Διαγραμμένο μέλος 4345
Μέλος
- Εγγρ.
- 25 Οκτ 2005
- Μηνύματα
- 286
- Κριτικές
- 1
- Like
- 672
- Πόντοι
- 81
Blade : Θέλω να πιστεύω ότι ο καθένας μας βλέπει μόνον τα δικά του στοιχεία.
Κρατείστε μικρό καλάθι κύριοι (και κυρίες). Και μόνο από το γεγονός πως ασχολούμαστε χαλαρά με φιλοσοφικά θέματα στο forum του bourdela.com, μπορόυμε να καταλάβουμε πως δεν ιδρώνουμε και τόσο για να πετύχουμε στη ζωή. Λούφα και παραλλαγή.
speak 4 your shelf, που λεει κι ενας φιλος..![]()
![]()
![]()
;)
δεν απεχω πολυ απ τα 30![]()
, αλλα ουδεμιαν σχεσην....
Γραμμένο από κάποιον που ανήκει στην κατηγορία "Οι μετα-κλικ μεταννοούντες πρώην πιστοί"
Προσωπικά δουλεύω στον ιδιωτικό τομέα, βγάζω αρκετά περισσότερα από το μέσο executive sales manager in souvlaki wrappring coordination (ήτοι πουλάει πιστωτικές σε Open 24) αλλά θα τα παρατούσα πολύ ευχαρίστως για μια θέση στο Δημόσιο, μόνο και μόνο για να αποφύγω την αφόρητη αλλαζονεία της μεγάλης των στελεχοειδών/ μανατζαραίων σχολής του τύπου "I want i can, sky is the limit" και άλλες πίπες που τους μαθαίνουν στα business schools ανα την υφήλιο...
Που νομίζουν ότι παράγουν έργο με το να είναι αγενείς, να τα ξέρουν όλα και να στέλνουν ρουφιανοφαξ και μεμο στα πλαίσια του blame game που στο στρατό το λέγαμε "στεγνό και ασάλιωτο δώσιμο"...
Που μιλούν απίστευτα υποτιμητικά το δημόσιο, ξεχνώντας ότι εδώ και κάτι χρόνια αυτοί που μπαίνουν εκεί έχουν κάποια τυπικά προσόντα δενώ οι στελεχάρες το εξής ένα: Γνωριμίες και brown nose που λένε και στο Αμέρικα...
Και φυσικά όποιος δεν παίρνει μπόνους και προαγωγές είναι διότι έχει δημοσιοϋπαλληλική νοοτροπία, δεν έχει στόχους και όραμα και δεν πιστεύει στον γνωστό μύθο της σκληρής δουλειάς (πράγματι, το να το παίζεις ξερόλας και να προσποιείσαι ότι δουλευεις είναι κουραστικό)...
Το κειμενάκι από το ʼθενς Βόις δεν είναι κακό - αν και η γραφή είναι αρκετά γυναικεία..Και δείχνει σαφώς την απογοήτευση μιας γενίας που πίστεψε κάποτε σε ένα καλύτερο μέλλον με αξιοκρατία και ορθολογισμό στα πλαίσια ενός ανερχόμενου ιδιωτικού τομέα εκεί στα late 80s- early 90s μόνο και μόνο για να διαπιστώσει με τρόπο ότι ιδιωτικός τομέας στην Ελλάδα δεν είναι τίποτα άλλο από μια μεταμοντέρνα εκδοχή των θεσσαλικών τσιφλικιών του 1900, με αφέντες, μπίστικους και κολλίγους...
Τουλάχιστον τότε ο κολλίγος ήξερε ότι είναι κολλίγος...
Οι σημερινοί κολλίγοι επειδή αγόρασαν ένα Γκολφάκι με 2583 έντοκες δόσεις και έχουν ως τίτλο στη δουλειά τους κάτι που περιέχει τις λέξεις executive, businsses, coordination & manager νομίζουν ότι είναι τουλάχιστον μπίστικοι ή ακόμη χειρότερα ότι μπορεί να γίνουν αφέντες...
Αλλά τα γράφω αυτά επειδή είμαι looser, δεν έχω πίστη και όραμα και δεν πιστεύω στη σκληρή δουλειά (επίσης δεν πιστεύω στον άγιο βασίλη)...
Συναλλάσομαι καθημερινά τόσο με ιδιωτικό όσο κι δημόσιο τομέα και θεωρώ ότι έχω μια αρκετά σαφή άποψη και εικόνα διότι βλέπω αρκετά πράγματα εκ των έσω και στις δύο περιπτώσεις...
Η αισθητική των δημοσίων υπαλλήλων μου είναι παντελώς αδιάφορη...
Θα έχω να το λέω ότι το καλύτερο... σέρβις σε υπηρεσία (ιδιωτική ή δημόσια) μου το έχουν κάνει κακάσχημοι και αξύριστοι δημόσιοι υπάλληλοι, οι οποίοι μπορεί να είχαν το φραπέ και το τσιγαράκι ανα χείρας και look βγαλμένο από τα ένδοξα 80ς αλλά με 2-3 κινήσεις ήξεραν να κάνουν όσα 10 junior credit analysts δεν μπορούνβ να κάνουν σε μια εβδομάδα δουλεύοντας υπερωρίες...
Από την άλλη, θα έπρεπε να σε προβληματίζει γιατί ένα παιδί που έφαγε τα νιάτα του στα θρανία επέλεξε το Δημόσιο...Διότι τεμπέλης αποκλείεται να είναι....Μήπως το έκανε διότι απλούστατα ο ιδωτικός τομέας δεν αξίζει τον κόπο;
Μήπως το να δουλεύεις 12ωρα με έντονη ανασφάλεια για ?700 το μήνα είναι λίγο... μαλακία;
Ειδικά όταν ξέρεις ότι την προαγωγή/ αύξηση κατά 90% θα την πάρει η κόρη / ανηψια/ γκόμενα του αφεντικού ή κάποιος με λιγότερα προσόντα αλλά καλύτερο pr από εσένα και ότι δεν θα κριθείς με βάση αυτό που πράγματι παράγεις αλλά με βάση αυτό που φαίνεται ότι παράγεις;
Για να μη μιλήσω για το ρουφιανοτσατσιλίκι που καταναλώνει το μεγαλύτερο μέρος των παραγωγικών δυνάμεων κάθε εταιρείας...
Και ασφαλώς το γεγονός ότι τελείωσες μια καλή σχολή σημαίνει ότι σου ανήκει η καρέκλα του CEO...Διότι εσύ δίνεις αξία στα πτυχία σου και όχι αυτά σε εσένα...
Αλλά νομίζω ότι αυτό είναι η εξαίρεση και όχι ο κανόνας..
Και σε τελική ανάλυση, ένα παλικάρι με πτυχία και μεταπτυχιακά, δεν μπορείς να το βάλεις να πουλά καταναλωτικά δάνεια υπό τις εντολές ενός αποφοίτου λυκείου και να το κρίνεις όχι με βάση τα προσόντα και τις γνώσεις του αλλά με το πόσες κωλοτούμπες έκανε για να "πιάσει το στόχο", πουλώντας προϊόντα που εμφανώς που σχεδιάστηκαν από ηλίθιους και απευθύνονται σε ακόμη πιο ηλίθιους.....
Ασφαλώς και η ζωή είναι μια πρόκληση...Αλλά και το παιχνίδι να έχει κάποιους κανόνες ειδάλλως η ζωή δεν είναι πρόκληση αλλά κάτεργο...