Αυτό λεβέντη μου είναι πρόβλημα της συντριπτικής πλειοψηφίας.
Όχι της μειοψηφίας που προνόησε και μερίμνησε ώστε αυτή η κατάσταση (που φαινόταν ότι θα έρθει) να μην της δημιουργήσει πρόβλημα.
Συμπτωματικά, η ίδια συντριπτική πλειοψηφία είναι που πήγε και ψήφισε "όχι" στο σημερινό δημοψήφισμα. Μετρήθηκε δηλαδη. Είναι το 62%.
Είναι οι άνθρωποι που περιμένουν από κάποιους άλλους (στην περίπτωση τον Τσίπρα και την παρέα του) να τους λύσει τα προβλήματα τους. Δεν κάνουν τίποτα για να τα λύσουν μόνοι τους.
Είναι οι άνθρωποι που νομίζουν πως αν διαδηλώνουν και φωνάζουν "κάτω η φτώχεια" (αυτό ακριβώς σημαίνει το "όχι στη λιτότητα"), η φτώχεια θα φύγει από μόνη της. Ή θα την διώξει κάποιος Τσίπρας.
Να το προχωρήσω όμως λίγο ακόμα:
Δεν φταίνε αυτοί.
Φταίνε οι μανάδες τους. Γιατί ΑΥΤΕΣ είναι που δεν τους έμαθαν (όταν έπρεπε) να λύνουν προβλήματα.
Και είναι φυσικό: Όταν ο γονιός-προστάτης δεν αφήνει το πρόβλημα να φτάσει στο παιδί του (γιατί το λύνει αυτός πριν φτάσει), το παιδί δεν μαθαίνει να λύνει προβλήματα. Δεν μαθαίνει ούτε καν να τα αναγνωρίζει.
Και όταν κάποτε το παιδί μεγαλώσει και γίνει κανονικός ενήλικας άνθρωπας που θα πρέπει να πιάσει τη ζωή με τα χέρια του και να την αντιμετωπίσει, δεν ξέρει πως να το κάνει.
Μη λες λοιπόν ότι "η πλειοψηφία δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει κανέναν από τους τρόπους αυτούς". Ας πρόσεχε, να μπορούσε.
οκ
