Μου φαίνεται πρέπει να κόψουμε τα καλά τα λόγια, γιατί το καλάμι και η κοροϊδία πάει σύννεφο...
Εδώ διαφωνώ λιγάκι...
Στα τουράκια πάμε για να γουστάρουμε παρέα με ένα ωραίο θεματάκι.
Προσωπικά σε εμένα η "γκρίνια" ακυρώνει την ευχαρίστηση.
Επιλέγουμε δοκιμασμένες λύσεις από αξιόπιστους συμφορουμίτες
(φιλτραρισμένες με τα δικά μας προσωπικά γούστα)
ή πάμε κομάντο σε νέα φρούτα, αποφασισμένοι ότι
"του κυνηγού το πιάτο, δέκα φορές ειν' αδειανό και μία φορά γεμάτο".
Κατόπιν, ενημερώνουμε καλόπιστα (το "αντικειμενικά" είναι δύσκολο...)
για να επιβραβεύσουμε τις εργάτριες και να εξοβελίσουμε τις μούφες.
Το αν η άλλη είναι καβαλημένη ή ο,τιδήποτε άλλο ποσώς με ενδιαφέρει,
εφ' όσον ανταποκριθεί στις "συμβατικές τις υποχρεώσεις",
για τις οποίες κατέβαλα το προσυμφωνημένο αντίτιμο
(κανείς δεν μου τα πήρε από τη τσέπη).
Πάντα με καλή διάθεση, γιατί αυτό είναι το ζητούμενο (για μενα)...