Η σφαγή των Λατίνων συνέβη στην Κωνσταντινούπολη, την πρωτεύουσα της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, τον Μάιο του 1182. Ήταν μια μεγάλης κλίμακας σφαγή των Ρωμαιοκαθολικών ή «Λατίνων» εμπόρων και των οικογενειών τους, οι οποίοι εκείνη την εποχή κυριαρχούσαν στο θαλάσσιο εμπόριο και τις χρηματοοικονομικές δραστηριότητες στην Κωνσταντινούπολη. Αν και ακριβείς αριθμοί δεν είναι διαθέσιμοι, το μεγαλύτερο μέρος της Λατινικής κοινότητας, που υπολογίζεται από τον Ευστάθιο Θεσσαλονίκης να έχει πληθυσμό 60.000 ανθρώπους[1], εξοντώθηκαν από τον εξαγριωμένο όχλο, ή αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τις εστίες τους. Η Γενοβέζικη και η Πιζάνικη κοινότητα ιδιαίτερα αποδεκατίστηκαν, και περίπου 4.000 επιζώντες πουλήθηκαν ως σκλάβοι στους Τούρκους.[2] Η σφαγή επιδείνωσε περαιτέρω τις σχέσεις και αύξησε την εχθρότητα μεταξύ του Δυτικού και του Ανατολικού Χριστιανικού κόσμου, και μια σειρά εχθροπραξιών μεταξύ τους ακολούθησε.
Η αιτια της εισβολης των σταυροφορων στην Πολη 20 χρονια αργοτερα
Δυστυχώς οι Λατινοι εδειξαν ελεος και δεν εσφαξαν ολο το παπαδαριο μεχρις ενος
Αν τους ειχαν σφαξει θα γλιτώναμε τουρκοκρατια και ολα τα δεινα που αυτη εφερε με χειροτερη την νεοελληνικη νοοτροπια