Αγαπητοί φίλοι,
διάβασα τις τελευταίες 6-7 σελίδες εδώ και θα ήθελα σε πολλά να απαντήσω με "παράθεση", αλλά είναι πάρα πολλά, και δε γίνεται.
Οπότε γράφω απλώς τις θέσεις μου, και σημειώστε ότι αυτές είναι θέσεις κάποιου που (λόγω ηλικίας) θυμάται καλά την περίοδο που το συνάλλαγμα σε αυτή τη χώρα δεν ήταν ελεύθερο. Για όσους δε την εζησαν, για να πας ταξείδι (σαν τουρίστας) "εδικαιούσο" ορισμένο ποσό αδολλαρίων (δε θυμάμαι πόσα ακριβώς αλλά ήταν κάτω από 1.000 το χρόνο), για να πας για δουλειά εξηγούσες ακριβώς τι δουλειά πας να κάνεις και σου έδιναν κάτι σαν $150 την ημέρα, και τέτοια ωραία.
Τέτοια ωραία, ξέρετε, εξακολουθούν να ισχύουν σε κάποιες χώρες.
Όσοι δεν είχαν λεφτά έξω κάνανε διάφορες κομπίνες για να βγάλουν λεφτά, μια εκ των οποίων ήταν να τα κρύβουν επάνω τους (αφού βεβαίως αγόραζαν δολλάρια ή μάρκα απο τους τουρίστες "στη μαύρη"). Η σωματική έρευνα στο αεροδρόμιο (ή τα χερσαία σύνορα) για ανακάλυψη κρυμμένου συναλλάγματος δεν ήταν κάτι ασυνήθιστο.
Στο ερώτημα του φίλου (tkinaliss νομίζω) για το τι να κάνει τις καταθέσεις του (Ελλάδα, Κύπρος ή δε ξέρω τι άλλο) η απάντησή μου είναι μία, και διαχρονική:
ΕΛ-ΒΕ-ΤΙ-Α.
Το μόνο σίγουρο μέρος στον κόσμο, το μόνο σίγουρο νόμισμα στον κόσμο, το μόνο μέρος που δεν έχει κάνει πόλεμο 500 χρόνια, το μόνο μέρος που ΟΛΟΙ οι άρχοντες των χωρών πάνε και κρύβουν τα λεφτά τους να μη τα βλέπει κανείς και να μη τα ξέρει κανείς, και το μόνο μέρος του οποίου οι Τράπεζες (για μας εδώ τους Έλληνες) δουλεύουν 24/7, 365 μέρες το χρόνο.
Αυτό το είχα πει κάποτε και με κοίταζαν περίεργα, αλλά όταν το εξήγησα, όλοι μου είπαν "δίκιο έχεις". Το εξηγώ και εδώ:
Ο καθένας μας έχει έναν στενό "κύκλο", κύκλο εμποστοσύνης. Η εμπιστοσύνη έχει όρια (ποσοτικά), αλλά για κάθε διμερή ανθρώπινη σχέση, υπάρχει ένα όριο.
Έστω λοιπόν ότι είναι Σάββατο βράδυ, κλειστές οι Τράπεζες (και της Ελβετίας βεβαίως), και θέλεις 10.000 ευρώ μετρητά. Πες ότι κάτι σου έτυχε (καλο ή κακό). Έχεις λεφτά στην Τράπεζα εδώ. Ή (διαζ) έχεις στην Ελβετία.
Πας σε κάποιον που έχει μετρητά και σε εμπιστεύεται για 10 χιλιάρικα, και του λες "Δώσε μου σε παρακαλώ 10.000 και Δευτέρα πρωϊ πες μου το λογαριασμό σου στην Ελβετία και στα βάζω".
Θα στα δώσει.
Αν όμως του πεις "Δώσε μου σε παρακαλώ 10.000 και Δευτέρα πρωϊ πάω στην Εθνική, τα παίρνω και στα δίνω", οι πιθανότητες να στα δώσει είναι λιγότερες από την πρώτη περίπτωση.
Βεβαίως οι αμφιβολίες του φίλου μας (tkinaliss) έχουν να κάνουν απόλυτα με τα ποσά για τα οποία συζητάμε: Αν τα ποσά είναι τετραψήφια, δεν αξίζει τον κόπο να συζητάμε. Αν είναι πενταψήφια (και μάλιστα κοντά στο τέλος προς τα πάνω των 5 ψηφίων) κάπως έχει νόημα. Αν είναι εξαψήφιο, έχει νόημα. Και αν είναι επταψήφιο και πάνω, δε θα ρώταγε εμάς εδώ. Θα ήξερε τι να κάνει.
Για την οικονομική κατάσταση της χώρας:
Εγώ πιστεύω ότι θα υπάρξουν εξελίξεις.
