Η χρυσή εποχή της καλαμαριας ήταν το 05-07. Η Κρήνη τριπλοπαρκαρισμένη, γεματο μουνια, καλά μουνια όχι τις φόλες που εχει σήμερα, ο πεζόδρομος ασφυκτιούσε, οι γυφτοι γυρνούσαν με αστικό πίσω μέχρι τις 12 γιατί μετά δεν έχει, τα μαγαζιά άλλαζαν όνομα κάθε μήνα (βλ. 2much, cocoon), ο Σολ είχε γύρο καλό τριπλή μερίδα έπαιρνες μετά τα ξύδια και εσκαγες, στο Ρεμέτζο πήγαινες με τη γκομενα, στα παρκάκια γινόταν της πουτανας όλο το βράδυ, το TheWeb ήταν γεμάτο με τυπαδες που έλιωναν στο WoW, τα G-net είχαν την Βάνα (βλ μακιγιάζ), τα τουρνουά CS όλη μέρα φουλ, δεν υπήρχε καλύτερη εποχή λέμε. Κέντρο πήγαινες απόγευμα παραλια ήταν πίτα, ΠΙΤΑ λέμε. Έβγαινα ραντεβού με κάθε λογής μουναρο στο Άσος οντεον όντας μαθητής ακόμα. 5-6 το πρωί έπαιρνες μπουγατσάρα από Αριστοτελους με Μίλκο και πήγαινες για ύπνο. Το ΑΠΘ είχε το ένα πάρτυ μετά το άλλο στη Φιλοσοφική, ξερατα στη Νομική, μεταξύ πλατείας Χημειου έπεφταν ΤΑ γαμησια, εγώ πάντα εκεί γαμουσα, στα όρθια και γρήγορα. Εποχάρες. Οποίος τα έζησε, να νιώθει ευλογημένος.
Στην Αθήνα αυτά λίγο δύσκολο. Η Θεσσαλονίκη είναι μια γροθιά, πας όπου θες άνετα. Όλα αυτά που είπα, προ εποχής πακιών και μπλιατ που γέμισαν Δυτικά και έγινε ο Εύοσμος από χωράφια πολιτεία ολόκληρη.
αυτές που δίνουν ΚΩΛΟ 
