οταν αναφερει η κοπελα μου εστω και σε μικρο βαθμο για παλιους γκομενους δεν ξερω με ενοχλει παρα πολυ..με ενοχλει η ιδεα οτι εκανε ερωτα με καποιον αλλο..με επηρεαζει οταν ακουω για πρωτο ερωτα και μαλακιες τετοιες.. να λεει οτι αυτο π ειχε ζησει τοτε δν θα ξαναγινει.το περιγραφει ως κατι ξεχωριστο.κ εγω νιωθω "λιγος" χωρις βεβαια να το θελει αυτη..απο την πλευρα της δεν εχει προβλημα να της λεω το παρελθον μου.γενικα ομως δεν γουσταρω
Λογικά και ανθρώπινα τα συναισθήματά σου φίλε Καφάση,
Κοίταξε, οι κουβέντες για το παρελθόν καλό είναι και πρέπει να γίνονται κάποια στιγμή στην αρχή μιας σχέσης αλλά άπαξ. Τουτέστιν, εφόσον πρόκειται να είσαι δημόσια με κάποιαν καλό είναι να ξέρεις τα ουσιαστικά πράγματα για το παρελθόν της, και αντίστροφα. Άρα πρέπει να κάτσετε να τα συζητήσετε με ειλικρίνεια αλλά και σεβασμό ο ένας προς τον άλλον. Ο λόγος που πρέπει να γίνει η συζήτηση είναι για να (απο) δείξει την εμπιστοσύνη που έχει ο ένας στον άλλο, αλλά και να αποφευχθούν μελλοντικά δυσάρεστες εκπλήξεις. Άπαξ και αυτό γίνει μια φορά, τότε η συζήτηση δεν υπάρχει λόγος να ξαναγίνει. Αν κάποιος από τους δύο επανέρχεται, και ειδικά με λεπτομέρειες ή περίεργα σχόλια τότε δύο τινά μπορεί να συμβαίνουν:
(1) το άτομο είναι πλήρως ανώριμο, άρα που πας να μπλέξεις φίλε μου, μακριά άμεσα,
(2) το άτομο για κάποιο λόγο θέλει να σε πληγώσει, άρα αν δεν φταις και εσύ, πάλι Λούης…
Αν την έχεις δαγκώσει την λαμαρίνα, τότε δώσε της μια (μια ξαναλέω) ευκαιρία να συζητήσεις το θέμα μαζί της και να της εξηγήσεις ότι η συγκεκριμένη συζήτηση σε «χαλάει» και δεν πρέπει να ξαναγίνει. Αν συμμορφωθεί τότε το έσωσες, αν υποτροπιάσει (το πιθανότερο) τότε και πάλι Λούης…
Το μοναστήρι ναν’ καλά…
!