Όπως και να το δει κανείς, τα νούμερα ΔΕ ΒΓΑΙΝΟΥΝ για να πούμε ότι "Θα κάνουμε μια δύσκολη προσπάθεια για 3, 5, 10 (έστω) χρόνια, και μετά θα ξαναγυρίσουμε στην παλιά κατάσταση". Δε βγαίνει. Επιχειρήματα του τύπου "Μα άλλοι χρωστάνε περισσότερα" δεν έχουν νόημα (γιατί μακραίνει και η κουβέντα) και γιατί όλα αυτά (τα χρέη) αναφέρονται σε χώρες που ΠΑΡΑΓΟΥΝ ΚΑΡΓΑ ΠΡΑΜΑ (π.χ. Ιαπωνία), ενώ εμείς εδώ δε παράγουμε ούτε οδοντογλυφίδες.
Το ποιές θα είναι αυτές οι εξελίξεις και πως θα ονομαστούν δε μπορώ να το προσδιορίσω (δεν είμαι και κανένας προφήτης) αλλά οι όροι "Χρεωκοπία", "Στάση πληρωμών", "επαναδιαπραγμάτευση του χρέους", "το κανόνι έσκασε" κλπ τέτοια δεν απέχουν από την επικείμενη πραγματικότητα.
Προς τα εκεί πάει το πράμα, και είναι μαθηματικά βέβαιο ότι δεν υπάρχει τρόπος ή τα μέσα για να αποφευχθεί. ΔΕ ΒΓΑΙΝΟΥΝ ΤΑ ΝΟΥΜΕΡΑ.
To "πότε" θα γίνει αυτό, είναι επίσης κάτι άγνωστο. Αλλά με αρκετή βεβαιότητα, θεωρώ ότι είναι κάτι που θα συμβεί μεταξύ των επόμενων 5 και 50 μηνών (δηλαδή μέσα στον επόμενο μισό χρόνο έως στα επόμενα 4 χρόνια). Παραπέρα δεν πάει το πράμα.
Να με συγχωρείτε και πάλι που δε προσδιορίζω το μέλλον με μεγαλύτερη ακρίβεια, αλλά σέβομαι απόλυτα την ιδιότητά μου ως "Μη προφήτου".
Έστω και με αυτά τα "ευρέα" όρια πάντως, όποιος θέλει, ας τυπώσει αυτό το post, ας γράψει πάνω του και την ημερομηνία, και ας το φυλάξει στο συρτάρι. Κάποτε θα το κοιτάξει και θα πει: "Κοίτα να δεις που αυτός ο μαλάκας στο bourdela ήξερε τι έλεγε!".
Να μη το τραβήξω πολύ ακόμα, δυο λόγια μόνο για τα νούμερα που λέω ότι δε βγαίνουν:
Αν αναζητήσετε τα στοιχεία και κάνετε τους υπολογισμούς θα δείτε ότι:
Από τη γνωστή (ιστορικά) ύπαρξη του ανθρωπίνου είδους μέχρι και σήμερα (6.000-8.000 χρόνια δηλαδή), ο χρυσός πάντοτε αποτελούσε το βέβαιο και απόλυτο συναλλακτικό μέσο.
Σε αυτή την περίοδο, η παγκόσμια παραγωγή χρυσού είναι (συνολικά) 161.000 τόννοι.
(Αυτό σημαίνει ένα κύβο πλευράς 20,30m αλλά αυτό είναι άσχετο με τους υπολογισμούς).
Με τη σημερινή (ή προ εβδομάδος έστω) τιμή του χρυσού, η Ελλάς (!) ΧΡΩΣΤΑΕΙ (για να ξεπληρώσει το χρέος της) το 1/16 από αυτή την ποσότητα. Περίπου δηλαδή 10.060 τόννους.
Σκεφτείτε το αναλογικά: Μια χώρα που η οικονομία της έχει μέγεθος το 2% της Ευρωζώνης (περίπου το 0,5% της παγκόσμιας), χρωστάει σε χρυσό το 6,25% της παγκόσμιας ποσότητας του διαχρονικού συναλλακτικού μέσου.
Αυτό το χρέος (το οποίο αυξάνεται διαρκώς λόγω τόκων - έστω κι αν δε ξαναδανειστούμε καθόλου για να καταναλώσουμε) δεν υπάρχει ΠΟΤΕ περιπτωση να πληρωθεί. Θα μας καταπιεί σίγουρα.
Το πρώτο ερώτημα που γεννάται είναι το πότε, και το δεύτερο είναι το γιατί (ενώ υπάρχει αυτή η βεβαιότητα) μας δίνουν ακόμα παρατάσεις.
Στο δεύτερο δεν έχω καταφέρει να απαντήσω. Υποψιάζομαι όμως ότι πρέπει να "τακτοποιηθούν" μερικές δουλειές, πριν σκάσει το κανόνι.
Αυτά.
(Σας έκανα την καρδιά περιβόλι ε?)
Πάσα διαφωνία δεκτή.
εργολάβοι, τα κλωνάκια τους και τα παπαγαλάκια τους.
και 
είναι φοβερά επιχειρήματα σε μια τέτοια συζήτηση! Μπράβο σου!
7/5 νομίζω