεό του καπιταλισμού σε εκείνους τους άγγλους και γάλλους πρωταστούς.
κοντολογίς το κράτος με τα γουρούνια του προσωποιούν την ουδετερότητα και τη νομιμότητα και οι λοιποί ακηδεμόνευτοι ρέπουν προς τα άκρα.
το προβληματικό της υπόθεσης είναι ότι ο ίδιος κόσμος που εξανίσταται και κατακλύζει κατά εκατομμύρια τους δρόμους σε όλη τη χώρα για την ανικανότητα, τη διαφθορά και την αναλγησία του κράτους, σε αυτή την περίπτωση δεν βλέπει όχι απλώς τίποτα το μεμπτό,αλλά δεν συνδέει καν τα δύο φαινόμενα ως όψεις του ίδιου νομίσματος, όπως θα όφειλαν να κάνουν ευσυνείδητοι πολίτες που σέβονται στοιχειωδώς τον εαυτό τους.
το κράτος που ιδιωτικοποιεί, κονομάει από τις μίζες και σκοτώνει κόσμο στα τρένα , δεν είναι το ίδιο με αυτό που ανοίγει τα κεφάλια φοιτητών, μαθητών και συνδικαλιστών.
το κράτος δεν έχει συνέχεια.
αν "ηγηθεί" της εκάστοτε εκδήλωσης / διαμαρτυρίας η Καρυστιανού, εξασφαλίζοντας την κηδεμονία του "κινήματος", έχει καλώς. τα ακηδεμόνευτα είναι που ενοχλούν και προκαλούν αποστροφή στον κάθε κυρ-παντελή, καθώς οι αστικές ελευθερίες δεν έχουν κερδηθεί το ίδιο ακηδεμόνευτα με αγώνες, ποταμούς αίματος και επαναστάσεις, αλλά έχουν δοθεί σε πέτρινες πλάκες από τον θεό του καπιταλισμού σε εκείνους τους άγγλους και γάλλους πρωταστούς.
κοντολογίς το κράτος με τα γουρούνια του προσωποιούν την ουδετερότητα και τη νομιμότητα και οι λοιποί ακηδεμόνευτοι ρέπουν προς τα άκρα.
το προβληματικό της υπόθεσης είναι ότι ο ίδιος κόσμος που εξανίσταται και κατακλύζει κατά εκατομμύρια τους δρόμους σε όλη τη χώρα για την ανικανότητα, τη διαφθορά και την αναλγησία του κράτους, σε αυτή την περίπτωση δεν βλέπει όχι απλώς τίποτα το μεμπτό,αλλά δεν συνδέει καν τα δύο φαινόμενα ως όψεις του ίδιου νομίσματος, όπως θα όφειλαν να κάνουν ευσυνείδητοι πολίτες που σέβονται στοιχειωδώς τον εαυτό τους.
το κράτος που ιδιωτικοποιεί, κονομάει από τις μίζες και σκοτώνει κόσμο στα τρένα , δεν είναι το ίδιο με αυτό που ανοίγει τα κεφάλια φοιτητών, μαθητών και συνδικαλιστών.
το κράτος δεν έχει συνέχεια.
